Het verdere verloop van het spel

Jakob Lorber - De jeugd van Jezus

«« 193 / 302 »»
[1] Vervolgens zei het Kindje tegen Cyrenius: 'Nu Ik dus de koning ben, nu moet ieder van jullie Mij ook gehoorzamen, zoals je dat een koning pleegt te doen!
[2] Luisteren jullie nu dus naar Mijn wetten! ...Wie in het pries­terkuiltje zit, die moet wijs zijn, ernstig en goed!
[3] Lach je mee, als er iemand anders lacht, dan ben je fout; je ambt wordt je dan ontnomen en dat is dan je verdiende straf!
[4] Jullie daar, in het kuilt je van de boeren, jullie moeten vooral bezig blijven; wie daar lui is, die zal moeten hongerlijden!
[5] Jullie, in het vaderkuiltje, jullie moeten liefdevol met je kin­deren omgaan, en hen goed en rechtvaardig opvoeden, anders worden jullie door hen bespot!
[6] Jij daar in het moederkuiltje moet huiselijk zijn, en vooral godvruchtig, opdat je zuigelingen ook wijs worden!
[7] En jij daar in mijn lieve bes­te kinderkuiltje, blijf jij maar zo­als je bent: een gedegen leraar van de wijzen, die de wijsheid Gods nastreven!
[8] Dit zijn dus de spelregels, en die moeten nauwkeurig worden nageleefd!
[9] Als iemand een bijzondere gunst van Mij wenst, dan moet die dat Mij op zijn knieën komen vra­gen!
[10] Gaan jullie dus nu maar je diverse rollen vervullen, en laat Mij hier maar alleen! Jij, Cyre­nius, jij moet als kind met de va­ders en de moeder mee!'
[11] Als eersten vertrokken nu een jongen en een meisje in de rol van priesters. Ze deden vreselijk ernstig en plechtstatig en stelden zich toen op, op een ietwat verhe­ven plekje.
[12] Twee meisjes en een jon­gen volgden daarna als landlie­den. Zij rommelden en stommel­den erg druk doende over de grond, als hadden ze belangrijk werk onder handen!
[13] Vervolgens gingen weer een jongen en een meisje weg, die zich bijzonder ernstig voordeden omdat zij de vaderrol vervulden, en omdat een vader in zijn hart toch ook een beetje moeder moet zijn, wil hij een goede vader zijn.
[14] Ten slotte ging er één als moeder, en daarna ook nog haar kind, namelijk Cyrenius. Maar de moeder deed erg schuchter tegen­over haar kind, ...ze durfde niet tegen hem te spreken, laat staan hem wijze levenslessen te leren.
[15] Daarom ging zij dus maar naar de koning terug en smeekte hem om het voorrecht een ander ambt te mogen bekleden.
[16] De koning besloot haar naar de priesters te sturen, maar die begonnen, toen ze die moeder op zich zagen toekomen, te la­chen. ..
[17] Terstond riep de koning hen dan ook bij zich en omdat ze gelachen hadden, zette hij hen af. Zij hadden immers ernstig moe­ten blijven; nu werden zij bij de boeren gestopt.
[18] De boeren begonnen ech­ter al gauw onder elkaar ruzie te maken en hevig te twisten, waarna de koning ook hen bij zich riep, hun een flinke schrobbering gaf, en de rust onder hen herstelde.
[19] N u kwam de moeder op­nieuw naar de koning toe om een andere post te vragen, maar de koning zei:
[20] 'Neen, omdat jij de liefde van de wijsheid voorstelt, moet je de priester zijn!
[21] Maar nu kwam de vader zich beklagen dat hij geen vrouw meer had, doordat de moeder priester geworden was.
[22] Toen sprak de koning: 'Neem jij dan nu het kind maar bij je en word jij dan maar zoveel als moeder.'
[23] Zo gezegd, zo gedaan! Maar de priester begon nu preten­ties te krijgen: de boeren moesten veel eerbiediger tegen haar doen!
[24] Nu begon het echter een beetje rommelig te worden, zodat de koning hen weer allen bij zich riep, en zei: 'Ik zie, dat jullie het onder elkaar oneens bent; laten we dus maar overgaan tot een nieuwe werpronde!'
«« 193 / 302 »»
Graag willen wij u wijzen op het grote belang van aanschaf van de originele boekwerken die hier digitaal kunnen worden ingezien. Hiermee bevordert u de voortgang van de werkzaamheden m.b.t. herdrukken en uitgifte van nieuwe vertalingen, en niet te vergeten het beschikbaar houden van boeken voor een grote groep mensen die niet vertrouwd zijn met digitale communicatiemiddelen. Informatie over het bestellen van deze boeken vindt u op www.lorber.nl.