11480 resultaten - Pagina 18 van 766
... 6 - 7 - 8 - 9 - 10 - 11 - 12 - 13 - 14 - 15 - 16 - 17 - 18 - 19 - 20 - 21 - 22 - 23 - 24 - 25 - 26 - 27 - 28 - 29 - 30 - 31 ...
[409] Pilatus zag toen in dat hij Mij niet kon helpen, zonder zichzelf daarbij grote moeilijkheden op de hals te halen. Ook was hij bang dat het Romeinse aanzien er onder zou kunnen lijden als hij teveel tekenen van zwakte zou tonen. Om een uiterlijk teken te geven dat hij zich niet verantwoordelijk voelde, waste hij voor het gehele volk zijn handen en zei: "Ik ben onschuldig aan het bloed van deze rechtvaardige! Want naar onze wet heeft hij niets misdaan. Maar zoals gij zegt is het mogelijk dat dit naar uw wet anders ligt. - En daarom stel ik hem nu onder uw wet!"Hoofdstuk 3: Veroordeling: De tempel ten tijde van Jezus; De hel als de laatste beproeving; 'Mijn Rijk is niet van deze wereld'; - Jakob Lorber - Kruis en Kroon
[514] "Het geloof alleen", zo spreekt de Heer, "zal u niet zalig maken, maar de daad zoals die uit het geloof oplicht. Maak daarom ook het onrecht dat je tegenover je medemens hebt begaan zoveel mogelijk weer goed, dan zullen je zonden je worden vergeven. Want zolang iemand niet ook de laatste onrechtvaardige stuiver met zijn medemens in orde heeft gebracht, zal hij het rijk van God niet binnengaan! Indien een mens echter niet meer kan goedmaken wat hij heeft aangericht, dan dient hij met een berouwvol hart zijn onrecht voor God te bekennen en Hem om vergeving te vragen, of Hij, voor wie alle dingen mogelijk zijn, de schade wil goedmaken aan degene, die men deze heeft aangedaan. God zal dan ook zeker aan zo'n oprecht verzoek gehoor geven en Hij zal degene, die met een ernstig goedwillend en berouwvol hart tot Hem komt de zonde vergeven, zeker als deze mens zich inzet door liefdewerken aan anderen weer goed te maken, als degenen aan wie hij iets goed te maken had er voor hem niet meer zijn. Zolang echter de gelegenheid er nog is dat je het onrecht dat je je medemens hebt aangedaan, zelf nog kunt goedmaken, dan helpen alleen goede wil, berouwen de vraag om vergeving weinig of niets, maar telt alleen de daad. Pas daarna zul je ook God om vergeving van je zonden vragen en deze zullen je ook door God worden vergeven, indien je in je hart je ernstig en oprecht hebt voorgenomen geen zonde meer te begaan en je ook houdt aan dat voornemen met alle krachten, die onder de heerschappij van je vrije wil staan." Nog groter was de dwaling van de berouwvolle Judas, toen hij vol wroeging in zijn grote wanhoop aan zijn leven op aarde een eind maakte.
Hoofdstuk 4: Kruisiging: Over het dragen van het kruis; Over de juiste geest bij het dragen van het kruis. Het berouw van Judas: Het lot van de zelfmoordenaar; De zeven kruiswoorden; De stervensuren; De zon wordt verduisterd - de aarde beeft; Het voorhangsel scheurt - de graven gaan open - Jakob Lorber - Kruis en Kroon
[8] Dat verslag van Jozef dan luidde als volgt: 'Kinderen, wij staan aan de vooravond van grote gebeurtenissen! Nu begin ik iets te begrijpen van die Stem, die ik op de vooravond van ons vertrek heb beluisterd! Werkelijk, ware de Heer niet echt met ons, zij het ook onzichtbaar, dan zouden er onmogelijk dingen gebeurd kunnen zijn, zo wonderlijk als ik ze zojuist heb zien gebeuren! ...
Hoofdstuk 15: Maria in de grot. Jozef zoekt te Bethlehem een vroedvrouw. Wondere ervaring van Jozef. Getuigenis van de natuur. Jozef ontmoet een vroedvrouw - Jakob Lorber - De jeugd van Jezus
[41] Degenen die zich zo'n grondige scholing laten welgevallen en dus vrijwillig de orde binnengaan -en wel de enige waarbinnen voor hen een eeuwig zelfstandige, geheel vrije levenstoestand mogelijk is -komen dan ook tot het grote weerzien met Hem, uit wie ze zijn voortgekomen. Zij zullen zien hoe, waarom en door Wiens macht en wijsheid en niet aflatende volharding zij van het eigenlijke niet-zijn tot het volste, meest vrije en zelfstandige zijn en kennen zijn gekomen.
Hoofdstuk 13: Over het weerzien in het grote hiernamaals - Jakob Lorber - Over de drempel van de dood
[36] De hele materiële schepping is evenals de geestelijke schepping een door de almachtige wil van de Godheid vastgehouden idee uit het hart ofwel het leven van de Godheid Zelf, en is -omdat zij uit God is -in haar diepste grondslag geestelijk. Als nu de hele zogeheten materiële schepping niet langer door God vastgehouden zou worden -wat voor God heel gemakkelijk mogelijk zou zijn -dan zou ze weer geheel geestelijk, als een alleen voor de Godheid zichtbare grote gedachte, in het gemoed van God terugkeren, en dan zou het met het realiseren van de vrije zelfstandigheid van talloze wezens afgelopen zijn!
Hoofdstuk 13: Over het weerzien in het grote hiernamaals - Jakob Lorber - Over de drempel van de dood
[26] Maar wat gebeurt er met die zielen, bij wie het in het droomleven aan gene zijde niet mogelijk is om de hun voorgespiegelde beelden en verschijningen waar hun egoïsme en hun genotzucht grote begeerte naar heeft, door de goede droomgezichten uit hun zinnelijke aard te verdrijven? Wat gebeurt er, zo vraag Ik, met een ziel die steeds woedender wordt, omdat zij de voorwerpen van haar lust, die haar voor getoverd worden, niet kan bereiken en vasthouden? Is er in dat geval ook een weerzien? Nee, zeg Ik, dan is er geen weerzien!
Hoofdstuk 13: Over het weerzien in het grote hiernamaals - Jakob Lorber - Over de drempel van de dood
[12] Dit isolement is echter toch een grote genade voor hen, want alleen daardoor is het mogelijk om hen weer op de goede weg te brengen. Maar dat duurt heel lang; ze moeten in zichzelf alle graden doormaken van nacht en duisternis, van nood en ook van pijn, zoals die in de hel thuishoort.
Hoofdstuk 8: Een paus verlaat deze aarde - Jakob Lorber - Over de drempel van de dood
[2] Daar staan we alweer aan het sterfbed van een man die heel rijk was en zijn rijkdom rechtmatig beheerde, zijn kinderen zo goed mogelijk opvoedde en daarbij steeds de armen zeer goed bedacht. Weliswaar bracht hij daarvoor in ruil zo nu en dan ook wel eens een zogenaamd genoeglijk uurtje door bij die arme jonge meisjes die voor een dukaat voor allerlei pleziertjes te krijgen zijn. Daarnaast hechtte hij echter ook grote waarde aan de Heilige Schrift, las daar vaak en ijverig in en geloofde vast dat Jezus de eigenlijke Jehova is, want hij had dat geleerd uit de werken van Swedenborg, van wie hij in zijn vrije uren op enkele kleine werkjes na alles gelezen had.
Hoofdstuk 4: Het laatste uur van een rijk man - Jakob Lorber - Over de drempel van de dood
[37] De astronoom zegt: 'O, mijn meest geliefde Jezus! U bent het dus -die de bewoners van de aarde de voortreffelijkste leer hebt gegeven, terwijl ze U daarvoor gekruisigd hebben? Leer mij de juiste weg die naar God leidt en die U hebt onderwezen; door mij zult U daarvoor nooit gekruisigd worden! Maar, als het mogelijk is, laat mij daarbij tevens de grote schepping, die mij mijn gehele leven lang zozeer heeft beziggehouden, in alle klaarheid waarnemen.'
Hoofdstuk 3: Een geleerde neemt afscheid van deze wereld - Jakob Lorber - Over de drempel van de dood
[26] Na die woorden werd de nu zo grote lichtbal weer zo klein mogelijk en verdween spoedig met al het andere en ik bevond mijzelf weer hier op de aarde; en van al het geschouwde bleef niets anders dan een levendige herinnering over.
Hoofdstuk 64: Het visioen van Horidaël. De innerlijke, onderrichtende stem in de mens - Jakob Lorber - De Huishouding van God (deel 2)
[10] Heilige Vader, ik kan U aanbidden, U loven en prijzen; ik kan U mijn leven lang roemen uit al de door U aan mij verleende krachten; ik kan voor U overal offers branden waarheen mijn oog zich ook maar mocht wenden; ik kan U zodanig hoogachten dat, met de allergrootste eerbied die mij maar mogelijk is, mijn geest zich onder de allerlaatste, onderste en onbeduidendste scheppingen zou kunnen verbergen; ja ik kan U beminnen met al het geweld van de liefde in mij; ja, dat kan ik allemaal voor U doen, mijn almachtige Schepper, voor U, mijn heilige, grote God!
Hoofdstuk 70: Juribaëls woorden over de grootsheid van de mens als kind van God. Het visioen van Juribaël: de talloze, eindeloos groeiende kringen van de ene levenscyclus - Jakob Lorber - De Huishouding van God (deel 2)
[39] O als het toch nog mogelijk zou zijn, dat U mij die grote smaad die ik U heb aangedaan, zou vergeven; dan zou ik daarvoor wel gedurende duizend jaar de grootste kwelling van het vuur willen doorstaan !
Hoofdstuk 75: Thuarims droomgezicht: de vuurproef van zijn liefde - Jakob Lorber - De Huishouding van God (deel 2)
[5] En als iemand zijn vloek uitspreekt over verschijnselen waarvan hij de oorzaak niet kent, is het zeer wel mogelijk dat hij die vloek uitspreekt over Mijn grote liefde, erbarmen, geduld, lankmoedigheid, goedheid, genade, zachtmoedigheid en daardoor ook over Mijn hele goddelijke orde daarin?
Hoofdstuk 108: De Heer spreekt over de schade die vloek en toorn teweegbrengen - Jakob Lorber - De Huishouding van God (deel 2)
[7] En verkondig luid aan allen dat de allerbarmhartigste grote God, die door vader Farak nog werd verkondigd, Lamechs grote schuld heeft kwijtgescholden. Daarom zal Lamech zich zijn hele leven lang zo goed als hij kan bezighouden met zijn voornaamste zorg, namelijk ieder onrecht dat door hem werd begaan, voor zover mogelijk weer goed te maken en hen allen voor de hele verdere toekomst als zijn broeders en zusters te beschouwen!
Hoofdstuk 187: De goede boodschap van Lamech aan zijn volk. De ongehoorzame knechten van Lamech. De knechten krijgen een wonderbaarlijk versterkend maal - Jakob Lorber - De Huishouding van God (deel 2)
[4] 'Luister, grote, machtige vriend en broeder volgens jouw woord, waarlijk, als iemand mij gezegd zou hebben: `Morgen zal er uit de aarde een boom groeien wiens takken in de avond tot aan het uitspansel zullen reiken!', dan zou ik dat eerder voor mogelijk hebben gehouden dan deze plotselinge bekering van mijn vader!
Hoofdstuk 197: Lamechs grote, van liefde vervulde verering van God. Thubalkaïns verwondering. Kisehels woorden over het zuiverende vuur van de liefde - Jakob Lorber - De Huishouding van God (deel 2)