Zevende verdieping. Absolute wijsheid, doorzichtig en ondoordringbaar als diamant

Jakob Lorber - De Geestelijke zon (deel 2)

«« 42 / 127 »»
[1] Kijk, onze klim naar boven ging beter dan jullie hadden gedacht. Zoals jullie zien, zijn we dan al ook op de zevende verdieping of de achtste galerij. Hoe vinden jullie deze ruimte?
[2] Jullie zeggen: lieve vriend, het ziet er hier wel heel luchtig uit. De zuilen van de rondelen zien eruit alsof ze van het fijnste doorzichtige glas zijn gemaakt, de vloer waarop we staan is eveneens van een blauw-witlichte materie, die buitengewoon sterk glanzend en glad is. De balustrades die deze galerij van zuilenrondeel tot zuilenrondeel omgeven, zijn eveneens van een zeer doorzichtige materie vervaardigd, zodat men wanneer men er doorheen kijkt, alles bijna even helder blijft zien. Wanneer we omhoog kijken naar het plafond, dan zien we dat ook dit van eenzelfde licht-blauwachtig materiaal is vervaardigd, dat eveneens tamelijk doorzichtig lijkt te zijn, want men kan op sommige plaatsen heel gemakkelijk in de negende galerij kijken.
[3] Ja, mijn lieve vrienden en broeders, dat is allemaal heel juist. Jullie zouden wel graag willen weten of deze wel zeer doorzichtige materie van dezelfde stevigheid is als de minder doorzichtige van de lagere verdiepingen. Ik zeg jullie: daarvan kunnen jullie volkomen verzekerd zijn, want hoe doorzichtiger een materie in harde toestand hier is, des te vaster zijn ook haar afzonderlijke delen.
[4] Jullie zeggen: bouwtechnisch gezien zou men toch beter het sterkere materiaal aan de basis kunnen leggen, want die moet toch de hele last van het gebouw dragen en men zou het minder stevige, en dus minder doorzichtige beter kunnen gebruiken voor de bovenste delen, waar het gebouw steeds lichter wordt.
[5] Jullie oordelen volgens jullie maatstaven juist, en voor de bouwwijze op jullie aarde zou dat ook veel beter zijn; maar een andere wereld, een andere inrichting en dus ook een andere bouwwijze. Jullie weten echter ook dat harde voorwerpen bros zijn en gemakkelijk kunnen springen, terwijl de minder harde toch nog altijd een grote stevigheid hebben, maar daarbij veel buigzamer, minder breekbaar en zodoende beter bestand zijn tegen een grote druk dan de heel harde voorwerpen. Bedenk eens wat harder zou zijn, een bol van massief glas of een bol van massief koper? Om in het koper te snijden of te krassen heeft men werkelijk niet het sterkste gereedschap nodig; met een gewoon broodmes kunnen jullie er zonder moeite heel wat deeltjes vanaf snijden of schaven. Om de glazen kogel te beschadigen, hebben jullie al bijzonder harde voorwerpen nodig, zoals fijn kwartskristal, heel hard, fijn staal of diamant. Neem nu eens de twee bollen, plaats op iedere bol een gewicht van duizend centenaar (Een centenaar is 56 kilogram) en geef elke bol een volkomen harde ondergrond. De glazen bol zal tot wit poeder verpletterd worden, maar de koperen wordt niet eens helemaal platgedrukt.
[6] Uit dit voorbeeld kunnen jullie voldoende opmaken waarom bij dit gebouw de hardere materialen aan de bovenkant werden gebruikt. Aan de onderkant zouden ze hoogst waarschijnlijk het lot van de glazen bol onder het gewicht van de duizend centenaar hebben ondergaan, maar hier zijn ze daar volkomen tegen gevrijwaard en voor het dragen van de nog op hen rustende last zijn ze stevig en sterk genoeg en wij hebben daarbij vanwege ons gewicht al helemaal niets te vrezen.
[7] Dat hier alles harder, brosser en doorzichtiger wordt, is van grote betekenis, maar daarover kan men evenmin veel meer zeggen als over de harde materie, waarvan men zelfs met het sterkste gereedschap nooit al te grote stukken zou kunnen afhalen. De diamant bij jullie op aarde is zeker het hardste en tevens het meest doorzichtige materiaal, maar zij die hem slijpen of in jullie vaktaal gezegd 'graveren', kunnen jullie precies vertellen wat er voor nodig is om er ook maar atoomkleine deeltjes van af te halen.
[8] Kijk, zo is het ook gesteld met de steeds zuiverder wordende wijsheid; één brok wijsheid is moeilijker te verteren en te ontleden dan een hele wereld van liefde. Men zou kunnen zeggen: zo'n wijsheidskluwen lijkt op een pak met vlooien die, als het pak wordt geopend, heel haastig wegspringen, en men moet wel heel behendig zijn om van die duizenden vlooien er ook maar enkele slome te kunnen vangen. Daarom valt er ook zoals gezegd over de harde en doorzichtige eigenschap van het materiaal van deze zevende verdieping of achtste galerij niet zoveel meer te vertellen.
[9] Zoveel is wel duidelijk, dat de voorwerpen, bezien in het licht van de wijsheid, dat wil zeggen van de absolute wijsheid, steeds doorzichtiger, maar ook steeds ondoordringbaarder worden. Hoe hoger ze stijgen, des te doorzichtiger en harder ze worden, en wel zodanig dat men tenslotte op de harde materie staat en gaat, maar haar van louter doorzichtigheid niet meer ziet. Dat is ook het geval met de absolute wijsheid; men heeft wel een grond waarop men zich bevindt, maar dat is dan ook alles wat men erover kan zeggen. Willen jullie hem nader onderzoeken en wel met je ogen, dan zullen jullie zo'n voorwerp, hoe langer je het bekijkt, steeds meer uit het oog verliezen en zelfs daar, waar jullie op het eerste gezicht iets meenden te zien, niets meer waarnemen.
[10] Is het met de absolute wijsheid niet eender gesteld? Ja, dat kunnen jullie al uit zo menige ervaring weten. Mocht het jullie nog niet helemaal duidelijk zijn hoe de absolute wijsheid zich tot het bouwmateriaal van dit grote woonhuis verhoudt, dan zal ik jullie als voorbeeld zo'n klein brokje wijsheid aanreiken; jullie kunnen daaraan knagen en schaven zoveel je wilt, maar het zal jullie niet baten. Luister dus:
[11] Zeven cirkels zijn in elkaar verstrengeld; de cirkels doordringen elkaar, de doordrongen cirkels worden verteerd en de verteerde verheffen zich in die, welke niet verteerd zijn, en de zeven cirkels hebben geen maat en geen middelpunt. Het zijn er zeven zonder einde; een getal dat de cirkel van de zeven doordringt en de zeven de ene!
[12] Kijk, dat is zo'n brokje absolute wijsheid! Ik heb jullie daarmee met weinig woorden zo ontzaglijk veel gezegd, dat jullie dit met gewone, voor jullie verstand toegankelijke begrippen in alle eeuwigheid niet zouden kunnen verklaren. Als jullie de wijsheidszin lezen, zal het jullie in het begin voorkomen alsof jullie daaruit tot een of andere, misschien niet volledige maar dan toch gedeeltelijke oplossing zouden moeten komen. Probeer er maar eens aan te schaven en te vijlen en richt de microscoop van jullie verstand op deze materie. Hoe meer jullie je erin zullen verdiepen, des te luchtiger wordt de materie en des te minder is er in haar te zien en zijzelf zal geleidelijk aan uit jullie verstandelijk gezichtsveld verdwijnen.
[13] Ik denk dat jullie hieraan wel genoeg zullen hebben om tot het inzicht te komen dat voor een nog gebonden geest met de absolute wijsheid niet veel te beginnen is. Daarom blijven we maar mooi bij de kost die de goede heilige Vader voor ons heeft bereid en gezegend; te zijner tijd echter als jullie geest ongebondener wordt, zullen jullie ook in staat zijn om van de absolute kost meer af te knabbelen dan nu. Omdat echter een wijze aan weinig genoeg heeft, zullen ook wij aan de weinige brokken die er op de wijsheidsgalerijen te zien zullen zijn, meer dan voldoende hebben. - We hebben hier echter nog het sierstuk van het zuilenrondeel voor ons. Bekijk het maar, en dan zullen we wel zien hoeveel er vanaf te krijgen is.
«« 42 / 127 »»
Graag willen wij u wijzen op het grote belang van aanschaf van de originele boekwerken die hier digitaal kunnen worden ingezien. Hiermee bevordert u de voortgang van de werkzaamheden m.b.t. herdrukken en uitgifte van nieuwe vertalingen, en niet te vergeten het beschikbaar houden van boeken voor een grote groep mensen die niet vertrouwd zijn met digitale communicatiemiddelen. Informatie over het bestellen van deze boeken vindt u op www.lorber.nl.