[1] Vreselijk geschrokken als zij waren door deze brief van Cyre­nius, maakten de landvoogd van Jeruzalem en Herodes onmiddel­lijk een eind aan hun gruwelijk misdrijf en zonden boodschap­pers naar Tyrus om Cyrenius aan te tonen op grond van welke ge­wichtige feiten zij dit hadden moe­ten doen.
[2] In schrille kleuren schilder­den zij het gezantschap van die altijd al zo gluiperige Perzen en zij beweerden zelfs belangrijke aan­wijzingen te hebben, dat zelfs Cornelius, de broeder van Cyre­nius als aanvoerder betrokken zou zijn geweest bij deze samenzwe­ring van puur Aziatische opzet!
[3] Zij zouden er namelijk ach­ter gekomen zijn dat Cornelius deze nieuwe koning der joden in bescherming zou hebben geno­men!
[4] Herodes beweerde zelfs dat hij overwoog om ter zake boden naar Rome te zenden als Cyrenius niet voor hen in zou staan!
[5] Cyrenius zou eigenlijk die Cornelius eens stevig aan de tand moeten voelen! En als hij dat zou weigeren, zouden zij zich genoopt zien dat bewuste bericht aan de keizer alsnog onverwijld te doen uitgaan!
[6] Deze tegenzet, die Cyrenius pas vernam toen hij alweer in Tyrus terug was, maakte hem aan­vankelijk wat van streek.
[7] Maar, door de Geest Gods geleid, kwam hij dadelijk weer tot zichzelf en hij schreef aan Hero­des als volgt:
[8] 'Hoe luidt het vertrouwelijk bevel van Augustus voor gevallen van ontdekking van eventuele complotten? Dat luidt aldus: " Als iemand een of ander complot ont­dekt, dan moet hij voor alles zijn kalmte bewaren en onmiddellijk alles tot in details aangeven bij de hoogste gezagsdrager van het des­betreffende land!
[9] Noch de lokale landvoogd, en nog minder een leenheer, mag ook maar een vinger uitsteken naar het zwaard zonder het uit­drukkelijk bevel van die hoogste gezagsdrager van de Staat, die voor alles een diepgaand onder­zoek moet instellen.
[10] Een ontijdige ingreep kan de Staat juist in deze zaken de allergrootste schade berokkenen, want
[11] daardoor zou een complot namelijk genoopt worden zich in zijn schulp terug te trekken en zijn intriges nog listiger te camoufle­ren, om daarna onder gunstiger omstandigheden des te effectiever voor den dag te kunnen komen"
[12] Dit is des keizers hoogst ei­gen instructie ten aanzien van de­ze uiterst gewichtige zaak.
[13] Hebt u dienovereenkom­stig gehandeld? Mijn broeder Cornelius heeft dat wel gedaan. Hij heeft zich van die zogenaamde nieuwe koning der joden onmid­dellijk meester gemaakt.
[14] Hij heeft hem aan mijn ju­risdictie overgedragen, en over­eenkomstig mijn gezag over Azië en Egypte, heb ik de nodige maat­regelen getroffen op grond van het gezag dat mij over Azië en Egypte toekomt
[15] Mijn broeder heeft u dit al­les al uit de doeken gedaan, maar hij sprak als tegen een dove!
[16] Tegen elk vermaan van mijn broeder ingaande, hebt u als ordinaire rebellen die kinder­moord op touw gezet, en boven­dien hebt u brutaalweg van mij nog durven verlangen, dat ik u daarbij zou steunen! En dat noemt u de keizerlijke wet hand­haven?!
[17] Laat mij u nog dit zeggen, dat de keizer allang volledig op de hoogte is gesteld en dat hij mij heeft gevolmachtigd de stadhou­der van Jeruzalem af te zetten, al­hoewel die aan mij verwant is, en om Herodes een boete op te leg­gen van tienduizend pond aan goud!
[18] De stadhouder, die dus uit zijn ambt is gezet, moet zich bin­nen vijf dagen bij mij melden, en Herodes moet zijn boete uiterlijk dertig dagen later hier volledig ko­men voldoen! In geval van nala­tigheid zal hij van zijn leenheer­schap vervallen worden ver­klaard! Fiat! Cyrenius, vice­ Augusti. ,

«« 48 / 302 »»