54 resultaten - Pagina 2 van 4
1 - 2 - 3 - 4
[17] Dan vraag je je af hoe groot zo'n mens dan wel moet zijn, als reeds een enkele hulsglobe zo eindeloos groot is en de afstand van de ene hulsglobe naar de andere nog aeonenmaal aeonen maal groter!Hoofdstuk 245: De grote scheppingsmens in het universum - Jakob Lorber - Het Grote Johannes Evangelie (deel 6)
[18] Maar ook deze mens is aan de buitenkant net als iedere afzonderlijke hulsglobe met een soort huid omgeven. Weliswaar is die huid nog onnoemelijk veel dikker -om begrijpelijk te spreken - dan die van een hulsglobe, maar deze heeft toch in het algemeen hetzelfde doel en is naar jullie begrippen oneindig belangrijk net als de omhulling van een enkele hulsglobe. Jullie zullen je nu wel afvragen wat er dan buiten deze mens is, en waarop deze bijna eindeloos grote mens staat en wat hij als mens doet.
Hoofdstuk 245: De grote scheppingsmens in het universum - Jakob Lorber - Het Grote Johannes Evangelie (deel 6)
[19] Buiten deze wereldmens strekt zich naar alle kanten de vrije etherruimte eeuwig uit, waar deze mens in een voor jullie begrippen werkelijk eindeloos grote kring, door Mijn wil aangedreven, met voor jullie onvoorstelbare snelheid doorheen vliegt ter wille van de voedingsstof uit de eindeloze etherzee, waar hij in zekere zin als een vis doorheen zwemt. Omdat er in de vrije, grote etherruimte geen onder of boven is en geen wezen noch naar de ene noch naar de andere kant ergens heen kan vallen, bevindt deze mens zich dus net zo stevig en vast in de etherruimte als deze aarde, de zon en al de aeonenmaal aeonen zonnen in een hulsglobe.
Hoofdstuk 245: De grote scheppingsmens in het universum - Jakob Lorber - Het Grote Johannes Evangelie (deel 6)
[4] Maar wat is de ouderdom van een planetaire zon vergeleken bij die van een centrale zon van een zonnengebied, die eindeloos eerder bestond, voor er ook maar één planetaire zon de haar omringende planeten verlichtte?! Maar wat is deze bestaansduur dan weer vergeleken bij die van een centrale zon van een zonnenal, en die weer vergeleken bij de bestaansduur van een centrale zon van een zonnenal-al, en bijna helemaal niets vergeleken bij die van een centrale oerzon in een hulsglobe, die eigenlijk de allereerste grootmoeder van alle zonnen en werelden in een hulsglobe is?!
Hoofdstuk 246: De verlossing van de wereldmens - Jakob Lorber - Het Grote Johannes Evangelie (deel 6)
[4] Stel je nu voor dat Ik jullie Mijn hele schepping heel analytisch van het grootste tot en met het kleinste op wonderbaarlijke wijze zou onthullen door vele duizenden van Mijn engelen te ontbieden en hun op te dragen om alles op te schrijven met de hun mogelijke bliksemsnelle manier van schrijven! Ten eerste zouden we daarvoor zoveel van het witte perkament nodig hebben, dat daar bij lange na geen plaats genoeg voor zou zijn in een hele hulsglobe; en zeg Mij eens in de tweede plaats, als al deze eindeloos vele vellen volgeschreven zouden zijn, wanneer zouden jullie dan klaar zijn met het doorlezen van al deze geschriften! Ik hoop nu, dat jullie een beetje beginnen in te zien hoe dwaas dat zou zijn!
Hoofdstuk 124: Het wel goed weten, maar niet doen - Jakob Lorber - Het Grote Johannes Evangelie (deel 5)
[13] Maar vraag niet naar de grootte en lengte van de doorsnede van zo'n hulsglobe! Want voor de mens zou er wel eens moeilijk ooit op deze aarde een getal uitgedacht kunnen worden waardoor men als men de afstand van deze aarde naar de zon, die toch ongeveer 44 maal duizendmaal duizend uur bedraagt, als eenheidsmaat neemt, zoiets toereikend zou kunnen bepalen, want aeonenmaal aeonen van zulke afstanden zijn nauwelijks voldoende voor een zonnenwereldal-algebied, waarvan er binnen een hulsglobe zoals reeds aangeduid een vrijwel ontelbaar aantal zijn. Nu heb Ik bij jullie toch nog het begrip voor de bijna oneindige grootte van een hulsglobe gevormd, en op deze basis kunnen we dan wel verder bouwen.
Hoofdstuk 245: De grote scheppingsmens in het universum - Jakob Lorber - Het Grote Johannes Evangelie (deel 6)
[12] Kijk, alles wat een geheel vormt, van het grootste tot het kleinste, heeft ter bedekking en ter bescherming van zijn uiterst kunstige binnenste een omhulling! Deze omhulling heeft echter ook nog het heel belangrijke doel om het onreine van het binnenste mechanisme van een levend lichaam in zich op te nemen en als iets wat voor het organische leven ondeugdelijk is naar buiten te brengen, maar daarvoor dan van buiten af gezuiverde levensvoedingsstof op te zuigen en ter versterking van het leven aan het inwendige, organische lichaamslevens mechanisme toe te voeren. Daaruit kunnen jullie je nu in ieder geval een duidelijk begrip vormen, waarom ik het geheel van zonnen en werelden-al-alcompendium een omhulde bol of 'hulsglobe' noem.
Hoofdstuk 245: De grote scheppingsmens in het universum - Jakob Lorber - Het Grote Johannes Evangelie (deel 6)
[15] Denken jullie je nu helemaal buiten de reusachtig grote omhulling of buitenste huid van een hiervoor beschreven globe een zich naar alle kanten uitstrekkende, ontzaglijke ruimte die helemaal leeg is, en ga die in gedachte in tot zelfs iemand met heel scherpe ogen van die hele vrijwel eindeloos grote hulsglobe alleen nog maar een flauw schemerig minuscuul puntje zou kunnen ontdekken, en in de tegenovergestelde richting ook weer zo'n puntje, dat natuurlijk ook weer een hulsglobe is. Dat geeft dan zo ongeveer een indruk van de afstand tussen twee hulsgloben, die alle twee even groot zijn, maar door de enorme afstand reeds halverwege tot een nauwelijks waarneembaar schemerig puntje ineenschrompelen, en zo hebben we dus kennis gemaakt met twee naburige hulsgloben.
Hoofdstuk 245: De grote scheppingsmens in het universum - Jakob Lorber - Het Grote Johannes Evangelie (deel 6)
[1] Nu kwam LAZARUS naar Mij toe en vroeg Mij: 'Heer, heeft zo'n hulsglobe, die ik mij door Uw genade ondanks haar reusachtige grootte nu heel goed kan voorstellen, geen andere beweging dan de algemene van de grote wereldmens?'
Hoofdstuk 248: De beweging van de wereldmens en zijn hulsgloben. De dubbelzonnen - Jakob Lorber - Het Grote Johannes Evangelie (deel 6)
[3] Daaruit kun je dan wel zien dat dus ook een hulsglobe een beweging moet hebben, en de draaiing om haar as, die ongelooflijk snel is, is voor haar behoefte meer dan voldoende; en nog uitgebreider is de beweging van de grote wereldmens in de grote, vrije etherruimte. Zijn bewegingssnelheid binnen een oneindig grote kring is zo buitengewoon, dat hij in een oogwenk de afstand van duizend hulsgloben doorloopt, maar toch heeft hij honderdmaal duizendmaal duizend zonnejaren nodig om weer op de oude plek aan te komen.
Hoofdstuk 248: De beweging van de wereldmens en zijn hulsgloben. De dubbelzonnen - Jakob Lorber - Het Grote Johannes Evangelie (deel 6)
[8] Kijk eens uit het open raam, dan zie je juist de Regulus in de Grote Leeuw! Kijk, dat is nu de centrale oerzon in deze hulsglobe! Haar niet te berekenen grote afstand van hieraf heeft haar samengedrukt tot een punt. Hoeveel van zulke Regulussen zou je je nu wel naast elkaar kunnen voorstellen? Ik zeg je: een enorm aantal, -zoals je geest er zich ook naast de Grote wereldmens in de eindeloze ruimte nog een aantal begon voor te stellen! En met zulke zuiver goddelijke mogelijkheden in je geest toegerust, zeg jij, dat een mens nog minder dan niets zou zijn?!Ja,je lichaam als materie is natuurlijk niets; daarom moet ook de grote en onsterfelijke mens niet voor zijn tijdelijke en materiële niets zorgen, maar voor zijn geestelijke alles, dan zal hij in het vervolg nooit kunnen zeggen dat hij minder dan niets is, maar in en met Mij alles in alles!
Hoofdstuk 247: De Heer als Heiland van de grote wereldmens - Jakob Lorber - Het Grote Johannes Evangelie (deel 6)
[7] Ik zei: 'Vriend, wat jij weet en begrijpt, dat - sta Mij toe -heb Ik allang eerder begrepen, nog voor er een oercentraalzon binnen een hulsglobe scheen!
Hoofdstuk 6: Over handel en woeker - Jakob Lorber - Het Grote Johannes Evangelie (deel 7)
[4] Sla daarom ook acht op Mijn vaak onbelangrijk lijkende woorden; want juist in die woorden geef Ik jullie meer van het liefdeleven uit Mij dan wanneer Ik een hele hulsglobe voor jullie ogen en oren keurig in atomen zou ontleden! Want van Mijn eindeloze wijsheid en macht kunnen jullie maar enkele druppels drinken, maar uit de levensbron van Mijn vaderlijke liefde kunnen jullie altijd stromen in je opnemen.
Hoofdstuk 95: Over de kracht van het kleine - Jakob Lorber - Het Grote Johannes Evangelie (deel 8)
[4] Wat de hulsglobe betreft: deze heeft talloze overeenstemmingen in ieder kleinste schepsel alsook in een planeet, in een zon en, kortom, in alles wat jullie maar willen bekijken. Waar is er een ding, waarvan de oneindig vele delen waar het uit bestaat niet aan de buitenkant rondom door een schil, ring of huid omgeven zijn?
Hoofdstuk 6: Het etherische, omvattende omhulsel van hemellichamen en stelsels van hemellichamen. De grootste verzameling hemellichamen: een hulsglobe - Jakob Lorber - De natuurlijke zon
[6] Dat jullie echter alle dingen door de hulsglobe-achtige inrichting van het oog slechts in sterk verkleinde afmetingen waarnemen, wordt toch al meer dan voldoende bewezen door het feit dat alle voorwerpen, hoe klein ze ook zijn, onder de glazen van een microscoop tot buitengewone afmetingen vergroot kunnen worden, welke vergroting op zichzelf niets anders is dan het steeds dichter benaderen van het geziene voorwerp ofwel veeleer van het lichtbeeld ervan tot de werkelijke grootte van het voorwerp zelf.
Hoofdstuk 6: Het etherische, omvattende omhulsel van hemellichamen en stelsels van hemellichamen. De grootste verzameling hemellichamen: een hulsglobe - Jakob Lorber - De natuurlijke zon