184 resultaten - Pagina 12 van 13
1 - 2 - 3 - 4 - 5 - 6 - 7 - 8 - 9 - 10 - 11 - 12 - 13
[9] De armen en handen kunnen eveneens niet erg groot genoemd worden; ze hebben, evenals de voeten, buitengewoon geprononceerde spieren en sterk uitstekende ellebogen. Met name de vlakke hand en de vingers verdienen de aandacht. De vlakke hand heeft een buitengewoon nadrukkelijk uitspringende duimspier, die in een brede, korte, maar uiterst sterke duim eindigt. De vingers zijn vrijwel even lang en ook even sterk. Alleen de pink is iets korter. De drie middelste vingers wijken echter heel weinig van de rechte lijn af. - Zo ziet de hand eruit.Hoofdstuk 45: Het zesde gordelpaar, dat met Uranus overeenstemt. Mensen, planten en dieren aldaar - Jakob Lorber - De natuurlijke zon
[23] Wanneer de bewoners daarvan willen eten, pakken ze een verse vrucht van de boom, waar altijd volledige rijpe, half rijpe en nog maar juist groeiende vruchten hangen, en gaan dan met de genomen vrucht tewerk zoals hiervoor is beschreven. - Eerst halen ze de vlecht met wollen draden van de schil en splijten de harde schil in twee stukken, snijden dan met een krom mes het vlees eruit en eten het vervolgens naar behoefte. De schil gebruiken ze als allerlei soort vaatwerk.
Hoofdstuk 45: Het zesde gordelpaar, dat met Uranus overeenstemt. Mensen, planten en dieren aldaar - Jakob Lorber - De natuurlijke zon
[8] De verdieping - of veeleer dit grote randgebouw - heeft evenals alle andere geen puntdak, maar is helemaal vlak gedekt en aan de randen, zowel aan de buiten- als aan de binnenzijde, van stevige, smaakvolle balustrades voorzien. De muren zijn vlak en op passende afstanden om de vijf klafter van grote ramen voorzien, overal op de manier zoals bij jullie de zogeheten gotische ramen eruit zien. Iedere kamer heeft zeven tot tien van zulke ramen.
Hoofdstuk 46: Het winnen en gebruik van metalen, bouwkunst en woonhuizen op het zesde gordelpaar - Jakob Lorber - De natuurlijke zon
[16] Nu hebben we dus gezien hoe zo’n tempel bij de bewoners van deze zonnegordel eruit ziet en hoe groot hij is, en we kunnen dus wel vergelijken, welke van de drie soorten bouwwerken de indrukwekkendste en reusachtigste is.
Hoofdstuk 50: De hogeschool voor geestelijke kennis en de binnenste hoofdtempel - Jakob Lorber - De natuurlijke zon
[2] Onder de buitengewoon vele boomsoorten van deze planeet neemt de zogeheten ‘eeuwige boom’ een unieke plaats in. Deze boom is de enige op deze planeet, die nooit van vorm en geaardheid verandert; daarom wordt hij door de bewoners van de planeet Miron ook tot een symbool van trouw gemaakt. Hij groeit buitengewoon hoog op, maakt weinig takken, die nooit ver van de slanke stam af staan. De vrucht ervan is dus ook steeds hetzelfde. - Hoe ziet die vrucht eruit, en zit erin?
Hoofdstuk 55: De trouwboom, het levende riet en de vliegende broodboom - Jakob Lorber - De natuurlijke zon
[4] Deze takken zijn even stevig en onbeweeglijk als de boom zelf; ze bestaan enkel uit een tamelijk ronde, sterke steel, die loodrecht op de stam staat. Aan beide zijden in horizontale richting heeft zo’n tak van een soort rooster, dat wil zeggen, hij ziet eruit alsof men aan beide zijden relatief lange sporten in de tak had gestoken. Deze sporten worden naar het einde van de tak natuurlijk korter en zwakker. - Dat zijn dus de twijgen van de tak.
Hoofdstuk 55: De trouwboom, het levende riet en de vliegende broodboom - Jakob Lorber - De natuurlijke zon
[4] Hebben de bewoners ook nog enig voordeel van zo’n natuurproduct? - O ja, en geen gering voordeel. Ze wachten heel zorgvuldig het moment af, dat de bomen van zo’n bos hun elektriciteit steeds meer beginnen te verliezen. - Als dat het geval is, komen ze heel behoedzaam dichter bij het bos, nemen manden met zich mee en tamelijk lange, van punten voorziene stokken en aan lange stelen bevestigde schoppen. Met de stokken strijken ze eerst zo’n boom en onderzoeken, of er nog elektrische activiteit in aanwezig is. Als dat zo is, wordt zo’n boom net zolang met dergelijke stokken bestookt, tot daardoor alle elektriciteit eruit geweken is. Is dat het geval, dan beginnen ze de knoestige takken met de schoppen los te steken en tenslotte de hele boom in hun manden te bergen. Deze massa ziet er dan ongeveer net zo uit als lava-as van jullie vuurspuwende bergen, en is ontegenzeglijk de allerbeste mest voor hun velden. - Maar dat is ook wel het hele gebruik van deze boom.
Hoofdstuk 56: Bliksemende bossen. De bellenboom - Jakob Lorber - De natuurlijke zon
[8] Een ander, eveneens zeer gedenkwaardig huisdier is de daar zogeheten ‘gronddrukker’. Dit dier heeft ongeveer de gestalte van een olifant bij jullie; alleen zien de poten eruit alsof er vier kegels aan het dier hingen, waarvan de brede delen onderaan en de punten zodanig met het lijf verbonden waren, alsof ze erin gestoken zijn. De rest van het lijf vertoont, afgezien van het tien keer grotere volume, een volmaakte gelijkenis met een olifant bij jullie. Ook de kop lijkt, afgezien van de slurf, op die van een olifant; alleen is de slurf in verhouding wat korter en aan het uiteinde nog eens zo breed als de kop, waar hij als een verlengde neus aanhangt. - Zo ziet dit dier er dus uit.
Hoofdstuk 58: De Miron-geit. De gronddrukker - Jakob Lorber - De natuurlijke zon
[8] Nu kunnen jullie de vrouw naar believen aankleden, dan kunnen jullie je een voorstelling maken van hoe zo’n zeer welgevormd vrouwmens eruit ziet. Alleen moeten jullie geen Parijse modepop van haar maken maar haar, zoals gezegd, aankleden volgens een nationale dracht van de volkeren.
Hoofdstuk 61: De mensen van Miron. Woonhuizen en dorpen daar - Jakob Lorber - De natuurlijke zon
[9] Nu zien we de mens voor ons. Deze mens heeft echter nog geen woning. Het zal dus nodig zijn hem ook een woning te geven. Want de mensen van deze planeet wonen evengoed als jullie in huizen. Het is dus enkel nodig om te weten hoe de huizen eruit zien, of ze alleen staan of, zoals in de dorpen bij jullie, bij elkaar; dan hebben we onze mooie, grote mens van deze planeet al van een woning voorzien.
Hoofdstuk 61: De mensen van Miron. Woonhuizen en dorpen daar - Jakob Lorber - De natuurlijke zon
[10] Hoe zien de huizen eruit? - Ze zien er bijna net zo uit als bij jullie, alleen hebben ze nooit verschillende verdiepingen, maar zijn alleen gelijkvloers; en de muren zijn nooit hoger dan hoogstens anderhalf keer de lengte van de man. De daken zien er eveneens net zo uit als de daken van jullie landhuizen; alleen zijn ze wat spitser dan bij jullie, ongeveer zoals de daken van gotische gebedshuizen.
Hoofdstuk 61: De mensen van Miron. Woonhuizen en dorpen daar - Jakob Lorber - De natuurlijke zon
[6] Nu vraagt men zich af: Waar bevindt zich de aardelong, waar haalt ze haar adem naar binnen en waar stoot ze hem weer uit? En tenslotte: Hoe ziet die long eruit?
Hoofdstuk 8: Long en ademhaling van de aarde - Jakob Lorber - Aarde en Maan
[11] En als ik dan zie hoe optimaal gezond jij eruit ziet, hoe bijzonder innemend, en als ik dan voorts ook nog zie hoezeer je wordt geacht, klopt daar niets van bij de profeet! Of wat zou de profeet hiermee anders willen hebben zeggen?'
Hoofdstuk 27: Joram erkent het Jezuskind als de Messias en smeekt Hem om raad. Hij vraagt uitleg van de teksten Jesaja 52:14 en 53:3. Jezus' uitvoerige antwoord. - Jakob Lorber - Drie dagen in de tempel
[7] Het eerste werk bestaat eruit dat zulke geesten de bergen ingestuurd worden en wel naar die plekken, die in kale rotstoppen eindigen. Ze moeten daar voor het onderhoud zorg dragen en ook voor de eventuele ontbinding zorgen, door alle vochtigheid in de poriën van de stenen zo te verdelen, dat het gesteente van binnenuit aldoor dezelfde eigenschap behoudt. Aan de andere kant moeten ze het ontbonden gesteente weer omlaag brengen, opdat het zijn bestemming ter verlossing steeds meer naderbij komt.
Hoofdstuk 33: Weg ter verdeemoediging van de natuurgeesten - Jakob Lorber - Geheimen der natuur
[3] Hoe ziet de man eruit? - Hij heeft een tamelijk ernstig, maar absoluut niet afstotend uiterlijk. Zijn ledematen zijn volkomen mannelijk, op de manier van een volmaakte man bij jullie. Zijn hoofd heeft lange, meestal los krullend haar, dat donkergroen is. De voornaamste kleur van de man is wit, dat hier en daar enigszins in lichtgroen overgaat. De lippen zijn weliswaar rood, maar glimmen ook enigszins met een groene kleur. Zo zijn ook de ogen nooit blauw of groen, maar variëren in de kleur groen. De volle baard van de man is eveneens groen; alleen een beetje lichter dan het hoofdhaar. Ook de nagels aan de vingers zien er uit als een heel groen glas, terwijl de vingers gewoonlijk volkomen wit zijn, wanneer ze schoon worden gehouden - wat op deze planeet overigens vrijwel steeds het geval is. De tanden in de mond zijn zo blauwachtig als parelmoer bij jullie en glimmen heel zacht in verschillende kleuren. - De stem van de man is heel welluidend, maar gewoonlijk heel laag, zodat de gewone spreektoon zich voortdurend in het laagste gebied van jullie lage tonen beweegt, en wel met een voor jullie oren zo sonore sterkte, dat jullie op een afstand van twee of drie mijl nog heel goed een soort donder zouden horen. - Hoewel ook de vrouw tamelijk laag spreekt, is haar stem toch aangenamer en in zekere zin soepeler dan die van de man. Ze is dus met name voor het mannelijke geslacht van deze planeet buitengewoon aantrekkelijk; en des te meer omdat deze planeet in zekere zin het eigenlijke vaderland van de toonkunst is. Men beoefent hier namelijk deze kunst niet alleen met verschillende, soepele menselijke stemmen, waarbij de vrouwelijke zich natuurlijk het meest onderscheiden, maar ook met de meest uiteenlopende muziekinstrumenten.
Hoofdstuk 61: De mensen van Miron. Woonhuizen en dorpen daar - Jakob Lorber - De natuurlijke zon