453 resultaten - Pagina 10 van 31
1 - 2 - 3 - 4 - 5 - 6 - 7 - 8 - 9 - 10 - 11 - 12 - 13 - 14 - 15 - 16 - 17 - 18 - 19 - 20 - 21 - 22 - 23 - 24 - 25 - 26 ...
[1] Daarop zei de genezen visser, die uit Cyprus kwam: 'Hoewel ik van geboorte een heiden ben, ken ik Mozes en de profeten toch even goed als jij.Hoofdstuk 189: De genezen visser bewijst de schippers de goddelijkheid van de Heer - Jakob Lorber - Het Grote Johannes Evangelie (deel 9)
[28] Na deze woorden van Maria werden de mensen uit Joppe weer rustig, maar spraken er toch onder elkaar over dat deze moeder reeds vanaf haar geboorte meer dan vroom geweest moest zijn, omdat zij zo'n onuitsprekelijk grote genade waardig geacht was.
Hoofdstuk 195: De vissers uit Joppe worden door de Heer uitgenodigd voor de maal tijd - Jakob Lorber - Het Grote Johannes Evangelie (deel 9)
[14] Daarop zei de visser: 'O prachtige vriend uit de hemelen Gods! De mens leeft weliswaar vanaf zijn geboorte temidden van louter wonderen, en hijzelf is nog het grootste wonder; maar omdat hij constant omringd is door die talloze wonderen is hij er aan gewend geraakt, let hij er weinig op; en nog minder denkt hij er over na wat ze zijn en waarom, en wie Degene is die ze voor een deel steeds opnieuw tot leven roept en andere weer langer, en weer andere, zoals het lijkt, voor eeuwig in stand houdt, zoals de aarde en haar landen, bergen, rivieren, meren en zeeën, de maan, de zon en alle talloze sterren.
Hoofdstuk 197: Over de aanwezigheid van de engelen bij de mensen - Jakob Lorber - Het Grote Johannes Evangelie (deel 9)
[10] Daarop zei Rafaël: 'Ja, ja, daar heb je een goede, ware opmerking gemaakt! De mensen die geen waar, innerlijk levenslicht hebben, leven in een waanlicht en ondernemen heel vaak dingen, waarvan de uitvoering even onmogelijk is als dat iemand, die vanaf zijn geboorte volkomen blind is, een oordeel kan geven over een kleur. Maar dat verhindert de vele waanmensen niet om iets wat volslagen onmogelijk is, ten uitvoer te willen brengen met alle aardse middelen die hun ten dienste staan. En als het werk hun bij de eerste poging niet lukt, dan zien ze er toch niet vanaf, maar hernieuwen ze hun pogingen aldoor; en als ze vaak na vele pogingen evenveel tot stand gebracht hebben als bij de eerste, dan schrikken ze er niet voor terug om nogmaals nieuwe pogingen te doen, net zolang tot ze daarbij hun volledige ondergang hebben bereikt.
Hoofdstuk 212: Rafaël repareert het beschadigde schip (21.6.1862) - Jakob Lorber - Het Grote Johannes Evangelie (deel 9)
[1] Het gezelschap, waar ook onze Ebal, Kisjonah en Philopold nog steeds bij waren, bleef samen met Rafaël, die ook bij hen was gebleven, bijna tot de ochtend aan tafel. Mijn Jacobus de Oudere was daarbij het meest aan het woord, omdat hij Mij al vanaf Mijn geboorte goed kende en steeds het meeste in Mijn buurt was. Rafaël verklaarde dan weer, wat de anderen raadselachtig toescheen.
Hoofdstuk 17: Rafaël verklaart zijn macht (25.7.1862) - Jakob Lorber - Het Grote Johannes Evangelie (deel 10)
[4] leder mens, die onbewust en ongewild in deze wereld is gekomen en reeds direct na zijn geboorte gevoed moet worden om zijn zeer sterfelijke leven te behouden en volgens de strakke wetten van de natuur een krachtig mens te worden, is redelijk bezien een zeer arm wezen.
Hoofdstuk 99: De priester wil zijn wereldse leven rechtvaardigen - Jakob Lorber - Het Grote Johannes Evangelie (deel 10)
[4] Ik zei: 'Vriend, Ik heb wel de meeste tijd in Galilea gewoond, maar toch ben Ik niet in Galilea geboren, maar in Bethlehem, en Ik ben zoals voorgeschreven op de achtste dag na Mijn geboorte in de tempel in Jeruzalem besneden. Op grond daarvan zou Ik wel een profeet kunnen zijn!
Hoofdstuk 125: De Heer getuigt over Zichzelf - Jakob Lorber - Het Grote Johannes Evangelie (deel 10)
[9] Kijk eens naar de ellendige geboorte van de mens, die in zekere zin bestaat als kroon op de scheppende eigenschappen van de natuur! Waarom is zijn geboorte en zijn intrede in de wereld niet op zijn minst soortgelijk aan die van de dieren, en met name de vogels in de lucht, die reeds enkele dagen na hun intrede in deze natuurlijke wereld het volledige gebruik van hun levenskrachten verkrijgen en zich tot hun einde daarin kunnen verheugen?
Hoofdstuk 169: De materialistische kritiek van de opperstadsrechter op de ontwikkeling van de mens - Jakob Lorber - Het Grote Johannes Evangelie (deel 10)
[11] Als zijn ouders niet door een soort instinctmatige liefde gedwongen waren de nieuwe wereldburger zo lang te verzorgen tot hij het geluk heeft een soort halve mens te worden, zou het met het leven en voortbestaan van ieder in deze wereld geboren mens wel afgelopen zijn -hij zou na zijn geboorte nog geen twee dagen lang in leven kunnen blijven.
Hoofdstuk 169: De materialistische kritiek van de opperstadsrechter op de ontwikkeling van de mens - Jakob Lorber - Het Grote Johannes Evangelie (deel 10)
[1] (De Heer:) 'Nu denk je natuurlijk -zoals enkelen in Mijn aanwezigheid reeds hebben gedacht - dat Ik toch de macht heb om voor eens en altijd een einde te maken aan dat soort wereldse praktijken! Daar heb je natuurlijk wel gelijk in; maar dan zou ten eerste de mens, die zonder onderscheid naar geboorte of stand geroepen is een kind van God te worden, zijn vrije wil geheel en al afgenomen moeten worden, en in plaats van zijn vrije inzicht en verstand zou de mensenziel net als de ziel van dieren van een instinct voorzien moeten worden, waarna ieder mens alleen nog maar datgene zou kunnen doen waar zijn instinct hem toe aan zou drijven. En ten tweede zou Ik ook de hele aarde volslagen anders moeten maken en er enkel het voer voor dergelijke instinctmatige mensen moeten laten groeien, net als voor de andere dieren. Bovendien zou Ik ten derde daarvoor nog heel veel planten en diersoorten volkomen moeten laten uitsterven; want die zijn er alleen maar omdat zich daaruit noodzakelijkerwijs de volledig vrije menselijke ziel moet ontwikkelen in een schier eindeloze reeks van ontwikkelingsniveaus.
Hoofdstuk 151: Over de gerichten van God en de gevolgen daarvan - Jakob Lorber - Het Grote Johannes Evangelie (deel 10)
[13] Vele kinderen sterven al in het lichaam van hun moeder, een veel groter aantal spoedig na de geboorte binnen twee tot drie jaar, maar de meesten tussen vier en twaalf jaar. De kinderen die dan nog een rijpere leeftijd bereiken, moeten ten eerste verstandige ouders hebben, een kuis en gezond, eenvoudig leven leiden en zich niet kwaad maken en ergeren. Zo kunnen ze nog een heel goede en draaglijke gezondheid bereiken en ook zestig, zeventig, tachtig jaar en ouder worden; maar dan is hun hoge leeftijd zelf al zo goed als een ziekte, die nog altijd een gevolg is van het moederlichaam en voor het merendeel ook afkomstig is van de jeugdzonden.
Hoofdstuk 182: De oorzaken van lichamelijke ziekten - Jakob Lorber - Het Grote Johannes Evangelie (deel 10)
[7] Maar opdat jij het kind direct vanaf zijn geboorte kunt gadeslaan, zal je naaste buurman volgend jaar al als zijn vader kunnen optreden.
Hoofdstuk 185: Het voorbeeld van een vereniging van dierlijke zielen - Jakob Lorber - Het Grote Johannes Evangelie (deel 10)
[3] Ik zei: 'Zijn jullie dan nog zo kortzichtig en begrijpen jullie de reden daarvan niet? Zijn jullie soms vanaf je geboorte mensen geworden die in de natuur thuis zijn? jullie hebben nog nooit het een of andere verschijnsel onderzocht, lieten het gaan zoals het gekomen was, en het bleef jullie per slot van rekening volkomen onverschillig of een wolf een schaap verscheurt en opvreet of dat een moedige ram zelfs een wolf velt en hem van kant maakt of ijlings op de vlucht jaagt.
Hoofdstuk 186: Dat de Heer de heidenen schijnbaar begunstigt - Jakob Lorber - Het Grote Johannes Evangelie (deel 10)
[6] Helemaal beduusd zei de koopman: 'Heer, hoe kent u deze naam, die ik alleen in mijn jeugd droeg? Ik ben Griek van geboorte en werd Phoikas genoemd. Maar omdat ik vroeg wees werd, nam een barmhartige jood uit Tyrus mij bij zich op, en later nam hij mij zelfs aan als zijn zoon, omdat hij zonder kinderen bleef. Ik werd jood, ontving ook de besnijdenis en werd Agamelom genoemd. Nooit heeft de naam Phoikas sinds tientallen jaren in mijn oren geklonken, en ik was hem zelf bijna vergeten - en nu noemt u mij zo?'
Hoofdstuk 8: De Heer vertelt het levensverhaal van de koopman - Leopold Engel - Leopold Engel: Het Grote Johannes Evangelie (deel 11)
[7] Dit ware huwelijk, dat bij de geboorte van de mens al begint, is echter geweldig verstoord doordat nu wel de zielontwikkeld wordt door de onvermijdelijke lichamelijke ontwikkeling, maar de innerlijke geest meestal slechts als een embryo in haar blijft. Doel van het leven is echter om ze allebei gelijktijdig te laten ontwikkelen, zodat de een in de juiste mate van de ander afhangt.
Hoofdstuk 10: De ontwikkeling van de vorm van de ziel tot aan de mens - Leopold Engel - Leopold Engel: Het Grote Johannes Evangelie (deel 11)