3934 resultaten - Pagina 6 van 263
1 - 2 - 3 - 4 - 5 - 6 - 7 - 8 - 9 - 10 - 11 - 12 - 13 - 14 - 15 - 16 - 17 - 18 - 19 - 20 - 21 - 22 - 23 - 24 - 25 - 26 ...
[11] Jij denkt dat de mens zich zonder woorden voor zijn medemensen niet begrijpelijk zou kunnen uitdrukken en daarom is volgens jou het woord van de mond de voltooiing van het stille gedachtewoord in het hart, omdat de mens zich daardoor pas als mens manifesteert ten opzichte van alle andere schepselen van de aarde; en daarom zou men God de Heer altijd alleen maar met de voltooide woorden, maar niet met de innerlijke, slechts de geest bevredigende gedachten of gevoelswoorden moeten aanbidden en danken en loven en prijzen.Hoofdstuk 46: De wijze woorden van de voornaamste Spreker over de innerlijke taal van de geest en de uiterlijk taal van de mond. - Jakob Lorber - De Huishouding van God (deel 3)
[4] En Ohlad sprak: 'Je hebt gelijk, dat zou wel de veiligste weg zijn, maar dan zou ik een betere tong moeten hebben! In mijzelf hoor ik wel heel helder en duidelijk wat ik deze goed van de tongriem gesneden held moet antwoorden, - maar omdat ik nog zo weinig oefening heb om mijn innerlijke gedachten naar buiten uit te spreken, heb ik daar enigszins moeite mee. Jij hebt daarin reeds grote vaardigheid verworven; daarom vraag ik jou, beste broeder, om in mijn plaats een krachtig woord te spreken dat deze halsstarrigen vast en zeker binnen de kortste tijd zal doen buigen!'
Hoofdstuk 173: Het overleg van Ohlad met zijn ministers. De doeltreffende woorden van de minister-president tot de negenennegentig raadsheren. - Jakob Lorber - De Huishouding van God (deel 3)
[2] In alle tijden en bij alle volken zijn er steeds mensen geweest die door het innerlijke Woord openbaringen hebben ontvangen. De mystiek van het avondland en zijn vertegenwoordigers zijn daarvan een getuigenis. Op deze luisterrijke weg komen wij figuren tegen als Paulus, Bernard van Clairveaux, meester Eckehart, Johannes van het Kruis, Jakob Böhme en Emanuel Swedenborg, waarbij ook Geert Groote, Jan van Ruusbroec en wellicht nog andere Nederlandse mystici kunnen worden genoemd. En als bekroning van deze weg mag het werk van Jakob Lorber (1800-1864) genoemd worden. Met Lorber hebben wij een gelijksoortig verschijnsel als bij de oude profeten. Ook dezen vernamen in hun binnenste de goddelijke stem, die hen verlichtte en in staat stelde grote waarheden uit te spreken, zoals aankondigingen van komende gebeurtenissen en leringen van zedelijke aard. Hoe vaak werd door de bijbelse profeten niet gezegd: 'Zo spreekt de Heer' en dan volgt de god delijke verkondiging. Precies eender legitimeert Lorber zich met het innerlijke Woord, dat hij ontving als profeet voor deze tijd.
Hoofdstuk 0: Voorwoord - Jakob Lorber - De Geestelijke zon (deel 1)
[1] Kijk, daar nadert ons al een andere geest. Ook deze moet hier aanwezig zijn opdat jullie zijn sfeer kunnen binnengaan. Kijk maar, hij wacht al op jullie en weet door een innerlijke wenk wat jullie willen. Ga dus naar hem toe en treed binnen in zijn sfeer. Nu bevinden jullie je er reeds in. Vertel Me; wat zien jullie daar? Ik zie alweer dat jullie door de grootsheid van hetgeen jullie zien niet in staat zijn een woord uit te brengen. Daarom zal Ik weer voor tolk spelen. Jullie staan van louter verwondering en verbazing helemaal verstard in de sfeer van deze geest.
Hoofdstuk 7: De sfeer van de tweede geest. De grondslag van het leven is de liefde van de Vader - Jakob Lorber - De Geestelijke zon (deel 1)
[13] Kijk nu verder; het gehele evangelie van Johannes, dat het innerlijke, levende woord of de liefde voor de Heer weergeeft, is in hemelse zin samengevat in de door de dienaar uitgesproken tekst en geeft, wat de Heer betreft, enkel en alleen het juiste licht.
Hoofdstuk 52: De ware armoede van de geest. Het gevaar van de blinde twijfelzucht - Jakob Lorber - De Geestelijke zon (deel 1)
[7] Welnu beste vriend, heeft de grote Leraar van de mensheid het hemelrijk niet ook eens vergeleken met een mosterdzaadje? Je zegt: o ja, dat weet ik heel goed. Let nu op, het mosterdzaadje is het Woord in zijn uiterlijke ofwel letterlijke vorm, maar wanneer dit Woord in de aarde van het hart wordt gelegd, dan schiet het omhoog en wordt als het ware een boom waarin de vogels van de hemel wonen. Wat betekent dan wel de boom? De boom betekent het innerlijke, geestelijke van het uiterlijke Woord en de vogels betekenen het hemelse, dus de oerstaat vanwaar het Woord gekomen is.
Hoofdstuk 57: Het levenspaleis van het gezelschap. Het zaad voor het hemelrijk, Gods Woord - Jakob Lorber - De Geestelijke zon (deel 1)
[11] We gingen door de poort; wat wil dat zeggen? Kijk, niets anders dan: we zijn het innerlijk van jou en van jullie allen binnengegaan, ofwel we zijn de innerlijke betekenis van het Woord binnengegaan. Het Woord is echter niet zomaar een leeg woord, en het is niet waar op dezelfde manier als wanneer iemand zegt: een en een is twee, maar het Woord is wezenlijk waar! En alles wat je hier ziet en nog oneindig veel meer en diepere dingen zijn in het god-delijke Woord reeds zo geschapen aanwezig, als talloze planten of bomen met hun vruchten reeds in één enkele zaadkorrel aanwezig zijn. Het enige verschil is, dat een zaadkorrel voortdurend hetzelfde voortbrengt wat al in aanleg aanwezig is, zonder bijzondere verandering van vorm, terwijl het Woord van God zich als zaad uit de hemel in een onnoemelijke verscheidenheid uit. Waarom? Omdat het Woord van God een volmaakt zaad is. Ik denk, beste vriend, dat je, wanneer je hier goed over nadenkt, deze nu aanwezige verschijningsvorm zeker zonder enige moeite zult begrijpen.
Hoofdstuk 57: Het levenspaleis van het gezelschap. Het zaad voor het hemelrijk, Gods Woord - Jakob Lorber - De Geestelijke zon (deel 1)
[3] Het was wel wat vreemd dat zulke kerkleraren zich ook kerkvaders lieten noemen, terwijl ze toch het evangelie hadden, waarin Christus als de enige echte en ware Vader van alle mensen en dus zeker ook van Zijn kerk wordt bestempeld. Omdat Augustinus zijn onderzoek niet uit eigenbelang maar met eerlijke bedoelingen deed, werd hem dit ook niet aangerekend. In de geestelijke wereld, maar deels ook reeds voor zichzelf in de natuurlijke wereld, zag hij zijn dwaling in en werd daarom door de Heer ook spoedig opgenomen en langs betere wegen geleid. Ten gevolge van dit betere inzicht had hij al tijdens zijn aardse leven heel in het geheim een kleine school gevormd met als doel een beter en dus levendiger inzicht in de drie-enige God te verkrijgen. Te dien einde had Augustinus ook kennis gemaakt met het innerlijke, levende woord en de weg leren kennen waarlangs men dit kan bereiken.
Hoofdstuk 65: Een monnikenklooster. Augustijnen en hun geloofsopvatting - Jakob Lorber - De Geestelijke zon (deel 1)
[4] Deze weg was er een van diepe deemoed, het volkomen veronachtzamen van de wereld om zodoende de leer met alle liefde te kunnen omvatten. Deze school oogstte aanzienlijke bijval, alhoewel ze zoveel mogelijk geheim werd gehouden. Zelfs de roomse bisschop kreeg er kennis van, was er openlijk niet tegen en sloot zich zelfs bij die school aan. Hij zag al spoedig in dat de openbare leer niet met die van de school overeenstemde, maar hij kon toch niet tegen de heersende opvattingen ingaan. Opdat deze school, welke voor die tijd een zeer belangrijke vondst was, niet ten onder zou gaan, verleende hij haar dan ook wat meer bewegingsvrijheid en noemde haarde school voor ware priesters; die mettertijd de naam scholastici kregen. Deze scholastici waren weliswaar niet identiek aan de Oudegyptische scholastici, die zich bezig hielden met het toverachtige mysticisme, maar zij waren veel meer scholastici naar de innerlijke betekenis van het woord.
Hoofdstuk 65: Een monnikenklooster. Augustijnen en hun geloofsopvatting - Jakob Lorber - De Geestelijke zon (deel 1)
[7] Jullie vragen waarom deze zogenaamde nieuw-scholastici zich het wezen van de drie-enige God niet nog volmaakter voorstelden en waarom de Heer hun dat niet heeft aangegeven. Dat komt omdat zij allemaal daarnaast als gevolg van de vroegere uit drie personen bestaande goddelijke drie-eenheid, toch nog wat verkeerde ideeën hadden. Een deel van deze scholastici kreeg later toch al een beter inzicht en heeft zich daarom onder de bescherming van de Griekse kerk geplaatst, waar zij zich toen tot een echte sekte ontwikkelden onder de naam van `Unitariërs'. Maar onder de roomse bisschop bleef steeds de eerste regel gehandhaafd en wel onder de strenge clausuur van het zwijgen. Dit zwijgen ging mettertijd zo ver, dat zelfs de ingewijden slechts heel weinig woorden met elkaar mochten wisselen. Ieder voor zich mocht wel in gesprek gaan met het innerlijke woord, maar het was niet geoorloofd dit innerlijke woord aan iemand anders mee te delen. Zo verkommerde mettertijd ook deze goede orde en ze stond bij veel latere hiërarchen niet meer in hoog aanzien.
Hoofdstuk 65: Een monnikenklooster. Augustijnen en hun geloofsopvatting - Jakob Lorber - De Geestelijke zon (deel 1)
[4] Daardoor worden dan ook de woorden: `Het zal jullie luid van de daken verkondigd worden' volkomen bewaarheid. En elders staat er bij Paulus: `Voor de rechterstoel van Christus moet alles openbaar worden!' hetgeen zoveel wil zeggen als: alles moet door het woord geopenbaard of geuit worden, want het woord is de eigenlijke rechterstoel van Christus. `Van de daken luid verkondigen' betekent dat iedereen zich door zijn eigen woord zal oordelen of anders gezegd, zijn innerlijk volledig zal moeten prijsgeven. Want zoals het dak de beschutting is van een huis, waardoor de mens zich tijdens zijn aardse leven zo goed mogelijk beschut tegen van buitenaf op hem inwerkende onweren, zo is geestelijk gezien het woord het middel dat uit eigenliefde tot zelfbescherming dient. Omdat echter in de geestelijke betekenis het eigen woord gelijk is aan het dak van een huis, dat hier in de geestelijke wereld helemaal geen beschutting meer kan bieden, betekent `luid van het dak verkondigen': zich door het eigen woord van alle innerlijke ondeugden ontdoen. Jullie hebben dergelijke ontboezemingen al menigmaal gehoord; desondanks is het voor jullie toch niet overbodig om ook de volgende aan te horen.
Hoofdstuk 83: Het eeuwige Woord van God als rechterstoel van Christus - Jakob Lorber - De Geestelijke zon (deel 1)
[4] Wij willen ons intussen liever tot een andere monnik wenden en zien wat onze behandeling van de prior voor uitwerking op hem heeft gehad. We hoeven niet te zeggen: kom en vertel wat je op je hart hebt, want hij kooit, zoals jullie kien, al tilt zichzelf met zijn probleem naar ons toe en stelt mij zojuist de volgende vraag (de monnik): beste vriend en broeder, ik heb jouw les over de biecht van begin tot eind met grote nauwlettendheid en innerlijke waardering gevolgd en daaruit opgemaakt dat deze hoofdfunctie van de katholieke kerk jammer genoeg meestal op een geheel verkeerde interpretatie van het goddelijk woord berust. Men kan daarom tegen jouw woorden, die de zuivere waarheid zijn, niets inbrengen; dat zien wij nu wel in. Desondanks wordt deze functie in deze kerk toch gehandhaafd zoals ze sinds eeuwen heeft bestaan en ook verder bestaan zal.
Hoofdstuk 87: Het onderscheid tussen het juist en verkeerd handhaven van de biecht - Jakob Lorber - De Geestelijke zon (deel 1)
[4] Menigeen zou zich misschien kunnen afvragen en zeggen: dat was natuurlijk te verwachten, maar op de keper beschouwd wil dit op het zonnebord geschreven gebod toch niets anders zeggen dan hetgeen in wezen alle vorige geboden tezamen al gezegd hebben. Waarom moet dan juist dit bord hier zo glanzen terwijl alle vorige tien borden slechts eenvoudig wit waren en zoals gebruikelijk met een donkere substantie beschreven? Deze opmerking is niet geheel zonder innerlijke betekenis, maar desondanks verliest ze hier haar waarde, zoals alle andere leren en beweringen na één enkel woord uit de mond van de Heer zondermeer hun glans moeten verliezen.
Hoofdstuk 98: Elfde zaal - elfde gebod. De liefde tot God - Jakob Lorber - De Geestelijke zon (deel 2)
[18] Ik denk dat de noodzakelijke, innerlijke betekenis van het woord niet duidelijker en helderder kan worden uitgelegd. Daaruit wordt dan ook duidelijk dat de Heer, wanneer Hij op aarde Zijn wil openbaart, Hij deze voor zintuiglijk waarnemende mensen volgens Zijn eeuwige goddelijke orde niet anders kan mededelen dan juist alleen maar door uiterlijke, visuele beelden waarin dan klaarblijkelijk een innerlijke en een allerinnerlijkste betekenis besloten ligt. Daarmee wordt dan de gehele mens zowel innerlijk als uiterlijk volgens de goddelijke liefde verzorgd.
Hoofdstuk 96: Waarom de ware betekenis van het tiende gebod verhuld is - Jakob Lorber - De Geestelijke zon (deel 2)
[13] Maar omdat de innerlijke betekenis zo verhuld is dat de wereld haar onmogelijk ooit kan achterhalen, is het leven beveiligd, ook wanneer haar uiterlijke bekleding in duizend stukken wordt gescheurd. En zo klinkt dan weliswaar de innerlijke betekenis van het woord als zij geopenbaard wordt alsof ze gelijk zou zijn aan de uiterlijke betekenis van het woord en kan zij eveneens in gearticuleerde klanken of woorden worden uitgedrukt; maar dat zorgt niet in het minst voor verwarring. Daarom blijft ze toch een innerlijke, levende, geestelijke betekenis en is als zodanig herkenbaar, doordat ze de gehele goddelijke ordening omvat, terwijl het uiterlijke beeld daarvan slechts een speciaal aspect uitdrukt dat, zoals we gezien hebben, nooit een algemeen geldende betekenis kan hebben.
Hoofdstuk 97: De innerlijke, eigenlijke betekenis van het tiende gebod - Jakob Lorber - De Geestelijke zon (deel 2)