Mahal en de zijnen aan de koninklijke tafel. Mahal vraagt naar Waltar. Agla's uitvluchten. Het inmetselen van Waltars hoofd. Mahal in koninklijke kleding.

Jakob Lorber - De Huishouding van God (deel 3)

«« 276 / 366 »»
[1] Daarop begaf het hele gezelschap zich aan de tafel die met de kostbaarste spijzen was gedekt, maar Mahal at daar maar weinig van, want zijn gehemelte was niet gewend aan dergelijke lekkernijen, en zijn gezonde bergmaag nog minder.
[2] Maar des te beter lieten Pim en Gella het zich smaken, want hun nieuwsgierigheid dreef hen ertoe om tenminste iedere spijs te proeven, hoewel niet in grote porties.
[3] Na de maaltijd onderhield men zich over onbelangrijke dingen en verdreef de tijd met heerlijk nietsdoen.
[4] Alleen Mahal vroeg Agla enige malen naar Waltar, maar kreeg steeds een ontwijkend antwoord en wist daarom niet waar hij aan toe was.
[5] Agla zond in het geheim enkele dienaren naar de tuin met de opdracht om het hoofd van Waltar te verbergen, en wel door dat in een nis van de tuinmuur in te metselen op een plek in de tuin die het meest afgelegen was, en dat onder het zegel van de grootste geheimhouding op straffe des doods.
[6] Dit bevel werd ook tot de volgende morgen precies uitgevoerd, want de bedienden van Agla aan wie dat was opgedragen, zeiden onder elkaar: 'Stipt gehoorzamen is hier de boodschap; aangezien zij haar eigen broer niet heeft gespaard, zal zij ons nog minder sparen! Dat betekent zwijgen!'
[7] Toen de arbeiders de volgende morgen terugkwamen, vertelden zij Agla meteen hoe en waar zij het hoofd van Waltar hadden verborgen.
[8] En Agla beloonde hen en gaf hen nog eens het bevel te zwijgen, zelfs tegen de koning, tegen de generaal en Drohuit.
[9] En de dienaren beloofden dat allemaal zeer plechtig en gingen vervolgens huns weegs.
[10] Toen het voorname gezelschap weer in de beste zaal van de koning bijeenkwam, miste men Mahal.
[11] Men ging meteen kijken wat hij van plan was, omdat hij niet te voorschijn kwam.
[12] Toen men zijn kamer binnenkwam, was hij juist bezig de koningskleren over zijn onverwoestbare kleding aan te trekken.
[13] Men loofde hem daarvoor en trok hem toen onder duizend vleierijen naar de hoofdzaal, waar al een goed ontbijt klaarstond.
[14] En zo was op deze volgende dag het hele gezelschap van de hoogte reeds in koninklijke kleding en dat beviel hen zeer.
[15] Wat verder, - in het vervolg!
«« 276 / 366 »»
Graag willen wij u wijzen op het grote belang van aanschaf van de originele boekwerken die hier digitaal kunnen worden ingezien. Hiermee bevordert u de voortgang van de werkzaamheden m.b.t. herdrukken en uitgifte van nieuwe vertalingen, en niet te vergeten het beschikbaar houden van boeken voor een grote groep mensen die niet vertrouwd zijn met digitale communicatiemiddelen. Informatie over het bestellen van deze boeken vindt u op www.lorber.nl.