590 resultaten - Pagina 25 van 40
... 13 - 14 - 15 - 16 - 17 - 18 - 19 - 20 - 21 - 22 - 23 - 24 - 25 - 26 - 27 - 28 - 29 - 30 - 31 - 32 - 33 - 34 - 35 - 36 - 37 - 38 ...
[10] Luister nu verder! Toen we bij de poort van het paleis kwamen, zag je dat deze versierd was met diamanten omdat jij het Woord in jezelf hebt opgenomen, en met robijnen omdat je naar het Woord hebt gehandeld. Dat waren dus nog louter uiterlijke zaadkorrels. Het gehele paleis stelde jouw totale leven voor en de poort met de diamanten en robijnen geeft derhalve aan, dat jij je de toegang tot jezelf door middel van Gods Woord hebt verschaft.Hoofdstuk 57: Het levenspaleis van het gezelschap. Het zaad voor het hemelrijk, Gods Woord - Jakob Lorber - De Geestelijke zon (deel 1)
[26] Je zegt: ja Heer, U bent helemaal dezelfde en er is geen verschil noch in de gestalte noch in het woord noch in Uw goddelijke wil en ik kan me niets anders voorstellen dan dat U even vlug als ik hier bent gekomen! Ja, voor jou lijkt het zo, maar zoals Ik al zei, zal jouw gezelschap bij je terugkeer van Mijn voortdurende aanwezigheid daar getuigen. Dat zul je ook dadelijk ervaren. Daarom zeg Ik tegen jou: wees weer daar! Kijk, nu ben je alweer hier. Zeg Me eens, hoe vond je Mij daar?
Hoofdstuk 60: De Oer-eigenlijke God-Zon. Uitleg over de persoonlijke, wezenlijke alomtegenwoordigheid van de Heer. Voorbereiding voor de maaltijd met de Vader - Jakob Lorber - De Geestelijke zon (deel 1)
[5] Jullie kijken nu wel een beetje verbaasd, maar ik zeg jullie: laat je door dit verschijnsel niet beïnvloeden, want kijk, het kruis en het beeld zijn hol. Zoals jullie gemakkelijk kunnen zien houdt de drager het kruis tegen zijn mond en spreekt door een opening die in de mond van het christusbeeld aan het kruis uitkomt. Daarom lijkt het alsof de stem uit de mond van de heiland aan het kruis komt. Het is dus eveneens een ijdel en boosaardig bedrog, waarbij de menselijke gestalte van de Heer als drogmiddel gebruikt wordt. Toch is dit bedrog in wezen niet echt slecht daar de aanvoerder niet werkelijk kwaadwillig handelt.
Hoofdstuk 77: Komediespel in de kloosterhemel. De reuzentafel en het eten van werelden - Jakob Lorber - De Geestelijke zon (deel 1)
[4] Het volgende is namelijk het geval. Wanneer een mens zich ergens in zijn uiterlijke verschijningsvorm bevindt, dan kan het gebeuren dat zijn bekenden op honderd, ja duizend verschillende plaatsen tegelijkertijd aan hem denken. Geen van allen die aan hem denken, stelt zich hem anders voor dan hij naar vorm, gestalte en geaardheid werkelijk is. Vraag je nu eens af hoe al deze mensen dan zo aan hem kunnen denken en in hun geest reproduceren, terwijl hij in werkelijkheid toch slechts als één mens bestaat?
Hoofdstuk 93: Het vermogen om op verschillende plaatsen gelijktijdig te kunnen verschijnen. Uitleg - Jakob Lorber - De Geestelijke zon (deel 1)
[2] Ik zeg jullie: voor geesten onder elkaar is zoiets heel goed mogelijk. Jullie zullen zelf ook wel eens hebben ondervonden dat wanneer je je fantasie een beetje laat werken, het voor jullie heel gemakkelijk was en nog is, om je bijvoorbeeld de gestalte van een of ander jullie welbekend dier of van iets anders, zo monsterachtig groot voor te stellen dat je er tenslotte bijna zelf van zou schrikken. Welnu, wat voor jullie op aarde slechts in de fantasie van jullie geest mogelijk was en voor elk mens op zijn manier mogelijk is, dat is hier in het rijk der geesten voor iedere geest ook mogelijk, maar het openbaart zich dan als verschijningsvorm. Zulke verschijnselen worden hier echter 'drogkunsten' genoemd, vooral boze geesten bedienen zich daarvan wanneer ze een of andere stiekeme streek willen uithalen. Omdat ook deze geesten zich op een dwaalspoor bevinden en daardoor vaak nog kwaadwillig zijn, kunnen zij zich ook wel van een meer onschuldige drogkunst bedienen om ons als vermeende vijanden af te schrikken. Zodra zij zich er echter van overtuigd hebben dat wij niet schrikken van hun bedrog, zal dit alles weer heel vlug tot zijn vorige toestand ineenschrompelen. Dan zullen zij ook geen tweede poging meer wagen.
Hoofdstuk 77: Komediespel in de kloosterhemel. De reuzentafel en het eten van werelden - Jakob Lorber - De Geestelijke zon (deel 1)
[2] Jullie vragen hoe zo'n metamorfose eigenlijk mogelijk is? Ik zeg: zo'n metamorfose kan een goede geest zelf weliswaar onmogelijk tot stand brengen, maar desondanks kan hij met de kracht van de Heer die hij in zich heeft door zijn wil zulke beelden buiten zichzelf tevoorschijn roepen zodat deze dan zichtbaar worden alsof ze werkelijk bestonden. Zulke verschijningsvormen worden in het rijk der geesten `gezichtsbedrog' genoemd. Toch is dat bij deze verschijning hier voor ons niet het geval, want geesten die iets boosaardigs in zich hebben, kunnen buiten zichzelf geen doelmatig gezichtsbedrog oproepen. In het uiterste geval kunnen ze wel het boosaardige zo uit zichzelf tevoorschijn roepen, waardoor dit boosaardige dan hun uiterlijke gestalte wordt. Dat is hier hij deze geesten het geval. Jullie hebben nu de gelegenheid gehad om het ruwe en boosaardige van deze geesten in zijn ware gedaante te zien. Kijk, zo verhouden de zaken zich hier.
Hoofdstuk 78: Tweede akte van de komedie in de kloosterhemel - Jakob Lorber - De Geestelijke zon (deel 1)
[11] Vraag: is dat niet de totale tegenpool van de gesteldheid waarin men zichzelf uit liefde tot zijn naaste, van welk geslacht dan ook, helemaal moet vergeten om er helemaal te zijn voor het welzijn van zijn naaste?
Hoofdstuk 117: Hemel en hel - polariteiten in de mens - Jakob Lorber - De Geestelijke zon (deel 2)
[2] Door de warmte krijgt de starre boom zijn bladeren, gaat hij bloeien en het is de warmte binnenin hem die de vruchten tot rijpheid brengt. Er bestaat trouwens op het gehele aardoppervlak geen wezen of voorwerp dat bij een totale afwezigheid van warmte zou kunnen ontstaan.
Hoofdstuk 99: De liefde van God - de oergrondstof van alle schepselen - Jakob Lorber - De Geestelijke zon (deel 2)
[12] De dokter kijkt nu wel wat laatdunkend, maar zegt toch: ja, beste vriend, dat zou weliswaar beter zijn geweest, maar het is nu eenmaal niet zo als jij je daarnet gewenst hebt. Dus moeten we ons er wel mee tevredenstellen, dat we alleen maar langs de weg der ervaringen in staat zijn om wat nauwkeuriger de inwendige gezondheidstoestand en het ziektebeeld van de mens te kunnen bepalen. Want al zou de mens ook als een kast opengemaakt kunnen worden, dan zou dat voor hem nog veel levensbedreigender zijn dan het nu is, want slechts één enigszins onhandige greep in het inwendige zou hem plotseling het leven kunnen kosten. Al zou men ook door dat openen de ingewanden kunnen bekijken, dan zou men daar nog zeer weinig aan hebben. De ingewanden met hun fijne organismen zouden toch afgesloten moeten blijven, omdat bij het openleggen al hun levenssappen en levenskrachten onmiddellijk zouden wegvloeien. Wat echter de uitwendige plaatsing van de inwendige lichaamsdelen betreft, waarlijk beste vriend, dat zou de menselijke gestalte een hoogst onesthetisch aanzien geven. En als de mens volkomen doorzichtig zou zijn, dan zou men van elkaar schrikken, want men zou dan tegelijkertijd de huid, de spieren, de bloedvaten, de zenuwen en tenslotte de beenderen zien. Dat zo'n aanblik niet erg aantrekkelijk is, kan men zich wel voorstellen.
Hoofdstuk 96: Waarom de ware betekenis van het tiende gebod verhuld is - Jakob Lorber - De Geestelijke zon (deel 2)
[15] Hoe gedragen zulke wezens zich echter in het hiernamaals ten opzichte van zalig levende geesten? Niet anders dan als echte sukkels, dus als geestelijke krankzinnigen, die op alle mogelijke manieren ook nog misvormd zijn, zodat er van een menselijke gestalte vaak geen spoor meer te ontdekken valt. Deze wezens zijn in de geestenwereld wat hun handelwijze betreft evenmin toerekeningsvatbaar als de krankzinnigen bij jullie op aarde. Daaruit volgt dus, dat niet de ziel op zich, maar slechts de ziel in het bezit van de geest, want alleen daarin woont de vrije wil, toerekeningsvatbaar is; dus in wezen alleen de geest.
Hoofdstuk 79: Het zesde gebod in de zesde zaal. Wat is onkuisheid? - Jakob Lorber - De Geestelijke zon (deel 2)
[6] Maar nu raakt de leraar ook de eerste gestalte weer aan; kijk, ze staat op en wanneer ze een tweede gestalte ontdekt, die op haar lijkt, is zij duidelijk zeer verheugd en zij voert met haar al een soort mimegesprek. De leraar stelt hier in zekere zin de Heer voor en bewerkstelligt nu met de door de Heer hem daartoe verleende kracht schijnbaar hetzelfde als hetgeen de Heer in de grote werkelijkheid heeft verricht. Hij spreekt ook precies dezelfde woorden, die de Heer heeft gesproken en de leerlingen voelen ook de grote macht van zulke woorden.
Hoofdstuk 72: Leszaal van de scheppingsgeschiedenis van de mens Schoolgebouw van de 12 goddelijke geboden - Jakob Lorber - De Geestelijke zon (deel 2)
[4] En kijk nu, de leraar buigt zich nogmaals en blaast zacht over de nog levenloze gestalte, die daardoor begint te leven, zich ter plekke vanzelf beweegt en de dingen om zich heen bekijkt. En kijk nog eens verder: de gestalte wordt moe van het kijken, gaat liggen en valt in slaap.
Hoofdstuk 72: Leszaal van de scheppingsgeschiedenis van de mens Schoolgebouw van de 12 goddelijke geboden - Jakob Lorber - De Geestelijke zon (deel 2)
[7] Wat is dus de mens? Hij is in zijn volmaakte, aan God gelijke gestalte in zekere zin een gemeenschappelijk leven van talloze voorafgegane, afzonderlijke levens, dat bij het steenmos zijn eerste levenstekenen begon te ontwikkelen, zich daarna door het gehele plantenrijk heen werkte, vanuit de plantenwereld overging in de dierenwereld en zich vanuit de gezamenlijke dierenwereld pas tot de volmaakte mensenvorm ontwikkelde.
Hoofdstuk 66: Gemeenschappelijke geest en tegelijkertijd afzonderlijke geest. Waarom is de algemene vorm van een hemelse vereniging de menselijke? - Jakob Lorber - De Geestelijke zon (deel 2)
[4] Maar men zou hier kunnen vragen: hoe krijgt zo'n vereniging nu juist de gestalte van zo'n gemeenschapsgeestmens? Hij zou er toch ook wel als een bewoonbare wereld kunnen uitzien. Waarom moet dan juist de gestalte van een mens in het hoge rijk der geesten de basisvorm van een voor hemelse wezens bewoonbare vereniging zijn?
Hoofdstuk 66: Gemeenschappelijke geest en tegelijkertijd afzonderlijke geest. Waarom is de algemene vorm van een hemelse vereniging de menselijke? - Jakob Lorber - De Geestelijke zon (deel 2)
[5] Nu buigt de leraar zich weer en raakt de zijde van de slapende gestalte aan. Jullie zien vanuit haar zijde weer een licht opstijgen; het licht concentreert zich tot een tweede menselijke gestalte die onbeweeglijk voor de nog slapende eerste gestalte staat. Maar de leraar raakt weer de eerste gestalte aan en een beetje natte zweterige massa maakt zich als een troebele druppel uit de eerste gestalte los, gaat over in een kleine nevel en omhult als zodanig de tweede lichtgestalte. Het licht verdwijnt en de tweede gestalte lijkt op de eerste, maar zij leeft nog niet; daarom raakt de leraar haar nogmaals aan, en zie - ze leeft en loopt opgewekt heen en weer.
Hoofdstuk 72: Leszaal van de scheppingsgeschiedenis van de mens Schoolgebouw van de 12 goddelijke geboden - Jakob Lorber - De Geestelijke zon (deel 2)