241 resultaten - Pagina 14 van 17
1 - 2 - 3 - 4 - 5 - 6 - 7 - 8 - 9 - 10 - 11 - 12 - 13 - 14 - 15 - 16 - 17
[10] 's Nachts gloeien duizendmaal duizend sterren aan de eindeloos grootse hemel! De lieflijke maan verkondigt met haar steeds wisselende licht ook Gods grote eer!Hoofdstuk 94: Het bezoek aan de Adamsgrot. Lamechs verwondering en lofprijzing van de liefde van de Heer. - Jakob Lorber - De Huishouding van God (deel 3)
[8] Maar ik wil niet over hen allen spreken, maar slechts over een zuster die ongeveer een jaar ouder is dan ik. Zij is mij zeer dierbaar! Zou ik haar hier kunnen krijgen zodat zij bij mij zou zijn, dan bleef ik hier nog duizendmaal liever dan dat ik zonder deze goddelijk mooie zuster hier blijf!'
Hoofdstuk 254: De bode van Noach voor koning Gurat. Het verleiden van de bode en zijn besluit in Hanoch te blijven. De wens en het vurig verlangen van de bode naar zijn zuster. - Jakob Lorber - De Huishouding van God (deel 3)
[5] Maar al hadden jullie duizendmaal zijn lichaam gedood, dan zou ik er om lachen, - want ten overstaan van God zou mijn zoon dan in de geest toch in leven gebleven zijn; maar aangezien jullie zijn geest hebben gedood, is hij voor eeuwig dood en verloren!
Hoofdstuk 280: Mahals belangrijke woorden tot Fungar-Hellan, die met zijn wereldse verstand vergoelijkende tegenwerpingen maakt. - Jakob Lorber - De Huishouding van God (deel 3)
[2] 'O Mahal, o vriend! Ik verzoek je nu te spreken en te zeggen wat er met je helse dochter Agla moet gebeuren! Zeg me, is het niet mogelijk haar duizendmaal op de meest smartelijke wijze te doden?! - Ja ik weet wat ik zal doen! Duizendmaal zal ik haar de huiveringwekkendste doodsangst laten ondergaan en haar dan op de wreedste wijze van de wereld laten doden!'
Hoofdstuk 284: Mahal en Fungar-Hellan in het lusthuisje van de tempeltuin. De bekleding van de troon met de vergiftigde naaldpunten. - Jakob Lorber - De Huishouding van God (deel 3)
[1] En Fungar-Hellan zei: 'Waarom zou ik verder met je meegaan en de gruwelijke maatregelen in ogenschouw nemen die door Agla getroffen zijn voor mijn ondergang?! Ik heb aan hetgeen ik tot nu toe te weten ben ge- komen meer dan genoeg, en het is toereikend voor haar zekere dood, - ook al was zij duizendmaal jouw dochter! Ga daarom liever met mij mee opdat ik je iets van mijn voorzieningen laat zien!'
Hoofdstuk 285: Een nieuwe ontdekking: het geheime leger van Drohuit. - Jakob Lorber - De Huishouding van God (deel 3)
[5] Ik zie wel dat deze straf voor zijn zonde veel te mild is - want hij heeft het verdiend duizendmaal te worden gedood; alleen aan de grote Mahal, deze ware profeet van God, heeft hij het te danken dat zijn straf zo eindeloos mild is uitgevallen!
Hoofdstuk 302: De huichelachtige woorden van Drohuit en het antwoord van Fungar-Hellan. Agla in het grove boetekleed. - Jakob Lorber - De Huishouding van God (deel 3)
[11] Luister, hij zegt: wees duizendmaal welkom, geliefde broeders. Ik zie dat jullie nog een aanzienlijk gezelschap hebben meegebracht. Ik weet wel wat zij hier zoeken. Ik zeg jullie echter ook meteen, dat het deze lieve goede mensen nog heel wat inspanning en zelfverloochening zal kosten eer zij aan dit hogere leven gewend zullen zijn, en zelfs dan zal het hun nog meer moeite en aanzienlijke inspanning kosten voordat zij zich dit hogere leven volkomen eigen hebben gemaakt. Maar jij, mijn beste broeder, weet immers dat met liefde en geduld alle moeilijkheden overwonnen kunnen worden.
Hoofdstuk 46: In het heuvelland van de eeuwige morgen. Een klein liefde examen. Hoe stellen jullie je de Heer voor? - Jakob Lorber - De Geestelijke zon (deel 1)
[18] De man zegt: lieve vriend, oppervlakkig bekeken kan het er wel op lijken, maar volgens ons innerlijk niet. Kijk eens, wat zou jij dan in mijn plaats doen, als je heerlijkheden zou bezitten die nog duizendmaal mooier zouden zijn om te zien dan de mijne, maar bij al die onuitsprekelijke heerlijkheden de heilige Gever toch nooit echt te zien zou krijgen? In jouw grote liefde tot de Heer zou je zeker liever alles verlaten, om daardoor zo mogelijk steeds nader tot de Heer te komen.
Hoofdstuk 46: In het heuvelland van de eeuwige morgen. Een klein liefde examen. Hoe stellen jullie je de Heer voor? - Jakob Lorber - De Geestelijke zon (deel 1)
[29] De man zegt: o lieve vriend, maak je daarover geen zorgen. We zijn wel sinds lange tijd aan het luie leven gewend, maar de gezegende arbeid daarom nog niet ontwend. Want wat wij allemaal op aarde deden uit eigenbelang, dat zullen we hier zeker nog duizendmaal liever doen uit liefde voor de Heer en vanuit deze liefde ook uit liefde voor jou, jij die zeker een belangrijke vriend van de Heer bent!
Hoofdstuk 46: In het heuvelland van de eeuwige morgen. Een klein liefde examen. Hoe stellen jullie je de Heer voor? - Jakob Lorber - De Geestelijke zon (deel 1)
[7] Je zult op aarde wel vaker van de werking van een zogenaamde grote holle spiegel hebben gehoord. Je zegt, o ja, ik heb er zelf ooit een gehad. Als je de stralen van de zon met zo'n spiegel opvangt, dan worden ze bij het terugstralen vanuit de spiegel vaak meer dan duizendmaal sterker dan de oorspronkelijke stralen van de echte, natuurlijke zon.
Hoofdstuk 60: De Oer-eigenlijke God-Zon. Uitleg over de persoonlijke, wezenlijke alomtegenwoordigheid van de Heer. Voorbereiding voor de maaltijd met de Vader - Jakob Lorber - De Geestelijke zon (deel 1)
[2] Wees mij en ons allen duizendmaal welkom! Ik ken jullie weliswaar niet, maar ik zie wel dat jullie, mensen zoals wij, of zojuist van de aarde hier zijn aangekomen of ergens een betere weide moeten hebben gevonden dan wij, want jullie zien er onvergelijkelijk beter uit dan wij met ons allen bij elkaar. Zijn jullie pas van de aarde aangekomen, dan maak ik jullie er meteen op attent, dat de zogenaamde Robinsons op aarde er stukken beter aan toe zijn dan wij. Voor deze bewering hebben jullie geen ander bewijs nodig dan ons enkel van top tot teen te bekijken. Ons onmenselijk goede uiterlijk zal jullie dan op het eerste gezicht zelfs in deze nog zeer aanzienlijke duisternis heel duidelijk tonen, hoe het er hier met het goede leven voorstaat. Daarbij kan ik jullie wel verzekeren, dat er hier helemaal geen ziektes voorkomen, want wat kan er hij ons nog ziek worden? We kunnen hoogstens die ziekten krijgen die eventueel de stenen kunnen krijgen, want ik denk, wanneer men bijna al zijn levenssappen kwijt is, men dan ook alle ziekten kwijt is. Het enige euvel dat iemand hooguit in het begin gaat plagen is honger, een maagklacht dus. Maar zoals gewoonlijk de honger de beste kok is, zo is er dan ook voor hem al gauw een kost waarmee hij zijn kookkunst buitengewoon op de proef kan stellen. Kijk, daar aan onze voeten op het zand is zo'n probeerseltje voor onze maag te zien. Het is mos; men zou kunnen zeggen, echt IJslands en Siberisch mos. De schaarse dauwdruppels die tussen de blaadjes zitten, zijn bovendien ook het enige dorstlessende middel dat in deze enorme zandwoestijn te vinden is. Trek je er dus niets van aan als deze situatie misschien wel eeuwig zal duren, want geduld en gewoonte maken voor iemand tenslotte alles dragelijk. We zouden allen heel blij zijn als jullie met je enigszins fosforescerende gewaden bij ons willen blijven, want ik kan jullie verzekeren dat men eerder aan alles kan wennen dan aan deze duisternis. Daarom kunnen jullie je wel voorstellen dat jullie fosforescerende schijnsel ons allen als een zon voorkomt! - Maar nu lieve vrienden, zouden jullie misschien zo vriendelijk willen zijn om te vertellen wat de reden is dat jullie van de aarde naar hier zijn gekomen of, als jullie van een betere weidegrond komen, mij mee te delen wat jullie ertoe gebracht heeft deze te verlaten en je hierheen te begeven?
Hoofdstuk 32: Geboorte vanuit de duisternis. In een eerste graad van het levenslicht - Jakob Lorber - De Geestelijke zon (deel 1)
[6] Kijk, we zijn al in het inwendige van dit huis; hoe bevalt het jullie? Jullie slaan de handen in elkaar van verbazing en zeggen: maar in hemelsnaam, hoe is zoiets nu mogelijk?! We zien dat het huis vanbinnen buitengewoon prachtig versierd is en ook lijkt het huis vanbinnen onvergelijkelijk veel groter dan vanbuiten. Als we door een of ander raam naar buiten kijken, zien we van de vroegere omgeving niet het geringste spoor meer, maar alles is heel anders en weergaloos grootser. Overal zien we wonderbaarlijke, indrukwekkende paleizen en tempels; de verafgelegen bergen schitteren als waren ze met de lichtmaterie van de zon zelf overgoten en een wijde vlakte strekt zich voor ons uit. Op deze vlakte staan talloze paleizen van een onvoorstelbaar wonderbaarlijke en indrukwekkende schoonheid. In het midden stroomt een rivier; haar golven glinsteren alsof de allermooist geslepen diamanten door elkaar worden gerold terwijl de oevers begroeid zijn met reusachtig grote bomen. Dergelijke bomen hebben we ook wel op de natuurlijke zon gezien, maar deze zijn nog duizendmaal prachtiger, want ze lijken allemaal doorzichtig en hun gebladerte schittert naar alle kanten als een levendig deel van een regenboog. Hoe prachtig is toch ook het inwendige van dit gebouw! Zoiets hebben we in natuurlijk opzicht alleen op de middengordel van de zon gezien, maar met dit vergeleken was alles daar maar plomp en onvolmaakt, want hier is alles toch met zo'n, men zou kunnen zeggen oneindig verregaande zuiverheid en precisie uitgebeeld, dat men wel jarenlang vol grootste verbazing zou kunnen blijven stilstaan bij een klein detail. De eindeloze kleurenpracht die overal heerlijk en passend verdeeld is, is op zich al zo hemels aantrekkelijk, dat we met recht niet meer kunnen besluiten dit woonhuis te verlaten.
Hoofdstuk 41: Bezoek aan de middag. De werking van waarachtig geloof en daadwerkelijke liefde - Jakob Lorber - De Geestelijke zon (deel 1)
[4] Bekijk liever eens deze echt wondermooie omgeving; werkelijk, deze is me wel duizendmaal liever dan onze vroegere verheven hemel. Hier zou ik wel willen wonen en ergens daar op de bergen zo'n echt gemoedelijke landman worden. Kijk toch eens naar dat weelderige gras, de wondermooie bloemen, die mooie lanen met bomen, die naar het lijkt de edelste soorten vruchten dragen; en dan de kleine beekjes. En kijk eens daar voor ons, hoe deze grote, prachtige vlakte omgeven is door een schitterend gebergte en hoe deze bergen zonder uitzondering gesierd zijn met wondermooie paleisachtige gebouwen. Als mijn ogen me niet bedriegen, dan zie ik op de dichtstbijzijnde bergen ook in het wit geklede levende wezens die voor de paleizen wandelen. Dat bevalt mij goed! Deze omgeving lijkt toch veel meer op een hemel dan die waarin we als eeuwige vraatzuchtige poliepen maar moesten blijven zitten.
Hoofdstuk 55: Eerste solide woonplaats na de schijnhemel. Onbegrijpelijke drie-eenheid. De evangelische Christus - Jakob Lorber - De Geestelijke zon (deel 1)
[14] Want wat er in de geest maar kan worden gedacht, is in het rijk der geesten ook volkomen reëel uitgebeeld voorhanden, alleen met dit verschil: bij onvolmaakte geesten onvolledig, bij volmaakte echter volkomen als evenbeeld van liet allervolmaaktste in de Heer. Ik denk dat het niet nodig zal zijn om aan dit geval nog meer woorden te besteden. Een goed verstaander weet wat hiermee gezegd is, maar voor een slecht verstaander zou duizendmaal zoveel nog niet genoeg zijn. - Nu komt ons gezelschap ook al uit het klooster; laten we ons er daarom op voorbereiden om hen te ontvangen!
Hoofdstuk 93: Het vermogen om op verschillende plaatsen gelijktijdig te kunnen verschijnen. Uitleg - Jakob Lorber - De Geestelijke zon (deel 1)
[22] Je zegt: beste vriend, de tweede is me duizendmaal liever, want wat interesseren mij die paar hemden en kousen? Het is duidelijk dat de eerste mij alleen maar probeert te winnen door mij de waardering voor haar verdiensten te willen afdwingen. Maar de andere probeert mijn liefde te winnen. Zij staat boven alle verdienstelijkheid en kent niets hogers dan mij en mijn liefde. Deze zou ik dan ook tot vrouw nemen.
Hoofdstuk 101: Waaruit bestaat de liefde tot God? - Jakob Lorber - De Geestelijke zon (deel 2)