[1] (Rafaël): 'Jullie zien hier de lucht, die totaal doorzichtig is, en daarom veronderstellen jullie dat zij zo goed als niets is. Maar als deze lucht flink in beweging gebracht wordt, zodat zij met het geweld van een storm de machtigste ceders ontwortelt en de zee zo onrustig maakt dat er bergenhoge, schuimende golven oprijzen, dan moeten jullie toch wel toegeven dat de lucht iets zeer machtigs is. Ja, de lucht is dus wel een lichaam te noemen, dat ook alle denkbare stoffen en vormen bevat in een nog min of meer ongebonden oertoestand.
[2] Het water, vooral het regen en bronwater, is hetzelfde als wat de lucht is, maar alleen in een meer gebonden toestand. Het zoute water van de zee is natuurlijk nog dichter, meer gebonden.
[3] Maar als wij hogerop gaan, zo ongeveer tien uur gaans boven de aarde, dan zullen we helemaal geen lucht meer aantreffen zoals die ons hier omgeeft, maar slechts zuivere ether, die in jullie ogen zo volkomen niets zou zijn dat je je zoiets nietigs moeilijk voor kunt stellen. Want kijk je over een afstand van meerdere uren gaans over de aarde, dan zal de lucht tussen jou en de verafgelegen bergen, al is die nog zo helder, vóór de bergen als een blauw waas zichtbaar worden; maar als deze ruimte alleen maar gevuld zou zijn met zuivere ether, zouden jullie de bergen niet blauw, maar in hun oorspronkelijke kleuren zien. Zie nu, de aarde en de zon zijn zo ver van elkaar verwijderd dat ik werkelijk niet in staat ben voor jullie op deze aarde de juiste afstand begrijpelijk aan te geven, zoals de Heer Zelf jullie dat ook al heeft uitgelegd! En deze voor jullie begrippen ontzettend grote ruimte is gevuld met ether, die voor jullie zintuigen totaal niets lijkt te zijn.
[4] Maar deze ether is, ofschoon hij er helemaal niet lijkt te zijn, beslist niet zo nietig als hij er voor jullie uitziet; want in die ether bevinden zich alle ontelbare stoffen en elementen in een toestand, die nog minder gebonden is dan in de zuiverste atmosferische lucht van deze aarde. Maar zij bestaan daar nog meer als vrije krachten en zijn veel dichter bij en meer verwant aan het oervuur en het oerlicht, en zij voeden de lucht van de aarde, en die voedt vervolgens het water en het water voedt de aarde en alles wat op haar leeft, beweegt en streeft. Als dat allemaal in de ether aanwezig is, is dat wel degelijk iets en geen niets, ook al lijkt dat voor jullie zintuigen zo.
[5] De ether is echter nog lang niet iets zuiver geestelijks, maar hij komt innerlijk meer overeen met de substantie van de ziel, maar slechts in zoverre als hij een ruimtelijk medium is waardoor talloze oerkrachten uit God bij elkaar komen, zich met elkaar verbinden en tenslotte samenwerken.
[6] Je zult me nu natuurlijk weer vragen: 'Ja, maar hoe is er bij zulke verschillende krachten dan een homogene* (gelijksoortige) werkzaamheid mogelijk?' En ik zeg je: Niets is natuurlijker en gemakkelijker dan dat!
[7] Kijk, op deze aarde van de Heer hebben we in de zeeën en andere wateren toch ook zo'n voor jullie onbegrijpelijk groot aantal soorten van planten, struiken, bomen en ook van dieren en mineralen, dat zelfs de beroemdste geleerde van deze tijd niet in staat zou zijn die allemaal te registreren en op te noemen! Zij vormen samen met de hele aarde één geheel en dienen allen voor het éne hoofddoel, en toch zijn zij hier op de aarde en in de aarde zo verschillend geaard en geordend, dat jij ze op het eerste gezicht onmogelijk zodanig zou kunnen verwisselen dat je tenslotte een vijgenboom niet van een distelstruik, een os niet van een leeuw, een zwaluw niet van een kip, een vis niet van een schildpad en lood niet van goud zou kunnen onderscheiden.
[8] Op de aarde zie je dergelijke verschillen gemakkelijk, maar in de ether, in de lucht en in het water kun je ze niet waarnemen, noch met je gezicht, noch met je gehoor, noch door je reuk en smaak, noch met je tastzin, hoewel de talloze verschillende soorten krachten en de door hen geproduceerde oerstoffen en elementen in de ether, in het water en in deze lucht nog veel duidelijker van elkaar afgescheiden zijn dan de dingen op de materiële aarde zulke verschillen te zien geven.
[9] Dus achter de substantie van de ether is het voor jouw zintuigen niet zichtbare geestelijke vuur een eeuwig heersende kracht, die van God uitgaand, eeuwig de oneindige ruimte vult en aan één stuk door werkt en schept. God Zelf echter is de eeuwige Oergeest en de eeuwige Oermens in Zijn centrum en vult de eeuwig uit Hem voortkomende oneindigheid met Zijn verheven gedachten en ideeën, die van Zijn liefde vervuld tot een aan Hem gelijk levensvuur worden, en door Zijn wijsheid tot geordende vormen en door Zijn wil tot van elkaar afgescheiden en op zichzelf bestaande wezens worden, waarin het vermogen gelegd wordt zichzelf als zodanig eeuwig voort te planten, verder te ontwikkelen en zich mettertijd op de ladder van Gods eeuwige orde te verenigen en op te klimmen tot een evenbeeld van God.'

«« 72 / 229 »»