737 resultaten - Pagina 35 van 50
... 23 - 24 - 25 - 26 - 27 - 28 - 29 - 30 - 31 - 32 - 33 - 34 - 35 - 36 - 37 - 38 - 39 - 40 - 41 - 42 - 43 - 44 - 45 - 46 - 47 - 48 ...
[7] Ja, mijn lieve vrienden en broeders, naar het lijkt hebben jullie weliswaar in menig opzicht gelijk, maar in werkelijkheid zijn jullie veronderstellingen en vermoedens evenals zo menig grappig lijkende frase nog heel veel luchtiger en doorzichtiger dan de voorwerpen van deze tiende galerij.Hoofdstuk 47: Negende verdieping. Verschil tussen wijsheids- en liefdelicht - Jakob Lorber - De Geestelijke zon (deel 2)
[12] Kijk eens naar onze kat: als jullie haar geestelijk zouden kunnen beschouwen, dan zouden jullie in dit dier niets anders zien dan een samenvoeging van een bijna ontelbaar aantal muizen en muisachtige diertjes. Dat dit juist is, daarvan getuigt de tamelijk sterke gelijkenis tussen deze beide diersoorten. Alleen is bij een kat alles meer afgerond, hetgeen aangeeft dat de gehele inhoudelijke ruimte groter is evenals bij de bol. Bij de veel kleinere muis is alles spitser; hetgeen op een veel geringere inhoudelijke ruimte wijst.
Hoofdstuk 46: Ineenvloeien van tijd en eeuwigheid - Jakob Lorber - De Geestelijke zon (deel 2)
[1] Kijk, onze klim naar boven ging beter dan jullie hadden gedacht. Zoals jullie zien, zijn we dan al ook op de zevende verdieping of de achtste galerij. Hoe vinden jullie deze ruimte?
Hoofdstuk 42: Zevende verdieping. Absolute wijsheid, doorzichtig en ondoordringbaar als diamant - Jakob Lorber - De Geestelijke zon (deel 2)
[5] De sterretjes waaruit hij is samengesteld, samen met de eveneens uit sterretjes samengestelde figuren die de vrije ruimte opvullen, vertegenwoordigen de veelsoortige kennis en de inzichten welke natuurlijk allemaal tezamen deel uitmaken van de wijsheid. De sterrenkrans op de vloer rondom het altaar betekent echter dat de liefde, haar waarachtige deemoed en ook haar wijsheid van goddelijke oorsprong zijn en voortkomen uit de werkzaamheid van de mens volgens de goddelijke wil.
Hoofdstuk 41: Liefde en wijsheid, hun onderlinge relatie en harmonie - Jakob Lorber - De Geestelijke zon (deel 2)
[17] Kijk nu eens, gelukkig zijn we al bij het grote bordes van het centrale gebouw aangekomen en zien dat elk van die hoofdzuilen uit dertig in een kring geplaatste zuilen bestaat. Deze zuilen staan zover van elkaar af dat we heel gemakkelijk zo'n zuilenrondeel kunnen binnengaan en ons ervan overtuigen dat er nog voldoende ruimte voor zo'n duizend mensen is.
Hoofdstuk 33: Het zonnepaleis. Een overweldigende ontluiking van pracht met wonderen van licht - Jakob Lorber - De Geestelijke zon (deel 2)
[12] Men zou nog veel van zulke voorbeelden kunnen aanhalen, maar ik denk dat dit voldoende is om het voor ons liggende, al tamelijk sterk op een wonder lijkende verschijnsel te begrijpen; dat wil zeggen als verschijnsel op zich, zonder de innerlijke, geestelijk overeenstemmende betekenis, waarop we bij een passende gelegenheid terug zullen komen.
Hoofdstuk 33: Het zonnepaleis. Een overweldigende ontluiking van pracht met wonderen van licht - Jakob Lorber - De Geestelijke zon (deel 2)
[1] Zal het moeilijk zijn om vanaf hier verder te trekken en moeten we van hieruit ook nog de rechte lijn in acht nemen? Laten we maar naar buiten gaan in de vrije buitengewoon grote ruimte die zich tussen deze wijde, ronde galerij en het hoofdgebouw in het midden bevindt, en dan zullen we weldra zien wat we doen moeten.
Hoofdstuk 33: Het zonnepaleis. Een overweldigende ontluiking van pracht met wonderen van licht - Jakob Lorber - De Geestelijke zon (deel 2)
[19] Waar komen dan de twaalf treden vandaan? Deze stellen symbolisch de tien geboden van Mozes en bovendien nog de twee liefdesgeboden uit de mond van de Heer voor. Zo stellen de drie boven elkaar gelegen galerijen voor: het natuurlijke in het geestelijke, het geestelijke in het geestelijke en het hemelse in het geestelijke. Ik denk dat jullie na dit duwtje de verschijnselen tijdens onze tocht over de open ruimte nu aardig goed begrijpen, behalve dan de aanblik van het halve middengebouw, welke de genade van de Heer aanduidt en voorlopig alleen zichtbaar is, totdat aan de andere kant van de galerijen ook de hoofdoorzaak zichtbaar wordt, die de liefde van de Heer is, ofwel de Heer Zelf in Zijn persoonlijkheid. Daar we dit nu weten, trekken we weer verder.
Hoofdstuk 32: Het verdere verloop van de wandeltocht op de zon. De architectuur van het paleis beantwoordt aan de verhoudingen van het menselijk wezen Het zonnepaleis - Jakob Lorber - De Geestelijke zon (deel 2)
[13] Heerlijk is de grond waarop men wandelt, overal vrij en zonder hindernis, en blauw is zijn kleur, vol zachte glans; zo is ook het vrije bewustzijn van de geest dat zich in een onveranderlijke standvastigheid openbaart. Maar in het midden van de vrije ruimte zijn piramiden geplaatst. Dat zijn grafmonumenten; maar wat hebben die te betekenen? Jullie zouden willen zeggen: misschien het gehele afsterven voor de wereld. Dat, mijn lieve broeders en vrienden, gebeurt reeds tijdens de reis door de drie lanen.
Hoofdstuk 32: Het verdere verloop van de wandeltocht op de zon. De architectuur van het paleis beantwoordt aan de verhoudingen van het menselijk wezen Het zonnepaleis - Jakob Lorber - De Geestelijke zon (deel 2)
[12] Van de drie lanen, dus van de drie graden van deemoed, die van lichaam, ziel en geest, zijn we opeens in de vrije ruimte, overeenstemmend met de innerlijke vrijheid van de geest, beland en wel door de middelen die de Heer Zelf ons heeft voorgeschreven. En deze middelen zijn de uiterlijke wijsheid van de leer van de Heer, die de mens eerst letterlijk in acht moet nemen totdat hij het innerlijke, geestelijk vrije bewustzijn heeft bereikt.
Hoofdstuk 32: Het verdere verloop van de wandeltocht op de zon. De architectuur van het paleis beantwoordt aan de verhoudingen van het menselijk wezen Het zonnepaleis - Jakob Lorber - De Geestelijke zon (deel 2)
[4] O, kijk eens, er zijn drie zuilengalerijen boven elkaar, maar de zuilen staan, zoals het tenminste nu lijkt, toch tamelijk dicht tegen elkaar gerangschikt. Dus maar vlug eropaf en de moed niet laten zinken! Ik denk dat we weldra geen reden meer zullen hebben om dit enorm groot lijkende obstakel nog als een hindernis te beschouwen, want zoals ik zie, worden de afstanden tussen de zuilen naarmate we dichterbij komen steeds beter waarneembaar. En kijk, voor de zuilen is een brede trap aangebracht waarover men vanuit alle richtingen veilig de onderste galerij kan bereiken.
Hoofdstuk 32: Het verdere verloop van de wandeltocht op de zon. De architectuur van het paleis beantwoordt aan de verhoudingen van het menselijk wezen Het zonnepaleis - Jakob Lorber - De Geestelijke zon (deel 2)
[24] Het gebouw heeft zo te zien een omtrek van zo'n zevenduizend klafter en onze blik heeft voldoende ruimte om een goed overzicht te krijgen; maar bij deze allerprachtigste, heerlijke aanblik wordt men toch werkelijk moe van zaligheid. Daarom zullen we voor ons hoofddoel ook dadelijk het gebouw binnengaan en zien hoe het er daar uitziet.
Hoofdstuk 19: Een nieuwe plaats. Prachtig gebouw op een heuvel - Jakob Lorber - De Geestelijke zon (deel 2)
[7] Hij is niet weinig verbaasd als hij helemaal geen vloer kan ontdekken en evenmin een muur van zijn kerker; en verder is er ook niets te vinden dat op een hangmat lijkt, waarin hij zich misschien in deze vrije catacombeachtige ruimte hangend zou kunnen bevinden.
Hoofdstuk 2: De eerste indrukken van de terechtgestelde in het hiernamaals. Het bewustworden van het gevoel te leven - Jakob Lorber - Van de hel tot de hemel (deel 1)
[4] Evenals Hij ben ook ik een zoon van en uit U, als U tenminste bestaat! Of bestaat U enkel en alleen maar in het bewustzijn van de mensen zelf? Is Uw kracht niet groter dan die, waarvan zich ook de mens bewust is, dan spreek ik vergeefse woorden en ben ik met mijn hele wezen voor eeuwig bedrogen! Waarom moest ik dan een levend, zelfbewust wezen worden? Waarom moest een willekeurige, nog ongevormde idee in de eindeloze ruimte zichzelf gaan realiseren en in mij uitgroeien tot een duidelijke bestaansvorm? Vervloekt toeval dat mij ooit in zo'n ellendig bestaan heeft geplaatst. Wanneer er slechte en kwaadaardige duivels zijn, laten zij dan de kracht die mij liet ontstaan voor eeuwig vernietigen!
Hoofdstuk 4: Noodroep tot God. Beroep op Jezus - Jakob Lorber - Van de hel tot de hemel (deel 1)
[5] 'Jullie barre tijd loopt ten einde! Spoedig zullen jullie allemaal hier zijn en misschien vragen naar jullie trotse voorouders. Maar de eeuwige, duistere ruimte om je heen zal je ook in alle eeuwigheid geen antwoord geven! Uit jullie zal de godheid moeilijk ooit een slakkenhuis kunnen bouwen, laat staan een wereld! Maar God moge doen wat Hij wil! Ik echter ben nu buitengewoon verheugd dat mijn beste vriend, samen met het steeds lichter wordende landschap, al zo dichtbij is dat ik hem bijna zou kunnen toespreken. God zij geprezen voor dit geschenk!'.
Hoofdstuk 12: Er verschijnt een mens in de lichtsfeer. Is het Jezus? Roberts vreugde in afwachting van Zijn komst - Jakob Lorber - Van de hel tot de hemel (deel 1)