Boeken lezen en zoeken

Tekst:   Boek:Hfs:

12361 resultaten - Pagina 36 van 825

...  24 - 25 - 26 - 27 - 28 - 29 - 30 - 31 - 32 - 33 - 34 - 35 - 36 - 37 - 38 - 39 - 40 - 41 - 42 - 43 - 44 - 45 - 46 - 47 - 48 - 49  ...
[17] Ik lees nu op jullie gezichten dat jullie allemaal alles willen verlaten om bij de Vader te komen! Ja, dat is ook geheel en al mijn idee. Liefhebben willen we Hem als hadden we duizend harten, en deemoedig willen we zijn als zouden we helemaal niet bestaan, alleen maar om na dit uiterlijke leven over te gaan naar de plaats waar deze heilige Vader woont!
Hoofdstuk 64: Zonnebewoners op weg naar het kindschap Gods - Jakob Lorber - De Geestelijke zon (deel 2)
[25] Kijk, dat toont aan dat de mens enkel en alleen door de liefde tot de Heer en van daaruit tot de naaste tot de volmaaktheid van het leven in zijn oerfundament kan komen. Ik denk dat jullie daarmee nu toch aardig in het reine zijn gekomen. Wat de overige delen van de galerij betreft, zij betekenen niets anders dan de volmaakte ordening van de ware wijsheid, die de grondwaarheid in de geest is en een licht zonder enige versiering of opsmuk; zij is wat jullie de naakte waarheid noemen. Nu we dit weten, zullen we ons ook weer dadelijk via de trap rond de twee zuilen naar boven, op het grote open plein begeven.
Hoofdstuk 53: Liefde tot de Heer en van daaruit tot de naaste leidt tot de volmaaktheid van het leven - Jakob Lorber - De Geestelijke zon (deel 2)
[1] We zijn in het rondeel bij het altaar. Zoals jullie zien, zijn we ook hier nog, zoals jullie plegen te zeggen, moederziel alleen. Jullie zeggen nu weliswaar: het is toch werkelijk vreemd op deze wereld; waar we ook maar komen, ontdekken we wel de grootste pracht, waaruit ook de hoogst denkbare wijsheid spreekt, maar de mensen lijken hier alsmaar een eeuwigdurende rustdag te hebben en naast hun grote pracht in hun vertrekken te zitten. Het zou toch aangenaam en buitengewoon opbeurend zijn om ook maar één stel samen te zien wandelen; maar nu ziet men niets anders dan dode pracht waaraan het leven bijna geheel lijkt te ontbreken. Zo zijn we ook hier op dit open plateau door louter wonderen van menselijke vermetelheid en wijsheid omgeven, maar de bouwmeesters zijn, God mag weten waar, verborgen.
Hoofdstuk 56: Waarom is men te midden van alle pracht zo alleen? - Jakob Lorber - De Geestelijke zon (deel 2)
[4] Met inspiratie en opgewekte gedachten alleen zal het huis nooit tot stand komen. Wanneer echter in het gemoed van degene die een huis wil laten bouwen een sterke liefde voor het huis gewekt is, dan zullen alle voorwaarden met grote ijver aangepakt worden. En worden deze voorwaarden steeds dichter bij de bouwplaats gebracht, dan wordt de liefde ook steeds heftiger, trekt tenslotte alles op één plaats samen en zet door haar eigen leven vele mensenhanden daadwerkelijk in beweging. Het huis zal er als een werk van liefde spoedig kant en klaar staan en dan zullen jullie, als je het fraaie huis ziet, zeggen: wie had een half jaar geleden, toen het materiaal nog overal verspreid lag, kunnen denken dat er zo vlug zo'n fraai huis tot stand zou komen!? Maar nu heeft de menselijke geest het geordend, en het huis staat er; een samenstelling van de meest verschillende materialen die allemaal voor één doel samengevoegd en verenigd zijn.
Hoofdstuk 49: Over de voornaamste sleutel tot de geestelijke mysteries - Jakob Lorber - De Geestelijke zon (deel 2)
[9] Hoe moeilijk zulke mensen tot een innerlijk leven komen, vertelt de Heer eveneens naar aanleiding van het voorval met de rijke jongeling, die ook naar de Heer kwam om zich met Zijn licht, zowel aards als geestelijk, maar alles bij elkaar genomen toch in sterk materiële zin, te verrijken.
Hoofdstuk 27: Waarom er op de centrale zonnen bijna geen dieren zijn. Een licht op het voorbeeld van de rijke jongeling. Tocht door een uitgestrekter zonnedistrict - Jakob Lorber - De Geestelijke zon (deel 2)
[4] Waarom dan? Hoe is dit duidelijk te bewijzen? Dit kunnen jullie op aarde, en wel bij de mensen zelf, al heel duidelijk zien. Mensen die vol liefde voor de Heer en hun broeders zijn, lijken op werelden vol innerlijk vuur. Hoe gemakkelijk zulke mensen tot een waarachtig, innerlijk leven komen, leren jullie uit veelvuldige ervaringen en door het eigen woord van de Heer zelf, waarin Hij zegt: 'Mijn juk is zacht en Mijn last is licht.'
Hoofdstuk 27: Waarom er op de centrale zonnen bijna geen dieren zijn. Een licht op het voorbeeld van de rijke jongeling. Tocht door een uitgestrekter zonnedistrict - Jakob Lorber - De Geestelijke zon (deel 2)
[2] Jullie vragen: in dit land wordt men weliswaar overweldigd door grandioze heerlijkheden, maar hoe komt het dat we daar, behalve de vissen in de gracht rondom de berg waarop het paleis staat, geen ander, groter viervoetig dier ontdekt hebben? Geliefde vrienden en broeders, afgezien van de visjes en enkele vogeltjes zullen jullie op deze centrale zon helemaal geen ander dier ontdekken. Dergelijke dieren zijn alleen aanwezig op planetaire zonnen en op hun planeten en manen, omdat juist deze, in zekere zin trapsgewijs dalend, geleidelijk aan zijn gevormd uit de uitscheidingsproducten van zulke centrale zonnen, waardoor, zoals jullie naar mijn weten al vaak hebben ondervonden, in het leven een hardere strijd om het bestaan moet worden gevoerd om tot de benodigde degelijkheid en reinheid te komen. Jullie mogen de volgende verhouding in je opnemen:
Hoofdstuk 27: Waarom er op de centrale zonnen bijna geen dieren zijn. Een licht op het voorbeeld van de rijke jongeling. Tocht door een uitgestrekter zonnedistrict - Jakob Lorber - De Geestelijke zon (deel 2)
[16] De een of ander zou misschien kunnen zeggen: ja, wat zou het eigenlijk uitmaken als in een woongebied mensen van verschillende gebieden bij elkaar zouden komen? Daarop kan ik niets anders zeggen dan: de wijsheid en de ordening van de Heer gaan overal beslist dieper dan een mens met zijn geringe hoeveelheid verstand kan begrijpen. Men zou zich op jullie aarde zelf ook kunnen afvragen waarom op dit kleine hemellichaam de naties die erop leven, zich niet ook zo bont door elkaar willen mengen als het gras en het kruid op een weiland. Jullie zullen me antwoorden:
Hoofdstuk 26: Beschrijving van een woongebied op een zon - Jakob Lorber - De Geestelijke zon (deel 2)
[11] Zolang zij in hun lichaam leven, weten heel veel bewoners van zo'n districtsgebied ook niet dat er nog andere gebieden bestaan, maar zijn veelal van mening, wanneer ze bij een of ander onafzienbare afscheiding van hun gebied komen, dat deze in de vorm van vuur, water, gebergte of lichtstroom wel oneindig ver zal doorlopen.
Hoofdstuk 26: Beschrijving van een woongebied op een zon - Jakob Lorber - De Geestelijke zon (deel 2)
[7] Ik zeg jullie: laat eenieder, man of vrouw, onderzoeken hoe het met zijn gemoed ten opzichte van God de Almachtige gesteld is. Wie van jullie heeft de moed om het allerhoogste Godswezen met zijn liefde te omvatten? Wie in staat is om alles voor het altaar neer te leggen en niets te behouden dan slechts de liefde van zijn hart voor de almachtige, eeuwig grote God, moge naar voren komen en proberen te lezen wat de vlam aangeeft. Waarlijk, wie daartoe in staat is, heeft een grote weg voor zich, een weg van de grootste vrijheid tot het nederigste knechtschap; een weg van dit volmaakte leven door de dood, een weg van deze hoogste graad van licht naar de grootste nacht en erdoorheen, een weg van hoogste zaligheid en geluk, zoals we die hier allemaal voelen, naar de grootste droefenis, naar de grootste ellende en de grootste nood, een weg van ons ononderbroken welzijn naar en door ondragelijke pijn om langs die weg vol onzekerheid in een nergens bepaalde tijd bij de woning van God te komen. Zalig degene die deze woning ooit kan bereiken en die daar een kind van God kan worden!
Hoofdstuk 22: Onthulling van de voorwaarden voor het bereiken van het kindschap Gods - Jakob Lorber - De Geestelijke zon (deel 2)
[27] Daarin ligt dan ook het verschil tussen kinderen van de wereld die van beneden komen en kinderen van de aarde zijn, en tussen de kinderen van het licht die van boven komen en kinderen van de zon of kinderen van het licht zijn. Deze zijn derhalve geroepen om de Heer op de een of andere wijze als knechten te dienen en de kinderen van de wereld te verlichten, opdat ook zij gewonnen mogen worden tot kinderen van het licht en waarachtige erfgenamen van het eeuwige leven dat de Heer van eeuwigheden her bereid heeft voor al Zijn geschapen geesten. Te dien einde heeft Hij voor hen in het oneindige scheppingsgebied talloze scholen geschapen voor het verkrijgen van de levensvrijheid. Hij heeft hen zelfs op deze aarde door Zijn kruis een heilig doel gesteld, opdat ze allemaal waarachtige kinderen van Zijn liefde en allerzaligste erfgenamen van Zijn erbarming en genade mogen worden!
Hoofdstuk 15: De drie wijzen uit het morgenland; hun wezen. De grote betekenis van onze aarde - Jakob Lorber - De Geestelijke zon (deel 2)
[16] Daarom is, zoals ik meteen bij het begin heb gezegd, voor het opwekken van onze liefde voor Jezus één enkele gedachte toch zeker voldoende. Slechts Zijn naam in ons hart uitgesproken, zou voor eeuwig voldoende moeten zijn om in alle liefde voor Hem te ontbranden! Spreken ook jullie daarom deze Naam in jullie harten waardig uit en jullie zullen zelf zien in welk een overvloed het vuur van de liefde in jullie harten tevoorschijn zal komen om het hout van het leven aan te steken, waardoor de heidenen bij dit nieuwe offeraltaar zullen genezen.
Hoofdstuk 13: Jezus, de Naam aller namen en zijn uitwerking. Het geheim van de menswording van God in Christus - Jakob Lorber - De Geestelijke zon (deel 2)
[14] Daarom is Hij ook de enige weg, het leven, het licht en de waarheid. Hij is de deur waardoor wij tot God kunnen komen, dat wil zeggen door deze deur overschrijden we de oneindige kloof tussen God en ons en vinden daar Jezus, onze eeuwige, oneindig heilige broeder!
Hoofdstuk 13: Jezus, de Naam aller namen en zijn uitwerking. Het geheim van de menswording van God in Christus - Jakob Lorber - De Geestelijke zon (deel 2)
[8] Kijk, zo is het met de wereld en alles wat erbij hoort gesteld. Dat lijkt allemaal op de uiterlijke schors, de bladeren en de bloesems, maar tenslotte ook op de vruchten van de boom. Deze vallen af, maar de boom blijft en draagt in zijn innerlijke leven veelvoudig het uiterlijke beeld van het zichtbare en vergankelijke. Hoe kan men nu vanuit het zichtbare tot de innerlijke, ware kern komen? Ik zeg: op de gemakkelijkste manier van de wereld. Jullie hoe- ven je slechts het zichtbare oneindig veelvoudig en tevens gezamenlijk doelmatig werkend voor te stellen, dan hebben jullie de kern van het geestelijke al voor je.
Hoofdstuk 126: Een boom als voorbeeld van het wezen van het geestenrijk - Jakob Lorber - De Geestelijke zon (deel 2)
[25] Kijk, dit beeld laat zien hoe jullie vanuit de uiterlijke verschijningsvorm tot de innerlijke kern van het leven kunnen komen. Hierna volgt een ander beeld voor hetzelfde doel!
Hoofdstuk 126: Een boom als voorbeeld van het wezen van het geestenrijk - Jakob Lorber - De Geestelijke zon (deel 2)
...  24 - 25 - 26 - 27 - 28 - 29 - 30 - 31 - 32 - 33 - 34 - 35 - 36 - 37 - 38 - 39 - 40 - 41 - 42 - 43 - 44 - 45 - 46 - 47 - 48 - 49  ...