1563 resultaten - Pagina 32 van 105
... 20 - 21 - 22 - 23 - 24 - 25 - 26 - 27 - 28 - 29 - 30 - 31 - 32 - 33 - 34 - 35 - 36 - 37 - 38 - 39 - 40 - 41 - 42 - 43 - 44 - 45 ...
[1] Gedurende de nacht bleven wij nog in Serrhe en de volgende dag gingen wij onder veel betuigingen van liefde weer te voet stroomopwaarts, en wel naar Zeugma, -ook een kleine oude stad aan de Eufraat. Wij konden vanuit Samosata niet naar deze plaats gaan omdat de hoofdman naar Serrhe moest vanwege zijn familie; daarom gingen wij vanuit Serrhe daarheen terug. Van Samosata naar Serrhe is de weg wel meer dan tweemaal zo ver als naar Zeugma, maar vanuit Zeugma is het dan weer korter naar Deba dan vanuit Samosata en zeker vanuit Serrhe, dat volgens de huidige maatstaven -omdat er in deze tijd van die plaatsen nauwelijks nog iets te vinden is -wel dertig mijl van Samosata vandaan lag.Hoofdstuk 140: De terugreis naar Kapérnaum. De reus en zijn preek tegen de joden - Jakob Lorber - Het Grote Johannes Evangelie (deel 6)
[11] Maar de reus sprong de overste na en had hem meteen bij zijn jas, hief hem als een veertje in de lucht en vroeg hem toen wat hij wilde.
Hoofdstuk 141: De mislukte overval van de overste van de synagoge - Jakob Lorber - Het Grote Johannes Evangelie (deel 6)
[37] Daarop slingerde de reus de overste nog een keer in de lucht, zodat hem horen en zien bepaald verging, en zette hem toen tamelijk onzacht op de grond neer. Toen rende deze met zijn helpers weg en zwoer bij zichzelf voor de rest van zijn leven nooit meer iets tegen Mij te ondernemen. Vervolgens kwamen de tien mannen met de hoofdman weer bij Mij terug in huis, nadat de hoofdman eerst de uit het water geklommen soldaten bevolen had naar huis te gaan.
Hoofdstuk 141: De mislukte overval van de overste van de synagoge - Jakob Lorber - Het Grote Johannes Evangelie (deel 6)
[3] Dat beloofde de hoofdman en hij at en dronk met ons, en Ik legde hem Zelf uit waar de tien vandaan kwamen, waarover hij zich erg verheugde. Toen onderhield de hoofdman zich met de tien en gaf hen aanwijzingen hoe zij door middel van hem, overste Cornelius en opperstadhouder Cyrenius naar Rome konden komen en daar meteen een hoog ambt zouden kunnen krijgen, waardoor zij dan veel goeds zouden kunnen doen.
Hoofdstuk 142: De hoofdman werft de reus en zijn broeders aan voor Rome. Werken der liefde zijn de ware verdienste voor God - Jakob Lorber - Het Grote Johannes Evangelie (deel 6)
[12] Leg de zieken in Mijn naam je handen op, dan zal het meteen beter met hen gaan en zij zullen jullie woorden geloven! En nu hebben jullie voorlopig niets meer nodig; wanneer Ik echter zal zijn opgevaren naar waar Ik vandaan gekomen ben, zal de door Mij over jullie uitgestorte geest jullie wel in alle verdere waarheid en wijsheid binnenleiden. Zo zij het en geschiede het!'
Hoofdstuk 144: De afhankelijkheid van de mens van Gods genade - Jakob Lorber - Het Grote Johannes Evangelie (deel 6)
[11] Toen zeiden ENIGE VOORAANSTAANDE MENSEN uit Jeruzalem onder elkaar: 'Is dat niet degene die de eerwaarde Farizeeën met Pasen trachtten te doden? (Joh. 7,25) Kijk eens, hij spreekt nu helemaal vrij uit en zij zitten daar heel rustig en brengen niets tegen hem in! Erkennen onze oversten dan nu zonder meer dat hij Christus is? (Joh. 7,26) Maar dat kan hij toch niet zijn; want wij weten immers allen waar hij vandaan komt. Als Christus zal komen, zal niemand weten waar Hij vandaan is gekomen!' (Joh.7,27)
Hoofdstuk 147: De Heer in de tempel. De mislukte aanslag van de tempeldienaren. (Ev.Joh. 7:14-36) - Jakob Lorber - Het Grote Johannes Evangelie (deel 6)
[4] IK zei echter tegen hen: 'Vrienden en broeders! Voor jullie zal ook de tijd komen waarin je in Mijn naam tekenen zult doen; maar nu is het nog niet zover. Ik heb echter de meesten van jullie ook dezelfde kracht gegeven om alle soorten zieken te genezen, en jullie hebben ze ook genezen, en diezelfde kracht bezitten jullie nog, behalve een van jullie die zich ervoor liet betalen. Maar als jullie bij Mij zijn, is het echt niet nodig dat jullie in Mijn bijzijn tekenen doen; waar het echter nodig is, laat Ik ook jullie heel speciale tekenen doen. Wat willen jullie dan nog meer?! Ik ben nog niet opgevaren naar de plaats waar Ik vandaan gekomen ben, naar Mijn God en naar jullie God, en Ik heb de heilige geest van God nog niet over jullie uitgestort, die jullie binnen zal leiden in alle waarheid en wijsheid. Heb dus tot zolang geduld, - daarna zullen ook jullie dat doen wat Ik nu doe! - Zijn jullie daarmee niet tevreden?'
Hoofdstuk 145: De verwijten en twijfel van de leerlingen - Jakob Lorber - Het Grote Johannes Evangelie (deel 6)
[12] Toen verhief IK Mijn stem in de tempel en ging met Mijn onderwijs aldus verder: 'Ja, jullie kennen Mijn persoon wel en weten ook goed waar Ik vandaan kom; maar jullie weten niet, dat Ik als mens nu niet uit Mijzelf ben gekomen, maar dat het een Waarachtige is die Mij gezonden heeft, en Die kennen jullie niet, en daarom weten jullie ook niet waar Ik eigenlijk vandaan kom (Joh. 7,28) Maar Ik ken Hem wel die Mij naar deze wereld heeft gezonden. (Joh. 7,29) Omdat jullie Hem echter niet kennen, kennen jullie ook Mij niet! -Hebben jullie Mij begrepen?'
Hoofdstuk 147: De Heer in de tempel. De mislukte aanslag van de tempeldienaren. (Ev.Joh. 7:14-36) - Jakob Lorber - Het Grote Johannes Evangelie (deel 6)
[8] IK zei: 'Je zegt dat omdat je dat nu zo ziet, maar binnen een paarjaar zul ook jij heel anders praten! Kijk eens naar de bonte afwisseling van de bloemen op de velden, al die verschillende soorten gewassen, bomen en hun vruchten, dan nog al die verschillende dieren in het water, op de grond en in de lucht, alsook alle verschillende mineralen en niet te vergeten alle verschillende soorten sterren aan de hemel! Kun jij Mij zeggen waarom er zoveel verschillende soorten en onderlinge verschillen zijn? Zegt je eenvoudige verstand niet veeleer: eigenlijk kan God Zelf daar niet zo'n wijze reden voor gehad hebben, maar Hij heeft dat enkel uit een soort goddelijke gril gedaan, omdat Hij er Zelf een bepaald genoegen in vond Zijn aarde zo bont mogelijk uit te dossen en haar dan net zo bont door elkaar te bevolken. Want waarom ziet een vijgeboom er heel anders uit dan een appel of perenboom? Waarom hebben beide vruchten niet één en dezelfde vorm en niet één en dezelfde smaak?
Hoofdstuk 152: De grote afwisseling onder de schepselen en hun doel - Jakob Lorber - Het Grote Johannes Evangelie (deel 6)
[1] (DE HEER:) 'De joden van Jeruzalem moeten heel anders behandeld worden dan Galileeërs of Samaritanen of zelfs heidenen, en de laatstgenoemden weer heel anders naar gelang het land of de gemeente waar zij vandaan komen.
Hoofdstuk 153: Voorspelling van de Heer over het gericht over de joden. De vergankelijkheid van de materie - Jakob Lorber - Het Grote Johannes Evangelie (deel 6)
[8] Maar dit lichaam van Mij, als tempel van de ware geest van God, zal afgebroken en door Mij Zelf in drie dagen weer opgebouwd worden. En dat zal een kwader getuigenis tegen hen zijn en een erger gericht over hen die nu naar eigen willekeur in de tempel bezig zijn, dan wanneer Ik nu duizend van die tempels van hen uit de weg zou ruimen. Want wat er met Mijn tempel gaat gebeuren, zal alle gelovigen tegen de misdadigers in de tempel in het harnas jagen. Zij zullen zich van hen afkeren en steun bij de Romeinen vinden. Dat zal de rijke priesterkaste laaiend van woede maken tegen de Romeinen. Zij zullen heimelijk overal vandaan huurlingen aanwerven en de Romeinen uit het land willen verjagen. En kijk, dan zal hun einde komen! Denk er daarom nu niet verder over na; want alles zal zo gebeuren zoals Ik jullie nu van tevoren heb meegedeeld!
Hoofdstuk 153: Voorspelling van de Heer over het gericht over de joden. De vergankelijkheid van de materie - Jakob Lorber - Het Grote Johannes Evangelie (deel 6)
[1] (DE HEER:) 'Kijk, de zon is al ondergegaan, de lucht is onbewolkt en er laten zich al enkele sterren zien; daar in het oosten komt net de volle maan boven de wat in damp gehulde horizon. Maar nog vandaag zal er binnen twee uur een maansverduistering plaatsvinden door de natuurlijke schaduw van deze aarde, die dan juist tussen de zon en de maan zal komen te staan. Dat zal bij de mensen in Jeruzalem en vooral bij de domme Farizeeën een verschrikkelijk spektakel veroorzaken, omdat dit keer de maan bijna een half uur lang helemaal zal verdwijnen. Er zal gejammerd worden en er zullen grote offers in de tempelkas terechtkomen; maar wij zullen hier dit kleine schouwspel van de natuur heel rustig gadeslaan en ervan genieten.
Hoofdstuk 156: De op handen zijnde maansverduistering - Jakob Lorber - Het Grote Johannes Evangelie (deel 6)
[6] IK antwoordde in plaats van Lazarus: 'Laat ze maar buiten; men zal ze verder niet achtervolgen! Morgen is de lucht weer opgeklaard en verloopt het feest weer zonder enige storing.'
Hoofdstuk 158: De gevolgen van de maansverduistering. Wedergeboorte en geestelijke gaven, - Jakob Lorber - Het Grote Johannes Evangelie (deel 6)
[4] Toen zij zagen dat ze niet meer door de honden achtervolgd werden, begonnen zij langzamer te lopen en zij waren erg boos op Lazarus, die zich nu al door verscheurende beesten liet bewaken om zichzelf en zijn huis te beschermen tegen de bezoeken van de mannen van de tempel; maar hij moest het geduld van de tempel niet op de spits drijven, anders zou het hem nog heel slecht vergaan. Waar hij nu toch die beesten vandaan gehaald mocht hebben? En zo mopperden zij tot ze in Jeruzalem waren; maar thuis zeiden zij niets) omdat zij zich schaamden voor honden op de vlucht geslagen te zijn.
Hoofdstuk 164: Lazarus' houding ten opzichte van de tempel. Ergernis en de kwalijke gevolgen ervan - Jakob Lorber - Het Grote Johannes Evangelie (deel 6)
[7] Toen tilde Ik de ongeveer tien pond zware steen op en liet hem bliksemsnel gedurende enkele ogenblikken in grote kringen door de lucht gaan, zodat hij nog meer licht afgaf dan de eerdere volkomen natuurlijke meteoor, en toen hij voor ons neerviel, was hij nog zo gloeiend als gesmolten erts en straalde hij een grote, nauwelijks te verdragen hitte uit; en als men er hout op zou leggen, zou het meteen in brand vliegen. Dat verbaasde Lazarus toen.
Hoofdstuk 166: Wat meteoren en kometen eigenlijk zijn - Jakob Lorber - Het Grote Johannes Evangelie (deel 6)