De reactie van de woordvoerder van de negenennegentig raadsheren over wetten en hun doel. Het protest van de negenennegentig tegen de wetten van Ohlad Ohlads koninklijk wijze antwoord. De deemoed als hoogtepunt van de menselijke vrijheid.

Jakob Lorber - De Huishouding van God (deel 3)

«« 171 / 366 »»
[1] Maar de woordvoerder van de negenennegentig raadsheren sprak, in plaats van zich op het ontvangen van de wetten voor te bereiden:
[2] 'Dat mankeerde er nog maar aan! Houd je wetten, die vast niet veel voorstellen, maar mooi bij je, evenals die goddelijke strafsancties, want het is al genoeg dat wij vrijwillig vertrekken en zo de alleenheerschappij aan jou afstaan!
[3] Maar gesanctioneerde wetten aannemen en zo jouw alleenheerschappij over ons erkennen, waar we ook naartoe gaan om ons te vestigen, dat zullen we niet doen en als ze gewelddadig opgedrongen worden, zullen we zeker weten te protesteren!
[4] Want als er een God is die jou op de oude troon van deze stad hielp, dan moet Hij rechtvaardig en wijs zijn; en is Hij dat, dan kan Hij onmogelijk aan degenen die volgens Zijn scheppingsplan vrij behoren te zijn, wetten opdringen waardoor zij in een totale slavernij worden geplaatst!
[5] Een vrij schepsel onderwerpen aan wetten is toch zeker je reinste tegenstrijdigheid, de grootste wanorde, in zakken geperste wind! Hoe kan zo'n tegenstrijdigheid zich ooit in God bevinden die de hoogste vrijheid Zelf is en voor eeuwig moet zijn?!
[6] Ja, waar grote groepen mensen zoals hier in Hanoch samenleven, daar zijn bepaalde instellingen zoals zedelijk burgerlijke wetten nodig; maar de enige reden daarvoor is het behoud van de vrijheid van ieder beschaafd mens, en in het tegenovergestelde geval is er voor de nog onontwikkelde mens een school nodig om zijn wezen te ontwikkelen voor de vrijheid.
[7] Zie, daar zijn bepaalde wetten voor nodig, want anders zou het voor de beschaafde mens temidden van de onbeschaafden zijn alsof hij zich onder de wilde bewoners van een dicht woud bevond!
[8] Maar wanneer een beschaafd menselijk gezelschap, dat door zijn hoge ontwikkeling heel goed zal weten wat het dient te doen, zich ergens op een nog vrije plek van de aarde vestigt, waarvoor en waarom zou zich dat laten binden door wetten van de kant van een mens, met wie zij eeuwig niets meer te maken zullen hebben!
[9] Zeg eens, - kan zelfs de hoogste wijsheid in het goddelijke wezen daar ook maar een enigszins verstandige reden voor geven?!
[10] Wij hebben genoeg aan onszelf! Zouden wij onder elkaar wetten noodzakelijk achten, dan zullen wij die onszelf wel geven, maar zolang dat niet het geval zal zijn, blijven wij vrij en leven onder de enige wet van wederzijdse vriendschap! En willen wij iets in het werk stellen, dan zullen wij dat met elkaar bespreken; en dan moet het blijven bij hetgeen de meerderheid goedvindt!
[11] Zo is ook nu ons algemene besluit om van jou onder geen enkele voorwaarde wetten aan te nemen, welke inhoud die ook mogen hebben! - Wij willen zelfs geen enkele raad van jouw koninklijke zijde!
[12] Laat ons daarom vrij weggaan zoals wij jou weg lieten gaan om de tempels te openen; dat is het enige wat wij van jou verlangen en dan ook van jou aannemen!'
[13] Toen Ohlad dat had vernomen, wond hij zich op en zei: 'Amen, zeg ik, en jullie zullen dit gebouw niet eerder verlaten dan dat jullie je starre wil en je grote hoogmoed onder mijn scepter hebben gebogen!
[14] Ik ken jullie bedoeling; zij is opstandig van aard! Daarom is nu mijn eerste wet aan jullie dat je zolang hier wordt gehouden tot je de deemoed als het toppunt van alle menselijke vrijheid zult erkennen!
[15] Want hier gaat het niet om jullie lichamelijke, maar om je geestelijke vrijheid! Deze bestaat echter in deemoed en niet in opstandige hoogmoed! Overwin die eerst, en dan zal blijken of mijn wetten jullie vrijheid zullen verstoren of niet! Zo zal het gebeuren! Amen.'
«« 171 / 366 »»
Graag willen wij u wijzen op het grote belang van aanschaf van de originele boekwerken die hier digitaal kunnen worden ingezien. Hiermee bevordert u de voortgang van de werkzaamheden m.b.t. herdrukken en uitgifte van nieuwe vertalingen, en niet te vergeten het beschikbaar houden van boeken voor een grote groep mensen die niet vertrouwd zijn met digitale communicatiemiddelen. Informatie over het bestellen van deze boeken vindt u op www.lorber.nl.