[1] Om dit religieuze deel beter te begrijpen zal het noodzakelijk zijn je met de vorm van zulke bergen wat vertrouwd te maken. Voor dit doel is het nuttig om zelf bergen te bestijgen of tenminste goede afbeeldingen nauwkeurig te bestuderen. Want daardoor wordt het gevoel opgewekt en de ziel gaat bij het zien van zulke bergen zich afvragen of en hoe daar wegen naar boven mogelijk zouden zijn. Dat men bij het bestijgen van de berg liefst de hoogste topwil bereiken getuigt van deze drang.
[2] Wat kan echter wel de oorzaak van deze drang zijn?
[3] Geloof je dat het alleen maar de vreugde is om de vergezichten te bewonderen, of de wens naar het inademen van zuivere lucht? Wie dat aanneemt, weet minder dan de halve waarheid. Hij zal tenslotte merken dat dit niet alleen de reden kan zijn, waardoor mensen door de hoge bergtoppen worden aangetrokken. De voornaamste oorzaak bestaat in het wakker worden van de geest bij zulke gelegenheden. Hoezo dan?
[4] Gelijke dingen trekken elkaar aan. De geest trekt de geest aan, zoals de materie de materie en het vlees het vlees. Als een mens een berg wil bestijgen, dan gaat door dit voornemen een wilsimpuls omhoog in de hoge geestessferen. Daardoor worden de geesten van zo'n voornemen op de hoogte gesteld, dat die mens hun sfeer wil naderen. Nu wordt door de geesten weldra een impuls teruggezonden. De geest die in die mens nog zwak is en slaapt, wordt door de geesten op deze manier geestelijk magnetisch gewekt, weliswaar niet blijvend, maar alleen voor kortere of langere tijd.
[5] Als dan een mens zulke hoogten werkelijk heeft bestegen, verheugt zijn geest zich dat hij zich onder zijns gelijken bevindt. Daar echter de vrije geesten het inzicht hebben dat zo'n onrijpe geest nog niet kan blijven, verbreken ze dan weer het contact met hem. Dan zinkt de geest terug in zijn slaap en het lichaam gaat zich op zulke hoogten onbehaaglijk voelen. Het gaat spoedig weer naar beneden naar de met hem overeenkomende omgeving.
[6] Kijk, dat is eigenlijk de reden waarom de mens, als hij niet te werelds gezind is, door de bergen en hun hoge toppen wordt aangetrokken! Maar bij geheel natuurlijke mensen is dit niet het geval. Of ze hebben daar helemaal geen gevoel voor, d.w.z. hun geest is dermate zwak en ziek, dat hij niet meer in staat is om contact op te nemen; óf als zulke mensen dan toch hoge bergen bestijgen, doen ze dat uit winstbejag of pralerij. Zulke berg bestijgers worden dan vaak door de vredesgeesten bestraft, omdat hun inspanning erop gericht was roem te behalen.
[7] Maar zo vergaat het degenen die uit hogere gevoelens de bergen bestijgen niet. Zo'n mens zal altijd gezegend en gesterkt weer terugkeren en wel zo, dat zijn geest blijvend gewekt is en daardoor tot een ziener of profeet wordt. Dit is de reden waarom ik jullie altijd heb aangeraden de bergen op te gaan, omdat elke, ook alleen maarvoorbijgaande opwekking, voor de geest een versterking betekent.
[8] Als daarom een redelijk mens zijn geest vaak door de hoge geesten Iaat magnetiseren en daarbij het geneesmiddel van de liefde gebruikt, dan zal hij weldra in de geest wedergeboren worden.

«« 35 / 39 »»