[1] BISSCHOP MARTINUS zegt: 'O, lieve Chanchah, ik denk dat je helemaal gelijk hebt. Alleen moet ik je hier eerlijk bekennen, dat wij hemelburgers eigenlijk helemaal geen wetten hebben, maar geheel zonder wetten volledig vrij in God, onze Heer, leven. In God de Heer leven betekent echter, voor eeuwig leven in alle liefde. Liefde maakt alles vrij en kent buiten zichzelf geen wet. Daarom hebben wij hier ook geen andere wet dan alleen die van de liefde, welke wet echter geen wet is, maar enkel de eeuwige uiterst volmaakte vrijheid van alle wezens, begrijp je dat?'
[2] CHANCHAH zegt: 'Ja, ik begrijp het en ben nu heel blij, dat ik een dergelijke goede leer begrijp. Als de liefde - ook wanneer ze helemaal geheim moet worden gehouden - een liefhebbend hart al zo mateloos gelukkig maakt: hoe gelukkig moeten dan pas diegenen zijn, die alleen onder de scepter van de liefde staan en geen andere kennen. Ja, ja, de liefde, de liefde - waar die wet is, daar moeten alle mensen onder zo'n wet zich wel in de allerhoogste zaligheid bevinden!
[3] Wat heeft een mens aan alle glans van de zon, als haar warmte hem ontbreekt? Waartoe dienen alle goud en edelstenen, als in hun bezitters een koud stenen hart klopt, waarin het vriest dat het kraakt? 0 vriend, je hebt mij nu iets heiligs gezegd. Ik begin al te merken, wat jouw mij boven alles dierbare vriend daarmee heeft willen aangeven, toen hij tegen mij zei: 'Jouw liefde tot mij zal je alles onthullen!' Ja, ja, deze liefde heeft mij nu al veel onthuld en mijn hart zegt het me, ze zal me nog veel meer onthullen!
[4] Ik heb jullie echter ook lief met alle gloed van de middagzon en heel vooral hem, die mij nog zijn naam schuldig is. Je moet me wel vergeven, dat ik jouw vriend en broeder veel liever heb dan jou. Ik weet weliswaar niet waarom, daar hij in feite niet mooier is dan jij en je broeder Borem en niet eens een mooier kleed aan heeft. Maar er ligt in zijn grote, blauwe ogen iets zo onbeschrijflijk aantrekkelijks, en om zijn mond ligt zo'n bijzonder goddelijke trek en uitdrukking, dat men gewoonweg in de grootste verleiding wordt gebracht, zijn eindeloos liefdevolle gedaante voor het getrouwe evenbeeld van Lama te houden!
[5] Ja, ik zeg je, als ik zo mijn hart vraag in alle liefdesgloed voor deze éne, dan zegt het mij: '0 Chanchah, voor mij is het de grote, heilige Lama! Wie anders zou zo hemels kunnen spreken, wie anders met één woord een vijgeboom met vol rijpe vruchten scheppen en hem dan aan de hem boven alles, alles, alles, liefhebbende Chanchah schenken als een levend teken van Zijn liefde? Wie anders ook zou zulke lieve, heerlijke ogen en zo' n meer dan hemels mooie mond hebben - dan alleen de geliefde Lama van mijn hart?
[6] Weet je, lieve vriend, zo spreekt weliswaar alleen mijn hart en niet mijn verstand. Alhoewel mijn verstand ook wel graag de mooie stem van het hart zou willen volgen, als het niet bang zou zijn om een zonde te begaan. Want waar het hart de grootste rol speelt, is het verstand nu bepaald geen al te strenge rechter en verheerlijkt graag datgene, wat uit het hart komt.
[7] Zo is het nu ook bij mij; mijn hart verafgoodt die Heerlijkste en het verstand zou maar al te graag hetzelfde doen, als het het enige verstand zou zijn en niet nog een hoeveelheid ander verstand om zich heen zou hebben.
[8] Maar ik zal me al gauw van dat andere verstand niets meer aantrekken, maar alleen het verstand van het hart volgen. Misschien zal ik dan eerder aan het juiste doel komen dan zo. Als er hier toch geen andere wet bestaat dan die van de liefde, dan zal ik met het droge verstand al gauw in het reine zijn. Wat zeg je op dit alles, lieve vriend?'
[9] BISSCHOP MARTINUS zegt: 'Allerliefste Chanchah, daar valt voorlopig heel weinig op te zeggen. Volg jij alleen maar je hart, dan zul je geen al te verkeerde weg inslaan. Mettertijd zal dan ook in je verstand een waar licht opgaan. Meer kan ik je nu echt na al je mooie woorden niet zeggen.'

«« 105 / 204 »»