De machteloosheid van de mens

Jakob Lorber - Het Grote Johannes Evangelie (deel 8)

«« 19 / 220 »»
[1] Ik zei: 'Wat jullie ook doen, doe dat steeds in Mijn naam; want zonder Mij zijn jullie niet bij machte ook maar iets tot heil van jullie zielen te doen! En wanneer jullie tenslotte alles gedaan hebben, wat jullie geboden en aangeraden is om het ware, eeuwige leven te bereiken, zeg en beken dan in jezelf en ook tegenover de wereld, dat jullie luie en onnutte knechten zijn geweest! Want alleen God is alles in alles en volbrengt in de mens al het goede.
[2] Wanneer een mens Gods wil onderkent en opvolgt, handelt hij niet volgens zijn eigen wil, maar volgens de wil van God; wat Gods wil in de mens of in een zuivere engel doet, is beslist geen werk puur van de mens of van de engel, maar het werk van degene volgens wiens wil een werk werd volbracht.
[3] Het werk van de mens is daarbij alleen maar, dat hij uit liefde tot en waar ontzag voor God met zijn vrije wil de erkende wil van God volledig tot de zijne heeft gemaakt en er vervolgens naar handelt voor zijn eigen heil. Maar vanaf dat moment bewerkstelligt niet meer de wil van de mens, maar de wil van God al het goede in de mens, en zo is het goede in de mens dan ook alleen Gods werk, wat de echte en ware mens in zijn terechte deemoed dient te erkennen. Schrijft een mens een goed werk echter aan zichzelf toe als zijn eigen verdienste, dan laat hij alleen daardoor al zien, dat hij zichzelf niet en God al helemaal nooit naar waarheid heeft gekend, en daarom is hij nog ver van het rijk van God verwijderd.
[4] Geef daarom altijd in alles aan God de eer, en handel steeds in Zijn naam, dan zullen jullie Gods liefde in je hebben! En wie Gods liefde in zich heeft, heeft voor eeuwig en altijd alles in zich.
[5] Bedenk nu echter ook nog het volgende: wanneer de mens tegen de wil van God kwaad doet, is die daad niet een werk van God, maar geheel en al een daad van de mens zelf; want in dat geval heeft de mens zijn eigen wil niet ondergeschikt gemaakt aan Gods wil, die hij kent, maar deze enkel voortdurend tegengewerkt, en van hem kan met recht gezegd worden dat zijn slechte daden volledig zijn eigen daden zijn. Maar juist daardoor heeft de mens, door het grove misbruik van zijn vrije wil, zichzelf gericht en zichzelf daardoor in zijn blindheid ongelukkig gemaakt.
[6] Kijk, het is met deze geestelijke dingen ongeveer zoals met een wijze veldheer en diens ondergeschikte soldaten! De soldaten moeten weliswaar met vele duizenden de hete en bloedige strijd in; maar geen van hen mag anders vechten dan alleen volgens het plan en de wil van de veldheer. Wie dat doet, voert een voorspoedige strijd; wie van de vele soldaten echter bij zichzelf denkt: 'Ha, ik heb zelfmoed, kracht en ook het juiste inzicht; ik ga me op eigen houtje in de strijd begeven en een kroon voor mijn eigen hoofd verwerven!', en uit de slagorde van zijn in de oorlog bedreven veldheer zou treden, zou al zo goed als verloren zijn; want hij wordt weldra door de vijand gevangen genomen en ernstig toegetakeld. En wiens schuld is dat? Van niemand anders dan van hem zelf! Waarom heeft hij de wil van zijn wijze veldheer niet voor altijd tot de zijne gemaakt? Dan zou hij gemakkelijk met de anderen de vijand overwonnen hebben. Aangezien hij tegelijkertijd veldheer en soldaat wilde zijn, werd hij gemakkelijk een prooi van de vijanden.
[7] Ik ben echter ook, en wel enig en alleen, een veldheer over het leven tegen alles wat het leven vijandig gezind is. Wie onder Mijn geboden en volgens Mijn plannen strijdt, zal ook gemakkelijk kunnen strijden tegen de vele vijanden van het leven en ze ook gemakkelijk overwinnen; wie echter zonder Mij en afgaande op zijn eigen verstand en wil aan de strijd tegen de vele vijanden van het leven begint, zal gevangen genomen en vervolgens ernstig toegetakeld worden. Als hij zich echter eenmaal in harde gevangenschap bevindt, wie zal hem daar dan uit verlossen, aangezien hij zijn ergste vijanden van het leven alleen in zichzelf dient te zoeken en te bestrijden?!
[8] Als iemand aan Mijn zijde echter gemakkelijk de overwinning over heel veel vijanden behaalt, dan is de zege immers alleen Mijn werk; want hij kon die zege niet anders behalen dan door Mijn wil, plan en raad precies op te volgen. Als de behaalde overwinning echter Mijn werk is, dan is ook de roem en de verdienste van Mij!
[9] Jullie zullen nu hopelijk voldoende inzien, hoe en waarom jullie zonder Mij niets verdienstelijks kunnen doen voor het eeuwige heil van jullie ziel, en waarom jullie ook dan nog, als jullie alles, wat als het meest wijze werd opgedragen, gedaan hebben, openlijk voor Mij dienen te erkennen dat jullie luie en onnutte knechten aan Mijn zijde waren.
[10] Wanneer een boer zijn akker bebouwt, dan bemest hij die, ploegt vervolgens de aarde om met de ploeg, strooit de tarwekorrels in de voren en egt ze daarna onder, en dan hoeft hij tot de oogst niets meer te doen. Is de oogst nu puur de verdienste en het werk van de boer, of is die niet veeleer in alle opzichten Mijn werk en verdienste? Wie schiep voor hem de beide sterke ossen voor zijn ploeg? Wie gaf hem hout en ijzer, en wie het zaaigraan met de levende kiem? Wie heeft daar al ontelbaar veel nieuwe kiemen en korrels in gelegd? Van wie was het alles verwarmende en alles tot leven wekkende licht van de zon? Wie zond de vruchtbare dauwen regen? Wie gaf de opgroeiende en rijpende halmen de voorspoedige groei en wie, tenslotte, gaf de boer zelf het leven, de kracht, de zintuigen, het oordeelsvermogen en het verstand?
[11] Wanneer jullie nu een beetje dieper nadenken over dit beeld, zal jullie toch duidelijk worden, hoe uiterst weinig er bij het bebouwen van de akker als verdienste aan de boer valt toe te rekenen? Welbeschouwd eigenlijk helemaal niets - en toch zou hij willen zeggen: 'Kijk, dat heb ik allemaal aan mijn inspanning te danken! ' Maar hij denkt er nauwelijks aan, wie de enige voornaamste bewerker van het tarweveld was! Zou hij niet veeleer in zijn hart moeten bekennen: 'Heer, grote, goede en heilige Vader in de hemel, ik dank U voor Uw grote zorgzaamheid! Want dat alles was en is alleen Uw werk en zal dat altijd zijn; ik was daarbij een luie en totaal onnutte knecht!'?
[12] Wanneer dat bij materiƫle arbeid al gezegd zou moeten worden hoeveel te meer dient een mens dat wel niet te zeggen, die Ik hielp zijn geestelijke levensakker met van alles en nog wat te bewerken, waarbij hij eigenlijk niets anders hoeft te doen dan in Mij te geloven en vervolgens Mijn goddelijke wil, als een puur geschenk van Mij, zich zo eigen te maken alsof die helemaal van hem is, alhoewel die eigenlijk alleen van Mij is! Wanneer zo'n mens in het volledige bezit van Mijn wil dan tot alles in staat is en grote dingen en werken kan doen, wiens verdienste is dat dan voornamelijk?'
«« 19 / 220 »»
Graag willen wij u wijzen op het grote belang van aanschaf van de originele boekwerken die hier digitaal kunnen worden ingezien. Hiermee bevordert u de voortgang van de werkzaamheden m.b.t. herdrukken en uitgifte van nieuwe vertalingen, en niet te vergeten het beschikbaar houden van boeken voor een grote groep mensen die niet vertrouwd zijn met digitale communicatiemiddelen. Informatie over het bestellen van deze boeken vindt u op www.lorber.nl.