De uitleg van en de toelichting op dit zinrijke spel door het Kindje. De verschillende reddingspogingen van de verdwaalde geesten door de leiding van de mensen door God

Jakob Lorber - De jeugd van Jezus

«« 197 / 302 »»
[1] Dadelijk begon nu het Kindje in de trant van een wijze leraar in de synagoge te spreken:
[2] 'Dit is de betekenis van dit spel: AI vanaf het begin der schep­ping, en ook daarvoor, was God van alle eeuwigheid de Heer .
[3] De eerste worp: De oude geesten worden wakker. Ze willen zich de Heerlijkheid Gods niet la­ten welgevallen, waardoor het spel chaotisch verloopt.
[4] Deze spelperiode duurt van Adam tot Noach en van Noach tot Mozes.
[5] Het weerbarstige meisje ver­tegenwoordigt de liefde zowel als de wereld, welke laatste echter van de liefde afkerig is. ..
[6] In de tijden van Noach wordt de wereld dan ook met be­dreigingen bestraft, zoals het meisje met de muizen.
[7] Maar de wereld betert zich niet, doch vervalt langzamerhand weer tot afgoderij, en wil altaren, zichtbare goden en veel ceremo­niën.
[8] Onder Mozes roept de Heer dan 'de deelnemers' bijeen, en heeft een nieuwe worp plaats.
[9] Aanvankelijk ziet het ernaar uit dat het ditmaal gelukken zal, maar nauwelijks heeft Mozes het volk de rug toegekeerd, of er komt een gouden kalf.
[10] Het meisje begint nu pas echt te zaniken waarna het dan ook echt wordt gestraft en de be­dreiging wordt uitgevoerd!
[11] Zo was dus ook de zond­vloed veeleer een hevige bedrei­ging dan een echte straf.
[12] De bestraffing van het volk in de woestijn daarentegen, was een echte straf, die dan ook ge­schiedde door het vuur, zoals eer­tijds te Sodom.
[13] Bij de worp begint het spel. En eerlijk gezegd in het begin gaat het goed, maar zuiver uit vrees.In deze ronde ontbreekt de moeder de liefde dus, die immers wegliep omdat ze niet mocht overheersen.
[14] Tot deze tijd heeft dat Mo­zaïsche spel geduurd. Het was een periode van afmatting ten gevolge van allerlei spanningen en van voortdurende vrees.
[15] Opnieuw roept de Heer het groepje bijeen; er volgt een nieu­we worp, waarin de Heer zelf kind wordt!
[16] Nu verschijnt opnieuw de liefde ten tonele; ze geeft duide­lijk blijk van haar vreugde over de onmacht van de Heer .
[17] De liefde werpt nu ook en het gelukt haar de eerste trede van de troon te bereiken.
[18] En dan vervolgt zij de Heer ten dode toe! Zij gunt Hem bijna negentienhonderd jaren rust noch duur en stookt alles tegen Hem op!
[19] Nu ziet het wettig wereld­gezag in dat het zo niet langer kan.
[20] Er volgt nu een laatste worp. De Heer wordt nu weer als van ouds Zélf de Heer; vol van gloeiende ijver wordt zijn stand en vol genade zijn worp!
[21] En het hele volk zal vanuit de positie van kinderen Hem als Vader erkennen, als Hij het met de Macht van Zijn Liefde nader en nader zal komen!
[22] En dat zal de laatste spel­ronde betekenen, waarna er geen nieuwe meer volgen zal! Voor eeuwig zal de Vader dan Vader zijn.
[23] Kijk, dat was nu de bete­kenis van dit spel! En laten we dan nu maar weer naar huis gaan om te zien hoe de herrezen Tullia het maakt; komt dus allemaal achter Mij aan!'
«« 197 / 302 »»
Graag willen wij u wijzen op het grote belang van aanschaf van de originele boekwerken die hier digitaal kunnen worden ingezien. Hiermee bevordert u de voortgang van de werkzaamheden m.b.t. herdrukken en uitgifte van nieuwe vertalingen, en niet te vergeten het beschikbaar houden van boeken voor een grote groep mensen die niet vertrouwd zijn met digitale communicatiemiddelen. Informatie over het bestellen van deze boeken vindt u op www.lorber.nl.