Boeken lezen en zoeken

Tekst:   Boek:Hfs:

620 resultaten - Pagina 33 van 42

...  17 - 18 - 19 - 20 - 21 - 22 - 23 - 24 - 25 - 26 - 27 - 28 - 29 - 30 - 31 - 32 - 33 - 34 - 35 - 36 - 37 - 38 - 39 - 40 - 41 - 42
[11] Kijk, mijn lieve vrienden en broeders, dat gebeurt in zekere zin vanuit de wortel. Dat ik jullie vragen evenals jullie antwoorden weet en uitspreek, komt omdat ik als zuivere geest een geestelijke botanicus, een geestelijke anatoom, een geestelijke chemicus en een geestelijke tuinman ben. Als zodanig kan ik dan ook uit de jullie nog onbekende wortels in jullie opmaken, welke vraag daaruit te zijner tijd tevoorschijn zou kunnen komen. Als anatoom doorzie ik jullie innerlijke bouw en zie met het grootste gemak de wisselwerking van jullie gevoelens en de daaruit voortkomende oordelen en conclusies. Als chemicus ben ik in staat de ideeën die nog chaotisch en verward in jullie door elkaar liggen, onmiddellijk voortreffelijk te rangschikken en deze dan ook al goedgeordend aan jullie voor te leggen. Als tuinman ken ik alle zaden die in jullie uit de meest verschillende woorden en begrippen bestaan. Jullie weten nog niet wat daaruit zal opgroeien wanneer ze op de innerlijke, levende grond van de geest zullen ontkiemen. Maar ik ben een tuinman, die jullie al van te voren jullie geestelijke plantensoorten die uit het een of andere zaadje tevoorschijn moeten komen, kan tonen en waarvan jullie in de verste verte nog geen idee hebben.
Hoofdstuk 52: Tiende verdieping. Het wezen van vraag en antwoord - Jakob Lorber - De Geestelijke zon (deel 2)
[14] Zou men dan niet kunnen zeggen: wat voor de ene mens mogelijk is, dat zou dan toch voor de ander ook mogelijk moeten zijn. Ieder mens zou overeenkomstig zijn aard en talenten, wanneer zijn geest, die een afstammeling van de goddelijke volmaaktheid is, volledig gewekt is, toch zeker ook iets bijzonders kunnen presteren? Zou het wel aannemelijk zijn als men daarop zou zeggen: ja, dat hangt van de leraren af. Zou deze of gene gedegen leraren hebben gehad, dan zouden ze ook zelf gedegen meesters geworden zijn; maar, 'ex trunco non fit Mercurius' zoals jullie plegen te zeggen, ofwel zo kan natuurlijk een onbekwame leraar ook nooit in staat zijn om op zijn vakgebied iemand tot meester op te leiden. Het is waar dat wie zelf niets kan, ook niet in staat zal zijn om een ander veel te leren.
Hoofdstuk 49: Over de voornaamste sleutel tot de geestelijke mysteries - Jakob Lorber - De Geestelijke zon (deel 2)
[10] Jullie zeggen nu weliswaar: daarvan zien we de reden niet goed in, want in de liefde is immers ook de hoogste wijsheid aanwezig. Kunnen wij haar daar verenigd met de liefde begrijpen, dan zal ze ons in absolute toestand ook niet al te licht ontgaan. Ja, mijn lieve vrienden en broeders, jullie oordelen anders tamelijk goed, maar ik moet jullie zeggen dat jullie ditmaal de plank behoorlijk mis hebben geslagen. Om mijn woorden kracht bij te zetten, zodat jullie dat zelf ook zonneklaar mogen inzien, zal ik jullie een paar voorbeeldjes geven die mijn uitspraak voldoende zullen bevestigen. Luister dus!
Hoofdstuk 40: Overgang van de liefde in de wijsheid - Jakob Lorber - De Geestelijke zon (deel 2)
[10] Ja mijn lieve broeders en vrienden, jullie oordelen weliswaar volgens een goed en juist gevoel, maar weten jullie hoe het komt dat jullie altijd eerder de woningen van de mensen zien dan de mensen in de woningen zelf?
Hoofdstuk 20: Beschrijving van nooit vermoede pracht. Gelijkenis van winterpracht en lentewarmte - Jakob Lorber - De Geestelijke zon (deel 2)
[2] Jullie denken er weliswaar over na hoe zoiets mogelijk is, maar ik zeg jullie: niets is zo goed mogelijk en niets is geestelijk meer volgens de orde dan juist de muziek van het woord. Waarom dan? Wanneer jullie je gearticuleerde woord hier vooropstellen, dat op zich slechts de buitenste schors is van het eigenlijke ware woord dat zich helemaal binnenin het uiterlijke woord bevindt, dan zal het met de muzikale voorstelling van het woord wel wat moeilijk worden. Maar wanneer jullie teruggaan naar de eigenlijke kern van het woord, dan zullen jullie de zaak heel natuurlijk en overeenkomstig de ordening vinden.
Hoofdstuk 5: Het wezen van de liefde. Liefde voor de naaste uit liefde voor God en liefde voor God uit liefde voor de naaste - Jakob Lorber - De Geestelijke zon (deel 2)
[5] Jullie vragen nu, hoe dat mogelijk is, omdat er toch drie gescheiden hemelen zijn, de planeten echter niet gescheiden zijn en de planeten en zonnen bovendien ook zo door elkaar zijn geplaatst, dat ze daardoor onmogelijk allemaal in een bepaald overeenkomstig vlak kunnen liggen. Hoe moet men dat begrijpen?
Hoofdstuk 4: De drie hemelen - hun structuur - Jakob Lorber - De Geestelijke zon (deel 2)
[5] Jullie oordelen volgens jullie maatstaven juist, en voor de bouwwijze op jullie aarde zou dat ook veel beter zijn; maar een andere wereld, een andere inrichting en dus ook een andere bouwwijze. Jullie weten echter ook dat harde voorwerpen bros zijn en gemakkelijk kunnen springen, terwijl de minder harde toch nog altijd een grote stevigheid hebben, maar daarbij veel buigzamer, minder breekbaar en zodoende beter bestand zijn tegen een grote druk dan de heel harde voorwerpen. Bedenk eens wat harder zou zijn, een bol van massief glas of een bol van massief koper? Om in het koper te snijden of te krassen heeft men werkelijk niet het sterkste gereedschap nodig; met een gewoon broodmes kunnen jullie er zonder moeite heel wat deeltjes vanaf snijden of schaven. Om de glazen kogel te beschadigen, hebben jullie al bijzonder harde voorwerpen nodig, zoals fijn kwartskristal, heel hard, fijn staal of diamant. Neem nu eens de twee bollen, plaats op iedere bol een gewicht van duizend centenaar (Een centenaar is 56 kilogram) en geef elke bol een volkomen harde ondergrond. De glazen bol zal tot wit poeder verpletterd worden, maar de koperen wordt niet eens helemaal platgedrukt.
Hoofdstuk 42: Zevende verdieping. Absolute wijsheid, doorzichtig en ondoordringbaar als diamant - Jakob Lorber - De Geestelijke zon (deel 2)
[15] Jullie zeggen bij jezelf, terwijl jullie met je geestesoog dit eindeloos sterk stralende, onafzienbare rivieroppervlak beschouwen: hoe kunnen we met ongeschonden voeten en zonder onze ogen te verblinden over deze zee van zonnegloed heenkomen? - Maar ik zeg jullie, zoals ik jullie al eens eerder heb gezegd: voor de geest mag er nooit enige bezorgdheid bestaan. Standvastig willen en onwankelbaar vertrouwen moeten het eeuwige richtsnoer van de geest zijn. Daarom, bedenk jullie ook niet, maar wil en vertrouw, dan zal dit element ons overeenkomstig ons willen en vertrouwen dienstbaar moeten zijn. Welnu, jullie willen en vertrouwen en de stralende stromen dragen ons behouden en bliksemsnel naar een ander, ver wereldgebied.
Hoofdstuk 27: Waarom er op de centrale zonnen bijna geen dieren zijn. Een licht op het voorbeeld van de rijke jongeling. Tocht door een uitgestrekter zonnedistrict - Jakob Lorber - De Geestelijke zon (deel 2)
[5] Wat jullie bezitten, is je gegeven als een eeuwig onbeperkt eigendom, maar Mijn kinderen mogen niets bezitten, niet eens voor eigen eten zorgen. Alles wat ze nodig hebben, mogen ze enkel en alleen bij Mij in Mijn huis tot zich nemen. Jullie zijn in jullie wereld machtige heren, maar Mijn kinderen moeten arme knechten zijn; ze moeten werken met hun handen. Wanneer zij met werken iets hebben verworven dan mogen ze het niet als hun eigendom behouden maar moeten het meteen naar Mijn huis brengen, waar Ik dan pas aan eenieder geef wat hij overeenkomstig zijn liefde echt nodig heeft. Jullie wonen in paleizen die aan pracht en praal alles wat men zich maar kan voorstellen overtreffen, maar Mijn kinderen moeten in hutten wonen die er zo eenvoudig en sober uitzien dat jullie ervan zouden gruwen. Mijn kinderen zijn desondanks Mijn kinderen en zijn altijd bij Mij en handelen altijd volgens Mijn wil, die eindeloos machtig is voor de machtigen maar ook eindeloos zachtmoedig voor de kleinen en zwakken.
Hoofdstuk 25: Verschil tussen kinderen van de zon en godskinderen - Jakob Lorber - De Geestelijke zon (deel 2)
[14] Deze, Mijn kinderen, is het door Mij gegeven de oneindigheid met al zijn talloze scheppingen met Mij te beheersen, te doorgronden en te oordelen, waarbij de kinderen van de andere hemellichamen hen evenzeer ten dienste staan zoals de ledematen van een lichaam steeds klaarstaan om aan de wil van de geest te gehoorzamen. Daarom vormen deze geesten met een van Mijn kinderen in hun grootschalige daadwerkelijke liefde als het ware één mens die is voorzien van alle noodzakelijke ledematen, waaraan zijn wil behoefte heeft.
Hoofdstuk 2: De grote betekenis van een aards kind van God - Jakob Lorber - De Geestelijke zon (deel 2)
[9] En zo wilde Ik jullie ook niet laten zien hoe de hemel, de geestelijke wereld of de hel eruitzien, maar alleen hoe dit alles zich ontwikkelt overeenkomstig de geaardheid van de liefde in de geest van ieder mens.
Hoofdstuk 123: Terugblik op de geschouwde levenssferen van tien geesten - Jakob Lorber - De Geestelijke zon (deel 2)
[1] Ik zeg: 'Luister, beste vriend en broeder, Ik kan je denk- en handelwijze volstrekt niet afkeuren. Waar tussen vorsten en de hun ondergeschikte volkeren verhoudingen bestaan zoals jij me deze zojuist hebt afgeschilderd, heb je natuurlijk volkomen gelijk om zo te spreken en te handelen. Maar als de zaken nu eens anders lagen dan jij ze naar jouw begrippen hebt opgevat, hoe zou je dan oordelen over de veelsoortige betrekkingen tussen heersers en hun ondergeschikte volkeren?
Hoofdstuk 17: De Heer brengt naar voren: 'Wees onderdanig aan de overheid'. Robert trekt dit gebod in twijfel. Hij wenst opheldering over de God-menselijke natuur van Jezus - Jakob Lorber - Van de hel tot de hemel (deel 1)
[1] Ik zeg: 'Beste vriend, voor jouw kritiek, die voortkomt uit het oordeel van je kortzichtige verstand, is ogenschijnlijk veel te zeggen. En als de zaken werkelijk zo lagen, zoals jij ze nu zo vlijmscherp hebt beoordeeld, dan zou het er werkelijk uiterst slecht uitzien voor de gehele mensheid. Maar gelukkig ben je met al je opvattingen en dus ook met al je scherpe oordelen op de verkeerde weg!
Hoofdstuk 24: Troostrijk antwoord op Roberts sombere twijfel. De slechtheid van de vrije mens bestraft zichzelf. Leerzame ervaringen uit de geschiedenis - Jakob Lorber - Van de hel tot de hemel (deel 1)
[7] Wanneer jij echter dat 'geluk' werkelijk verlangt, doe dan datgene waardoor je gelukkig denkt te worden. Ik sta er voor in, dat je maar al te vlug heel anders zult gaan denken en oordelen!
Hoofdstuk 33: Over het waarachtige en het onwaarachtige geloof. Gevaren en gevolgen van een stompzinnig, genotzuchtig leven - Jakob Lorber - Van de hel tot de hemel (deel 1)
[10] Wat baat het ons als we roepen: 'Heer, zie toch eindelijk de ongerechtigheid van Uw volkeren!' Ik zeg jullie: helemaal niets! Want we weten maar al te goed, dat alle mensen voor God zondaars zijn, zoals er ook geschreven staat: 'Er is er ook niet één, die rechtvaardig zou zijn voor God!' Indien wij dat echter weten, hoe kunnen we God dan vragen te oordelen, als zouden wij zonder zonde zijn?
Hoofdstuk 81: Petrus' scherpe oordeel over Rome. Paulus' heldere rede over de genade - Jakob Lorber - Van de hel tot de hemel (deel 1)
...  17 - 18 - 19 - 20 - 21 - 22 - 23 - 24 - 25 - 26 - 27 - 28 - 29 - 30 - 31 - 32 - 33 - 34 - 35 - 36 - 37 - 38 - 39 - 40 - 41 - 42