[1] Na dit zeer leerzame onder­ houd van het Kindje met Cyrenius, kwam ook Jozef naar het ­ Kindje toe, om te vragen wat er moest gebeuren met de naar huis meegebrachte kruisbalk
[2] En het Kindje gaf hem ten antwoord: 'Jozef, Ik zeg je, dat die zijn man en zijn plaats al ge vonden heeft!
[3] Jij zegt toch ook wel eens tegen een koopman: 'U hebt goeie waar, die zult u wel gauw kwijt, zijn;
[4] daarvoor zal zich wel spoe­dig een kooplustige koper mel­den!
[5] Nu, zo'n koopman ben Ik ook! Ik heb voor de vrije verkoop goede waar aangevoerd. .
[6] En een koper heeft zich ook al gemeld; hij heeft deze zich ver­worven met zijn liefde jegens Mij;
[7] en die koper is Jonatha, de sterke visser.
[8] Of moet die soms niet be­loond worden voor de vele vissen waarmee hij ons nu al zo vaak heeft verwend?!
[9] De ene hand wast de andere. Wie water reikt, aan die moet wa­ter worden aangereikt.
[10] Wie olie geeft, moet olie te­rug gegeven worden.
[11] En hem, die troost ver­schaft, geworde troost voor eeu­wig!
[12] Maar geeft iemand liefde,die zal ook zelf bemind worden.
[13] Jonatha nu heeft Mij heel zijn liefde gegeven; dus gaf Ik hem ook Mijn Liefde in dit kruis­hout. ..
[14] Ook jullie hebt Mij welis­waar jullie liefde gegeven in water en in olie ;
[15] maar Jozef, dit zeg Ik je: pure liefde heb Ik toch liever dan liefde met water en liefde met olie!
[16] Het kruis is nu voorwerp van Mijn hoogste liefde gewor­den!
[17] En omdat Jonatha zo'n grote liefde voor Mij heeft, daar­om heb Ik het hem gegeven.
[18] Want hij alleen bemint Mij om Mijnentwille en dat is de zui­verste liefde.
[19] Hij had Mij lief zonder te weten Wie Ik ben; jullie daaren­tegen houden minder van Mij, omdat jullie immers weten, Wie en Wat Ik eigenlijk ben.
[20] En kijk, dat was liefde met heel wat water! Jullie zullen op deze wereld dan ook nooit gebrek aan water hebben, namelijk in jul­lie ogen.
[21] Cyrenius' liefde was er een met olie; hij zal dan ook te zijner tijd gezalfd worden met de olie des levens, terwijl jullie gedrenkt zullen worden met het water des levens.
[22] Maar helemaal in mijn wo­ning zullen te zijner tijd slechts zij zijn, die Mij zuiver liefhebben!'
[23] Deze toespraak van het Kindje joeg Jozef hevige angst aan, terwijl ook Cyrenius er ver­baasd zijn wenkbrauwen voor op­trok.
[24] Nu sprak het Kindje echter: Jullie moeten niet denken, dat Ik jullie een kruis onthouden zou; want al wie met een open hart be­giftigd is, die zal ook het vrije kruis krijgen!' Deze uitspraak stelde Jozef en Cyrenius weer ge­rust.

«« 219 / 302 »»