Een wonder van de Heer ontnuchtert de Romeinen

Jakob Lorber - Het Grote Johannes Evangelie (deel 10)

«« 8 / 244 »»
[1] Ik had dat nog nauwelijks gezegd, of ze zweefden allemaal al op de vooraf bepaalde hoogte in de lucht van de zaal, en omdat ieder van hen elk vast steunpunt en daarmee ook zijn evenwicht kwijtraakte, hingen de meesten vanwege hun heftig spartelende bewegingen op hun kop in de lucht; en een wind, die door de hoge vensters van de zaal wervelde, dreef hen van de ene wand van de zaal naar de andere, en geen van allen konden elkaar ook maar enige hulp bieden. Sommigen probeerden hun wapens naar ons te gooien; maar ook die bleven in de lucht hangen.
[2] Toen de commandant zich samen met zijn helpers bijna een half uur lang in die voor hem ongehoorde positie had bevonden, vroeg Ik hem: 'Hoe denk je nu over Mijn algehele volmacht? Vind je niet dat de leeuw van Juda machtiger is dan jouw scherpe Romeinse volmacht, die jij ook een leeuw noemde, die jacht maakt op alle dieren en niet zoals een haas direct voor een sluwe Joodse vos op de vlucht slaat?'
[3] Daarop schreeuwde de commandant vanuit de lucht naar Mij:'Ik smeek je, hoofd van alle magiërs of halve of hele god, bevrijd ons uit deze uiterst onverdraaglijke toestand, dan zal ik helemaal afzien van de uitgesproken straf; want ik zie nu maar al te duidelijk in, dat alle macht van zelfs het grootste rijk op aarde geen wedstrijd met jou kan aangaan! Bevrijd mij uit deze beklagenswaardige toestand, dan zal ik niet alleen de straf die ik jullie heb opgelegd helemaal kwijtschelden, maar me ook verder niet meer in het minst om jullie bekommeren en over deze kwestie zwijgen als een Egyptische piramide, en jullie kunnen in deze stad blijven zolang jullie willen en ik zal niemand van jullie dwingen deze plaats te verlaten!'
[4] Ik zei: 'Luister eens, Ik doorzie je hart en zie datje het met je beloften nog niet helemaal ernstig meent; maar aangezien Ik Mijn macht zeker beter ken dan jij de jouwe, zal Ik je bede dan ook verhoren; laat de aardbodem dus weer een vast steunpunt voor je voeten worden!'
[5] Toen Ik dat had gezegd, kwamen allen rechtop te staan in de lucht en daalden toen heel kalmpjes weer naar de aardbodem, die hier tevens de vloer van de zaal vormde.
[6] Toen ze weer vaste voet hadden gekregen, stuurde de commandant zijn soldaten direct weg en gaf ook de wachten, die buiten om de zaal heen stonden, het bevel om zich naar hun woonhutten en kampementen te begeven, wat ook onmiddellijk gebeurde. Zelf bleef hij echter met twee van zijn hoogste onderaanvoerders bij ons in de zaal, ging aan een kleine bijtafel zitten en liet zich brood en wijn geven, en nu zei hij tegen Ebal (de commandant): 'Dat kunnen jij en die almachtige ons voor de volledige kwijtschelding wel toestaan! Had je mij buiten iets gezegd over de macht van deze zeer uitzonderlijke mens, dan zou ik vast en zeker meer menselijke eisen aan je hebben gesteld! Maar wie had ook kunnen vermoeden dat zich onder deze mensen, die volgens jou je oude vrienden zijn, een aan de goden gelijke almachtige magiër bevindt?
[7] Bij ons Romeinen geldt dat als iets wat zich midden in een hevige strijd als een wenk van de goden voordoet, en dan is de strijd volledig afgelopen.
[8] Ik heb in de lucht van jouw zaal veel angst doorstaan, waardoor ik heel zwak ben geworden, en daarom wil ik mij hier nu ook weer versterken; maar ten tweede zou ik nu tot niemands schade in goede en volle ernst nader kennis willen maken met die wonderman, wat hij mij wel waardig zal achten, aangezien ik hem op geen enkele manier meer dreigend in de weg zal staan. Laat mij en ook mijn twee dienaren nu derhalve zeer goede wijn en wat brood en zout brengen! ,
[9] Ebal liet dat direct gebeuren, en de drie werden uitstekend verzorgd en aten en dronken. Toen ze zich bij de wijn enigszins hersteld hadden van hun angst en vrees voor Mij, begonnen ze ook harder en moediger te praten, en de commandant wilde al verschillende keren van zijn stoel opstaan en naar Mij toegaan om een gesprek met Mij te beginnen; maar zijn twee dienaren raadden hem dat af, omdat het volgens hen niet raadzaam was zich met grote magiërs in een gesprek te begeven, voordat die dat zelf wensten. Zodoende bleef de commandant nog rustig en liet zich nog meer wijn brengen.
«« 8 / 244 »»
Graag willen wij u wijzen op het grote belang van aanschaf van de originele boekwerken die hier digitaal kunnen worden ingezien. Hiermee bevordert u de voortgang van de werkzaamheden m.b.t. herdrukken en uitgifte van nieuwe vertalingen, en niet te vergeten het beschikbaar houden van boeken voor een grote groep mensen die niet vertrouwd zijn met digitale communicatiemiddelen. Informatie over het bestellen van deze boeken vindt u op www.lorber.nl.