De toekomstige missie van Lazarus

Leopold Engel - Leopold Engel: Het Grote Johannes Evangelie (deel 11)

«« 40 / 77 »»
[1] Nu de Olijfberg van Farizeeƫn gezuiverd was, keerden wij terug naar Bethaniƫ naar het huis van Lazarus, waar alles voor een feestmaal gereedgemaakt was. Eerst begaven wij ons naar de grote eetzaal van Lazarus, die ons al dikwijls had geherbergd.
[2] Er werd veel gepraat en men stelde vele vragen aan Lazarus: wat hij gedaan had toen hij in het graf lag, en of hij een herinnering had behouden aan wat hij in de geestenwereld toch zeker meegemaakt en gezien moest hebben. Maar hij gaf te kennen dat het hem te moede was alsof hij heel diep geslapen en ook heel levendig gedroomd had, maar dat hem van wat hij had gedroomd alleen maar vage beelden waren bijgebleven. Hij wist wel dat hij met verschillende gestorvenen had gesproken, ook met zijn vader, zonder dat hij zich echter iets kon herinneren van wat er in feite gezegd was. Ondanks dat alles wist hij echter heel zeker dat hij echt gestorven was en niet alleen maar gedroomd had; want zijn laatste uren waren heel levendig in zijn geheugen gebleven, vooral de angst voor de dood, die hij heel duidelijk had gevoeld, alsook het langzame uitdoven van zijn levensgeesten.
[3] Toen er gevraagd werd hoe hij wakker was geworden, verklaarde hij: hij had Mijn stem gehoord, die bevolen had dat hij naar buiten moest komen, en zo was hij wakker geworden als iemand die uit de slaap is ontwaakt, en hij had Mij gehoorzaamd, omdat hij onmiddellijk wist hoe en wat er met hem was gebeurd.
[4] De aanwezige vrienden en Mijn leerlingen vroegen nog allerlei dingen, waar Lazarus hun echter geen antwoord op kon geven -zoals welke gesprekken hij had gevoerd, waar hij zich bevonden had en nog veel andere dingen die, naar ze meenden, hun nog meer duidelijkheid zouden kunnen geven over het leven in de geestenwereld. Maar Lazarus bleek van al die dingen niets te weten.
[5] Nu vroegen ze Mij naar de oorzaak, waardoor hij het had vergeten, en Ik zei tegen hen: 'Als jullie gevangen zitten in een kerker, en jullie krijgen voor korte tijd de vrijheid, zodat jullie ongehinderd kunnen rondtrekken en met eveneens geheel vrije wezens uitstekend kunnen praten over veel wonderen van de natuur, die jullie in de zeer lieflijke omgeving vanzelf in het oog springen, en jullie worden dan gedwongen weer je oude kerker in te gaan, die jullie vroeger echter helemaal geen gevangenis toescheen, zolang jullie niets beters hadden leren kennen - zal jullie ziel dan niet verteerd worden door het verlangen om de zo kort genoten vrijheid weer te verkrijgen? Ja, zal het gedwongen leven niet ondraaglijk voor haar worden, omdat ze uur na uur de heerlijkheid van de genoten vrijheid voor zich ziet, wanneer haar herinnering die vreugdevolle uren steeds weer beleeft?
[6] Kijk, zo is het Lazarus vergaan! Ik heb hem echter de herinnering aan datgene wat er met hem gebeurd is in de vier dagen dat hij in het grafheeft gelegen, ontnomen, omdat hij geroepen is om op deze aarde nog veel voor Mij werkzaam te zijn. Het verlangen om terug te keren naar de eenmaal genoten volledige vrijheid zou hem hinderen, als dat verterende verlangen in hem zou groeien.
[7] Het is daarom heel goed zoals het is, en jullie zullen het allemaal nog gemakkelijk inzien, wanneer ook jullie eenmaal je lichaam hebben afgeworpen. Bovendien hebben jullie zelf in dit huis al zoveel gehoord over het leven na de dood, dat jullie gevraag eerder overbodig gepraat is dan het doorgronden van het leven na de dood, waar iedereen van jullie nu toch wel meer dan genoeg van overtuigd moet zijn!'
[8] Lazarus zei tegen Mij: 'Heer, U spreekt over een taak, die mij vergund zal zijn hier nog uit te voeren. Mag ik weten hoe dat werkzaam zijn voor U bedoeld is?'
[9] Ik zei: 'Dat wordt in de toekomst allemaal vanzelf duidelijk; want Mijn hand leidt jou en allen die geroepen zijn om voor Mijn rijk te werken, op zo'n zachte manier, dat zij kunnen geloven dat het uit eigen beweging gebeurt. En dat gebeurt in de grond van de zaak ook; want als Ik vrije wezens wil, dan moet het vrije besluit aan hen overgelaten worden. Alleen de uiterlijke gebeurtenissen kan Ik zo leiden, dat Mijn dienaren de beslissing tussen twee wegen, die ze zouden kunnen gaan, toevalt. Mijn ware kinderen zullen dan uit liefde voor Mij nooit in twijfel verkeren welke weg de juiste is. Maar altijd moet de impuls van henzelf uitgaan.
[10] Zo zul ook jij nog, als helemaal vanzelf, in je leven moeten besluiten of je links of rechts moet gaan. De ene weg leidt direct tot werk in Mijn naam, de andere tot een gemakkelijker leefwijze waarin je traag kunt toeschouwen. Al naargelang de keuze die je maakt zal jouw werkzaamheid dan ook vorm aannemen. Ik weet echter en zegje ook dat jij uit liefde voor Mij wel de juiste keuze zult maken. En dat moet dus genoeg zijn; want meer te zeggen is omwille van jezelf uit den boze!'
[11] Lazarus zei: 'Heer, dat is voor mij ook helemaal voldoende; het maakt me immers buitengewoon gelukkig om te weten dat U mij, zwak instrument, kunt en wilt gebruiken! Geef mij alleen de juiste kracht, zodat ik de beloofde taak ook volledig kan vervullen!'
[12] Ik zei: 'Maak je daar geen zorgen over, maar vertrouw alleen vol geloof, dan kan Ik doorjou werken en jij door Mij! De juiste relatie tussen Vader en Zoon is dan ook in jullie, zoals die zich nu in Mij toont!
[13] Daarom ben Ik immers in de wereld gekomen, namelijk om jullie te tonen en te leren dat jullie nog veel meer tot stand kunnen brengen dan Ikzelf nu, als jullie maar van goede wil en vol geloof zijn.
[14] In hoeverre de mensen en voornamelijk de Joden vol geloof en goede wil zijn, zal weldra blijken; want de tijd nadert, dat de oogst van Mijn jaren van onderricht zal en moet aanbreken. Al is die nog zo klein, en al zijn de vruchtbare zaden nog zo gering, toch zal iedere korrel honderdvoudig vrucht dragen, die de hele aarde moet en zal voorzien. Dan kan er eenmaal een grote oogsttijd aanbreken, die de schuren van de Vader rijkelijk met vruchten zal vullen, zodat er dan nooit meer zo'n grote hongersnood kan ontstaan als nu toegelaten wordt, opdat de verloren zoon omkeert en zich verzadigt. Jullie begrijpen deze woorden van Mij nu weliswaar niet; maar ginds in Mijn rijk zullen jullie ze volkomen leren begrijpen.
[15] Maar jij, Mijn Lazarus, tref nu je maatregelen en bereid je erop voor veel gasten te ontvangen; want het bericht dat jij opgewekt bent is reeds tot de stad doorgedrongen, en heel veel mensen gaan op weg omjou en Mij te zien! Die zullen allemaal verkwikt worden, en Mijn dienaren, die je al kent, zullen je daarbij helpen!'
«« 40 / 77 »»
Graag willen wij u wijzen op het grote belang van aanschaf van de originele boekwerken die hier digitaal kunnen worden ingezien. Hiermee bevordert u de voortgang van de werkzaamheden m.b.t. herdrukken en uitgifte van nieuwe vertalingen, en niet te vergeten het beschikbaar houden van boeken voor een grote groep mensen die niet vertrouwd zijn met digitale communicatiemiddelen. Informatie over het bestellen van deze boeken vindt u op www.lorber.nl.