82 resultaten - Pagina 4 van 6
1 - 2 - 3 - 4 - 5 - 6
[11] En juist de mensen van onze zesde zonnegordel zijn van dit soort. - Hun voornaamste kracht drukt zich uit in bouwen, terwijl zij in geestelijk opzicht overeenstemmen met die organen in het lichaam van de mens, waardoor de eigenlijke vegetatieve opbouw van het lichaam bewerkstelligd wordt.Hoofdstuk 47: De grote ringweg op het zesde gordelpaar - Jakob Lorber - De natuurlijke zon
[46] Ook op aarde bestaan er dieren die elektrische schokken afgeven; de sidderaal in het noordoosten van Zuid Amerika wekt met zijn elektrische organen schokken van 330 volt op.
Hoofdstuk 74: Verwijzingen - Jakob Lorber - De natuurlijke zon
[2] Hoe groot, vragen jullie, zou dit hart wel mogen zijn? Jullie weten immers, dat bij Mij overal voor die verhouding wordt gezorgd die noodzakelijk is; zo is het ook zeker het geval bij het hart van de aarde. Zo groot als de aarde is, zo moet ook een naar verhouding groot hart of zwaartepunt in de aarde aanwezig zijn, opdat in haar talloos vele kamers die kracht kan worden opgewekt, die sterk genoeg is om al de verschillende levenssappen van de aarde in de uitgestrekte organen naar buiten te drijven en, als de sappen hun dienst verricht hebben, deze dan ter verdere verzadiging weer naar zich toe te trekken.
Hoofdstuk 2: Het hart van de aarde - Jakob Lorber - Aarde en Maan
[8] Zoals bijvoorbeeld de materie van de ingewanden van de dieren. Hoe vaak en hoe sterk wordt deze materie benut, en toch houdt ze - hoewel ze er uitziet alsof ze heel zwak is - ondanks die grote uitingen van kracht geruime tijd onverwoestbaar stand. Als jullie verder nog de veel tederder organen van de vogels nader bekijken, waarin zelfs stenen fijngewreven en verteerd woden, dan zal het nog duidelijker worden, hoe het alleen maar op een bepaalde kwaliteit van de materie aankomt, die, daar ze stevig genoeg is gemaakt, de krachten die in haar ontwikkeld worden zonder schade in zich kan laten werken.
Hoofdstuk 2: Het hart van de aarde - Jakob Lorber - Aarde en Maan
[16] Als het mogelijk zou zijn om het zwaartepunt dat in de aarde werkt, met het natuurlijke oog te zien, zou men dit zien als een vuur, dat met ongelooflijke snelheid door bepaalde organen van de aarde schiet, die daarvoor geschikt zijn; daardoor wordt de reactie opgewekt, die voor het behoud van het aardelichaam in al haar onderdelen noodzakelijk is.
Hoofdstuk 4: Het wezen van de materie en de geesten die haar oergrond vormen - Jakob Lorber - Aarde en Maan
[7] Laten we een boom bekijken. Wat is het eerste wat we aan hem ontdekken? Dat is de bast die op zichzelf weer kan worden verdeeld in de buitenste dode schors en in de daarbinnen levende bast, spint genaamd; dat is de eerste boom. De tweede boom, die geheel verschillend is van de eerste, is het eigenlijke vaste hout, een combinatie van talrijke buisjes die in de mooiste orde naast elkaar lopen. Dat is de tweede boom. De derde of de inwendige boom is de kern, gewoonlijk een wijdere buis die geheel met een sponsachtig cellenweefsel opgevuld is; die cellen zuigen het sap eerst uit de aarde op, zuiveren het en stuwen het dan door hun uitzettende en samentrek kende kracht in de talloze organen van de andere boom naar buiten.
Hoofdstuk 5: De inwendige bouw van de aarde - Jakob Lorber - Aarde en Maan
[16] Zoals bij een boom uit zijn hart talloos vele kanalen opstijgen en zoals van de kern van de boom, die in zekere mate een voortzetting van het hart van de boom is, ook weer vele nog kleinere dwarsbuisjes lopen en de omhoog lopende kanalen vooral in de buurt van de stam steeds vaker gekruist doorbreken, zo is dat ook bij het aardelichaam het geval. Hoe dichter de organen bij het hart liggen, des te groter zijn ze. Hoe verder ze daarvan verwijderd zijn, des te kleiner zijn ze en des te meer tot in het oneindige vertakt.
Hoofdstuk 6: Over de zwaartepunten en de sappen van de aarde - Jakob Lorber - Aarde en Maan
[1] Bij elk dier is de milt één van de belangrijkste organen na de longen; Het is de eigenlijke energiebron van elk dierlijk lichaam. Dit orgaan is tot behoud van het leven net zo noodzakelijk als het hart, de maag en de longen, want zonder de milt zouden de organen in elk dierlijk lichaam dood zijn.
Hoofdstuk 9: De milt van de aarde - Jakob Lorber - Aarde en Maan
[5] Soortgelijke, weliswaar oneindig kunstiger locomotieven, zijn de dierlijke lichamen; maar hun hele mechanisme, dat uit talloos vele delen en organen bestaat, zou tot niets dienen als de vuurhaard zou ontbreken. Pas deze zet al de tot zich genomen voedselbestanddelen om en drijft ze door zijn eigen kracht in de vaten verder, waar ze in bloed overgaan en dan eerst naar het hart worden gevoerd en hiervandaan naar hun eigenlijke bestemming.
Hoofdstuk 9: De milt van de aarde - Jakob Lorber - Aarde en Maan
[10] Laten we nu een dier bezien. Iedereen ziet duidelijk bij een dier het eerst de huid, die geheel opgevuld is en de gestalte van het dier duidelijk laat zien. Binnen de vaak uit meerdere lagen bestaande huid is het vaste beenderenstelsel, dat door een spier- en gedeeltelijk kraakbeenachtige vleesmassa stevig bij elkaar wordt gehouden, net zoals de harde schaal van een noot of de schedel van elk hoofd. Dat is het tweede dier, ook wel geraamtedier genoemd. Binnen dit beenderenstelsel zijn diens ingewanden, zoals longen, lever, milt, darmen en temidden van deze meer edele delen van het dier het hart zelf, dat het leven voortbrengt; dat is nu het derde dier waardoor de beide buitenste delen hun voeding en leven ontvangen, en wel door de talloze organen en vaten, die van binnenuit in de twee buitenste uitlopen.
Hoofdstuk 5: De inwendige bouw van de aarde - Jakob Lorber - Aarde en Maan
[2] We hebben al eens aangeduid, dat naast het belangrijkste zwaartepunt zich nog veel andere, kleinere zwaartepunten in de materie bevinden; maar we hebben het 'waar' niet besproken, omdat we het in een later stadium beter zouden kunnen verklaren. Nu is het dan het juiste tijdstip en de geschikte plaats om het 'waar' van de nevenzwaartepunten op een heel aanschouwelijke manier vast te stellen. We weten al uit het voorgaande, dat het zwaartepunt in de organische materie het eigenlijk leven gevende werkingspunt is; omdat dit ontegenzeglijk het geval is, is in zekere zin elke plaats in de materie daar ook een klein nevenzwaarte - of werkingspunt, waar de boven besproken dwarsorganen de omhooglopende organen als het ware doorboren en hier op het kruispunt in de opstijgende organen een bijzondere werking teweegbrengen, wat iemand zich ook met andere hulpmiddelen plastisch kan voorstellen.
Hoofdstuk 6: Over de zwaartepunten en de sappen van de aarde - Jakob Lorber - Aarde en Maan
[15] De aarde moet door transpiratie van de talloze organen, al het materiaal dat in haar is aan de oppervlakte brengen. Datgene wat daar aan de oppervlakte wordt afgeleverd, wordt eerst door de planten en dan door de dieren opgenomen en in hen weer in datgene veranderd, wat het oorspronkelijk was. Waar zou het dier het bloed vandaan krijgen als het al niet van te voren in de aarde zou zijn? Waar zou het water vandaan komen als het al niet van te voren in de aarde zou zijn? Kortom, de aarde moet al datgene in zich bergen, wat de op haar levende wezens in zich hebben, zoals een hoofdluis hetzelfde, natuurlijk in aanzienlijk veranderde en kleinere vorm, in zich heeft als het dier of de mens, die voor dat kleine diertje namelijk ook een hemellichaam is.
Hoofdstuk 8: Long en ademhaling van de aarde - Jakob Lorber - Aarde en Maan
[8] We hebben dus hieruit gezien, dat de milt een van de noodzakelijkste organen van het dierlijk lichaam is, omdat ze de eigenlijke drijfkracht voor alle andere dierlijke mechanismen in zich opwekt, bewaart en aan andere delen afgeeft.
Hoofdstuk 9: De milt van de aarde - Jakob Lorber - Aarde en Maan
[13] Dan beschouwen we de talloze kokendhete waterbronnen, die hun verwarming eveneens van dit hoofdorgaan van de aarde betrekken, zij het dan niet onmiddellijk, dan toch via vurige organen die met dit aardorgaan in de nauwste verbinding staan. Dit is de tweede uitwerking van dit aardorgaan die op het aardoppervlak merkbaar is.
Hoofdstuk 9: De milt van de aarde - Jakob Lorber - Aarde en Maan
[14] Laten we dan verder kijken naar de wolken en nevels en ook naar de winden die deze wolken en nevels bewegen. Dat alles is een uitwerking van de aardemilt, want haar centrale hoofdvuur dringt door talloze organen van de aarde heen en verwarmt die overal voldoende. Als men slechts enkele kilometers in de aarde zou doordringen, zou men zich kunnen overtuigen hoe machtig reeds hier dit innerlijk verwarmingsorgaan van de aarde werkt. Als er nu water in deze diepten doordringt, wordt dat weldra in dampen omgezet. Deze blazen de aardehuid omhoog en dringen dan langzamerhand als gas door de poriën, kloven en andere spleten van de aardkorst, vullen op die manier de lucht en verstoren haar evenwicht, waardoor dan de winden ontstaan. Als deze in het binnenste van de aarde gevormde waterdamp en gassen - vaak ten gevolge van de te grote druk - met geweld een uitweg zoeken, dan wordt daardoor een grote of kleine aardbeving veroorzaakt en in de nabijheid van de uitbarsting treden vernielende orkanen, wervelwinden en soms ook vuurhozen op. Hier hebben we dan weer een derde aanschouwelijk verschijnsel aan de aardoppervlakte, dat door dit orgaan wordt veroorzaakt.
Hoofdstuk 9: De milt van de aarde - Jakob Lorber - Aarde en Maan