590 resultaten - Pagina 20 van 40
... 8 - 9 - 10 - 11 - 12 - 13 - 14 - 15 - 16 - 17 - 18 - 19 - 20 - 21 - 22 - 23 - 24 - 25 - 26 - 27 - 28 - 29 - 30 - 31 - 32 - 33 ...
[3] ' Ja beste vriend, ik wil hier een voorbeeld stellen, zodat het volk zal inzien, dat niets zozeer om wraak roept als deze totale liefdeloosheid!Hoofdstuk 70: Jozef verzoekt voor hen om clementie. Woede van Cyrenius tegen de drie ter dood veroordeelde priesters, die nu om genade smeken - Jakob Lorber - De jeugd van Jezus
[15] Onmiddellijk viel hij voor het Kindje op zijn knieën, aanbad Het en zei: 'O God, dat Gij Uw volk in deze gestalte en op deze wijze bezoekt! ...Hoe groot moet Uw genade met hen zijn en Uw erbarmen jegens hen! ...
Hoofdstuk 26: Verwijt van de herbergier Nicodemus aan het adres van Jozef. Jozefs zelfverdediging. Het getuigenis van de vroedvrouw. Een genadige wenk aan Nicodemus, die daarop de Heer erkent (9 september 1843) - Jakob Lorber - De jeugd van Jezus
[3] Gij, Die ingevolge Uw eeuwig raadsbesluit hier op dit stofje, dat wij aarde en wereld noemen, als een zwak mensenkind in onze gestalte verblijft,
Hoofdstuk 246: Cyrenius vraagt om de zegen van het Kindje en krijgt een goddelijk antwoord. Nobel afscheidsgebed van Cyrenius. Het Kindje zegent hen die afscheid nemen en stelt hen gerust met de woorden: Waar uw hart is, daar is ook uw schat! - Jakob Lorber - De jeugd van Jezus
[1] Abgarus, onaanzienlijk vorst te Edessa, aan Jezus, de goede Heiland, Die verschenen is in het joodse land rondom Jeruzalem, als het Oerlicht en de eeuwige Oerkracht, Die alles opnieuw gestalte geeft (hemelen, werelden en wezens), maar Die desondanks niet erkend werd door de eerst-geroepenen, maar wel door hen, die alreeds duizenden jaren in duisternis versmachtten! Aan Hem zij alle heil van ons, kinderen van de nacht!
Hoofdstuk 9: Vijfde brief van Abgarus aan Jezus ( drie weken na ontvangst van het vierde antwoordschrijven van de Heer) - Jakob Lorber - Brieven van Jezus en Abgarus
[10] Afgaande op deze feiten zou menselijkerwijze de conclusie kunnen worden getrokken, dat de N.O. dan toch meer specifiek berekend is voor onze 20e eeuw, waarin met name door de Tweede Wereldoorlog -de belangrijkheid van de atoom en quantenwetenschappen met hun (bijna) metafysische conseque6ties, zowel als het belang van de astronomie (ruimtevaart), wier tentakels eveneens reeds tot in het' jenseits' reiken, tot brede massa's van de mensheid is doorgedrongen. Dat moge zo zijn, toch mogen we niet over het hoofd zien, dat de N.O. reeds in de vorige eeuw gegeven is, en dus ook voor die tijd zinnig moet zijn geweest! Trouwens, alle religieuze waarheden en waarden -ook die van de N .0. -zijn universele eeuwigheidswaarden voor alle tijden, waarbij we van de N .0. via Lorber ook nog kunnen stellen, dat die enerzijds een totale analyse, anderzijds een complete synthese aanbiedt voor die transcendente interpretatie van alle Zijn, naar welke de mensheid van alle tijden en door alle eeuwen heen op zoek was, is en blijven zal; met alle verworvenheden van zijn historisch gecumuleerde kennis, kundigheden en intuïties! En dat de daarin vervatte meer profane onderwerpen heel specifiek moeten functioneren in een vertechnocratiseerde wereld, resp. maatschappij (als de onze feitelijk is), namelijk als veiligheidsmaatregelen, waardoor ingeval de Kerk de meer specifiek geestelijke dimensies van de N .0. zou negeren -het gewone Godsvolk (the man in the street) toch zelf via die frappante profane voorspellingen en uitspraken de juistheid van de N.O. zou kunnen achterhalen en daardoor gestimuleerd zou worden om ook de rest -waarom het feitelijk gaat -als waarheid te erkennen!
Hoofdstuk 302: Informatie over Nieuwe Openbaring van kerkelijke lexicons achterhaald - Jakob Lorber - De jeugd van Jezus
[3] 3 Ook Ikzelf wijdde Uw zoon nog een kostelijke traan bij zijn verscheiden! En zo is het gehele heelal ooit ontstaan uit een traan uit Mijn Ogen! En zo zal ook aan de nieuwe hemel gestalte worden gegeven.
Hoofdstuk 8: Eigenhandig geschreven antwoord van Jezus in het Grieks(terwijl de andere brieven in het Hebreeuws waren gesteld) - Jakob Lorber - Brieven van Jezus en Abgarus
[4] Deze jongeman heeft ons te kennen gegeven U te hebben gezien! Weliswaar kan hij slechts op heel eenvoudige wijze iemand uitbeelden, maar toch, naar het mij toeschijnt althans, zeer juist en treffend! Deze jongeman, die mij vanwege zijn begaafdheden zeer dierbaar is, heeft ons onlangs tot onze grote vreugde Uw gestalte zó aanschouwelijk beschreven, dat ik en mijn zoon, die nog leeft maar uiterst zwak is, meenden U in levende lijve voor ons te zien! Nu leeft er hier in mijn stad een zeer bedreven kunstenaar, een kunstschilder; deze heeft onmiddellijk naar de aanwijzingen van die jongeman, van U een borstbeeld geschilderd! Door dit geschilderde portret werden mijn zoon en ik eens te meer verrast, toen die arme jongeman mij verzekerde dat U, o Heer, er precies zó uitziet!
Hoofdstuk 5: Derde Brief van Abgarus aan Jezus - Jakob Lorber - Brieven van Jezus en Abgarus
[39] Zulke door het totale hoofdidee steeds vrijer gelaten deeltjes, alsook de nog niet vrijgelaten maar nog in het hoofdidee vastgehouden deeltjes, heten tot aan de mens, 'natuurgeesten' . Deze vrijere natuurgeesten -of natuurkrachten, zoals de wereldse geleerden ze noemen -zijn al zelfstandig actief hetzij in de lucht, in het water of in de zachtere aardbodem, en lokken daar de nog gevangen zittende geesten naar buiten, naar de vrijheid. Ze verenigen zich dan met hen en vormen, doordat ze zich met de nog minder vrijere geesten omhullen, allerlei levensvormen: eerst planten, hieruit diertjes en vervolgens dieren in steeds grotere soorten -tot aan de mens toe. Op dat punt worden ze als ziel van de mens -en ook, wat de onvrijere, nog grove delen betreft, als zijn lichaam -weer door Gods oerwezen Zelf gegrepen, aangezien ze nu al voldoende rijp zijn om volledig vrij en zelfstandig te worden. Daarna worden ze maar aanvankelijk nog steeds als het ware van buitenaf –voor de volgende, zuiver geestelijke en eeuwig durende toestand grondig geschoold en geoefend.
Hoofdstuk 13: Over het weerzien in het grote hiernamaals - Jakob Lorber - Over de drempel van de dood
[6] Maar omdat niet slechts één, maar alle volgens Mijn orde levende mensen naar hetzelfde volmaakte leven overgaan, is het zinloos te vragen of er ooit een weerzien zal zijn. Want als de mensen reeds in dit onvolmaakte marionettenleven het vermogen hebben elkaar te herkennen en in natuurlijk opzicht weer te zien -wat zij toch niet kunnen betwisten of betwijfelen -dan zullen ze dit vermogen des te meer hebben in het geheel volmaakte, zuiver geestelijke leven, waarin hun hele wezen de onvergankelijke uitdrukking en het fundamentele beginsel is van al het leven en van alle omstandigheden en gebeurtenissen daarvan! Op deze wereld herkent de ziel door de in haar wonende geest immers via het lichaam de haar bekende en verwante mensen; ze kan bevriend en volkomen verwant raken met anderen, die zij vervolgens als zodanig altijd herkent aan hun gestalte en karakter. Als nu de ziel en de geest dat kunnen door de kerkermuren van het op zichzelf dode lichaam heen, hoeveel te meer zullen zij dat dan kunnen in hun volledig vrije toestand! Dat is immers al heel dikwijls waargenomen bij veel mediamieke personen die met gesloten ogen niet alleen hun omgeving vaak tot in alle bijzonderheden zagen, maar desgevraagd ook mensen die zich ergens in verre landen bevonden en al hun toestanden en omstandigheden snel en precies herkenden! En toch is een ziel van zo'n medium, hoe helder ook, nog lang niet in die vrije toestand, waarin zelfs een minder volmaakte ziel zich na het afvallen van haar lichaam bevindt!
Hoofdstuk 13: Over het weerzien in het grote hiernamaals - Jakob Lorber - Over de drempel van de dood
[9] Maar kijk, daar staat als enige de wurgengel al klaar om de vertoornde ziel van onze held van haar zeer trotse en hoogmoedige aristocratische vlees los te maken. De engel is gewapend met een vlammend zwaard -als teken van zijn grote, hem door Mij verleende kracht en als teken van zijn moed en totale onbevreesdheid zowel voor zulke grote helden der aarde als voor de hele hel.
Hoofdstuk 7: De overgang van een veldheer - Jakob Lorber - Over de drempel van de dood
[12] Ik was immers altijd al zo hitsig als een stinkende bok en een bronstig hert en liet mij daarbij voorstaan op mijn grote en krachtige gestalte; wat was er nu natuurlijker dan dat de Heer, voor wie mijn onverbeterlijke dwaasheid te veel werd, mij uiteindelijk welverdiend en terecht zodanig moest straffen?!
Hoofdstuk 33: Horeds inkeer, zijn bekentenis en zijn nieuwe vergissing - Jakob Lorber - De Huishouding van God (deel 2)
[4] Ondanks deze verlegenheid straalde zijn hele gestalte toch een echt manlijke rust en bescheiden verhevenheid uit, welke zich bij geen van de anderen zo sterk, dat wil zeggen zo duidelijk zichtbaar geuit had als juist bij Rudomin, omdat hij wat betreft zijn lichaamsgrootte alle kinderen, Adam inbegrepen, verre overtrof, daar hij een reus was van zestien span groot en verder, wat al zijn spieren en zenuwen betrof, buitengewoon sterk was.
Hoofdstuk 78: Het visioen van de reus Rudomin. De grootsheid van de mens als kind van God - Jakob Lorber - De Huishouding van God (deel 2)
[7] Jullie moeten echter weten dat mensen die door een totale beroerte worden getroffen, absoluut niet weten en ook niet in het minst merken dat, en hoe ze gestorven zijn. Zij ondervinden geen verandering, noch in hun huiselijk leven zoals ze dat op aarde hadden noch in hun welbevinden, behalve dat ze helemaal gezond zijn, wat ze echter op de wereld gewoonlijk ook al waren. Ook zien ze geen engelen, hoewel deze zich dicht bij hen bevinden, en ze bemerken ook niet het minste uit de geestenwereld, waarin ze zich toch geheel en al bevinden. Kortom, ze zijn in alle opzichten als het ware nog helemaal op de wereld. Ze eten en drinken, ze leven in hun vertrouwde omgeving, in hun huis en in hun gezin, waar hun zogezegd geen enkel dierbaar hoofd ontbreekt.
Hoofdstuk 4: Het laatste uur van een rijk man - Jakob Lorber - Over de drempel van de dood
[19] 'Waar zijn jullie toch, jullie mooie sterren, waar ik zoveel van hield? Schamen jullie je soms voor mij, dat jullie je lieflijke aangezicht voor mij verbergen? 0, schaam je niet voor mij! Jullie wacht immers hetzelfde lot dat mij nu getroffen heeft. ook jullie zullen sterven, zoals ik nu gestorven ben! Maar koester daarom geen wrok tegenover de zwakke Schepper, zoals ik gedaan heb. Want kijk, hij was beslist van goede wil, maar had te weinig wijsheid en kracht, en daarom zijn al zijn werken zo broos en vergankelijk. Hij zou er weliswaar beter aan gedaan hebben als hij nooit iets had geschapen waarvoor hij zich tegenover ons, zijn wijze schepselen, alleen maar moet schamen; want in een onvolmaakt werk zie je niet de hand van een volmaakte meester! Laten we dus geen wrok meer koesteren tegen die arme stakker van een Schepper, die er op de duur nog moeite mee zal hebben om bij de totale vergankelijkheid van al zijn werken zichzelf in stand te houden.
Hoofdstuk 3: Een geleerde neemt afscheid van deze wereld - Jakob Lorber - Over de drempel van de dood
[33] Lamech en je achtervolgers verkeerden tot nu toe weliswaar nog in de veronderstelling datje nog even machtig was als je toen, weliswaar voor korte tijd, was; alleen nu, omdat hij de slang een groot offer gebracht heeft door Jehova's naam op schandelijke wijze te onteren en tenslotte geheel te vervloeken, heeft de slang aan hem ook jouw totale onmacht getoond. Daarom ook zond hij nu een goed bewapend leger van duizend van de sterkste mannen uit Hanoch hiernaartoe, opdat zij jou zullen vangen en overleveren aan zijn grote wraakzucht, terwijl Naëhme het hele rijk bijeen zal moeten houden, wat zij vroeger ook al moest, namelijk door een algemene hoer te zijn voor alle groten van het rijk die zonder haar hem nu allen afvallig zouden worden.
Hoofdstuk 27: De redding van Hored en Naëhme door de bode Lamel - Jakob Lorber - De Huishouding van God (deel 2)