11264 resultaten - Pagina 34 van 751
... 22 - 23 - 24 - 25 - 26 - 27 - 28 - 29 - 30 - 31 - 32 - 33 - 34 - 35 - 36 - 37 - 38 - 39 - 40 - 41 - 42 - 43 - 44 - 45 - 46 - 47 ...
[10] Jullie moeten je de klank van een harp niet voorstellen zoals een soortgelijk instrument op jullie aarde klinkt; maar de klank van zo’n harp is zo buitengewoon zuiver en zodanig in staat tot iedere aanzwelling van de uiterste zachtheid tot de grootste kracht, dat jullie je daar op jullie planeet absoluut geen enkele voorstelling van kunnen maken. Wat de kracht ervan betreft: de helderste klok bij jullie klinkt daarbij vergeleken maar pianissimo. Ook wat echter de uiterste zachtheid van die klank betreft kunnen jullie op geen van jullie instrumenten zulke werkelijk geestelijk zachte tonen voortbrengen, zoals die met zo’n harp voortgebracht kunnen worden. Bovendien is ook de toon bij een harp van jullie maar van korte duur, terwijl een eenmaal aangeslagen toon van zo’n zonneharp net zolang voortklinkt tot de musicus hem stopt. En zo is één zo’n harp ook in staat alle mogelijke verschillende klanken voort te brengen, en wel zo, dat één zo’n harp op aarde heel goed een tienvoudig, volledig bezet orkest te vervangen. Wanneer jullie dit in het oog houden, kunnen jullie je van zo’n concert op de zon wel enigszins een begrip vormen.Hoofdstuk 19: De inwendige inrichting van een tempel van het eenvoudige type. Een tempelorkest - Jakob Lorber - De natuurlijke zon
[15] Wanneer jullie deze twee gordels nu tegen elkaar houden, zullen jullie van noord naar zuid vanzelfsprekend opmerken, dat op de noordelijke gordel het hoogland het noordelijkste gedeelte is; in het midden ligt het gewone, lagere bergland, en het zuidelijkste gedeelte van deze gordel wordt gevormd door de watergordel. - Op de zuidelijke gordel is het precies omgekeerd; want daar vormt de watergordel het noordelijkste gedeelte; het middelste gedeelte is eveneens het lagere berglandschap, en het zuidelijkste gedeelte wordt ingenomen door de hoogvlakte.
Hoofdstuk 25: Het eerste paar nevengordels. Het landschap en de mensen daar. - Jakob Lorber - De natuurlijke zon
[11] Zo bestaat er ook een regel dat er - behalve slechts enkele huisvogels zoals kippen en duiven alsook het reeds beschreven dier - geen ander huisdier bij huis gehouden mag worden. - Nu zullen jullie de vraag stellen: Als deze maatschappelijke regel volkomen effectief wil zijn, moet die dan niet ook rekening houden met de intelligentie van de dieren? - Ik zeg jullie: Dat is niet nodig, want deze regel vertelt de bewoners alleen maar, dat zij hun niet zelden vele vierkante mijlen grote stukken grond bij het huis zodanig moeten omheinen, dat de dieren daar niet kunnen komen.
Hoofdstuk 40: Planten- en dierenwereld op het vierde gordelpaar - Jakob Lorber - De natuurlijke zon
[1] Jullie zullen je wel voorstellen, en bij jezelf zeggen: Waar zulke grote huizen zijn, zullen ook wel buitengewoon uitgebreide huisregels moeten zijn om zo’n huis in de juiste orde te houden. Maar dat is hier absoluut niet zo. Bij alle grootsheid van het huis zijn de regels ervan toch zo eenvoudig als jullie je maar kunnen voorstellen. En met de huisregels zijn tevens de maatschappelijke tot één geheel versmolten.
Hoofdstuk 51: Huisregels, maatschappelijke en religieuze instellingen op het zesde gordelpaar - Jakob Lorber - De natuurlijke zon
[1] Aangezien we onze beschouwingen op deze planeet reeds bij de planten- en dierenwereld begonnen zijn, zullen we ons daar nog een tijd mee bezig houden en daar nog menige zeldzaamheid zien.
Hoofdstuk 55: De trouwboom, het levende riet en de vliegende broodboom - Jakob Lorber - De natuurlijke zon
[2] De lichamelijke vorm van beide geslachten is gewoonlijk heel mooi, hoewel ook hierin grote afwijkingen bestaan. Om ons van de gestalte van de mensen van deze planeet in kort bestek en zo volkomen mogelijke voorstellen te kunnen maken, zullen we ons in ieder opzicht bij de middenklasse houden; want vanuit dat gezichtspunt zullen dan alle mogelijke zijlijnen toch wel gemakkelijk herkend kunnen worden. We zullen dus in de eerste plaats de man met een lengte van dertig klafter en de vrouw van ongeveer achtentwintig klafter in ogenschouw nemen.
Hoofdstuk 61: De mensen van Miron. Woonhuizen en dorpen daar - Jakob Lorber - De natuurlijke zon
[11] Nu zullen jullie wel vragen: Wat voor doel hebben deze dieren eigenlijk op deze planeet? - Een heel belangrijk doel. Want ten eerste vormen ze in metafysisch opzicht het overgangsniveau van het eigenlijke dierenrijk naar de mens. Ten tweede zijn ze in natuurlijk opzicht de meest beproefde schoonmakers van de lucht, die op deze planeet zeer noodzakelijk zijn. Want hoe sterk de lucht van deze planeet niet zelden tot een hoogte van vijftig tot honderd Duitse mijl van allerlei in de lucht zwevende en tegelijk vormveranderlijke dierlijke en plantaardige wezens vervuld is, die daarin leven, is voor een deel al genoemd. Maar desondanks blijft er nog heel veel te vermelden, en jullie kunnen met grote zekerheid aannemen, dat dergelijke verschijnselen met name tegen de avond zo sterk op komen zetten, dat de zon daardoor geheel en al verduisterd wordt, zoals jullie nog nooit gezien hebben, behalve bij een totale zonsverduistering. Wanneer zo’n vormveranderlijk luchtverschijnsel in aantocht is, stijgen er al gauw miljoenen van zulke dieren met grote snelheid uit de bergen en soms ook uit de onherbergzame dalen en kloven op, die heel snel zo’n vormveranderlijke, in de lucht zwevende wolk bereiken. Dat deze dieren hier een goed smakend maal houden, hoeft nauwelijks gezegd te worden. Ze eten niet zelden een meer dan honderd kubieke mijl grote, goed gevulde wolk binnen een tijdsbestek van enkele uren vrijwel helemaal op. Dat dat voor de mensen een grote weldaad is, hoeft eveneens nauwelijks gezegd te worden.
Hoofdstuk 60: De grote rijkdom van de dierenwereld op Miron. De tweevoetige dieren - Jakob Lorber - De natuurlijke zon
[7] Tenslotte is er nog een verschijnsel, dat wel minder vaak wordt gezien, maar toch zeer de moeite waard is om te worden opgemerkt, omdat het zogezegd een zuiver geestelijk verschijnsel is, dat echter toch met het lichamelijk oog kan worden waargenomen. Dit verschijnsel vertoont zich slechts op zeer warme dagen en is te zien als een soort wit-blauwe strepen. Deze strepen zijn een moment, waarop de zalige geesten als het ware allen gemeenschappelijk samenkomen, zich in de rust verheugen en dan beraadslagen wat te doen en hoe aan de nieuwe geesten bestuurlijke taken voor te leggen. Op zulke dagen is het dan ook op de aardbodem bijna doodstil. Geen blaadje beweegt, geen gewone wolk is te zien en op aarde is het drukkend heet. Deze toestand duurt echter niet lang. Wordt als het ware deze zitting opgeheven, dan komt alles weer gauw in beweging, vooral als er nieuwe geesten voor het beheer van de lucht, de bergen en de zeeën worden aangesteld. Dan is het niet zelden het geval dat de nieuwe bezems schoner vegen dan de oude. Daarom komen er na zulke verschijnselen allerlei winden en de barometers zullen aanhoudend op 'veranderlijk' staan, zodat het bij dergelijke verschijnselen met de bestendigheid van het weer een tijdlang is afgelopen.
Hoofdstuk 26: Verschijnselen in de derde luchtregio - Jakob Lorber - Aarde en Maan
[9] Dat is de reden waarom het lichaam eens moet sterven of beter gezegd, opgelost moet worden; het moet geheel in allerlei vormen overgaan, in deze weer sterven of opgelost worden en na deze oplossing in allerlei infusoriën overgaan. Deze gaan weer in de planten over; de planten vergaan dan gedeeltelijk in de aarde, gedeeltelijk in het vuur, gedeeltelijk in de maag van dieren en dat gaat zolang door totdat het laatste atoom vrij opgelost wordt. Bij sommige mensen zullen enkele honderden jaren hiervoor nodig zijn en bij sommige ijdele dwazen, die hun vlees liefhebben, wel enkele duizenden jaren, voordat hun achtergebleven lichaam volledig ontbonden zal zijn. Van elk lichaam zal echter steeds het eigenlijke zuiver helse element nooit kunnen vergaan, omdat het datgene is wat eigenlijk oorspronkelijk deel uitmaakte van satan, opdat deze voortdurend een lichaam blijft behouden. Maar wat ook maar als kleinste zielesubstantie aan de ziel kleeft, wordt de satan afgenomen en bij de eigenlijke ziel van de mens ingelijfd. En zo zal langzamerhand de hele ziel van satan opstaan in veel mensen, waarvan ieder apart volmaakter zal zijn dan de hele vroegere grote geest. En opdat elke ziel een volkomen evenbeeld van God zal worden, wordt bij elke ziel een nieuwe geest uit God ingeplant en zij wordt daardoor een nieuw schepsel. En dat is de nieuwe schepping, die door het vuur van de goddelijke liefde helemaal omgevormd wordt. De oude schepping zal echter terugzinken in haar stof en in haar steeds groter wordende machteloosheid en zal verharden en tot ondergrond en voetbank voor de nieuwe worden.
Hoofdstuk 54: De wet van de zieledeling - Jakob Lorber - Aarde en Maan
[7] Met deze lotdagen moet de mens rekening houden, dan zullen veel domme stormen, bliksem, donder, regen en slaghagel, sneeuw en ijs in zijn hart achterwege blijven. En als dergelijke stormen en slecht weer zullen uitblijven, dan zou de geest uitzijn kamertje in de vrije wereld van het hart durven treden en zou de ziel de lotdag van het eeuwige leven verkondigen! Zolang echter in het hart aanhoudend allerlei zware onweders razen, die van de miserabele lotdagen afkomstig zijn, dan blijft de geest in zijn kamertje en de mens blijft wat hij was, alleen maar een verachtelijk dier, dat bezwaarlijk ooit in de hemelse dierenriem wordt opgenomen.
Hoofdstuk 68: Over bijgeloof 1 - Jakob Lorber - Aarde en Maan
[6] Jullie zullen wel vragen: Waarom zo'n wonderlijke gestalte? Kijk, zoals we al weten is de temperatuur van de maan heel anders dan de temperatuur op aarde. In verloop van bijna 28 aarddagen wordt de maanaarde met meters dikke sneeuw bedekt, daarna in de volgende zeven aarddagen vaak in alle richtingen overstroomd en spoedig daarna weer door een niet uit te houden zonnehitte geteisterd.
Hoofdstuk 76: De dieren op de maan - Jakob Lorber - Aarde en Maan
[7] Welke eer bewijzen de wereldse mensen op aarde Mij en met wat voor lofprijzing betalen ze Mij de gepaste tol? Besteden deze wereldse mensen niet al hun zorg aan hun vuile lijf? Sommigen zijn altijd door bezorgd bezig om te bedenken met welke vodden ze de mesthoop van hun geest zullen omhullen. Weer anderen zijn bezig met te bedenken wat voor heerlijk eten ze wel niet zullen klaarmaken om dat dan daarna in hun maag, als de werkelijke arbeidsplaats van de dood, naar binnen te schuiven. Weer anderen zijn bezorgd over hun prachtige huis, over een schitterende inrichting, zachte stoelen en sofa' s, glanzende tafels en heel zachte bedden om daarin des te gemakkelijker, zowel overdag als 's nachts, te luieren en er nauwkeurig acht op te slaan, dat hun innerlijk meest geliefde vriend 'maag' toch niet een of andere beledigende druk of zelfs een iets pijnlijke kwelling zou ondervinden. Ook zijn deze vrienden van de maag heel erg bang voor zonnestralen, waarom ze dan ook zorg dragen dat niet teveel zonlicht door het raam naar binnen komt, waarom ze hun ramen dan ook met allerlei vodden behangen. Merken jullie niet dat zulke mensen hier al een flauwe verwantschap vertonen met de holbewoners op de maan, die, omdat ze zich niet meer zulke prachtige huizen kunnen inrichten en niet meer in staat zijn hun ramen met vodden te behangen, daarom voor de zonnestralen in hun holen vluchten en daarin ook tot laat in de middag blijven, net zoals de mensen op aarde die het zich gemakkelijk maken, zichzelf goed doen en die vanuit hun kamers in mooi beklede en verende wagens stappen om, naar hun mening, voor hun lichamelijke gezondheid wat passende beweging te nemen. En weer anderen hebben geen belangrijker werk dan zaken doen en met geld woekeren. En nog weer anderen hebben geen andere gedachten dan zich op te dirken, wat vooral door het vrouwelijk geslacht ijverig wordt betracht en wel met het rechtschapen doel een of ander onervaren jongmens daardoor voor de mal te houden en grof te bedriegen. Dit doet trouwens geen rechtschapen meisje, want als ze haar werkelijke innerlijke waarde erkent en daardoor ook de waarde van haar medemens, vraag je dan af, zou ze zich dan wel zo opdirken om iemand te bedriegen en te doen als de joden, die het slechte metaal oppoetsen om het als goud aan een of andere dwaas te verkopen? Ik zeg: dat zal ze niet doen, omdat ze erkent dat ze geen namaak, maar echt goud is, waarvoor ook geen dwaas maar een verstandig mens nodig is om dadelijk te erkennen dat het goud is en het voor de juiste prijs te nemen. Zie - Ik zou nog heel veel meer over wereldse mensen kunnen vertellen; maar het is ter verduidelijking van de zaak niet nodig.
Hoofdstuk 78: Vier vragen met betrekking tot de maan - Jakob Lorber - Aarde en Maan
[13] Daarom moeten daar de mannen hun vrouwen ronddragen, opdat ze door de hen steeds drukkende last van hun zinnelijke vlees lust zullen genezen. Waarlijk Ik zeg jullie: op aarde moest een koning in zijn rijk zo'n beslist noodzakelijke plicht aan alle wellustigen opleggen, namelijk dat, als zo'n wellusteling met een deerne overspel had gepleegd, hij haar dan een heel jaar lang op zijn rug moest rondslepen en haar zo dag en nacht, liggend, zittend, staand of lopend bij zich moest houden. Voorwaar, hij zal in deze tijd het zoete vlees zeker zo beu worden, als iemand die zijn maag zo bedorven heeft door het snoepen van honing, dat hij, als hij weer hersteld is, nog banger is voor de honing dan voor de bij die steekt!
Hoofdstuk 78: Vier vragen met betrekking tot de maan - Jakob Lorber - Aarde en Maan
[29] Ik zei: 'Omdat je zo goed voor Mij hebt gepleit zal Ik dat inderdaad voor je doen, maar dan moet je eerst even die twee ezelsoren aan de uiterste puntjes beetpakken en ze dan tussen je vingers iets omhoog houden, dan zullen we eens zien of die Perzische tovenaars dit 'kunstje' ook kunnen!'
Hoofdstuk 16: Vraag van Barnabas. Berisping en tegenvraag van de Heer. Verlegenheid en excuus van Barnabas. Het wonder met de ezelsoren en de levende ezel. - Jakob Lorber - Drie dagen in de tempel
[12] Joram zei: 'Het heeft er alle schijn van, beste brave jongen, dat jij je toch enigszins vergist in de mate waarin je wordt aanvaard! Want kijk, mochten er onder ons al enkelen zijn, die niet geloven in de zuiver goddelijke herkomst van de Schrift, dan is er toch ook een aantal die daaraan nog wél stevig vasthouden en geloven, en die dus ook hopen op de komst van de beloofde Messias en Zijn Rijk! Als die jou eenmaal beter Ieren kennen, zullen ook zij er geen bezwaar tegen maken jou te erkennen als de beloofde Messias, over Wie de grote profeet Jesaja het veelvuldigst heeft geprofeteerd.
Hoofdstuk 19: Jezus geeft uitleg over de woorden 'Jeruzalem' en 'Melchizedek'. De Heilige Schrift als woord Gods. Joram wijst op de onbegrijpelijkheid van de Messiasteksten bij Jesaja. - Jakob Lorber - Drie dagen in de tempel