De hogeschool voor geestelijke kennis en de binnenste hoofdtempel

Jakob Lorber - De natuurlijke zon

«« 50 / 74 »»
[1] Kijk, hier op een afstand van ongeveer een mijl vanaf de bomengroep staat een trapsgewijs gevormd gebouw, dat ongeveer uit zeventig treden bestaat, waarvan iedere trede een hoogte van duizend klafter heeft. Op iedere trede zien jullie vier verdiepingen die van ramen voorzien zijn, ongeveer zoals de gotische ramen bij jullie op aarde; alleen is ieder raam minstens vijftig keer groter dan bij jullie. - Vervolgens is de vraag (aangezien dit gebouw van buiten en van binnen zo trapvormig gebouwd is en elk van deze treden zowel aan de buiten- als de binnenzijde van goede balustraden voorzien is), waarvoor dit gebouw eigenlijk dient - dit gebouw dat, hoewel het een tamelijk inwendig deel van de tempel is, toch een omtrek van ruim zeventig mijl heeft?
[2] Dit gebouw dient enerzijds voor de ontwikkeling van geestelijke kennis en is tegelijkertijd de woning van de dienaren van het eigenlijke inwendige, grootste tempelheiligdom.
[3] Deze dienaren worden ingedeeld in zeventig klassen, en iedere klasse heeft zijn eigen bezigheden in de tempel. De klasse die op de eerste vier etages van de eerste trede woont, is de laagste en gewoonste. Iedere klassen die op een hogere trede woont staat qua ambtsuitoefening hoger en voert steeds minder vaak handelingen in de tempel uit. De klasse die op de allerbovenste, dus de zeventigste trede woont, komt maar uiterst zelden van hun hoogte naar beneden om in de tempel dienst te doen. Op deze trede wonen dan ook alleen de hoogste en meest diepzinnig wijze priesters van zo’n tempel.
[4] Nu zullen jullie vragen: Maar wie brengt deze mensen eigenlijk eten op die huiveringwekkende hoogte? - Kijk, daar is wel voor gezorgd; want iedere trede, die eveneens duizend klafter breed is, is tegelijkertijd en volmaakte tuin, voorzien van goede, vruchtbare aarde en beplant met allerlei matig grote vruchtbomen en andere goed eetbare planten en wortels. Ook worden daar noodzakelijke dieren gehouden; want in deze tuin vinden die voldoende voer.
[5] Nu is er nog een vraag: Waar komt het water vandaan? - Via geweldig grote, kunstmatige waterleidingen. De buizen daarvoor worden namelijk van het meer dan honderd mijl hoge ringgebergte tot aan zo’n tempelgebouw gelegd, en daar wordt het water niet zelden bijna duizend mijl ver doorheen geleid. Op deze manier is dit reusachtige trapsgewijze gebouw door allerlei waterleidingen dan ook overal rijkelijk van water voorzien. Ja, op deze treden zijn niet zelden zulke grote waterbassins aangelegd, dat de bewoners daar met sierlijke bootjes wijd en zijd op kunnen rondvaren; en op het plateau van de zeventigste trede zijn er tussen de vruchtbomen en tuinen zelfs een groot aantal fonteinen aangebracht, waar het water uit tamelijk hoge obelisken omhoog spuit en daarna als een flinke regen in een aanzienlijk groot waterbassin valt.
[6] Maar nu zullen jullie weer zeggen: De woningen zullen dan wel vochtig zijn, wanneer het hele gebouw zo vol water is! - Maak je daar geen zorgen om! Want dit gebouw is gebouwd met enkel massieve quaderstenen, die zodanig aan elkaar gekit zijn, dat het werkelijk als een buitengewoon stevig scheppingswerk beschouwd kan worden. Door deze muren, die niet zelden honderd klafter dik zijn, dringt geen druppel water heen; en het metselwerk, dat het water onmerkbaar vochtig is geworden, wordt door de flinke warmte van de zon steeds onmiddellijk weer gedroogd, zodat daar in de vertrekken niet het minste spoor van vocht merkbaar is.
[7] Zowel binnendoor langs talloze kleine en grote trappen alsook buitenlangs via recht aangelegde, buitengewoon gemakkelijke en brede trappen kan men op de treden42 van het gebouw komen. Weliswaar zouden jullie op deze trappen niet goed vooruit komen, aangezien iedere traptrede twee klafter hoog is; maar voor de zestien tot twintig klafter lange bewoners van deze gordel behoren dergelijke trappen tot de gemakkelijkste, omdat zij ook trappen hebben waarvan iedere trede vier tot vijf klafter hoog is.
[8] Naast iedere trap, die buitenlangs naar het hoogste punt leidt en aan beide zijden stevige balustraden heeft, loopt met name naar het inwendige van het gebouw een zogeheten glijbaan. Deze dient er evenwel niet voor om mensen daarlangs naar beneden te laten glijden, maar veeleer voor het doel, waar bij jullie de zogeheten afvoerpijpen voor dienen. Deze baan is namelijk een half open buis, en daarin kan van iedere trede alles wat onbruikbaar is alsook al het afval gegooid worden, waarna het dan in deze buis naar beneden glijdt; en als er iets blijft steken of hangen, dan wordt dat weggespoeld met een waterstraal of kan het over de balustraden van de treden naar buiten gegooid worden.
[9] Aangezien we het gebouw links en rechts als een trapsgewijze gevormd gebouw hebben gezien, zal het vanzelf duidelijk zijn dat het een gelijkzijdige driehoek zou vormen als wij het doormidden zouden snijden. Maar daaruit blijkt weer, dat het beneden op de begane grond bijna even breed moet zijn als het vanaf de grond tot aan de hoogste trede hoog is. Zodoende heeft het dan ook eveneens een doorsnede van zeventigduizend klafter. En de ingangs- en doorgangspoorten zijn dus ook niets anders dan duizend klafter hoge en honderd klafter brede tunnels, die van binnen zelfs met kunstlicht verlicht moeten worden. Dat is echter op deze gordel en ook op de andere gordel niet zo duur als jullie denken. Want op de zon zijn er een buitengewoon grote hoeveelheid witte stenen, die van zichzelf zo sterk stralen, dat jullie het licht van zo’n steen evenmin zouden verdragen als het licht van de zon zelf op een heldere middag. Uit deze steen worden grote bollen gehakt, ongeveer twee klafter in doorsnee, die vervolgens op vierkante voetstukken zowel in de brede tunnels als ook in de inwendig gelegen vertrekken van dit gebouw op de juiste afstanden geplaatst worden. Daarmee worden zowel de tunnels als de inpandige kamers zelfs nog sterker verlicht dan jullie planeet op een heldere middag. - Dit licht is op de zon natuurlijk aanzienlijk zwakker dan het natuurlijke licht buiten; maar desondanks is toch nog voldoende sterk om alles heel duidelijk te onderscheiden en te bekijken.
[10] Van zulke ingangen of liever doorgangen zijn er wel duizend in dit hele reusachtige gebouw. Als jullie je fantasie enigszins tot leven weten te wekken, zal het geweldige en wonderbaarlijke van dit gebouw jullie niet ontgaan. - Loop met de voeten van je fantasie mee naar boven naar de verdiepingen op de zeventigste trede van dit gebouw en kijk vanaf dit hoge terras de verre omtrek rond en overzie ook alle gebouwen, die wij tot nu toe al hebben leren kennen, dan zullen jullie overtuigd raken van de buitengewone pracht en grootsheid van zo’n gebouw.
[11] Maar keer je eens om op dit hoge terras, dat wel meer dan zeventien mijl boven de aardbodem ligt, en kijk in de inwendige ruimte van het gebouw, dan zullen jullie de eigenlijke tempel niet zo ver hier vandaan zien.
[12] Kijk, deze tempel ziet er niet uit als een ander gebouw, maar is veeleer een berg met een hoogte van twintig mijl; de omtrek ervan is ongeveer even groot. En zo ziet deze eigenlijke tempel er meer uit als een (beslist niet symmetrisch, maar als het ware willekeurig gebouwde of neergezette) reusachtige gotische toren, waar de ene spits zich na de andere en de tinnen zich boven elkaar verheffen.
[13] Deze tempel heeft overal duizenden hoge gewelven, en overal zien jullie zowel aan de binnen- als de buitenzijde trappen lopen. De hoogste spitsen van deze tempel verliezen zich voor het oog van de toeschouwer steeds verder in de lichte dampkring van de zon; alleen zien jullie hier en daar nog enkele spitsen als heldere sterren hun schitterende licht naar beneden zenden.
[14] Dit hele gebouw is, zoals jullie in je fantasie ook kunnen zien, enkel van de jullie reeds bekende witte, glanzende stenen gebouwd en is daardoor zowel van binnen als van buiten overal even licht. - Als jullie met je ogen zo’n tempel ook maar tot op honderd mijl zouden naderen, zou het geweldige stralen ervan jullie plotseling blind maken; want buiten, in de vrije lucht straalt deze steen nog duizend keer sterker dan het vrije licht van de zon, gezien vanaf jullie aarde. Maar voor de ogen van de bewoners van deze gordel hebben dergelijke stenen ongeveer dezelfde lichtsterkte als bij jullie een besneeuwde vlakte, die door de zon beschenen wordt.
[15] Hoe de bewoners in zo’n tempel God vereren, daarover zal pas gesproken worden wanneer we het gaan hebben over de religie van deze bewoners.
[16] Nu hebben we dus gezien hoe zo’n tempel bij de bewoners van deze zonnegordel eruit ziet en hoe groot hij is, en we kunnen dus wel vergelijken, welke van de drie soorten bouwwerken de indrukwekkendste en reusachtigste is.
[17] Op de keper beschouwd zullen jullie zonder meer moeten zeggen: De grote weg blijft, wat de grootte van het bouwwerk betreft, nog altijd het reusachtigste middelpunt van de bewoners van deze gordel. - Wat echter de wonderbaarlijke, buitengewoon grote diversiteit aan bouwkunst betreft, staat zo’n tempel beslist hoger ten opzichte van de weg en lijkt in zekere zin het hoogtepunt van kunstzinnige bouw van de bewoners van deze gordel.
[18] Dat in zo’n hele tempel ook verscheidene miljoenen mensen wonen, hoeft nauwelijks nog vermeld te worden. - Hoeveel van zulke tempels komen er eigenlijk voor op deze zonnegordel? - Niet zo heel veel. Meer dan tien zullen jullie er nauwelijks vinden. - Hoe groot is het district van zo’n tempel eigenlijk? - Qua ruimte een gebied dat groter is dan op jullie aarde Europa, Azië en Afrika bij elkaar.
[19] Hoeveel woonhuizen staan er dan wel in zo’n gebied? Qua aantal ook niet zoveel; het aantal is hier en daar slechts iets meer dan tien. - Maar vraag naar het aantal mensen, dan zou dat ook wel op ettelijke miljoenen uitkomen. Want jullie weten al dat de woonhuizen buitengewoon dicht bevolkt zijn, zodat in sommige woonhuizen zelfs twee tot drie miljoen mensen leven. Als jullie daar nog de verscheidene miljoenen tempelbewoners bijtellen, blijkt het district qua bewoners in aantal groter te zijn dan het aantal tempels en woonhuizen doet vermoeden.
[20] Al het overige land, tot aan de laagst gelegen oevergebieden van de zee, wordt gebruikt voor de aanplant van vruchten en bomen. Dalen worden meestal beplant met bossen, waarvan de reusachtige bomen vervolgens voor allerlei uiteenlopende doeleinden gebruikt worden. Hoogvlakten en zelfs de niet al te steile hellingen van de heuvels worden allemaal gebruikt voor het aanplanten van vruchtdragende bomen en andere planten.
[21] Woonhuizen en tempels worden altijd op zulke plaatsen gebouwd, die voor het overige noch voor de ene noch voor de nadere soort vrucht geschikt zijn; gewoonlijk worden daar zeer steenachtige stukken land voor gebruikt. Langs de hoofdweg staan ook wel kleine huizen, in ieder waarvan slechts honderd mensen kunnen wonen; daarom zijn deze huizen ook steeds op korte afstanden van elkaar gebouwd. De afstanden bedragen, al naargelang de verschillende gesteldheid van het land, hoogstens tien, twintig tot dertig mijl. De bewoners van deze huizen houden toezicht op de weg en moeten ook kleine gebreken ervan herstellen. Als er ergens grotere schade optreedt, dan moet dat aan de bouwlieden van de tempel gemeld worden.
[22] Dat is nu ook wel alles, waar wij in uiterlijk, natuurlijk opzicht op deze gordel als gedenkwaardig aandacht aan moeten schenken. De volgende keer zullen we ons dus weer wenden tot de drie instellingen, namelijk de huisregels, de maatschappelijke en de religieuze regels. - Genoeg dus voor vandaag!
«« 50 / 74 »»
Graag willen wij u wijzen op het grote belang van aanschaf van de originele boekwerken die hier digitaal kunnen worden ingezien. Hiermee bevordert u de voortgang van de werkzaamheden m.b.t. herdrukken en uitgifte van nieuwe vertalingen, en niet te vergeten het beschikbaar houden van boeken voor een grote groep mensen die niet vertrouwd zijn met digitale communicatiemiddelen. Informatie over het bestellen van deze boeken vindt u op www.lorber.nl.