69 resultaten - Pagina 2 van 5
1 - 2 - 3 - 4 - 5
[17] Dat nemen zij dan graag aan en zij worden daarna al gauw bevrijd van hun materie en krijgen een geestelijk gewaad en worden vervolgens naar een andere aarde, zoals bijvoorbeeld Venus of Mercurius, later naar Jupiter , Saturnus en nog andere planetaire aarden gebracht. Daar ontdoen zij zich dan gewoonlijk al van al het stoffelijke, juist door de materie van de kleine en grote aarden die zij moeten doorlopen. Daarna kunnen zij naar de zon overgaan, waar zij zich dan heel veel wijsheid en ook liefde eigen kunnen maken. Dan worden zij pas zuivere geesten en gaan zij over naar de zuiver geestelijke zon, waar waarlijk geen gebrek is aan talloze, zeer wijze leerscholen.Hoofdstuk 157: Het zien van de maan door het geestesoog - Jakob Lorber - Het Grote Johannes Evangelie (deel 6)
[6] Als je Mij echter wel ziet als een God, dan moetje Mij ook helemaal als God erkennen en behalve aan Mij aan geen andere God denken. Want als je nu zegt dat Ik een God ben, maar daarbij ook aan de oude God denkt en vreest daardoor tegen de wet van Mozes te zondigen, dan heeft dat getuigenis van jou voor Mij geen waarde en daardoor ben je niet veel beter dan een heidin, die ook wel aan de God van Mozes gelooft, maar daarnaast tevens aan Jupiter, Apollo, Mercurius en nog veel meer andere goden.
Hoofdstuk 25: De jonge jodin vermoedt wie de Heer is - Jakob Lorber - Het Grote Johannes Evangelie (deel 7)
[14] De engel vulde aan: '... een catacombe, en daarin bewaar je veel goud, zilver en edelstenen, die jouw moedige en slimme kapers zeven jaar geleden van een Romeins handelsschip hebben afgenomen. Volgens onze wet zou zo'n daad een grote zonde voor God zijn, want je zult je naaste niets aandoen waarvan je zeker nooit zult willen dat jouw naaste het jou zou aandoen! Maar toen kende je onze goddelijke wet nog niet en je bracht voor de goed geslaagde beroving aan je god Mercurius een offer, en je kon niet tegen onze goddelijke wet zondigen, omdat die je volkomen onbekend was.
Hoofdstuk 60: De Grieken op weg naar de enig ware God - Jakob Lorber - Het Grote Johannes Evangelie (deel 7)
[10] De stukken van de planeet vielen verder uiteen in de zeer brede ruimte tussen de banen van Mars en Jupiter .Een groot aantal kleinere brokstukken verdween ook via de beide banen, en sommige vielen op Jupiter, sommige op Mars, en enkele zelfs op deze aarde, op Venus, op Mercurius en ook op de zon.
Hoofdstuk 75: Het drinken van wijn De uiteenzetting over het vernietigde hemellichaam - Jakob Lorber - Het Grote Johannes Evangelie (deel 8)
[20] Maar voordat jullie dit verschijnsel in de eerste plaats vanuit het natuurlijke gezichtspunt kunnen begrijpen, is het noodzakelijk om jullie eerst te laten begrijpen hoe het zit met de bliksem, zodat speciaal jullie Romeinen niet naast de leer van de Heer ook nog denken aan de fameuze bliksemfabrikant Vulcanus en aan de grote uitdeler ervan, Jupiter. Let dus goed op wat ik jullie nu zal laten zien en zal uitleggen!'
Hoofdstuk 142: Oorzaak en gevolg van de onweersbui - Jakob Lorber - Het Grote Johannes Evangelie (deel 8)
[16] Ik zei: 'Vriend, een dergelijk bewijs kunnen wij je wel leveren, zonder te verlangen dat jullie je knieën voor ons moeten buigen; maar Ik moet jullie vooraf een voorwaarde stellen waar jullie eerst aan moeten proberen te voldoen, om te zien of die jullie lukt of niet. Als die jullie lukt, dan zullen ook wij onze knieën buigen voor jullie Mercurius en daarna als Joden verder reizen; als het jullie niet lukt aan de voorwaarde te voldoen, dan zal Ik jullie het feitelijke bewijs leveren dat de God van de Joden de enig ware is en zullen jullie je van je dure goden afkeren en uit eigen vrije wil je hart en knieën voor onze God buigen.
Hoofdstuk 31: Het heidense dorp met de tempel van Mercurius - Jakob Lorber - Het Grote Johannes Evangelie (deel 9)
[17] Er zijn weliswaar nog enkele planeten die ook bij deze zon, die de aarde licht en warmte schenkt, horen en die net als de aarde licht en warmte van haar ontvangen. Maar ik zal me beperken tot enkel de planeten waarvan jullie de naam kennen, en ze jullie in hun ware gedaante één voor één voor ogen stellen. Daar is bijvoorbeeld Mercurius, de planeet die het dichtst bij de zon staat!'
Hoofdstuk 14: Rafaël als leraar in de astronomie - Jakob Lorber - Het Grote Johannes Evangelie (deel 10)
[7] Daarna zagen de Romeinen eerst Mercurius, daarna Venus, toen de aarde en één voor één de overige planeten, allemaal in de juiste proporties en juiste afstand, en ze moesten natuurlijk een aardig eindje langs de vlakke oever van het meer wandelen, voor ze bij Saturnus kwamen. Bovendien merkten ze op een nog veel grotere afstand twee op planeten lijkende lichtpunten op, en ze vroegen Rafaël wat die te betekenen hadden.
Hoofdstuk 15: Rafaël verklaart de verhoudingen van de planeten tot de zon - Jakob Lorber - Het Grote Johannes Evangelie (deel 10)
[1] Ik zei: 'Jij hebt toch ook de geschriften van de Joden bestudeerd, en wel vroeger reeds in Rome en vijf jaar later, toen je als priester van Zeus, Mars, Minerva en Mercurius onder keizer Augustus naar Opper-Egypte bent gestuurd, naar Thebe, waar je je ook in de oude mysteriën hebt laten inwijden.
Hoofdstuk 95: De Heer vertelt de ontwikkelingsgang van de priester - Jakob Lorber - Het Grote Johannes Evangelie (deel 10)
[10] We kwamen bij een dorpje dat de Grieken toebehoorde. Midden in dat dorpje bevond zich op een heuvel een tempel, die aan de heidense god Mercurius was gewijd. Voor het gedogen van die heidense tempel in het Joodse land moesten de bewoners van dat dorp echter jaarlijks een aanzienlijke schatting betalen aan de tempel in Jeruzalem, waarna ze van de tempel dan toestemming kregen om hun god Mercurius weer gedurende een heel jaar offers te brengen en bepaalde feesten ter ere van hem te houden. Vandaag voor de Romeinen was het een dag van Mercurius, hoewel het voor de Joden de dag na de sabbat was -was het echter juist een feestdag van de bovengenoemde heidense god, en de Grieken waren druk bezig met hun afgod.
Hoofdstuk 31: Het heidense dorp met de tempel van Mercurius - Jakob Lorber - Het Grote Johannes Evangelie (deel 9)
[14] Vriend, het schijnt mij toe dat wij elkaar helemaal niets te verwijten hebben, als het gaat om de waarheid welke God de echte is! In onze goden, die symbolen zijn van de verschillende krachten van de natuur, eren wij alleen maar de door ons min meer of bekende krachten van de grote natuur, en niet het door mensenhanden gemaakte beeld en de tempel die daar bij hoort, en dat is toch zeker wijzer dan zoals jullie Joden een oude kist met de bijbehorende tempel voor de enig ware God te houden en te aanbidden! Door hier van jullie te verlangen dat jullie in het voorbijgaan beleefdheidshalve je knie zouden buigen voor onze Mercurius, wilden wij jullie echt niet afvallig maken van het jodendom en zodoende verleiden tot een zonde tegen jullie God!
Hoofdstuk 31: Het heidense dorp met de tempel van Mercurius - Jakob Lorber - Het Grote Johannes Evangelie (deel 9)
[19] Toen de drie al gauw klaar waren met Mercurius, kwam Venus aan de beurt en daarna Mars, die de drie aanvankelijk met enige schroom bekeken. Maar omdat ze er in plaats van hun oorlogsgod ook alleen maar een planeet in zagen, die tamelijk veel op de aarde leek, werden ze ook daar snel vertrouwd mee. Na Mars kwam in overeenkomstige grootte Jupiter met zijn vier manen aan de beurt, waar de drie Romeinen zich zeer over verbaasden. Rafaël verklaarde hun in het kort het belangrijkste ervan, waardoor ze zijn macht en wijsheid zeer hoog prezen. Daarna liet hij Saturnus tevoorschijn komen, die de Romeinen nog meer bewondering ontlokte dan alle voorgaande planeten* (* Deze planeet wordt uitvoerig beschreven in het boek Der Saturn van Jakob Lorber.) En Rafaël hield zich bij deze uitzonderlijke planeet langer bezig met zijn verklaringen dan bij een van de voorgaande, met uitzondering van de aarde.
Hoofdstuk 14: Rafaël als leraar in de astronomie - Jakob Lorber - Het Grote Johannes Evangelie (deel 10)
[18] Want Mercurius heeft van Zeus voor onbepaalde tijd huisarrest opgelegd gekregen, terwijl Zeus zelf van een heel andere Juno zo'n enorme oorvijg heeft gekregen, dat horen en zien hem voor eeuwig vergaan zijn!
Hoofdstuk 132: De bergtop in nevelen gehuld. Heidense vrees voor de goden. Cyrenius' moed door de donderbui op de proef gesteld. Het onweer verstomt op het machtswoord van het Kindje Jezus - Jakob Lorber - De jeugd van Jezus
[16] 'Maar keizerlijke Consul toch, ik sméék U, schertst U hier toch niet met de goden. Voor Mercurius zou het een kleine moeite zijn om het aan Zeus te rapporteren en dan zouden wij wel eens allen tegelijk door één flits vernietigd kunnen worden!'
Hoofdstuk 132: De bergtop in nevelen gehuld. Heidense vrees voor de goden. Cyrenius' moed door de donderbui op de proef gesteld. Het onweer verstomt op het machtswoord van het Kindje Jezus - Jakob Lorber - De jeugd van Jezus
[8] Mercurius heeft toen de beenderen van de giganten moeten verzamelen, en ze in zee moeten gooien, en daardoor zou dit land toen zijn ontstaan!
Hoofdstuk 84: De sage over het ontstaan van de stad Ostracine. Cyrenius heeft zorgen over de toekomst van de tempel - Jakob Lorber - De jeugd van Jezus