793 resultaten - Pagina 46 van 53
... 28 - 29 - 30 - 31 - 32 - 33 - 34 - 35 - 36 - 37 - 38 - 39 - 40 - 41 - 42 - 43 - 44 - 45 - 46 - 47 - 48 - 49 - 50 - 51 - 52 - 53
[20] Niemand kan echter vanuit zijn eigen liefde God liefhebben, omdat God de volheid van het leven is. Maar als iemand door zijn liefde zijn broeders en zusters levend in zich heeft opgenomen, heeft hij daardoor zijn eigen levenssfeer wijder gemaakt, zodat hij dan pas hierin de volheid van het goddelijke leven kan opnemen.Hoofdstuk 42: De religie van de bewoners van het vierde gordelpaar - Jakob Lorber - De natuurlijke zon
[22] Zo is het ook met de volharding van de nog lichamelijk levende mensen van deze planeet. - Als er gezegd zou worden: Vanaf deze hoge bergtop tot aan de volgende moet er een brug gemaakt worden, en de bewoners van deze planeet zouden dit project in hun wil hebben opgenomen, dan wordt er niet eerder gerust, voor de twee bergtoppen door de geplande brug verbonden zijn.
Hoofdstuk 44: Het zesde gordelpaar, overeenstemmend met Uranus. Beschouwing van de planeet - Jakob Lorber - De natuurlijke zon
[45] Dat deze planeet overigens nog vijf manen en rond de evenaar een dichte dampkring heeft, welke laatste door enkele scherp gewapende, astronomische ogen als een soort Saturnusring wordt beschouwd, hoeft hier nauwelijks vermeld te worden, vooral omdat de manen van een planeet toch al niet worden opgenomen in de beschrijving van de zon, zoals wij die volgen. Wat echter de dampkring betreft, die behoort tot de natuurlijke sfeer van een planeet en heeft met de zon eigenlijk niets te maken, omdat wij de zon beschouwen en ons de gesteldheid daarvan op de meest voordeel brengende wijze in de geest willen beleven.
Hoofdstuk 44: Het zesde gordelpaar, overeenstemmend met Uranus. Beschouwing van de planeet - Jakob Lorber - De natuurlijke zon
[8] Nog uitzonderlijker is deze voorkomende vriendelijkheid tegenover vreemdelingen, die soms reizen maken om hun wereld beter te leren kennen. Deze worden altijd met de grootste onderscheiding opgenomen, en zo iemand wordt de grootste eer betoond, die bij deze bewoners maar gebruikelijk is. Deze eer houdt in, dat een vreemde gast direct het woonhuis binnengeleid wordt en met alle voorkomendheid de stoel van de huisvader voor hem wordt aangedragen om uit te rusten. En vervolgens hebben alle gezinsleden niets dringenders te doen dan zo’n gast alle denkbare aandacht te geven. En daarna is er altijd een buitengewoon ontroerend tafereel, wanneer zo’n gast weer verder moet reizen en zijn vriendelijke gastheer verlaat.
Hoofdstuk 38: Karakter en manier van leven van de bewoners van het vierde gordelpaar - Jakob Lorber - De natuurlijke zon
[14] Hoe ziet de vrouw er dan uit? - De vrouw is over het geheel genomen natuurlijk veel ronder dan de man. Desondanks zou zij bij jullie op aarde beslist in de rangen van vrouwelijke schoonheid opgenomen worden. Want wat de kleur betreft, die is qua aanblik lichter dan van de man. Wat voor het overige echter de vleselijke weelderigheid betreft, zou de bouw van zo’n vrouw nog wel heet meest lijken op een tamelijk mager vrouwmens bij jullie.
Hoofdstuk 45: Het zesde gordelpaar, dat met Uranus overeenstemt. Mensen, planten en dieren aldaar - Jakob Lorber - De natuurlijke zon
[15] Ook hier worden gewoonlijk alleen de onderste bogen van grote, gehakte quaderstenen, die met een speciale, kleverige steenkit met elkaar verbonden worden. - De hogere etages worden daarna echter gebouwd van gebakken stenen, die van een taai leem worden gemaakt (die in de reusachtige bergen van deze gordel buitengewoon veel voorkomt) en vervolgens enkel in de stralen van het zonlicht net zolang gedroogd worden, tot ze er bruinachtig uit gaan zien en een heldere klank geven, wanneer ertegen geslagen wordt. Als ze die bepaalde gedegenheid hebben verkregen, zijn ze ook volkomen geschikt om mee te bouwen.
Hoofdstuk 47: De grote ringweg op het zesde gordelpaar - Jakob Lorber - De natuurlijke zon
[9] Aangezien we het gebouw links en rechts als een trapsgewijze gevormd gebouw hebben gezien, zal het vanzelf duidelijk zijn dat het een gelijkzijdige driehoek zou vormen als wij het doormidden zouden snijden. Maar daaruit blijkt weer, dat het beneden op de begane grond bijna even breed moet zijn als het vanaf de grond tot aan de hoogste trede hoog is. Zodoende heeft het dan ook eveneens een doorsnede van zeventigduizend klafter. En de ingangs- en doorgangspoorten zijn dus ook niets anders dan duizend klafter hoge en honderd klafter brede tunnels, die van binnen zelfs met kunstlicht verlicht moeten worden. Dat is echter op deze gordel en ook op de andere gordel niet zo duur als jullie denken. Want op de zon zijn er een buitengewoon grote hoeveelheid witte stenen, die van zichzelf zo sterk stralen, dat jullie het licht van zo’n steen evenmin zouden verdragen als het licht van de zon zelf op een heldere middag. Uit deze steen worden grote bollen gehakt, ongeveer twee klafter in doorsnee, die vervolgens op vierkante voetstukken zowel in de brede tunnels als ook in de inwendig gelegen vertrekken van dit gebouw op de juiste afstanden geplaatst worden. Daarmee worden zowel de tunnels als de inpandige kamers zelfs nog sterker verlicht dan jullie planeet op een heldere middag. - Dit licht is op de zon natuurlijk aanzienlijk zwakker dan het natuurlijke licht buiten; maar desondanks is toch nog voldoende sterk om alles heel duidelijk te onderscheiden en te bekijken.
Hoofdstuk 50: De hogeschool voor geestelijke kennis en de binnenste hoofdtempel - Jakob Lorber - De natuurlijke zon
[14] Dit hele gebouw is, zoals jullie in je fantasie ook kunnen zien, enkel van de jullie reeds bekende witte, glanzende stenen gebouwd en is daardoor zowel van binnen als van buiten overal even licht. - Als jullie met je ogen zo’n tempel ook maar tot op honderd mijl zouden naderen, zou het geweldige stralen ervan jullie plotseling blind maken; want buiten, in de vrije lucht straalt deze steen nog duizend keer sterker dan het vrije licht van de zon, gezien vanaf jullie aarde. Maar voor de ogen van de bewoners van deze gordel hebben dergelijke stenen ongeveer dezelfde lichtsterkte als bij jullie een besneeuwde vlakte, die door de zon beschenen wordt.
Hoofdstuk 50: De hogeschool voor geestelijke kennis en de binnenste hoofdtempel - Jakob Lorber - De natuurlijke zon
[9] Als jullie je op deze planeet zouden bevinden, zouden jullie de zon nauwelijks zo groot waarnemen als een gulden bij jullie. Maar de bewoners zien haar desondanks even groot als jullie haar vanaf de aarde zien. De reden hiervan is de grotere ontwikkeling van het oog, waardoor de pupil meer afgevlakt is en zodoende een grotere stralenbundel kan bevatten dan jullie oog. De tweede reden echter is tevens de voor deze planeet buitengewoon hoog boven het oppervlak reikende luchtregio, waardoor aan de uiterste grenzen ervan nog altijd een aanzienlijke hoeveelheid zonnestralen worden opgenomen, die volgens de bekende wet van de straalbreking steeds dichter op elkaar gedrongen op het oppervlak van de planeet vallen en daar, met name in de gebieden rond de evenaar, nog altijd een heel aangename temperatuur tot stand brengen.
Hoofdstuk 53: Het zevende gordelpaar - overeenkomend met de langdurig onbekende planeet Neptunus (Miron) - Jakob Lorber - De natuurlijke zon
[6] Het gezicht van deze vrouwen heeft meestal de vorm, die jullie naar jullie maatstaven tot de mooiste rekenen. Een glad, hoog voorhoofd, tamelijk zware wenkbrauwen, grote, heel levendige ogen, waarbij uit de pupil een vurig groen met soms rood doorbrekende stralen schijnt. De neus is recht en overal zacht afgerond. Ook de mond heeft de juiste verhouding tot alle overige lichaamsdelen. - De kin is niet te scherp en niet te breed, maar heeft meer een volmaakt eironde vorm met in het midden een ondiepe holte.
Hoofdstuk 61: De mensen van Miron. Woonhuizen en dorpen daar - Jakob Lorber - De natuurlijke zon
[8] Nu zal dit beeld dus toch wel begrijpelijk zijn. Weg met de kroon! Weg met de wortels! Splijt de stam! - opdat de eigenliefde naar buiten wordt gekeerd, tot liefde voor de naaste en voor God wordt en, aldus omgekeerd, aan de stralen van de eeuwige levenszon wordt blootgesteld! - Kijk, op deze wijze naar buiten gekeerd wordt de liefde zichtbaar en kan die in zichzelf onderzocht worden; en op welke plaats er ook een boor van innerlijke wijsheid wordt gezet, zal deze van de verlichte grondslag uitgaan en de bast ofwel de uiterlijke ring altijd het meest rechtstreeks raken, zonder die moeizaam te zoeken.
Hoofdstuk 70: Innigheid met God als grondeigenschap van religie en leven op het zevende gordelpaar - Jakob Lorber - De natuurlijke zon
[12] Zulke kleine aquaducten, die we hier beschreven hebben, heeft onze boom in ontelbare hoeveelheden. Hoe verder naar de schors toe, des te meer kanalen vindt men er voor geleiding en ook des te meer stralen op één punt. Daarom is gewoonlijk de bast van de boom een afzetting van dergelijke gemengde vloeistoffen. Men vindt in de bast het sponsachtige van de kern, het vezelachtige van het hout en nog veel meer dooreen gemengde bestanddelen, die in het binnenste van de boom meer afzonderlijk in verschillende buisjes opstijgen, om daar hun speciale doel, het vormen van een of ander deel van de boom, te bereiken.
Hoofdstuk 6: Over de zwaartepunten en de sappen van de aarde - Jakob Lorber - Aarde en Maan
[11] Op deze wijze benut deze planeet ook de stralen van nog andere zonnen, waardoor in de poolstreken het overmatig aangroeien van ijs verhinderd wordt; want het ijs komt alleen voor tot een bepaalde hoogte, ongeveer zoals op jullie aarde het geval is. Boven deze regio, waar de stralen elkaar van alle kanten beginnen te ontmoeten, wordt de temperatuur van de lucht ook weer in zoverre milder, dat zich daar geen sneeuw of ijs meer kan vormen. Zoals gezegd, kunnen jullie dat op jullie aarde zelf opmerken. Want als een bergtop boven de zestienduizend voet44 uitsteekt, steekt deze ook al boven de ijsregio uit. Om die reden zullen jullie zien dat het hoogste punt van de Chimborasso in Amerika alsook van het Himalajagebergte in Azië en nog verscheidene andere bergtoppen op deze twee continenten geen sneeuw en ijs hebben. - De omstandigheden op de polen van deze planeet zijn hetzelfde als die van jullie aarde.
Hoofdstuk 53: Het zevende gordelpaar - overeenkomend met de langdurig onbekende planeet Neptunus (Miron) - Jakob Lorber - De natuurlijke zon
[6] Op onze planeet Miron echter is vanwege de grote afstand en ook vanwege de grote rijkdom aan lucht precies het tegenovergestelde het geval. - De kleur groen is op deze grote afstand van het stralende lichaam, dat de zon is, noodzakelijkerwijze minder in intensiteit geworden; want jullie kunnen aannemen, dat op de hele planeet Miron niet zoveel zonnestralen vallen als alleen al op het Afrika van jullie aarde. Als deze weinige zonnestralen nu op het uitgestrekte oppervlak van de luchtregio van Miron vallen, worden deze, aangezien het weldadigste zijn, onmiddellijk opgenomen. Alleen de blauwe straal, die veel minder levenwekkend is, wordt door de zuivere lucht doorgelaten en valt op de planten - om welke reden, zoals reeds opgemerkt, de planten zich - met uitzondering van de bloemen - dan ook voor het overgrote deel in de mooiste blauwe kleuring vertonen. Maar dergelijke gedetailleerde beschouwingen zijn voor ons doel niet nodig; bovendien is er voor iedere denkende geest toch al buitengewoon veel gezegd. Daarom zullen wij ons direct naar de eigenlijke plantenwereld van deze planeet wenden!
Hoofdstuk 54: Wonderbaarlijke plantengroei op de planeet Miron (Neptunus). Veranderlijkheid van de levensvormen - Jakob Lorber - De natuurlijke zon
[5] Iedere twijg loopt uit in een groot aantal kleine buisjes, waar doorheen voortdurend een zoet sap loopt, daar druppels vormt en vervolgens enigszins kleverig op de grond druppelt. Door dit sap wordt in de eerste plaats de hele boom en alle bestanddelen ervan gevormd; wat daarvan geschikt is voor het vormen van de boom wordt daardoor ook opgenomen, terwijl datgene, wat voor de boom onbruikbaar is, door de boom als zoeten en enigszins kleverige druppels wordt afgescheiden. Wanneer dit sap enige tijd aan de lucht is blootgesteld, wordt het tenslotte tot een soort meel zoals manna-dauw - en de bewoners van deze planeet verzamelen dat meel, vermengen het met de melk van hun huisgeiten en eten het dan als voedsel, dat hun bijzonder goed smaakt.
Hoofdstuk 55: De trouwboom, het levende riet en de vliegende broodboom - Jakob Lorber - De natuurlijke zon