79 resultaten - Pagina 3 van 6
1 - 2 - 3 - 4 - 5 - 6
[9] Is hierdoor in de loop van de tijd de vrucht rijp geworden, dan heeft de geest van deze akker zijn werk verricht en laat het verdere aan de mensen over en ook wat aan de natuurgeesten, die dan het vergaan of liever gezegd de verdere oplossing veroorzaken van de delen die niet tot de vrucht behoren, zodat deze specifica dan in de daaropvolgende tijd in een rijpere vorm kunnen opstijgen.Hoofdstuk 44: Geesten als opzichters in de natuur - Jakob Lorber - Aarde en Maan
[8] Als dan de zaadkorrel in de aarde wordt gelegd, dan ademt die geest zijn wil over de akker; die wil, homogeen met de bepaalde specifica, grijpt deze vast en dwingt hen naar de voor hen bestemde plaats. Dan stromen ze daarheen volgens hun op dit punt gerichte intelligentie en beginnen daar, in de vorm van op infusiediertjes gelijkende wezens, hun werkzaamheden; ze bezitten daarvoor intelligentie en aangepaste kracht. Dan vormen ze de wortels en de buisjes; andere gaan de wortels binnen en voeden of vergroten ze; weer andere stijgen via de wortels in de stam op; de gelijksoortige grijpen elkaar vast volgens de orde van hun intelligentie en één soort van hen vormt de buisjes in de stam; de andere vormen de kleppen, pompen en ventielen, weer anderen die zuiverder zijn, stijgen door deze buisjes omhoog en vormen bladeren volgens de ordening en vorm van hun intelligentie; weer andere, die nog zuiverder zijn, stijgen weer hoger op in de buisjes en vormen de knoppen, en de bloesem. De allerzuiverste en door deze daad zelf gelouterde vormen de vrucht en de helemaal geestelijke, als het ware de centraal intelligenties, verenigen zich in de vrucht tot kiem en omhullen zich met een weefsel, waardoor de uiterlijke en nog niet zo zuivere intelligenties niet heen kunnen dringen.
Hoofdstuk 44: Geesten als opzichters in de natuur - Jakob Lorber - Aarde en Maan
[2] Er bestaat eigenlijk noch een mineraal -, noch een plantenrijk. Want zowel het mineraal - als het plantenrijk is in de grond van de zaak ook een dierenrijk; elk mineraal bestaat uit net zoveel infusorische diersoorten als er in hem door de geestelijke wijsheid afzonderlijke psychische speciale intelligenties zijn te ontdekken, wat voor een gewoon verstandsmens wel ondenkbaar is. Maar voor iemand die ook maar iets van de ware wijsheid en het verstand van de geest bezit, zal het niet moeilijk zijn om in elk mineraal, zowel als in elke plant, de intelligente, psychische basis specifica te ontdekken en wel langs de tot nu toe gewezen weg.
Hoofdstuk 45: Mineraal, plant en dier - Jakob Lorber - Aarde en Maan
[4] Opdat echter een mineraal datgene wordt wat het is en moet zijn, daarom moeten zich juist de tot hem behorende verschillende specifica tot één geheel verenigen om door deze vereniging juist dit mineraal te vormen, dat volgens de ordening noodzakelijk vervaardigd moet worden.
Hoofdstuk 45: Mineraal, plant en dier - Jakob Lorber - Aarde en Maan
[6] Nemen we bijvoorbeeld het ijzer. Hoeveel specifica zullen er voor de samenstelling van dit metaal wel nodig zijn? Door het opnoemen van de enkelvoudige eigenschappen van dit metaal zullen we zien wat voor zijn vervaardiging nodig is.
Hoofdstuk 45: Mineraal, plant en dier - Jakob Lorber - Aarde en Maan
[12] Weer een andere eigenschap is het gemakkelijk gloeiend worden in het vuur. Dit is een woedespecificum in het ijzer, dat weliswaar gewoonlijk in rust is, maar als het geprikkeld wordt, treedt het krachtig op, verslindt alle vorige specifica en brengt ze in zijn toestand. De specifica van dit metaal, die we tot nu toe hebben opgesomd, zijn allemaal van beneden en zouden het eigenlijke ijzer nog lang niet tot stand kunnen brengen als ze niet met de meer edele specifica uit de sterren verzadigd zouden worden.
Hoofdstuk 45: Mineraal, plant en dier - Jakob Lorber - Aarde en Maan
[13] Hoe kan men deze specifica onderscheiden? - Evenals de vorige, door de verschillende eigenschappen van het metaal te bekijken.
Hoofdstuk 45: Mineraal, plant en dier - Jakob Lorber - Aarde en Maan
[15] Een andere eigenschap van dit metaal is, dat het zeer bereidwillig is elektriciteit op te nemen. De oorzaak daarvan is ook weer hetzelfde specificum in dit metaal; het is de intelligentie van de beweeglijkheid en de daarmee verbonden tendentie tot gemeenschap. Dit specificum is evenmin als het vorige een specificum dat er vast aan verbonden is, maar één dat dit metaal doordringt en omgeeft, net zoals het vorige. Omdat het met de vorige specifica toch min of meer verwant is, ligt zijn vaste standplaats bij hen en is voortdurend bezig hen vrij te maken en hen dan voor zich te winnen. Gewoonlijk verschijnt het als roest, dat mettertijd al het ijzer in zich opneemt en langzamerhand helemaal oplost.
Hoofdstuk 45: Mineraal, plant en dier - Jakob Lorber - Aarde en Maan
[18] Om alle specifica in dit metaal nog verder te ontdekken en daardoor nog beter te laten zien dat het dierenrijk in het mineraal - en plantenrijk aanwezig is, en hoe het dierenrijk hieruit voortkomt, zullen we de siderische (van de sterren komende) eigenschappen van het ijzer in het volgende hoofdstuk verder behandelen.
Hoofdstuk 45: Mineraal, plant en dier - Jakob Lorber - Aarde en Maan
[7] Nadat we deze specifica hebben leren kennen en men heeft beseft dat ze werkelijk in dit metaal net zo aanwezig zijn als in het planten- en dierenrijk, wat hindert ons dan om op goede gronden voor zeker aan te nemen, dat het dierlijk leven net zo goed aanwezig is in metalen en andere mineralen als bij de dieren zelf? Want de afzonderlijke intelligenties zijn altijd dezelfde of ze nu in mineralen, planten of dieren aanwezig zijn, alleen met dit onderscheid, dat in de mineralen nog maar heel weinig intelligenties verenigd verschijnen, terwijl bij de planten en vooral bij de dieren, met hun hogere ontwikkeling, al veel grotere hoeveelheden werkzaam aanwezig zijn. Terwijl het mineraal ongeveer acht, negen, tien, hoogstens twintig intelligenties telt, vindt men bij veel planten er al duizenden, bij veel dieren vele miljoenen en miljoenen maal miljoenen en bij de mensen talloze vanuit alle sterren en uit alle atoomdeeltjes van de aarde.
Hoofdstuk 46: De samenstelling van de intelligentiespecifica in de levende wezens 1 - Jakob Lorber - Aarde en Maan
[4] De stenen staan al wat dichter bij de plantenwereld en hebben ook al wat meer specifica dan de metalen; hoe gewoner ze zijn, hoe edeler en gevarieerder zijn hun specifica. Als men ze vernietigt, kunnen ze niet gemakkelijk weer in de vroegere complete toestand teruggebracht worden. Ze blijven wel als verbrokkelde delen van een vroegere complete steen nog van dezelfde materie, maar ze kunnen niet zoals de metalen door het vuur weer samengevoegd worden tot een zelfde materiële massa; want het vuur brengt ze al in een heel andere toestand die helemaal niet op de vorige lijkt.
Hoofdstuk 47: De samenstelling van de intelligentiespecifica in de levende wezens 2 - Jakob Lorber - Aarde en Maan
[8] Maar hoe heel anders ligt dat bij de meest eenvoudige plant; daar heerst al een zo vaste structuur, dat daar geen atoom kan worden veranderd zonder de gesteldheid van de plant te schaden. De reden daarvan is dat zelfs in de eenvoudigste plant reeds alle specifica goed geordend bij elkaar moeten zijn, terwijl ze in het mineraalrijk verspreid en afzonderlijk zijn aan te treffen.
Hoofdstuk 47: De samenstelling van de intelligentiespecifica in de levende wezens 2 - Jakob Lorber - Aarde en Maan
[6] Neem maar eens kalksteen in zijn natuurlijke en een andere in gebrande toestand. In zijn ruwe toestand kan hij wel eeuwen in het water liggen en dan zal hij niet oplossen, maar slechts vaster worden omdat verschillende specifica uit het water zich met hem verenigen. Maar als je een gebrande kalksteen in het water gooit, dan zal hij zich in enkele minuten in een witte brij oplossen. De oorzaak van dit verschijnsel is, dat een bepaald aantal specifica door het vuur verdwenen is; deze specifica gaven vroeger aan de steen zijn dichtheid en stevigheid. Komt er dan ook nog water bij, dan komen daardoor nog meer specifica vrij en de weinigen die zijn overgebleven verliezen hun samenhang en vallen dan als een brij uit elkaar. Wordt het water dan weer uit de brij verwijderd, dan komen weer enkele vrij geworden specifica in die brij terug en maken dat deze weer vast wordt, om welke reden deze dan ook bij metselwerk als bindmiddel wordt gebruikt.
Hoofdstuk 47: De samenstelling van de intelligentiespecifica in de levende wezens 2 - Jakob Lorber - Aarde en Maan
[10] Daarom moeten tuinlieden bij het verplaatsen van hun bomen precies de windstreken waaronder een boom met zijn wortels en takken vroeger heeft gestaan, in aanmerking nemen; want veranderen ze de richting, dan zal het verplaatste boompje of moeilijk of helemaal niet groeien en wel omdat er tussen de noordelijke en de zuidelijke specifica een groot verschil bestaat. Vooral de naaldbomen zijn in dit opzicht moeilijk. Als bij hen de windstreek niet overeenkomt verdorren ze. Hetzelfde is ook het geval bij het enten. Een loot van een noordelijke tak op een zuidelijke tak geënt, zal altijd verdorren omdat de specifica niet overeenkomen.
Hoofdstuk 47: De samenstelling van de intelligentiespecifica in de levende wezens 2 - Jakob Lorber - Aarde en Maan
[11] Hieruit kun je opmaken met wat voor grote nauwkeurigheid de ordening moet worden gehandhaafd met betrekking tot de plaats van de specifica. Want bij een plant heeft elk atoomgroot plekje op een blad al een ander specificum, dat weliswaar met zijn buurman de grootste verwantschap vertoont, maar desalniettemin toch niet geheel hetzelfde is. Want zou dat niet het geval zijn, dan zou er nooit een blad geconstrueerd kunnen worden. Wie dit zou betwijfelen moet maar eens een stukje uit een blad nemen en dat elders op een even groot gaatje in hetzelfde blad leggen en hij zal zien dat er nergens verbinding bestaat. Ja, Ik zeg jullie, er is al zo'n grote ordening aanwezig dat geen menselijke wijsheid haar ooit helemaal begrijpen kan, zolang de geest van de mens in zijn sterfelijk omhulsel woont. En hoe verder men bij de uiteinden van de plant komt, des te groter is het aantal intelligenties en des te minder kan hun ordening veranderd worden. In de twijgen van heel jonge bomen is alles nog niet zo gevormd en daarom kunnen deze overgeplant en geënt worden.
Hoofdstuk 47: De samenstelling van de intelligentiespecifica in de levende wezens 2 - Jakob Lorber - Aarde en Maan