5489 resultaten - Pagina 26 van 366
... 14 - 15 - 16 - 17 - 18 - 19 - 20 - 21 - 22 - 23 - 24 - 25 - 26 - 27 - 28 - 29 - 30 - 31 - 32 - 33 - 34 - 35 - 36 - 37 - 38 - 39 ...
[3] Zeg me - waarom sta je dan niet op die trede, waarop je volgens de wil van God zou moeten staan? Waarom ben je voortdurend de absolute tegenstelling van de wil van God? Waarom wil je liever voor eeuwig in de gruwelijkste kwellingen blijven, dan je tot de Heer, je God en Vader te wenden en als een teruggekeerde, verloren zoon in volheid de eeuwige vaderliefde te genieten in alle vrijheid en hoogste machtsvolkomenheid? Spreek, als je daartoe voldoende wijsheid bezit!'Hoofdstuk 117: Martinus' verzoeking door Satan in de verleidelijke gedaante van Satana - Jakob Lorber - Bisschop Martinus
[14] IK zeg: 'Mijn geliefde zoon, Ik zeg je: Maak je over alles maar zorgen, alleen daarover nooit! Want waar de kinderen zijn, daar is ook de Vader - en waar de Vader is, daar zijn ook de kinderen! Maar je weet dat Mijn familie groot is en nog groter de kudde van al Mijn schapen. Deze zullen wij dan allemaal in één huis brengen en er zal dan één kudde zijn en één herder! Maar daartoe zal er nog veel gedaan moeten worden.
Hoofdstuk 127: Bij de gesloten zonnedeur - De verhouding van licht tot werkzaamheid - Gedragswenken voor de sfeer van de wijsheid - Jakob Lorber - Bisschop Martinus
[9] Geloof Mij, Ik was oneindig zaliger aan het kruis, dan toen Ik door Mijn almachtig Woord hemel en aarde vorm begon te geven! Want als Schepper stond Ik als een onverbiddelijk rechter temidden van Mijn eeuwig ontoegankelijke Godheid. Aan het kruis echter hing Ik als de meest toegankelijke Vader vervuld van de hoogste liefde, reeds omgeven door zoveel kinderen - die in Mij de Vader weliswaar nog niet ten volle herkend hadden, omdat de gekruisigde Zoon, het lichaam van de Vader, hun in de weg stond, maar Mij toch met alle kracht als de Zoon van de allerhoogste Vader boven alles liefhadden.
Hoofdstuk 186: De zuivere vreugde van de kinderen is ook de vreugde van de hemelse Vader - Een heilige liefdes - en Godsgeheim - Over de kinderlijke eenvoud - Jakob Lorber - Bisschop Martinus
[6] Dus geloof ik ook vast, dat aan jouw ellende niemand schuldig is dan jij alleen! Mocht jij je op dit ogenblik tot de Heer willen wenden en als een echte verloren zoon terugkeren in de schoot van je heilige, eeuwige Vader: dan wil ik in jouw plaats voor eeuwig het meest ellendige wezen van de oneindigheid zijn, als Hij jou niet onmiddellijk met open armen tegemoet zou komen en je onder de grootste feestelijkheid van alle hemelen als Zijn liefste zoon zou opnemen!
Hoofdstuk 192: Martinus' verstandige antwoord aan Satan - Satan antwoordt op Martinus' voorstellen vanuit zijn grootheidswaan - Jakob Lorber - Bisschop Martinus
[5] Ach, het zou heel wat anders zijn, als je je naar de goede raad van Martinus zou hebben bekeerd en als een berouwvolle verloren zoon in de heilige schoot van de Vader teruggekeerd zou zijn! Dan zou je voor ons allen wel de meest welkome begeleider zijn geweest. Maar zo kunnen we je echt niet gebruiken.
Hoofdstuk 196: Martinus, Johannes en Satan - Martinus' eerlijkheid en de wijsheid en vastbeslotenheid van Johannes - Satans geest van tegenspraak en verwijt aan Johannes - Het antwoord van Johannes - Jakob Lorber - Bisschop Martinus
[10] Treffend heeft de Heer Zelf geschetst, hoe het met jullie gesteld is, toen Hij in de gelijkenis van de verloren zoon een groot feest bereidde en de andere zonen en kinderen van de vader vernamen, dat het in het huis van de vader vrolijk toeging; ze kwamen aanlopen en zeiden geërgerd: 'Voor ons die jou steeds trouw waren, heb je nog nooit een feest gegeven. Maar nu deze verworpene terug komt die je zo heeft beledigd, dat hemel en aarde er van beefden en star werden van ontzetting, geef je hem een zegelring en bereid je een groot feestmaal!'
Hoofdstuk 196: Martinus, Johannes en Satan - Martinus' eerlijkheid en de wijsheid en vastbeslotenheid van Johannes - Satans geest van tegenspraak en verwijt aan Johannes - Het antwoord van Johannes - Jakob Lorber - Bisschop Martinus
[48] Opmerking: Deze vermelding, die schijnbaar vorige mededelingen over de manen van Miron tegenspreekt, was voor de schrijfknecht van de Heer, Jakob Lorber, aanleiding tot de volgende bede: ‘O mijn zeer geliefde Heer en heilige Vader in Jezus! Ik arme, waardeloze zondaar en trage, onoplettende knecht vraag U uit de grond van mijn hart of U mij weer uit een verlegenheid wilt helpen! - Kijk, zoals U bekend is en altijd geweest is, heeft zich in het dictaat over de zon een kleine tegenstrijdigheid in getallen voorgedaan, en wel bij de laatste planeet waarover aanvankelijk in de inleiding gezegd is dat die slechts drie manen heeft; nu, bij de specifieke behandeling van dit hemellichaam wordt er echter gezegd, dat het tien manen heeft! - Hoe moet dat opgevat worden? - Hier sta ik, Heer en Vader, voor U en belijd vanuit mijn diepste innerlijk dat een dergelijke tegenstrijdigheid van getallen mij nog nooit van de wijs heeft gebracht; want ik weet maar al te goed en zeker, dat in U alles uiteindelijk opgelost wordt en tot de mooiste evenwichtige harmonie komt; maar zo is het niet bij iemand anders, die U, o Heer en Vader, heel goed kent. - Deze persoon heeft de scherpe schoolse punten van zijn verstand nog niet door een deemoedig en aan U overgegeven geloof stomp gemaakt, en één gesproken woord is al voldoende om zijn geloof te doen wankelen en mij, arme knecht, van bedrog te verdenken! - Geef, o Heer, vanwege deze man mij dus nu al de oplossing van deze getalstegenstrijdigheid, of leid mij er veilig vandaan, aangezien ik constant het gevaar loop om van bedrog in Uw naam verdacht gemaakt te worden, en geef deze genade aan iemand anders, maar laat mij Uw enige liefde en erbarmen! Want op deze manier ben ik niet veilig voor de strikken van de wereld. - help mij dus op de ene of andere manier. - Als ik voor dit heilige ambt van Uw grote genade te zwak ben, sterk mij dan in alles of zet iemand anders op mijn plaats. Want werkelijk, deze taak is mij al tot een grote last geworden, aangezien die een waarlijk groot en zwaar kruis is! - Maar zoals altijd geschiede ook deze keer Uw heilige wil. Amen’. De knecht kreeg het volgende, voor menig verstandelijk criticus betekenisvolle antwoord: ‘Schrijf dan, Zoon van Adam, die nog vuur van de hemel roept, wanneer je bekritiseerd wordt, om welke reden jij op oude gronden een ware Jakob bent! Kijk naar Mij: wat hebben de mensen al allemaal niet van Mij gemaakt! Hoe vaak ben Ik niet een bedrieger, een volksopruier, een Israëlitische leegloper, vagebond, zonderling, dwaas, een tovenaar, ja zelfs een dienaar van Beëlzebub genoemd!? - Ja, zelfs in deze tijd vergaat het Mij op aarde geen haar beter; men hoont en bespot Mij allerwegen, lacht Mij uit, of men loochent Mij helemaal en vernietigt daardoor tevens zeker tot de laatste letter Mijn woord en derhalve ook al Mijn genade en erbarmen. Waar Ik eventueel nog voor de schijn gediend wordt, hoef Ik je niet nader te beschrijven hoe zo’n dienst op zichzelf merendeels in elkaar zit; want dat weet je voor het grootste deel al! - En zie, toch laat Ik geen zwavel en vuur uit de hemel regenen! Wees ook jij dus zachtmoedig en bescheiden, en wees altijd vol liefde, zachtmoedigheid en geduld tegenover jouw broeders en zusters, dan zul je meer bij hen bereiken dan door zwavel en vuur uit de hemel! Als A.H.W. hier en daar tegen sommige dingen bezwaar maakt, hoeven we daarom nog niet boos op hem te worden; hij doet het immers niet om jou verdacht te maken, maar alleen ter wille van het licht. Daarom, Mijn Jakob, nog geen vuur uit de hemel dus! Ook is het niet nodig dat jij Mij daarom het ambt van genade wilt teruggeven, maar ga maar gewoon door; het juiste licht over iedere uiterlijk schijnbare tegenstrijdigheid zal op de juiste tijd en de juiste plaats wel doorbreken. Want als dat eerste onberispelijk geweest zou zijn, zou er geen ruimte voor iets anders gezocht worden! - Dat moet je goed begrijpen - en ook er ook acht op slaan waarom het Oude Testament bekritiseerd en er een Nieuw voor in de plaats werd gezet! - Zo is het hier dus ook. Drie korrels worden er in de aarde gelegd, die tienvoudige vrucht opleveren. Waarom niet drievoudig? Waarom moeten de drie gegeven korrels eerst in de aarde uitgebreid bekritiseerd worden, ja waarom te gronde gaan, om de nieuwe tien kinderen een vrije groei te schenken? Bij jullie spreken drie en tien elkaar weliswaar tegen, vanwege jullie hardheid, maar zo is het niet bij Mij; want in Mijn rijk zijn duizend als één en één gelijk aan een aantal van oneindig velen! - Wacht ook jij dus maar geduldig af, en vertrouw Mij, dat Ik echt allerhoogst wijs ben, dan zal op de juiste plaats wel blijken waarom er in het eerste bericht drie en in dat vandaag, als het ware het nieuwe bericht, tien manen staan! - Maar om te zorgen dat jij niet weer onnodig vurig wordt, zeg Ik je nu al dat er bij de onthulling en over de zon nog enkele tegenstrijdigheden over de gesteldheid voorkomen en zelfs nóg enkele zullen voorkomen. Maar als de zon af zal zijn, zullen alle tegenstrijdigheden opgelost worden! Daarom moet jij niet vurig en A.H.W. niet angstig worden. Want wat jij ontvangt is Mijn zaak, en Ik zal er wel in alle opzichten voor weten te zorgen dat die wordt zoals ze moet zijn; maar jij doet genoeg als je Mijn wil vervult! - Laat iedereen met zijn wereldse verstand maar lekker ver van Mijn gave blijven - anders lijkt hij op zaad, dat uit de hand van de zaaier op doornen en distels viel. Want in het verstand wonen allerlei zorgen. - Wie dus Mijn woord met zijn verstand in plaats van met zijn hart afmeet, zal de vruchten van Mijn zaad waarschijnlijk nooit oogsten. -Bij Matteüs (28: 1-7) komen er twee vrouwen naar het graf; er vindt een aardbeving plaats, er verschijnt een engel die de steen van het graf wentelt, erop gaat zitten en de twee vrouwen over Mij informeert. - Bij Markus (16: 1-7) komen er drie vrouwen, die zich zorgen maken vanwege de steen; deze wordt door een onzichtbare macht weggehaald, daarna gaan ze het graf binnen, zien daar een jongeman met een wit kleed aan de rechterkant zitten, die hen troost en inlichtingen over Mij geeft! - Bij Lukas (24: 1-7) komen er verscheidene niet genoemde vrouwen, met specerijen zelfs, die steen reeds afgewenteld vinden, direct het graf binnengaan, maar daar nog niemand vinden; na een poosje, waarin ze zich al zorgen zijn gaan maken, komen er twee mannen in glanzende kleren op hen toe die hun inlichtingen over Mij geven! - Bij Johannes (20: 1-14) komt er maar één vrouw, namelijk Magdalena, die het graf open aantreft, maar niemand erin; daarom loopt ze naar Petrus, en Petrus komt met de andere leerling haastig naar het graf en vinden daar behalve de opgestepelde linnen doeken niets, gaan vervolgens weer naar huis, en pas hierna kijkt de huilende Magdalena in het graf en ziet aan hoofd- en voeteneinde twee engelen in witte kleren, die alleen maar vragen: ‘Vrouw, waarom huil je?’ En nadat ze de vraag beantwoord heeft, sta Ik ook al achter haar! - Wat moet iemand, die hierbij uiterlijk, puur werelds en historisch volgens zijn verstand oordeelt, bij deze vier zeer verschillende mededelingen noodzakelijkerwijze wel vinden, als hij echt spitsvondig en kritisch te werk wil gaan? - Ik zeg je: ofwel de dood van zijn verstand, ofwel de dood van zijn geloof. De dood van zijn verstand, als hij daar een goddelijk mysterie vermoedt en dat aan Mijn wijsheid en almacht overlaat. De dood van zijn geloof echter, als hij zegt: Als het feit authentiek zou zijn, zouden daarin niet slechts vier, maar honderd geschiedschrijvers qua aantal, de wijze waarop, de woorden en in feite in alles overeen moeten stemmen - maar ieder van de vier evangelisten zegt iets heel anders! Wie heeft er gelijk? - Geen van hen! - En dus geloof ik ook niets! Maar kijk, noch het verstand, noch het geloof moet gedood worden. Hoe kan dat? Ik zeg je: alleen door liefde, deemoed, zachtmoedigheid en geduld! Als deze vier zaken één worden in de mens, zal er ook een grote hoeveelheid levend licht komen in zijn hart, waarin alle tegenstrijdigheden opgelost zullen worden! Neem dat in acht, dan zal het jullie ook duidelijk worden. Als jullie echter met je verstand Mijn schatgravers willen zijn, waarlijk, dan zullen jullie enkel afval vinden! - Wie echter zijn hart door zijn verstand wil wekken, zij ervan verzekerd dat het alleen maar doodt; want er is geen zwakkere liefde dan die van het verstand! - Wie echter het leven wil ontvangen, moet zacht en geduldig liefhebben en geloven en niet als een slechte rentmeester een voorbarige verantwoording van Mij verlangen, want ware kinderen hebben de Vader lief en twisten niet met Hem! - Begrijp dat goed! - Amen’.
Hoofdstuk 74: Verwijzingen - Jakob Lorber - De natuurlijke zon
[20] Laat de vader niet voor zijn zoon een mooiere jas maken dan hijzelf draagt? En de moeder gaat met haar dochters in de modezaken en zoekt uren lang kleding uit, waarin haar dochters des te beter uitkomen om daarmee 'veroveringen' te maken. Waarom veroveringen? Vernederingen zouden het volgens Mijn woorden moeten zijn, waarnaar de mensheid moest streven. Omdat het echter veroveringen zijn, is het goed dat er tirannen zijn; ja, ze zijn zelfs engelen, omdat ze de veroveringszucht zoveel mogelijk door belastingen en andere wetten de kop indrukken.
Hoofdstuk 63: Over de menselijke eerzucht - Jakob Lorber - Aarde en Maan
[21] Dit zegt de vader tegen zijn zoon: ,Je moet je zo leren gedragen, dat alle ogen en oren op je gericht zijn en je daardoor onontbeerlijk bent voor de hele maatschappij' of met andere woorden gezegd: probeer de eerste in de samenleving te worden. Waarom zegt de vader niet liever: 'Zoon, trek je terug! Het is beter dat je van onder af je ogen op de samenleving richt, dan dat heel de gemeenschap haar ogen op jou richt!' - Of wat is beter, de grondsteen van een gebouw te zijn of de topgevel? Als er storm komt, die het dak en het huis vernielt, zal die dan ook de grondsteen van zijn plaats brengen?
Hoofdstuk 63: Over de menselijke eerzucht - Jakob Lorber - Aarde en Maan
[14] De mensen zelf hebben God terzijde geschoven en hun eigen hoogmoedsdemon op de troon gezet en wat ze eens deden, doen ze nog; want overal zorgen de ouders dat hun kinderen iets beters en hogers worden dan zijzelf. De eenvoudige boer wil in zijn hart, ook al kan hij zijn wens niet uitvoeren, dat zijn zoon een grote heer wordt en zijn dochter, als ze maar een lief gezichtje heeft, tenminste de vrouw van een burger uit de stad wordt of de vrouw van een ambtenaar op het platteland. Een schoenmaker wil zijn kinderen volstrekt niet zijn ambacht laten leren en heeft hij een dochter die eerder mooi is dan lelijk, dan zou het niemand, die hetzelfde vak uitoefent, geraden zijn haar tot vrouw te verlangen, omdat ze gemakkelijk de vrouw van een ambtenaar kan worden of nog iets hogers. De zoon van de schoenmaker moet natuurlijk studeren en dan hogerop klimmen. Is de dochter van zo'n dwaas werkelijk de vrouw van een landheer geworden en de zoon misschien zelfs griffier bij de rechtbank, dan mag de vader niet meer zo brutaal zijn zijn hooggeplaatste kinderen met de hoed op het hoofd te naderen. Het krenkt hem wel erg en hij stort vaak bitter tranen dat zijn kinderen hem niet meer willen kennen; maar hem geschiedt recht. Waarom was hij zo' n ezel en had hij er plezier in, in plaats van twee stutten voor zijn ouderdom, twee tirannen op te voeden.
Hoofdstuk 63: Over de menselijke eerzucht - Jakob Lorber - Aarde en Maan
[16] Wie laat de kinderen studeren? De ouders. Waarom? Opdat de kinderen iets zullen worden - En wat zullen de kinderen worden? Heel natuurlijk, als het mogelijk is altijd meer dan de ouders; want overal zegt men: 'Ik laat mijn zoon studeren, zodat hij later of een geestelijke of een ambtenaar kan worden en als hij een hoge ambtenaar of zelfs minister zou worden, of als geestelijke het misschien tot bisschop zou brengen, had ik dat het liefst.' Zo spreekt het gemoed van een vader en eveneens het hart van een moeder. Maar dat een vader zou zeggen: 'Ik laat mijn kinderen alleen maar studeren om nuttige kennis te vergaren en dan met verstandig overleg en profijt dat te worden wat ikzelf ben of misschien iets minder - maar goed en rechtschapen!', dat zal men niet vaak horen en nog minder Mijn woord: 'Wie onder u de eerste wil zijn, die zij de laatste en uw aller knecht. '
Hoofdstuk 63: Over de menselijke eerzucht - Jakob Lorber - Aarde en Maan
[8] en opdat u ernstig in uw hart vermaand zult worden en dan uw liefde zult versterken, in welke alle rijkdom van het zeker weten is om het grote geheim van God de Vader in Zijn Zoon Jezus Christus te verstaan,
Hoofdstuk 1: Hoofdstuk 1 - Jakob Lorber - Brief van Paulus aan de gemeente in Laodicea
[16] en daarin vast geworteld moet zijn en standvastig zijn in het geloof, dus zoals ik het u geleerd heb in de geest van onze Heer Jezus Christus, de levende Zoon van God,die heerst ter rechterzijde van de Vader in eeuwigheid.
Hoofdstuk 1: Hoofdstuk 1 - Jakob Lorber - Brief van Paulus aan de gemeente in Laodicea
[42] Maar dit, lieve broeders, moet altijd een ware ceremonie onder u zijn, dat u in geest en waarheid God, de Vader in de Zoon, de eer geeft doordat u Hem steeds boven alles in Zijn Zoon liefhebt, die voor ons allen uit liefde aan het kruis gestorven is om ons het kindschap terug te geven, dat de vaderen vanaf Adam allemaal verbeurd hebben.
Hoofdstuk 3: Hoofdstuk 3 - Jakob Lorber - Brief van Paulus aan de gemeente in Laodicea
[11] Lorber was de oudste zoon van een wijnbouwer in Kalischa, gemeente Jahring, bij Graz. Zijn vader was amateur-musicus, kapelmeester van een muziekvereniging. Zijn moeder was een vrome wijze huisvrouw, die haar eerstgeborene een warm hart toedroeg. Al vanaf zijn prilste jeugd bleek de jonge Jakob rijke geestelijke talenten te hebben meegekregen. Zijn ouders zagen hem al priester worden en lieten hem doorleren. Hij werd echter geen priester, maar leraar, en gaf na zijn opleiding daartoe te hebben voltooid ook dat beroep eraan. Hij wijdde zich tenslotte toch definitief en beroepsmatig aan zijn grootste liefhebberij: de muziek.
Hoofdstuk 0: Voorwoord - Jakob Lorber - Drie dagen in de tempel