[1] (Rafaël:) 'Tracht daarom de mensen te onderwijzen in de hele waarheid die jullie kennen, dan zullen jullie de geestelijke geloofsakker goed bemesten en het zaad van Gods woord zal daar weldra gemakkelijk stevig wortel schieten, en de uit het zaad ontkiemende stam zal zich tot een ware, sterke levensboom ontwikkelen!
[2] Alleen waarheid en licht moet een mens levend en helder in zichzelf bevatten, als hij zich een weg wil banen naar het leven van de goddelijke geest in zichzelf; want iedere schaduw in de ziel kan haar op dwaalwegen brengen, waarop zij vervolgens moeilijk haar weg zal vinden.
[3] Maar als jullie de mensen het evangelie zullen verkondigen, bevrijdt hen dan eerst van het verderfelijke veelvoudige bijgeloof, dan zullen ze daarna weldra de grote zegeningen van Gods woord gewaar worden en jullie vrienden worden!
[4] Niets wordt evenwel door de Heer en alle engelen van de hemelen met grotere liefde en zegening bezien dan de algemene, ware liefde en vriendschap onder de mensen; maar die kan alleen beginnen te heersen, wanneer de mensen elkaar in alle waarheid en in het helderste licht uit God tegemoetkomen. Want de zuivere waarheid bevredigt het hart en maakt het zacht en deemoedig, en daardoor tegenover iedereen vriendelijk en gedienstig in liefdevolle ijver, mild en barmhartig.
[5] Neem deze woorden goed ter harte en handel ernaar, dan zullen jullie veel zegen onder de mensen verspreiden, en de genade van de Heer zal in jullie levend worden! -Hebben jullie dit alles nu goed in je opgenomen en begrepen?'
[6] Nu bedankten allen Rafaël en beantwoordden de vraag bevestigend.
[7] De hoofdman, die uiterst verwonderd was over de wijsheid van Rafaël, zei tegen hem: 'O mooie, jonge vriend, hoe heb jij toch wel zo'n grote wijsheid kunnen verwerven? Want de lessen die jij ons nu al gegeven hebt en de macht die jij bezit, die je ons ook al op verschillende wonderbaarlijke manieren hebt getoond, duiden erop dat ook jij klaarblijkelijk meer moet zijn dan een mens die op deze aarde uit het lichaam van een vrouw geboren is. Zeg ons toch of ook jij niet zoiets als een god bent!'
[8] Rafaël zei: 'O zeer zeker ben ik dat, want ieder mens die volgens Gods wil en orde leeft, heeft de levensmacht en kracht van God in zich, is derhalve een kind van God en kan in alle waarheid en helderheid 'heilige Vader' tot God roepen. En wie dat doet en doen kan, zal ook wel heel veel van de ene en enig ware God in zich hebben, niet alleen voor deze tijd, maar voor de eeuwigheid!
[9] Jij verbaast je over mij en ik zeg je dat verscheidene leerlingen van de Heer, als het nodig zou zijn, nu al in staat zouden zijn hetzelfde te presteren als ik in jullie bijzijn gedaan heb. Ik ben derhalve niets meer of minder dan een mens, die in een bepaalde tijd uit het lichaam van een vrouw in de wereld geboren, maar niet gestorven is en ook nooit zal sterven, maar eeuwig zal voortleven, omdat hij in zichzelf als zuivere geest heer over zijn leven is geworden -wat jullie echter allemaal kunnen worden en ook zullen worden, als jullie volgens de leer van de Heer zullen leven en handelen. Nu heb ik jullie ook dat verklaard, voorzover het voor jullie van nut is; te zijner tijd zullen jullie er nog wel meer over horen.'
[10] Daarmee waren de vraagstellers tevreden en vroegen niet verder, wie Rafaël verder nog was.
[11] De tien voorname Romeinen, die wel wisten hoe het met Rafaël gesteld was, zeiden echter niets, omdat Rafaël hun een wenk had gegeven dat ze hem niet bekend moesten maken, omdat de nieuwelingen in hun hart aanstoot zouden hebben genomen aan een zuivere geest en hun ziel te snel gedwongen zou zijn om te geloven, wat niet heilzaam voor haar zou zijn.

«« 146 / 220 »»