Het overleg van de hooglanders. Gurat wordt koning van Hanoch. De bepalingen voor Hanochs afhankelijkheid van het hoogland.

Jakob Lorber - De Huishouding van God (deel 3)

«« 230 / 366 »»
[1] Toen de raadsvergadering van vele oversten van het volk bijeen was, overlegden de tien of een van hen Hanoch over moest nemen of dat men deze plaats aan Gurat zou verlenen met het voorbehoud van de opperste soevereiniteit van het hoogland over Hanoch en de landerijen.
[2] Na de algemene stemming viel het besluit zo uit dat ten eerste de tien vorsten van het hoogland voor alle tijden onverbrekelijk samen moesten blijven; en in geval er een stierf erfde zijn oudste zoon de kroon. Als er geen zoon was, kon ook de oudste zoon van een van de andere tien hooglandvorsten de kroon overnemen die door de gestorvene zonder zoon was nagelaten.
[3] En evenzo moest het koninkrijk Hanoch voor altijd erfelijk in de familie Gurat blijven; alleen als een nakomeling van Gurat geen zoon zou hebben, dan moest dat aan de opperste soevereiniteit in het hoogland worden aangegeven, waarop die dan een juiste koning voor Hanoch zou aanwijzen.
[4] Toch zou van nu af aan iedere koning van Hanoch afhankelijk zijn van het hoogland - ook als hij daar niet was gekozen -, omdat hij het toch al als de zoon van een vorige koning was en dus het koninklijke erfrecht had; want ieder erfrecht moest, evenals een nieuwe belening, zijn geldigheid hebben in dit besluit van het hoogland.
[5] De erkenning van de opperste soevereiniteit van het hoogland van de zijde van de koning van Hanoch zou daaruit bestaan dat hij elk jaar met uitzondering van goud een tiende van alle overige metalen aan het hoogland moest leveren alsook de tienden aan schapen, runderen, ezels en geiten, en dat hij bij alle belangrijke ondernemingen bij de tien vorsten van het hoogland raad moest inwinnen.
[6] Voor de juiste inning van de bestemde tienden moest hij beambten in Hanoch dulden, die echter vanwege de trouw hun wedde van het hoogland zouden krijgen.
[7] En bovenop dit alles moest hij het ten opzichte van het hoogland als belangrijkste verplichting beschouwen dat hij het hele volk van Hanoch en zijn gebieden heel precies de grondwet moest geven zoals die nu in het hoogland gebruikelijk was en altijd zou zijn, opdat daardoor de volkeren van de aarde toch ooit tot de gewenste vriendschappelijke eenheid zouden worden gebracht.
[8] Voor het handhaven van deze nuttige voorschriften verplichtten ook de vorsten van het hoogland zich ertoe de koning in Hanoch altijd als dat duidelijk nodig was met raad en daad bij te staan; en daarbij moest het blijven voor alle tijden der tijden! -
[9] Na dit raadsbesluit werd aan Gurat gevraagd of hij het er mee eens was.
[10] En Gurat antwoordde: 'Ik ben het met alles en iedereen volkomen eens, en hoe zou het anders kunnen?! Want werkelijk, als jullie niet deze wijze voorwaarden hadden gesteld, dan zou ik die zelf gesteld hebben, en jullie gevraagd hebben om jullie welgezinde aanvaarding daarvan!
[11] Want wat is een koning op zich, zonder een dergelijke steun in de rug in Hanoch? - Ik zeg: een holle naam die een mens tot een gevangene van de hele wereld maakt zoals nu het voorbeeld van de ellendige schijnkoning in die stad duidelijk laat zien!
[12] Maar een koning onder een dergelijke wijze voogdij is een vrij en machtig heer en kan in het vaste vertrouwen dat hij altijd het juiste doet, als een ware heer heersen en regeren over de hem toevertrouwde volkeren!
[13] Uit deze woorden kunnen jullie toch zeker opmaken dat ik met jullie besluit meer dan tevreden ben?!
[14] Alleen dit ene punt voeg ik aan het erfrecht toe: ingeval een koning een dwaze zoon zou hebben, of een luie, een verkwister, een woesteling, een sul, of zelfs een idioot, dan moet hem - een dergelijke zoon namelijk - het erfrecht ontnomen worden, en zal een tweede zoon of als die er niet is of als hij ongeschikt is onmiddellijk iemand die door jullie is aangewezen de kroon van Hanoch erven!
[15] Iedere erfgenaam zal van tevoren bij jullie worden geschoold en pas dan de kroon ontvangen indien jullie hem daartoe in staat achten.'
[16] Deze aanvulling van Gurat werd met grote bijval aangenomen. En Gurat werd daarop gezalfd, kreeg de sleutels en de duizend kronen die in die tijd elk een waarde van een miljoen zuivere guldens hadden; en de sleutels waren even waardevol. - De rest in het vervolg!
«« 230 / 366 »»
Graag willen wij u wijzen op het grote belang van aanschaf van de originele boekwerken die hier digitaal kunnen worden ingezien. Hiermee bevordert u de voortgang van de werkzaamheden m.b.t. herdrukken en uitgifte van nieuwe vertalingen, en niet te vergeten het beschikbaar houden van boeken voor een grote groep mensen die niet vertrouwd zijn met digitale communicatiemiddelen. Informatie over het bestellen van deze boeken vindt u op www.lorber.nl.