68 resultaten - Pagina 3 van 5
1 - 2 - 3 - 4 - 5
[2] Hoe echter hun innerlijke, geestelijke gesteldheid zoals hun liefde, hun verlangen alsook hun inzicht er bij een nadere beschouwing uitziet, zullen we uit hun gesprekken opmaken, want waar het hart vol van is, loopt de mond van over. De Heer heeft in elk mensenhart een neiging gelegd waardoor hij nooit helemaal tevreden is met wat hij heeft, maar voortdurend naar iets hogers streeft. Deze neiging heeft, zoals alles, twee kanten: een licht- en een schaduwzijde. In de schaduwzijde is de mens blind en het hogere dat hij verlangt, is lager dan wat hij heeft; maar in de lichtzijde van deze neiging verafschuwt de mens al het gegevene en wil beslist slechts het allerhoogste, namelijk niet meer en niet minder dan de Heer Zelf!Hoofdstuk 16: Tweeërlei mensen - schepselen en kinderen. Eerste voorwaarden om tot het kindschap Gods te komen - Jakob Lorber - De Geestelijke zon (deel 2)
[8] Robert begeeft zich nu met de andere vrienden naar de aangeduide zaal, die heel groot is en van een grote hoeveelheid grote en kleine tafels is voorzien. Deze staan echter nog wanordelijk door elkaar, in overeenstemming met de gesteldheid van een geest, die al wel in het bezit is van allerlei liefdevolle principes, maar deze nog niet heeft geordend, waardoor ze nog onbruikbaar zijn voor de verschillende goede doelen. De geest kan nog niet onderscheiden hoe de volgorde als nummer één, twee, drie, enz. moet zijn. Om die reden moeten die geesten (Robert en zijn vrienden) nu voorop gaan om de tafels, die overeenkomen met de liefdadigheidsprincipes, te ordenen. Wanneer deze geordend zijn, kom Ikzelf en leid de gasten binnen in de goedheids- en liefdadigheidszaal, waar zij de hogere genaden en gaven ook in een hogere en zuiverder ordening zullen ontvangen.
Hoofdstuk 120: Kleding in het hiernamaals. Zegen van de Heer. Blum en zijn vrienden wordt gevraagd om de eetzaal gereed te maken. Hun wonderlijke ervaringen - Jakob Lorber - Van de hel tot de hemel (deel 1)
[9] De franciscaan zegt: 'Verklaar je eens wat nader. Wat is het dan, dat de graaf mij zou hebben gezegd? Hij zei dat hij en onze onbekende vriend ook zonder de tussenkomst van een derde genoeg hebben aan elkaar. Is dat dan zoiets buitengewoons? De derde, de Allerhoogste, zal waarschijnlijk nog heel lang op zich laten wachten, omdat zeker niemand van ons zich, gezien de morele gesteldheid van zijn wezen, waardig kan achten om God te aanschouwen. Zolang iemand echter een reeds waardige vriend van God aan zijn zijde heeft, die hem de juiste weg naar God wijst, kan hij ook gemakkelijk zeggen: 'Wij beiden hebben genoeg aan elkaar, ook zonder de tussenkomst van een derde'; vanzelfsprekend alleen voorlopig, want het zou wel treurig zijn als we nooit tot het aanschouwen van God zouden komen.'
Hoofdstuk 147: Bathianyi's wroeging. De Heer over het rijpingsproces in de mens tot de hoogste Godskennis. De nog blinde franciscaan krijgt duidelijke wenken van Miklosch - Jakob Lorber - Van de hel tot de hemel (deel 1)
[6] DE WIJZE zegt: 'O vriend, dat behoort niet tot de voordelen van ons leven, daar het ons allen de grootste nadelen zowel voor het natuurlijke als voor het geestelijke leven heeft bezorgd! Daarom spreekt het vanzelf, dat wij zulke echte nadelen voor ons leven zelfs buitengewoon goed kunnen laten varen. Onder datgene, wat ik dus eigenlijk 'voordelen van het leven' noemde, versta ik slechts die speciale eigenschap van ons natuurlijk leven, waardoor wij grotendeels heer zijn over de natuur en de gesteldheid van onze wereld!
Hoofdstuk 177: Nogmaals verduidelijking van de vraag over het kindschap Gods door Petrus - Zijn kritiek met betrekking tot de bloedschande onder de zonnemensen - Jakob Lorber - Bisschop Martinus
[6] De aardbodem van jullie planeet is dood, hard, steenachtig, en niet in staat om zonder het licht van de zon iets voort te brengen. De aardbodem van de zon daarentegen is zacht en mild, niet steenachtig en niet zanderig, maar hij is zo zacht als het vlees van een mens. Ofwel, opdat jullie het nog beter begrijpen: hij is vrijwel overal elastisch, zodat niemand, die eventueel op de grond zou vallen, zich pijnlijk zou kunnen bezeren; want het zou zijn alsof hij op een met lucht gevuld kussen viel. Bij deze gesteldheid is de aardbodem echter niet zo taai zoals bij jullie bijvoorbeeld het zogenaamde ‘gummi elasticum’, maar hij is heel los, en hij is niet alleen in zijn geheel zo elastisch, maar reeds in de kleinste delen ervan, die op zichzelf louter met de werkelijke levensether gevulde hulsjes zijn.
Hoofdstuk 1: De zon als compleet beeld van de planetenwerelden. Algemene dingen over aardbodem en plantengroei - Jakob Lorber - De natuurlijke zon
[10] Een soortgelijke gesteldheid bezitten weliswaar ook de onvolmaakte planeten, maar natuurlijk veel onvolmaakter, zowel wat betreft hun aantal als de inrichting ervan.
Hoofdstuk 2: De zonnemens in het algemeen - Jakob Lorber - De natuurlijke zon
[5] Maar Ik zie dat jullie deze vraag niet zullen kunnen beantwoorden. Daarom zal er wel niets anders overblijven dan jullie te zeggen, dat de reden enkel en alleen gelegen is in de overeenstemmende, bij deze toestand behorende, individuele gesteldheid van de geest, omdat iedere geest behalve het algemeen eigene ook iets heel speciaal eigens is gegeven - als het ware een aan de ene of de andere geest speciaal in eigendom gegeven pond. Door dit pond onderscheidt iedere afzonderlijke geest zich van iedere andere afzonderlijke geest. En dit verschil drukt zich dan ook op overeenstemmende wijze in de uiterlijke vorm uit, wat het duidelijkst blijkt in het gezicht van ieder mens.
Hoofdstuk 16: De landbouw op de middengordel. Groentetuin, schapenweide en broodakker - Jakob Lorber - De natuurlijke zon
[8] Om die reden worden ook bij voorkeur deze twee zonnegordels corresponderende gordels genoemd, omdat ze een onderlinge betrekking hebben zoals zojuist duidelijk uiteengezet is. Om dezelfde reden zullen jullie ook gemakkelijk inzien, waarom het hier niet nodig is elk van deze twee gordels afzonderlijk te behandelen, maar alleen de noordelijke. Want uit de gesteldheid van deze gordel zijn aan de hand van de hiervoor gegeven maatstaf immers gemakkelijk conclusies te trekken over de zuidelijke gordel, zoals ook uit een stijgende toonladder weer gemakkelijk een dalende afgeleid kan worden - aangezien toch overal één en dezelfde grondtoon de basis vormt.
Hoofdstuk 25: Het eerste paar nevengordels. Het landschap en de mensen daar. - Jakob Lorber - De natuurlijke zon
[9] Voordat wij echter naar de mensen zelf over zullen gaan, moeten wij de gesteldheid van het land van onze gordels nader in ogenschouw nemen.
Hoofdstuk 25: Het eerste paar nevengordels. Het landschap en de mensen daar. - Jakob Lorber - De natuurlijke zon
[21] Maar opdat we die huishouding, wat de gebouwen betreft, volkomen voor ons zien, maak Ik jullie tot slot nog opmerkzaam op de grote dierentuin, die zich achter de twee ronde gebouwen uitstrekt, al naargelang de grondgesteldheid. Deze dierentuin is eveneens omgeven door een soort muur, die vanaf de grond overal gelijkmatig zeventig klafter hoog is, vijf klafter dik is en aan de buitenzijde om de honderd klafter van een leun- of steunmuur voorzien is. Een gemiddeld grote dierentuin heeft een lengte van tienduizend klafter. En wat de breedte betreft, die is al naargelang de gesteldheid van de vlakte ook niet zelden zes- tot achtduizend klafter.
Hoofdstuk 37: 37 De mensen aldaar. Woonhuizen en huishoudelijke gebouwen op het vierde gordelpaar - Jakob Lorber - De natuurlijke zon
[5] Bekijk het oog van een mens of een dier eens! - Het komt volledig overeen met een hulsglobe, aangezien zich eveneens in het midden de kristallen pupil bevindt, die in de eerste plaats met name bij veel dieren een eigen licht heeft en het licht van andere voorwerpen op vrijwel dezelfde manier opneemt als een zon, van welke aard ook, doordat die zich binnen de huls bevindt. Bekijk dan (aan de binnenkant) de wanden van het oog, hoe die alle stralen, die ze door de kristallen lens heen en ondersteund door het eigen licht van diezelfde kristallen lens van buitenaf hebben opgenomen, onmiddellijk weer op iedere denkbare afstand naar buiten kaatsen. Want jullie moeten weten dat jullie niet de voorwerpen zelf zien, maar alleen de overeenkomstige afbeeldingen ervan, en dat komt doordat deze beelden door de aan de achterkant gelegen spiegelhuid door de kristallen lens heen worden opgenomen en onmiddellijk na het opnemen volkomen door en door verlicht weer buiten jullie gekaatst worden. Pas daar nemen jullie dan de voorwerpen waar op de plaats, waar de voorwerpen zich als zodanig buiten jullie in hun natuurlijke gesteldheid bevinden. Want als jullie de voorwerpen zelf zouden zien, zouden jullie die niet anders dan in hun echte natuurlijke grootte waarnemen, waarbij jullie dan natuurlijk op de plaats, waar jullie nu een stofmijt zien, een olifant, dat wil zeggen een dier zo groot als een olifant zouden zien, en met je geestelijke oog zelfs een wezen zo groot als een planeet.
Hoofdstuk 6: Het etherische, omvattende omhulsel van hemellichamen en stelsels van hemellichamen. De grootste verzameling hemellichamen: een hulsglobe - Jakob Lorber - De natuurlijke zon
[6] Welnu, precies zo is het ook, op uitgebreidere schaal, bij de bewoners van de zon, waar niet alleen de uiterlijke ontwikkeling van het gezicht van de mens, maar tevens alles, wat een zonnemens door zijn wil voortbrengt, de gesteldheid van zijn geest uitdrukt. Zodoende kan een zonnemens dus wel een plant, die hem op de grond van zijn buurman beviel, op zijn eigen grond voortbrengen; maar die zal er niet meer zo uitzien als die op de grond van de buurman. Waarom eigenlijk? - Omdat de buurman er ook niet zo uitziet, lichamelijk noch geestelijk, als zijn andere buurman; en dit verschillende, karakteristieke uiterlijk wordt ook merkbaar in alles, wat hij voortbrengt. Kijk, dat is de eigenlijke reden, waarom bij twee buren niets aangetroffen wordt wat precies gelijk is.
Hoofdstuk 16: De landbouw op de middengordel. Groentetuin, schapenweide en broodakker - Jakob Lorber - De natuurlijke zon
[5] Maar opdat er bij het beschrijven geen verwarrende verwisseling in jullie gemoed optreedt, zullen we hoofdzakelijk alleen de noordelijke gordel aan onze beschouwing onderwerpen, en de zuidelijke gordel alleen noemen, wanneer die soms afwijkt van de noordelijke.. Want jullie moeten van tevoren nog weten, dat de planeet Mercurius en de planeet Venus vrijwel dezelfde gesteldheid bezitten. Zo zijn de bewoners van de planeet evenals de bewoners van de planeet Venus vrijwel uitsluitend wijsheidsmensen. Het verschil tussen hen is alleen gelegen in het feit, dat de bewoners van Mercurius wijs willen worden, en dat ook inderdaad worden, via de weg van eigen, aanschouwelijke ervaringen, waaruit ze dan allerlei veronderstellingen en wijze conclusies trekken; vandaar dat deze mensen ook als geesten nog buitengewoon reislustig zijn en de hele schepping met eigen ogen willen bekijken, om zich zodoende op de hoogte te stellen en zich naar hun innerlijkste wezen ervan te overtuigen, dat hun conclusies van wijsheid tijdens hun lichamelijke leven geen verkeerde conclusies waren. Dat is dus het wezen of in zekere zin de voornaamste eigenschap van de bewoners van de planeet Mercurius.
Hoofdstuk 25: Het eerste paar nevengordels. Het landschap en de mensen daar. - Jakob Lorber - De natuurlijke zon
[3] Voordat Ik die slag echter zal geven, moet Ik jullie wel weer even naar de planeet Jupiter zelf brengen. - Hoewel deze planeet ruim vierduizend keer zo groot is als jullie aarde, die jullie bewonen, is er geen planeet die grotere overeenkomst vertoont met jullie aarde dan juist deze, met betrekking tot zowel de klimatologische gesteldheid als, ten gevolge hiervan, de vegetatie en dierenwereld. Weliswaar bezit hij nog vele karakteristieke eigenschappen, die op andere planeten in zekere zin overvloedig aanwezig zijn maar aan jullie planeet vreemd zijn, zowel in plantaardig als dierlijk opzicht; maar ondanks deze karakteristieke eigenschappen zouden jullie op deze planeet alles kunnen aantreffen, zij het op grotere schaal, wat er op en in jullie planeet aanwezig is.
Hoofdstuk 40: Planten- en dierenwereld op het vierde gordelpaar - Jakob Lorber - De natuurlijke zon
[5] Hoe ziet op de noordelijke gordel het land er dus uit? - Kijk maar naar Saturnus, dan zien jullie zodoende ook de gesteldheid van de landschappen van deze gordel.
Hoofdstuk 43: Het vijfde gordelpaar, overeenstemmend met Saturnus. Het land en de mensen daar - Jakob Lorber - De natuurlijke zon