[1] Aan de oever zegt de OVERSTE tegen zijn collega's: "Dat hebben jullie goed gedaan, want jullie schijnbare optreden tegen mij, waarvoor ik jullie met mijn zwijgen het teken gaf, kwam net op tijd! Nu zijn ze uitgeteld en weten niet meer wat ze moeten doen! Kwamen die drie aangekondigden nu maar niet; dat zijn de enigen, die het ons nog wat moeilijk kunnen maken! Stel je voor dat ze ook nog de beroemde Nazareeër bij zich zouden hebben! Ja, als dat zo zou zijn, vallen we reusachtig door de mand! Dan helpt ons niets meer!
[2] Naar mijn mening moeten we daarom nu proberen zo vlug mogelijk op zee te komen en linea recta naar Jeruzalem te gaan, want als de aangekondigden er eenmaal zijn, kon het wel eens helemaal niet meer mogelijk zijn! Cyrenius heeft de bewakers teruggetrokken, niets staat ons in de weg! Laten we dus langs de oever een paar honderd meter hogerop gaan, dan zullen we daar wel een vaartuig van een Griekse visser aantreffen waarop we ons in veiligheid kunnen laten brengen!"
[3] De vroegere CRITICUS zegt: "Maar de volkswachten uit de stad! Hoe zullen we die ontlopen? Want die zullen wel achter het struikgewas op ons loeren en als die ons pakken zijn we ook verkocht!"
[4] De OVERSTE zegt: "Ja, dat is een wanhopige geschiedenis! Wat zou je ervan zeggen als we brutaalweg een geleide voor onze veiligheid zouden eisen van Cyrenius?! Gezien dat keizerlijke document kan en mag hij het ons niet weigeren! Ga jij erheen en doe dat!"
[5] De criticus doet dat. Maar Cyrenius haalde voor die tijd al raad bij Mij en Ik vertelde hem natuurlijk alles wat de Farizeeën aan de oever gezegd en besloten hadden. Cyrenius wist nu waar hij aan toe was en wat hij in eerste instantie moest doen en regelen.
[6] Toen de criticus zijn eis zo brutaal en gebiedend mogelijk aan Cyrenius stelde, zei CYRENIUS: "Vriend, die oorkonde bracht me eerst wel aan het schrikken, want ik wist toen nog niet dat deze vals is! Maar omdat ik hierover nu heel andere informatie heb gekregen, schrik ik nu niet meer en zal ik de eis van uw overste volstrekt niet inwilligen!
[7] Gaat u overigens de overste zeggen, dat hij mij de bewuste oorkonde meteen moet uitleveren, anders zal deze met geweld van hem worden afgenomen. Mocht hij echter proberen het document te vernietigen, dan kan hij vandaag nog rekenen op de kruisiging! - Ga heen en zeg hem dat!"
[8] De CRITICUS buigt daarna diep en verwijdert zich trillend over zijn gehele lijf. Als hij bij de overste komt stottert hij van angst: "Wij zijn - verloren! Dat vervloekte, valse document - heeft de kroon - gezet op - onze schurkenstreken! -Als het vandaag - niet is, dan - toch zeker morgen 't kruis! - Overhandig zonder dralen of treuzelen dat vervloekte document meteen aan de opperstadhouder, anders hang je vandaag nog aan het kruis! - Een duivel moet je verraden hebben! - Cyrenius is met alles op de hoogte!"
[9] Als het zwarte gezelschap inclusief de overste dat hoort, wordt het hun en hem wat zonderling te moede en de OVERSTE neemt het document, geeft het aan de spreker en zegt: "Hier, pak aan en breng het weg. Wij zijn verloren, want hiermee is onze laatste hoop in rook vervlogen!"
[10] De CRITICUS doet dat, brengt het document bij Cyrenius en zegt: "Geëerde gebieder, hier is het document! Wij zijn allen grote en grove misdadigers en doen nu alleen nog een beroep op uw menselijke hart!"
[11] CYRENIUS pakt het document aan, leest het door en zegt na een poosje: "Kijk eens aan, dat is nog eens sluw! Zeg me nu alleen nog bij welke gelegenheid de overste aan deze Charta alba (* blanco volmacht) is gekomen!"
[12] De CRITICUS zegt: "Geëerde heer, ik weet veel, maar dat weet ik werkelijk niet! Hij heeft dit document als overste reeds van Jeruzalem mee hierheen gebracht. Van wie hij het daar heeft gekregen, weet ik niet!"
[13] CYRENIUS zegt: "Maar weet u wel zeker dat hij het al van Jeruzalem heeft meegebracht?"
[14] De CRITICUS zegt: "Hij heeft het aan ons laten zien en er over gesproken en ons toen op de hoogte gesteld van zijn macht. Dat is alles wat ik weet, meer zal ook niemand van ons weten!"
[15] CYRENIUS vraagt verder: "Hoe heeft hij zich dan verder als mens gedragen?"
[16] De CRITICUS antwoordt: "Ik weet niets slechts over hem. Hij vervulde zijn ambt steeds streng en volgens de Joodse geest. Dat hij zijn vorderingen vaak op een nu juist niet zeer barmhartige wijze opeiste, is bekend, maar er is mij nauwelijks een geval bekend dat hij zich ooit te hard tegenover iemand zou hebben gedragen. Het kan zijn dat hij van vroeger veel op zijn' geweten heeft, wat hij ons natuurlijk nooit heeft verteld, maar sinds zijn aanstelling hier is ons niets bekend, behalve dat hij gisteren tijdens het wonderlijke voorval echt wat te veel aandrong op offers. Het volk zelf gaf daartoe echter de meeste aanleiding!"
[17] CYRENIUS vraagt verder: "Heeft de overste soms al vaker van dit document misbruik gemaakt?"
[18] De CRITICUS antwoordt: "Tot op heden hebben wij niets daarvan gemerkt."
[19] CYRENIUS vraagt: "Is dat allemaal de zuivere waarheid, wat u mij nu heeft verteld?"
[20] De CRITICUS zegt: "Geëerde heer, ik zal sterven als daarvan bij mijn weten ook maar één jota onjuist is!"
[21] CYRENIUS zegt: "Goed dan! Ga en zeg tegen de overste, dat ik nu met hem wil spreken en dat hij daarom hier moet komen, want ik wil eens zien wat er in dit geval nog voor u gedaan kan worden!"
[22] Dit keer gaat de criticus al met meer moed en minder koorts naar de overste terug en brengt hem de boodschap over. De OVERSTE denkt een poosje na en zegt dan: "Welnu, wat kunnen we hier nog meer doen dan dit spelletje met een vriendelijk gezicht meespelen?! Het is altijd beter, iets te verliezen dan alles!"

«« 147 / 246 »»