[1] De Farizeeër zei heel verwonderd: 'Meester, wie bent u, dat u zo met gezag spreekt en de staf over ons kunt breken?'
[2] Ik antwoordde hem: 'Ik zei toch dat jullie met ziende ogen blind en met horende oren doof worden door jullie verstoktheid. Reinig je van het vuil van de tempel, opdat je hoort en ziet! Ik weet heel goed dat jij en je twee metgezellen de laatsten zijn, die nog enigszins een beter gemoed hebben.
[3] jullie drieën zijn er ook op uitgetrokken en hebben je ijverig van je taak gekweten, omdat jullie te weten wilden komen wat er nu eigenlijk waar was van al dat gepraat over de Galileeër; maar desondanks zijn jullie erop uitgetrokken als iemand die hoort dat er in de woestijn een grote schat begraven ligt, en denkt: 'Ik zal proberen die te zoeken; misschien vind ik die schat'. En hij vertrekt dan ook zonder al te grote hoop, maar alleen om het te proberen. Vindt hij de schat, dan is het goed -vindt hij hem niet, dan maakt hij zich er verder ook niet druk over.
[4] Maar Ik zeg jullie: het hemelrijk is niet een schat die zo onverschillig gezocht kan worden; maar met intensief worstelen en streven en met grote ijver moet er in de woestijn des levens naar de schat worden gezocht, en wie dat niet doet, die kan het overkomen dat er iemand anders komt die na hem met veel meer ijver op dezelfde plaats zoekt en graaft en op de schat stuit die de eerste op dezelfde plaats niet gevonden heeft.
[5] jullie zijn er nu op uitgegaan; zoek dus ijverig en niet met onverschilligheid, opdat jullie vinden waarvoor je erop uit bent getrokken!'
[6] De tweede Farizeeër, die ondertussen steeds aandachtiger naar Mij had gekeken, zei: 'Meester, dat klinkt alsof wij aan de grens van het hemelrijk staan en die schat niet vinden! Zou u ons niet een kleine aanwijzing kunnen geven, hoe wij eigenlijk moeten zoeken om bij de schat te komen?'
[7] Ik zei: 'Dat heb Ik jullie toch al gezegd: volg alleen maar Mijn woorden!'
[8] Daarmee wendde Ik Mij tot Mijn leerlingen, die zich er erg over verbaasden dat deze drie zo vreselijk blind en doof waren en de dingen die Ik zo duidelijk tegen hen zei niet begrepen.
[9] En Ik zei tegen hen: 'jullie staan volledig in Mijn licht, en daarom is het gemakkelijk voor jullie om te zien. Zij staan echter in de duisternis en zien dus, zoals men zegt, geen hand voor ogen. Het zal ons ook niet gelukken hen geheel en al ziende te maken; want wat er geheel en al ziende gemaakt kan worden, is reeds aan de tempel onttrokken. Maar deze hier kunnen en moeten voorbereid worden om tenminste een kleine hindernis op te werpen tegen de boosaardigheid van de overige tempeldienaren; daarom zullen ze Mij ook niet herkennen, maar slechts voor een eerste leerling van de Galileeër blijven houden, wat we ook zo zullen laten. Na Mijn hemelvaart zullen ze dan ook helemaal bekeerd worden.'
[10] Nota bene: Het zal menigeen opvallen dat Ik hier en ook al eerder tegenover Mijn leerlingen rechtstreeks over Mijn hemelvaart sprak. Daarbij moet opgemerkt worden dat zij die nooit letterlijk hebben opgevat zolang het niet werkelijk gebeurd was, maar dachten dat Ik Palestina zou verlaten, wanneer Mijn tijd als leraar voorbij zou zijn en naar Griekenland of Rome zou gaan om daar Mijn werkzaamheden voort te zetten. Ook Mijn woorden dat het hemelrijk aan de heidenen gegeven zou worden, werden veelal zo opgevat. Ik liet hen voorlopig in dat geloof, maar bereidde hen toch voor op iets buitengewoons in de komende tijd door daar herhaaldelijk op te wijzen, opdat door de komende gebeurtenissen alle valse voorstellingen vanzelf rechtgezet konden worden.
[11] Op die manier onderricht Ik nu nog allen die Mij aanhangen en vol geloof zijn, opdat niet een dood geloof op gezag, maar het levende geloof wortel kan schieten en door het zuivere verstand van het hart geregeld en op de juiste wijze geleid wordt.

«« 6 / 77 »»