Boeken lezen en zoeken

Tekst:   Boek:Hfs:

4 resultaten - Pagina 1 van 1

1
[3] Op die hoogte in de bergen waar we al over spraken, kan deze ondersteuning echter niet die uitwerking hebben als in een lager gelegen streek, omdat, zoals al werd uiteengezet, de stralen daar nog niet voldoende dichtheid bereikt hebben. Dit komt omdat de luchtkring om de aarde een lensvormig rond doorzichtig lichaam vormt. Het is als het ware een groot brandglas, waarbij de invallende zonnestralen niet dadelijk achter de lens hun volle sterkte hebben, maar pas verder weg, op een afstand die gelijk is aan de halve doorsnede van de periferie, waaruit het bolvormig oppervlak van het brandglas is genomen; maar de stralen komen achter het brandglas steeds dichter naar elkaar toe en krijgen dus een steeds sterkere werking tot ze tenslotte in het brandpunt hun hoogste kracht bereiken. Het brandpunt van de grote luchtlens zou pas in het middelpunt van de aarde vallen, waar echter nooit een zonnestraal doordringt. Desalniettemin wordt de lichtstraal, die op de oppervlakte van deze grote aardlens valt, in deze steeds dichter en werkzamer hoe meer hij de aarde en tegelijkertijd zijn brandpunt nadert. Objecten als bijvoorbeeld de bergen, liggen al meer in het minder dichte deel van de lichtstralen dan de dieper gelegen dalen en vooral de zeegebieden der aarde; de stralen van de ver verwijderde sterren kunnen in de bergen nog geen merkbare dichtheid hebben en dus ook geen invloed op de vegetatie uitoefenen. Met andere woorden: deze lichtstralen vormen op zulke hoogte nog geen specifica. Daarom kunnen de plantensoorten, die deze specifica nodig hebben, op zulke hoogten niet meer gedijen.
Hoofdstuk 23: De aardatmosfeer en haar neerslag - Jakob Lorber - Aarde en Maan
[8] Om het water echt werkzaam te maken, kunnen jullie ook een goede, 1,5 schuh* ( * 1 Schub = 30 cm.) in doorsnede metend brandglas van hoogstens 3 voet brandpuntsafstand gebruiken en daarmee de versterkte zonnestraal, zoals hij zich manifesteert in het brandpunt, zo op het water richten, dat het brandpunt, naargelang van de hoogte van het vat 1,2 tot 3 zoll onder de waterspiegel valt, dus meer in het midden van de watermassa. Langer dan een halve minuut mag het brandpunt echter niet in het water blijven, omdat daardoor bepaalde verfrissende levensgeesten van het water door de lichtgeesten uit de zon te zeer zouden worden gevangen genomen en zulk water dan bij zwakke re naturen een te heftige werking zou teweegbrengen, die dan voor de daaropvolgende hoofdkuur eerder hinderlijk dan bevorderlijk zou zijn.
Hoofdstuk 3: De eerste manier om de zonnestralen op te vangen - Jakob Lorber - De geneeskracht van het zonlicht
[2] Wanneer iemand bijvoorbeeld uiterlijk een kankerachtige wond heeft, neem dan een zogenaamd middelmaat brandglas en ga meerdere malen per dag met het zonnebrandpunt over zulke wonden heen, en wel zo, dat het brandpunt over de hele wondoppervlakte heen gaat, waarbij men echter moet opletten, dat men het brandpunt niet te lang op één plek van de wond gericht houdt.
Hoofdstuk 8: Een vijfde manier om het zonlicht als geneesmiddel toe te passen - Jakob Lorber - De geneeskracht van het zonlicht
[2] Neem van een kwetsenboom de scheuten samen met de schors en verbrand ze tot as. Het allerbeste zou zijn wanneer jullie een zo sterk brandglas of een holle spiegel hadden, om met het brandpunt het kwetsenhout, dat natuurlijk van tevoren tot kleine spaanders moet worden gemaakt, tot as te verbranden.
Hoofdstuk 10: Nog enkele zonnegeneesmiddelen - Jakob Lorber - De geneeskracht van het zonlicht
1