Het gif in mineralen, planten, dieren en mensen.

Jakob Lorber - Het Grote Johannes Evangelie (deel 4)

«« 158 / 263 »»
[1] IK zeg: "Vinden jullie allen deze geschiedenis ook zo onduidelijk?"
[2] Allen bevestigden deze vraag en vroegen om uitleg.
[3] En IK zei tegen allen: "Hoewel jullie gelezen hebben over de kinderen van de slang, doen jullie bij deze geschiedenis toch alsof je geen inzicht hebt! Kijk, op deze aarde komen giftige mineralen, giftige planten en eveneens bekende, giftige dieren voor! De giftige mineralen zijn helemaal giftig, de giftige planten voor het grootste deel, en de giftige dieren, in verhouding tot hun gehele lichaam, voor het kleinste deel. Jullie hebben ook gehoord dat de zielen van mensen die puur van deze aarde zijn, een conglomeraat (opeenhoping) zijn van mineralen-, planten en dierenzielen. Dat is iets wat Ik jullie al meermalen heb uitgelegd, alleen heb Ik toen meer in het algemeen dan in het bijzonder gesproken, en Ik heb ook tot op heden geen speciale uitzonderingen vermeld; dit is echter zo'n speciale uitzondering, en Ik wil jullie daar allen meer mee vertrouwd maken.
[4] Jullie kennen de rechtvaardige en juiste orde van God, maar ook de afwijkingen daarvan; jullie kunnen ze denken, voelen en ondervinden! Maar wat jullie kunnen, kan ook God; Hij kent zijn eeuwige orde beslist het best en het meest zuiver, maar kent daarbij ook alle mogelijke en de meest uiteenlopende overtredingen en afwijkingen van deze orde, en moet deze dus ook kunnen voorstellen en helemaal kunnen aanvoelen.
[5] Ja, God moet zelfs, zoals jullie weten, in de schepselen die vrij en zelfstandig moeten en willen worden, vooral in de engelen en de mensen van deze aarde, de prikkelleggen om tegen de orde in te gaan, opdat de genoemden daardoor volkomen tot een ware, ongedwongen zelfbestemming zullen kunnen komen. Daaruit blijkt dus wel duidelijk, dat God net zo bekend moet zijn met de grootst mogelijke anti-orde, als met de goede, ware en levende orde.
[6] De gedachten en gevoelens tegen de orde, zowel in God als in de mensen, volgens de gedachten en gevoelens vólgens de orde, zijn vergelijkbaar met giftige mineralen, planten en dieren. Omdat het echter ook gedachten van God en gevoelens van God zijn, kunnen zij niet vergaan, maar blijven zij ook bestaan in de intelligentie-oervorm van vuurtongen. Zij kunnen door hun onderlinge verwantschap in de negatieve sfeer samengaan en een reeks eigen wezens vormen.
[7] Uit deze oerbron ontstond eigenlijk merendeels de gehele stoffelijke en gerichte schepping. Daar deze echter voorbestemd is om voor de geestelijke schepselen niet alleen als een levensgif te dienen dat hen beproeft, maar ook om bij juist gebruik een heilzame levensbalsem te zijn, is het zo geordend, dat de té sterk tegen de orde indruisende oersubstantiële gedachten zich afscheiden van die, welke in veel mindere mate tegen de orde ingaan en een reeds genoemde giftige reeks van wezens vormen in alle drie rijken van de zichtbare, uiterlijke meest stoffelijke natuur der dingen.
[8] Eerst bevinden de gifstoffen zich in de grove materie van de mineralen Daarna komen zij reeds in wat mildere vorm in het daarvoor geschikte plantenrijk voor, en in heel milde vorm zijn zij in bepaalde dieren van de laagste orde gevaarlijk voor het betere, dus positieve uiterlijke leven, en onder bepaalde omstandigheden kunnen zij zelfs ook het innerlijke, volkomen positieve, ware leven met zozeer te met doen, maar toch erg beschadigen.
[9] Wel, de specifieke zielekrachten van deze giftige wezens en hun intelligentievermogen gaan uiteindelijk samen en vormen uiteindelijk ook een gestalte, maar altijd. alleen. een vrouwelijke, die dan natuurlijk ook altijd nog een bijzonder giftige eigenschap heeft. Deze zielen komen uiteindelijk ook op de weg van het vlees doordat zij ergens door middel van de geslachtsdaad op de bekende wijze worden verwekt."
«« 158 / 263 »»
Graag willen wij u wijzen op het grote belang van aanschaf van de originele boekwerken die hier digitaal kunnen worden ingezien. Hiermee bevordert u de voortgang van de werkzaamheden m.b.t. herdrukken en uitgifte van nieuwe vertalingen, en niet te vergeten het beschikbaar houden van boeken voor een grote groep mensen die niet vertrouwd zijn met digitale communicatiemiddelen. Informatie over het bestellen van deze boeken vindt u op www.lorber.nl.