20 resultaten - Pagina 1 van 2
1 - 2
[8] Als er nu tegen de klok wordt geslagen, dan wordt de slag door het inwendige fluïdum, dat een zeer elastisch en rekbaar geestelijk substraat is, waargenomen als iets dat zijn rust verstoort. Daardoor gaat het hele geestelijke fluïdum over in een streven naar vrijheid, dat zich dan uit door een aanhoudend galmen. Wordt de uiterlijke materie van de klok toegedekt met een andere stof, die niet met zulke gemakkelijk te prikkelen geestelijke potenties doortrokken is, dan wordt de vibratie van de prikkelbare geestelijke potenties, of beter gezegd hun streven naar vrijheid, spoedig gedempt. Zo'n klok zal dan al gauw ophouden te klinken. Is de klok echter niet afgedekt, dan blijft het geluid nog lang naklinken. Als ze bovendien nog van buiten omgeven wordt door een uiterst gevoelige substantie, bijvoorbeeld door zuivere met elektriciteit geladen lucht, dan wordt het klinken daardoor nog versterkt en breidt zich in zo'n meetrillende substantie ver uit.Hoofdstuk 1: De geestelijke zon - een genadevonk van de Heer - Jakob Lorber - De Geestelijke zon (deel 1)
[2] Het is opvallend dat hier de zuilen blauw zijn, maar de vloer rood en hier niet zo sterk golvend en vlammend als in de lagergelegen galerijen; daarentegen lijkt de deinende beweging die we bij deze vloer bemerken, meer op het deinen van een elastisch voorwerp, omdat de bewegingen gelijksoortig zijn. De wand van de binnenruimte is hier donkergroen en vanuit dat groen vibreert voortdurend een helderrood licht.
Hoofdstuk 38: Vijfde verdieping. Hogere trap van ontwikkeling van de mensengeest - Jakob Lorber - De Geestelijke zon (deel 2)
[6] De aardbodem van jullie planeet is dood, hard, steenachtig, en niet in staat om zonder het licht van de zon iets voort te brengen. De aardbodem van de zon daarentegen is zacht en mild, niet steenachtig en niet zanderig, maar hij is zo zacht als het vlees van een mens. Ofwel, opdat jullie het nog beter begrijpen: hij is vrijwel overal elastisch, zodat niemand, die eventueel op de grond zou vallen, zich pijnlijk zou kunnen bezeren; want het zou zijn alsof hij op een met lucht gevuld kussen viel. Bij deze gesteldheid is de aardbodem echter niet zo taai zoals bij jullie bijvoorbeeld het zogenaamde ‘gummi elasticum’, maar hij is heel los, en hij is niet alleen in zijn geheel zo elastisch, maar reeds in de kleinste delen ervan, die op zichzelf louter met de werkelijke levensether gevulde hulsjes zijn.
Hoofdstuk 1: De zon als compleet beeld van de planetenwerelden. Algemene dingen over aardbodem en plantengroei - Jakob Lorber - De natuurlijke zon
[11] Direct aan het begin hebben jullie gehoord, dat de aardbodem van de zonneplaneet niet zo hard en stug is als bijvoorbeeld die van jullie aarde; maar hij is overal als het ware elastisch, met name in de richting van de evenaar. Maar stel nu eens, dat de bodem daar even stug en derhalve gemakkelijk breekbaar zou zijn - wat zou er dan wel niet gebeuren als gevolg van de buitengewoon grote slingerkracht, met name aan de evenaar van de zon? - Niets anders, dan dat daardoor de ene berg na de andere en het ene stuk land na het andere met de grootste heftigheid van het oppervlak van de zon de oneindige ruimte in geslingerd zouden worden. Maar omdat de aardbodem van de zon zo taai is, is dat niet mogelijk, ook al zou de beweging nog eens zo snel zijn als nu.
Hoofdstuk 8: Oorzaak en wezen van de zonnevlekken - Jakob Lorber - De natuurlijke zon
[20] Wanneer echter deze wal niet muurvast, maar elastisch is, zullen de snelle en uitgebreide bewegingen en veranderingen van zo’n wal buitengewoon eenvoudig vanuit dezelfde oorzaak verklaard kunnen worden als het geleidelijke verdwijnen van de wal. -
Hoofdstuk 8: Oorzaak en wezen van de zonnevlekken - Jakob Lorber - De natuurlijke zon
[18] De grond ziet er uit alsof hij van donker gepolijst, doorzichtig goud was, of ongeveer zoals bij jullie een zeer mooi gepolijste topaas er uitziet; alleen is de grond niet zo hard, maar helemaal elastisch zacht.
Hoofdstuk 14: De woonhuizen op de middengordel - Jakob Lorber - De natuurlijke zon
[19] Tussen ieder twee zuilen, meer naar binnen toe, staat een vierzijdige piramide zoals van een zeer fijne diamant. Deze piramide rust op een voetstuk of, zoals jullie gewoonlijk zeggen, een ‘piedestal’, dat als een ruime bank onder de piramide uitsteekt en altijd een omvang heeft van zes tot acht klafter. Op deze bank plegen de zonnemensen, net als jullie op jullie zetels, zittend uit te rusten. De bank is echter niet van dezelfde stof als jullie zetels, maar ziet er donkergroen, maar desondanks uiterst fijn gepolijst en doorzichtig uit en is net als de rest van de piramide niet hard, maar elastisch.
Hoofdstuk 14: De woonhuizen op de middengordel - Jakob Lorber - De natuurlijke zon
[21] Helemaal in het midden bevindt zich een piramide in de vorm van een schildersezel, waarvan de traptreden zich slangvormig omhoog wentelen. Deze piramide heeft onderaan een diameter van tien tot soms vijftien klafter. De omhooggaande trappen zijn volledig voorzien van uiterst kunstig bewerkte balustraden. Bovenaan is de piramide echter niet puntig, maar afgeplat en binnen de balustrade voorzien van enigszins kleinere piramidezetels. Het materiaal van de piramide is licht violet, soms ook rozerood. De balustraden zijn gemaakt van allerlei zeer fijn gepolijste, veelkleurige en doorzichtige stoffen, die alleen op de zon en nergens anders voorkomen Ook deze piramide is evenals al haar onderdelen elastisch. - Waar dient ze eigenlijk voor?
Hoofdstuk 14: De woonhuizen op de middengordel - Jakob Lorber - De natuurlijke zon
[20] De kubusvormige voetstukken, die met hun oppervlak meer dan een halve klafter aan alle kant buiten de piramide steken, worden als rustbanken gebruikt. Wanneer het namelijk tijd is om te rusten, gaan de leerlingen naar deze plaatsen en rusten daar naar behoefte uit. Deze rustbanken zijn buitengewoon zacht elastisch, ongeveer zoals een luchtkussen. De piramideachtige leuning is net zo zacht elastisch. Maar al zit iemand er nog zolang op, dan maakt hij er toch nergens een blijvende kuil in; maar wanneer hij opstaat is alles weer mooi in orde, zowel de bank als de leuning.
Hoofdstuk 18: Een eenvoudig type tempels op de middengordel - Jakob Lorber - De natuurlijke zon
[7] De voeten zijn niet groot van omvang, maar daarentegen heel gespierd en sterk gebouwd. De voetzool is vrijwel helemaal eeltig en stevig. De totale voetstap kan in verhouding tot de hele voet echter eerder klein dan groot genoemd worden. De knie is, zoals jullie plegen te zeggen, tamelijk puntig, omdat de knieschijf vanwege de kracht van de voet moet uitsteken. De dijen zijn niet erg rond, maar de spieren ervan bollen op bij de minste beweging van de voet. Het zitvlak is relatief sterk en buitengewoon elastisch en stevig.
Hoofdstuk 45: Het zesde gordelpaar, dat met Uranus overeenstemt. Mensen, planten en dieren aldaar - Jakob Lorber - De natuurlijke zon
[9] Binnen in de kamers wordt de zoldering gedragen door sterke zuilen in de lengte van dit randgebouw. De ramen zelf zijn afgesloten met een soort glas, zoals bij jullie; alleen is het glas niet zo hard en breekbaar als bij jullie, maar meer elastisch en buigzaam, omdat het gemaakt is van het sap van een wortel, die daar in grote aantallen gekweekt wordt. - ongeveer zoals jullie van dierlijk afval lijm maken. Het glas heeft altijd een groene kleur, dat wil zeggen van nature; soms mengen de bewoners er echter andere kleuren door, en zo zijn er dan ook verschillend gekleurde soorten glas, waar de ruiten uit gesneden worden.
Hoofdstuk 46: Het winnen en gebruik van metalen, bouwkunst en woonhuizen op het zesde gordelpaar - Jakob Lorber - De natuurlijke zon
[14] Wanneer zo’n dienaar dus tijdens zijn levenslange ambtsbeoefening zo’n district herhaalde malen doorkruist, rijst de vraag, op welke manier hij reist? - Dan zeg Ik, zoals ook jullie plegen te zeggen: enkel op de manier van de apostelen17. Hierbij kan alleen nog opgemerkt worden, dat het te voet gaan op de zon ten eerste veel gemakkelijker is dan op een planeet, omdat de aardbodem overal zacht en elastisch is. Ten tweede echter zijn de zonnebewoners, hoewel ze op deze gordel bijna twee keer zo groot zijn als jullie, toch veel lichter, omdat hun lichamen veel etherischer of in zekere zin fijnstoffelijker zijn dan die van jullie. Bovendien komt het de voetgangers op de zon nog heel goed van pas, dat ze zich door hun krachtige wil buitengewoon sterken en zich als gevolg van die sterking te voet veel sneller van de ene naar de andere plaats kunnen bewegen dan de snelst vliegende vogels bij jullie op aarde. Om die reden is het voor een zonnebewoner heel gemakkelijk om een berg, die naar jullie maatstaven verscheidene uren gaans hoog is, in twee, drie tot vier minuten te beklimmen.
Hoofdstuk 23: God de Vader Zelf als leider. Gezinsleven, huwelijk en voortplanting op de middengordel - Jakob Lorber - De natuurlijke zon
[12] Eén van de opmerkelijkste bomen van deze soort is echter wat daar het ‘vliegende brood’ heet. Hoe is het mogelijk om een vliegende plant, ja zelfs een vliegende boom te zien? - Dit verbaast jullie in eerste instantie wel enigszins; maar het navolgende zal de kwestie begrijpelijk voor jullie maken. - In meer moerassige gebieden groeit een soort boom, die sterk op de zogenaamde koraal- of ook wel hertshoornzwammen bij jullie lijkt. Deze boom wordt niet zelden vijftig klafter hoog en heeft van onderen aan de relatief zeer korte stam een omtrek van zestig klafter. - De boom bestaat in wezen uit louter cellen en buisjes, die door hun eigen aantrekkingskracht heel stevig tegen elkaar hangen en zo een geheel vormen, ongeveer zoals de zojuist genoemde zwam bij jullie; alleen met dit verschil, dat de cellen en buisjes van jullie zwam heel teer en breekbaar zijn, terwijl ze bij deze boom van onze planeet taai en elastisch van aard zijn. - Wanneer deze boom eenmaal zijn juiste grootte en de leeftijd van ongeveer tien jaar heeft bereikt, sluiten zich van onderen de inzuigkanaaltjes (want wortels heeft deze boom niet, omdat hij ook daar tot het rijk der zwammen behoort). Als deze inzuigkanaaltjes zich gesloten hebben, dan verdroogt het sap in de cellen en buisjes. Door het opdrogen van dit sap ontwikkelt zich dan in iedere cel en ieder buisje een bepaald gas, dat als gevolg van de elastische taaiheid van de buisjes niet kan ontsnappen. Omdat dit gas veel fijner en lichter is dan de zware atmosferische lucht van deze planeet. Gebeurt het dat de licht geworden materie van de boom door zijn eigen gas in zekere zin van de aardbodem wordt losgerukt; en vervolgens stijgt de boom als een luchtballon bij jullie de lucht in en blijft soms verscheidene dagen in de lucht vliegen. - Als mettertijd het lichte gas uit de cellen en buisjes door de natuurlijk heel nauwe poriën ontsnapt is, begint de boom weer naar de aardbodem te zakken. Als de bewoners van deze planeet zo’n tamelijk laag in de lucht hangende boom ontdekken, geven ze zich alle denkbare moeite om zich met haken en stokken van deze boom meester te maken. Als ze hem te pakken hebben, wordt hij direct in stukken gesneden en in de stralen van de zon nog verder gedroogd. Als hij naar hun inzichten droog genoeg is, wordt hij onmiddellijk als een goed smakend brood met huis en haar opgegeten - dat wil zeggen: niet in één keer, maar geleidelijk, al naargelang de behoefte.
Hoofdstuk 55: De trouwboom, het levende riet en de vliegende broodboom - Jakob Lorber - De natuurlijke zon
[7] Nu is de vraag: Waarom wordt deze boom de ‘bellenboom) genoemd? - Kijk, bij de bekende uitmondingen van de takken druppelt een kleverig soort sap door de buisjes naar buiten, en wel gedurende een bepaalde tijd; daarna droogt het sap in het inwendige van deze zwamboom op en lost op in een soort gas, waarbij dit oplossen ook hier teweeggebracht wordt door de grote activiteit van de ruimschoots aanwezige elektriciteit. - Omdat het sap zich in de trechtervormige uitmondingen van de takken heeft opgehoopt en zich meer elastisch verdicht heeft, kan het niet opgelost worden, maar verhindert zodoende dat het in het inwendige van de boom ontwikkelde gas vrij naar buiten stroomt.
Hoofdstuk 56: Bliksemende bossen. De bellenboom - Jakob Lorber - De natuurlijke zon
[8] Wat voor gemakkelijk te begrijpen verschijnsel treedt er dan op? - Hetzelfde als jullie zelf als kinderen al vaak spelend met zeepsop hebben gedaan. Namelijk: Het gas komt uit het buisje achter het elastisch kleverige sap in de trechtervormige uitmonding van de tak, tilt het op en blaast het vervolgens niet zelden op tot een ballon van verscheidene klafter doorsnee. Als de bewoners dat bij een boom opmerken, haasten ze zich er met stevige touwen naartoe, trekken of binden zo’n ballon bij de uitmonding van de tak stevig samen en snijden hem in dichtgebonden toestand van de tak. Wanneer het materiaal dan volkomen gedroogd is en de juiste elasticiteit heeft verkregen, maken ze de touwen weer los en verkrijgen zodoende de mooiste en meest duurzame buidels en zakken, waarin ze alles kunnen bewaren. Want zo’n blaas is in rijpe toestand nog veel houdbaarder dan jullie gummi blazen en is zo taai, dat hij zelfs met zeer scherp gereedschap niet gemakkelijk stukgesneden kan worden.
Hoofdstuk 56: Bliksemende bossen. De bellenboom - Jakob Lorber - De natuurlijke zon