Het kunstmuseum van de tempel

Jakob Lorber - De natuurlijke zon

«« 49 / 74 »»
[1] Zie daar voor ons een drie mijl brede vlakte, begroeid met rijen van de heerlijkste vruchtbomen. - Laten we door deze geurige lanen lopen, en kijk, hier zijn we alweer bij een even brede watergroeve.
[2] Wat zien we aan de andere kant van het water? - Laten we weer met bootjes oversteken en nog een stuk over een gladde vlakte van ongeveer een Duitse mijl lopen!
[3] Kijk, hier verheft zich een nog kolossaler gebouw dan het voorgaande. Het is weliswaar niet zo breed, maar minstens nog eens zo hoog als het voorgaande gebouw. Naar buiten heeft het ook geen ramen, maar in plaats daarvan des te meer naar binnen toe.
[4] Het hele gebouw is hier in slechts zeven verdiepingen verdeeld, die zich zowel aan de binnen- als aan de buitenkant door de kleuren van de regenboog onderscheiden.- Aan de buitenkant vertonen de kleuren van de reusachtige muur zich enkel als ononderbroken doorlopende strepen, die parallel boven elkaar doorlopen. - Van binnen zijn de enorme, kolossale galerijen echter zó geverfd, dat elk daarvan een andere kleur van de regenboog heeft.
[5] Iedere galerij is zo hoog, dat jullie met gemak de hoogste berg van Europa onder de booggangen ervan zouden kunnen zetten. Vanaf de galerijen lopen dan symmetrische booggangen het gebouw in.
[6] Waar dient dit hele gebouw dan wel voor? Het dient voor hogere geestelijke beschouwingen. Op zichzelf is het een kunstmuseum, waar allerlei kunstwerken op ieder gebied tentoongesteld worden, zowel om te bekijken als voor studiedoeleinden.
[7] Er zou iemand kunnen vragen: Waarom zijn voor dit doel de vertrekken zo buitensporig hoog? - Heb maar even geduld, dan zullen jullie direct zien dat de zaak niet zo ondoelmatig is als ze op het eerste gezicht lijkt. Want de kunstbeoefening van de bewoners van deze gordel, en met name het gebied van de mechanische apparaten, die noodzakelijk zijn om te bouwen, is buitengewoon groots en dikwijls ook heel gecompliceerd - zoals bijvoorbeeld hun uitzonderlijk grote hefmachines en ook hun werpmachines. - Haal je maar eens de reusachtige bouwwerken van deze mensen voor de geest; stel je voor tot op welke voor jullie nauwelijks te begrijpen hoogte zij stenen van verscheidene duizenden centenaar zwaar omhoog brengen. Wanneer jullie hier enige aandacht aan schenken, zal het beslist niet al te onbegrijpelijk voor jullie zijn dat er, om dergelijke doeleinden te bereiken, ook overeenkomstige middelen moeten zijn.
[8] Wanneer Ik nu zeg, dat deze zeer hoge vertrekken gevuld zijn met dergelijke mechanische kunstprodukten, dan zullen jullie ze absoluut niet te hoog vinden, maar zullen jullie bovendien nog moeten denken dat in deze vertrekken alleen modellen, maar niet de echte machines van allerlei soort opgesteld kunnen staan.
[9] Nu zullen jullie zeggen: Waarom zijn hier eigenlijk zeven galerijen boven elkaar, waarvan elke voor jullie zo huiveringwekkend hoog is? - Dat kan als volgt verklaard worden. Veronderstel bijvoorbeeld een stellage, die er toch noodzakelijkerwijze moet zijn om niet alleen vele klafter hoge, maar echt mijlen hoge gebouwen neer te zetten. Zo’n stellage bestaat uit zeven delen, en ieder deel is anders geconstrueerd; want als het ene hetzelfde zou zijn als de andere, dan zou het onderste het gewicht van de daarop staande delen immers niet kunnen dragen. Daarom is hier in deze zeven afdelingen boven elkaar een hele stellage opgesteld, en wel het eerste, onderste deel van de stellage op de begane grond. - Als een gebouw niet hoger gemaakt wordt dan dit eerste deel op zichzelf is, dan is deze stellage natuurlijk voldoende. Als een gebouw echter nog eens zo hoog gemaakt wordt, kan iedereen op de tweede galerij, in het vertrek dat precies boven de ruimte op de begane grond staat, het opzetstuk ofwel het tweede deel van de stellage bekijken en tegelijkertijd bestuderen; en zo wordt daar voor ieder opvolgend, hoger deel de stellage met alle bestanddelen verder opgebouwd. - Mocht een gebouw nog hoger gemaakt moeten worden, zoals bij tempels zeer zeker nog het geval is, dan is in de aangrenzende ruimte, en wel op de begane grond, het volgende opzetstuk te zien; en daar boven weer de eventueel noodzakelijke andere, nog hogere opzetstukken. Al naargelang de verscheidenheid van de gebouwen staan er ook verschillende stellages, die allemaal trap na trap in dit kunstmuseum te zien zijn.
[10] Hetzelfde is het geval met de hefmachines, de sleepmachines, de werpmachines, de bindmachines, de schuifmachines, de drukmachines en nog dergelijke meer, die allemaal nodig zijn om zulke reusachtige gebouwen te bouwen.
[11] Nu weten we, welk doel dit reusachtige gebouw dient.
[12] Maar laten we vanaf dit gebouw nu weer naar voren kijken, dan zien we opnieuw een ongeveer drie mijl breed veld voor ons, dat ten eerste rijkelijke beplant is met allerlei vruchtbomen, maar temidden van de vruchtbomen tegelijkertijd ook een groot aantal kleine bouwkundige proeven te zien geeft. Uit alles blijkt, dat hier tevens de school voor de bouwkunst gehuisvest is. Daarom is hier ook een groot aantal kleine woonhuizen voor zowel leerlingen als leraren, die tevens het recht hebben deze boomgaard vrij te gebruiken. - Het volgende gebouw zullen we echter pas de volgende keer in ogenschouw nemen.
«« 49 / 74 »»
Graag willen wij u wijzen op het grote belang van aanschaf van de originele boekwerken die hier digitaal kunnen worden ingezien. Hiermee bevordert u de voortgang van de werkzaamheden m.b.t. herdrukken en uitgifte van nieuwe vertalingen, en niet te vergeten het beschikbaar houden van boeken voor een grote groep mensen die niet vertrouwd zijn met digitale communicatiemiddelen. Informatie over het bestellen van deze boeken vindt u op www.lorber.nl.