122 resultaten - Pagina 6 van 9
1 - 2 - 3 - 4 - 5 - 6 - 7 - 8 - 9
[23] Hier ging er een groot licht op bij Lamech, hij begon iets groots te vermoeden.Hoofdstuk 55: De symbolische betekenis van de verschijnselen bij de inwijding van de tempel. Gods welgevallen betreffende de armoede. Lamechs grote vermoeden. - Jakob Lorber - De Huishouding van God (deel 3)
[4] Het is op zichzelf beschouwd wel hoogst aangenaam en groots om door U, de Schepper Zelf, over Uw grote wonderbaarlijke scheppingen onderricht te worden; maar wanneer U, o Heer, het nog geheel blinde schepsel opeens te zeer in de felle stralen van Uw oneindig machtige, sterkste licht plaatst, dan voelt men maar al te smartelijk het eigen gebrek aan licht.
Hoofdstuk 66: Lamechs verbazing over de wijsheid van de Heer. Deemoediging van de menselijke wijsheid is een genade. - Jakob Lorber - De Huishouding van God (deel 3)
[8] Maar Henoch troostte hen allen en vertelde hen, en vooral ook Lamech, dat ieder mens het vermogen in zich draagt om zoiets groots te bewerkstelligen, als het op de juiste tijd en op de juiste plaats volgens de orde van de Heer gebeurt.
Hoofdstuk 84: Henoch vernietigt het drakenhol en stelt zijn reisgenoten gerust. - Jakob Lorber - De Huishouding van God (deel 3)
[6] O Heer, wat zie ik daar midden in de kleurengoed van deze grootse tempel? Is dat niet een machtig omhoog springende waterbron? - Ja, dat is het, wonderbaarlijk groots en verheven zoals alles wat rechtstreeks uit de almachtige handen van de Schepper is voortgekomen.
Hoofdstuk 94: Het bezoek aan de Adamsgrot. Lamechs verwondering en lofprijzing van de liefde van de Heer. - Jakob Lorber - De Huishouding van God (deel 3)
[12] En al het volk viel plotseling neer en loofde en prees God voor deze redding, want dit plotseling totaal tenietgaan van de storm was zo'n groots en wonderbaarlijk verschijnsel voor al het volk, dat het alleen maar van mening kon zijn dat hierin alleen Gods macht, liefde en genade zichtbaar waren.
Hoofdstuk 167: De vuurstorm en de aardbeving tijdens de zalving. Het volk wordt bang. De Heer onthult Zich aan het volk. - Jakob Lorber - De Huishouding van God (deel 3)
[34] Daarbij kwam nog een ander voor deze aarde groots natuurverschijnsel:
Hoofdstuk 366: AANHANGSEL. Hoe de aarde er uitzag vóór Noach. - Jakob Lorber - De Huishouding van God (deel 3)
[10] Kom nu met me mee op die heuvel daar voor ons, waar jullie een prachtig paleis zien. Kijk, we hebben het woord nauwelijks uitgesproken of we zijn al waar we willen zijn. Jullie zeggen nu: dit paleis is prachtig en groots, maar de tempel die we in de sfeer van onze vorige broeder hebben gezien, was grootser. Maar ik zeg jullie: oordeel niet te vlug, ga eerst naar binnen en vergelijk dan. Kijk, ook hier is maar een nauw poortje waardoor men in het paleis komt. Buk je dus zo goed je kunt en volg mij. Wel, we zijn door het poortje gegaan en bevinden ons in het paleis.
Hoofdstuk 10: De sfeer van de vijfde geest. Het grootste wonder, het hart van de mens - Jakob Lorber - De Geestelijke zon (deel 1)
[12] De Heer toont zich nergens zo groots, wijs en wonderbaarlijk als in deze eindeloos vele, zeer verschillende manieren van leidinggeven aan het geestelijke leven. Toch gebruikt Zijn wijsheid overal de allerbetrouwbaarste wegen om deze eindeloze verscheidenheid, zoals jullie plegen te zeggen, onder één dak te brengen. Laten we wachten op deze scène; daarbij zullen we nog van alles leren kennen.
Hoofdstuk 80: Verdere uitleg over de bedrieglijke komedie. Het geestelijke leven wordt op oneindig veel verschillende manieren begeleid - Jakob Lorber - De Geestelijke zon (deel 1)
[18] De monnik zegt: om zo'n gevoel uit te drukken, zouden wel bij elke nog zo verheven, hoogste hemelse geest de woorden in de keel blijven steken! Het zou iets onverdraaglijk groots zijn, al was het maar één moment van zaligheid.
Hoofdstuk 97: De bekentenis van een prediker Huiswaarts - Jakob Lorber - De Geestelijke zon (deel 1)
[10] We zien aan deze oude maar nog steeds nachtelijke hemel een nauwelijks te tellen aantal grotere en kleinere lichten. Zij stralen heerlijk en wie ze beschouwt, wordt te allen tijde met een diepe, heilige eerbied vervuld. Waarom? Omdat zijn geest iets groots vermoedt achter deze lichten. Maar ze staan nog te ver van hem af. Hij kan kijken en reiken en tasten, maar de kleine lichten met hun grote inhoud willen zijn onderzoekende geest niet naderbij komen.
Hoofdstuk 98: Elfde zaal - elfde gebod. De liefde tot God - Jakob Lorber - De Geestelijke zon (deel 2)
[18] Slechts een ding zou ik van jullie willen weten. Jullie hebben het weliswaar niet gemerkt, maar aan mijn blik is het niet ontgaan, dat deze beide lievelingen van de Heer terwijl jullie dichterbij kwamen, als door een zalige eerbied werden aangegrepen, waardoor ze ook absoluut niet in staat waren om te spreken. Zoiets heb ik nog nooit gezien, terwijl ik toch al vaak op deze plaats was; ja, het is zelfs de plaats waar ik mij het allerliefst ophoud. Jullie zwijgen en willen mij niets meer zeggen. O broeders, juist jullie stilzwijgen doet me iets groots, ja het allergrootste vermoeden. Daarom wil ik ook niet verder aandringen en dus geschiede zoals altijd de allerheiligste wil van de Heer.
Hoofdstuk 10: De sfeer van de vijfde geest. Het grootste wonder, het hart van de mens - Jakob Lorber - De Geestelijke zon (deel 1)
[4] Een kind in zo'n ceremoniële kerk geboren en gedoopt, wordt in geestelijk opzicht reeds in zo'n schommel gelegd, en als het erin ligt, wordt de schommel ook terstond geleidelijk aan in een steeds grotere beweging gezet. Bij zo'n beweging denkt de mens dan dat hij de hemel weet wat voor grote vorderingen maakt en hoe hij vooruit komt. Alleen ziet iedereen op het eerste gezicht gemakkelijk in, hoe ver zo'n reis zal gaan! Tussen twee pijlers hangt ons luchtschip. De ene pijler betekent de zogenaamde rots van de geloofsleer, de andere pijler echter de noodzakelijkheid van staat en politiek. Deze beide zijn zo stevig mogelijk geplaatst en door dwarsbalken met elkaar verbonden. Zo gaat dan vervolgens de reis tussen deze twee pijlers door en men kan zich geen duimbreed verder bewegen dan het touw, waaraan de veelzeggende schommel hangt, lang is. Sommige schommelaars worden al gauw misselijk en bij het eerste rustpunt dat zij te baat kunnen nemen, springen ze eruit. Enkelen keren zo'n vervoermiddel voorgoed de rug toe. Alleen degenen die belang hebben bij de schommel blijven er pro forma inzitten, laten zich slechts voor de schijn heel gezapig heen en weer trekken en loven en prijzen zo'n beweging die volgens hen buitengewoon goed is voor de gezondheid. Daardoor trekken ze ook vreemden aan en zeggen tegen degenen die zo dwaas zijn weer in dit vervoermiddel te stappen: willen jullie ten volle het genot en dus de volmaakte bevrediging van zo'n tocht ervaren, dan moeten jullie je laten blinddoeken. Daar zoiets dan veel dwazen verleidt om met geblinddoekte ogen in de schommel te gaan zitten, gebeurt het dan dat deze enthousiast beginnen te roepen en zeggen: ja, nu begrijpen we pas wat voor grote geheimen achter deze eentonigheid schuilgaan, want nu is het heen en weer gaan opgehouden en vliegen we bliksemsnel door eindeloze ruimten. Dat moet toch een wonder zijn! Wie had ooit kunnen dromen, dat er achter zoiets eentonigs zoiets groots verborgen ligt?
Hoofdstuk 13: De schommel in haar overeenstemmende beeld. Ceremoniële godsdienstcultus en het wereldse leven - Jakob Lorber - De Geestelijke zon (deel 1)
[20] De gestalte zegt: goed mijn vriend, ik wil u er eerst eens opmerkzaam op maken, wat voor vruchten het christendom welbeschouwd op aarde heeft afgeworpen. De Romeinen waren een groot volk zolang ze bij hun goddelijke verstandsleer bleven. Al hun werken waren groots en vol wijze betekenis. Hun rechtsprincipes zijn tot nu toe nog de basis voor alle staats- en volkenrechtelijke wetten. Maar toen het christendom was binnengeslopen, sloop ook de dood voor het grote Romeinse volk binnen. Nu verblijven op de plaats waar eens het grootste en heldhaftigste volk woonde, luie, nietsdoende priesters, een hoeveelheid ellendig gepeupel, en een groot aantal dieven en rovers liggen met de rozenkrans in de hand langs de wegen op de loer, waardoor geen voetreiziger meer zeker is van zijn leven. Ziet u, dat is een vrucht uit de tuin van het christendom! Reis eens door het prachtige Spanje, bekijk deze natie uit oude tijden en ga daarna naar de christelijke Middeleeuwen; dan zal het aan uw blikken niet ontgaan hoe door louter christelijke zegen duizenden en nog eens duizenden bloeden, en duizenden en nog eens duizenden boven vlammende brandstapels tot as verbrandend, vertwijfeld hun laatste adem uitblazen! Kijk eens naar de aandoenlijke invoering van het christendom onder Karel de Grote, hoe hij met deze zegen duizenden en nog eens duizenden over de kling heeft laten jagen! Reis van daar naar Amerika; sla de geschiedenis er op na en ze zal u talloze meest beklagenswaardige en jammerlijke voorbeelden tonen van de christelijke zegeningen die daar hebben plaatsgevonden! Ga van daar naar mijn tijd en bekijk de zegenbrengende gruwelen van de dertigjarige godsdienstoorlog. U kunt de oergeschiedenis van alle volkeren kritisch bekijken, en mocht u in staat zijn mij daarin gelijksoortige gruwelscènes aan te tonen, dan verplicht ik mij u eeuwig in mijn armen rond te dragen.
Hoofdstuk 36: Het echtpaar en een leugengeest - Jakob Lorber - De Geestelijke zon (deel 1)
[6] Neem dit plateau waarop we ons nu bevinden maar eens goed in ogenschouw, en dan zullen jullie moeten toegeven dat het groot genoeg zou zijn om plaats te bieden aan een van de grootste steden van Europa. En toch beslaat het nauwelijks een kwart van het gelijkvloerse gedeelte van dit gebouw. Daarom kunnen we zoiets groots ook slechts met onze geestelijke ogen gemakkelijk overzien en op die manier wordt het voor ons ook draaglijk.
Hoofdstuk 56: Waarom is men te midden van alle pracht zo alleen? - Jakob Lorber - De Geestelijke zon (deel 2)
[7] Het is dus goed dat jullie dit in je oren knopen, want de dingen die we voor ons hebben, zijn te serieus, groots en verheven van aard om ze bij wijze van spreken met het onbeduidende groen van parasiterende planten te versieren. Hoe groots en betekenisvol deze voorwerpen echter zijn, zullen jullie dadelijk uit mijn volgende uiteenzetting kunnen opmaken. Luister dus:
Hoofdstuk 48: De twaalf pijlers van het leven - Jakob Lorber - De Geestelijke zon (deel 2)