Boeken lezen en zoeken

Tekst:   Boek:Hfs:

3 resultaten - Pagina 1 van 1

1
[10] Want zolang een ziel op het moment van sterven niet geheel gescheiden is van het lichaam, zolang is zij tengevolge van angstige verwarring geheel zonder bewustzijn. Het gaat met haar als met iemand die met het gezicht naar buiten op een spil is vastgebonden en daarbij razend snel in het rond wordt gedraaidHij kan kijken wat hij wil, maar zal toch geen enkel voorwerp zien; hoogstens zal hij een matgekleurde mist om zich heen zien, die bij nog grotere draaisnelheid, door de daarbij toenemende onvastheid van het gezichtsorgaan, in een volledige duisternis kan overgaan.
Hoofdstuk 151: Uitleg over de ziel in het hiernamaals. - Jakob Lorber - Het Grote Johannes Evangelie (deel 4)
[11] Zoals het gezichtsorgaan echter rust moet hebben om een voorwerp waar te nemen zoals het is, zo heeft ook de ziel een bepaalde innerlijke rust nodig om tot een vaster en helderder bewustzijn van zichzelf te komen. Hoe meer de ziel innerlijk verontrust wordt, des te meer verdwijnt dan ook haar heldere zelfbewustzijn, en als de onrust in de ziel eenmaal ten top is gestegen, weet zij zo goed als niets meer van zichzelf tot de rust in haar is weergekeerd. En hoe lager een ziel op de trap van de levensontwikkeling staat, des te eerder treedt dit moment bij stervenden op. Ah, bij een ziel wiens levensontwikkeling voltooid is, komt dit enigszins treurig uitziende moment beslist niet voor, wat Mathaƫl bij het sterven van de oude Lazarus heel goed heeft gezien, want diens ziel liet op geen enkele manier blijken verontrust te zijn.
Hoofdstuk 151: Uitleg over de ziel in het hiernamaals. - Jakob Lorber - Het Grote Johannes Evangelie (deel 4)
[1] (DE HEER:) "Zolang de ziel het lichaam bewoont, zijn en blijven de hersenen het belangrijkste gezichtsorgaan van de ziel. Als deze op de juiste wijze ontwikkeld zijn, zal de ziel de uit het hart in de hersenen ingeprente levensbeelden goed en nauwkeurig zien en aan de hand daarvan ook denken, besluiten en handelen. Want ook al kan de ziel, op bepaalde momenten van vervoering door de handoplegging van iemand met een sterk geloof en een sterke wil, persoonlijk vanuit de maagholte helder zien, zoals onze Zorel jullie daar een voorbeeld van gaf, dan heeft zij daar toch voor het werkelijke leven weinig of niets aan, want in de duistere behuizing van haar dierlijk lichaam kan haar daarvan ook niet de minste herinnering blijven.
Hoofdstuk 228: De juiste vorming van de hersenen. - Jakob Lorber - Het Grote Johannes Evangelie (deel 4)
1