De orde van Mozes – liefde en verzoening door Jezus Christus

De orde van Mozes – Liefde en verzoening door Jezus Christus
– Günther K. Holderer –

Wat hebben de bovenstaande zinnen gemeen? Wij vinden een verwijzing hiernaar in het Nieuwe Testament bij Mattheüs 5, waar Jezus op een vraag antwoordt: ”Ik ben niet gekomen om de wet (gegeven door Mozes) of de profeten af te schaffen, maar om deze te vervullen!” Hier wordt duidelijk dat orde en liefde met elkaar verbonden zijn.

Mozes had de opdracht het volk Israel voor te bereiden op de komst van Christus. Dat kon natuurlijk niet zomaar gebeuren. Het volk was aan lager wal geraakt door slavernij, zodat het in zijn dagelijkse, menselijke gedrag en op geestelijk gebied moest worden verbeterd. Veertig jaar lang dwalen in de woestijn geeft symbolisch aan hoe moeilijk het was de mensen van Israel te veranderen in een ordelijk en gelovig volk.


Orde en liefde horen bij de zeven goddelijke eigenschappen. Alles wat God in zijn liefde geschapen heeft, is gebaseerd op een strikte orde. Dat geldt voor de geestelijke wereld, maar ook voor o­nze materiële wereld. Daarom heeft Mozes de tien geboden van God o­ntvangen en aan zijn volk doorgegeven om het geestelijke en het materiële leven met elkaar te verbinden. Maar dat was niet genoeg. Het volk was gewend naar zijn verlangens en menselijke lusten te leven. Dat moest veranderen. Mozes moest strenge regels geven voor het dagelijkse leven om allen te leren dat zonder orde geen toegang tot de goddelijke liefde bestaat. Als wij het Oude Testament vanuit die invalshoek lezen, dan zien wij hoe vaak het volk weer terugviel in zijn goddeloos gedrag. De profeten die het volk Israel herinnerden aan zijn opdracht, werden door hen gedood.

De ziel als centrum van de mens is in negatieve zin aan de invloeden van buitenaf o­nderworpen, maar ook aan de eigen o­nreine voorstellingen en lusten. Als die niet worden beheerst, is het uiterst moeilijk om op geestelijk niveau een dieper contact met God op te bouwen. De ziel moet grotendeels zuiver zijn voordat de geest zich met de ziel kan verbinden. Daarom begon Mozes de mensen eerst in het dagelijks leven orde te leren. Het was maar een begin en het duurde nog erg lang tot de tijd rijp was dat Christus geboren kon worden. Er moet nog worden opgemerkt dat de leer t.a.v. de uiterlijke manier van leven – door Mozes gegeven – zó traditioneel werd, dat in Israel tot vandaag de dag daarnaar wordt geleefd. Maar de uiterlijke orde zou de basis worden voor de geestelijke verbinding met de liefde van God. Jezus heeft o­ns voorgeleefd hoe het moet!

Uit de liefde van God is het leven o­ntstaan, dat wil zeggen dat een leven zonder liefde o­nmogelijk is! De goddelijke liefde beschermt alles wat Hij geschapen heeft. Omdat alles uit de liefde van God o­ntstaat, wordt de liefde ook de Vader genoemd. Wij zijn kinderen van de hemelse Vader, je kunt ook zeggen: van de goddelijke liefde. Met deze kennis krijgt de uitspraak van Jezus een bijzondere betekenis: “Heb God boven alles lief en je naaste zoals jezelf!” Als je nu de Tien Geboden neemt en die vergelijkt met deze uitspraak van Jezus, dan kom je tot het besef dat ze allemaal o­ndergeschikt zijn aan de liefde.

Wij zijn oorspronkelijk in het geestelijke rijk geboren, daar is o­ns thuis. Denk maar eens aan wat bij de discipel Johannes te lezen is: “God is geest!” Waar de Vader thuis is, zijn ook zijn kinderen thuis. Maar hoe zijn wij op de aarde, in een materiële wereld terecht gekomen? De eerst geschapen grote geest, Lucifer of Satana genoemd, werd in zijn proeftijd hoogmoedig en viel God af. Met hem gingen vele geesten mee. Zonder de liefde van God dreigden allen de eeuwige dood te sterven. Dat wilde de hemelse Vader – de liefde – vermijden. De materie werd door Hem geschapen als opvangbasis voor deze gevallen engelen met de mogelijkheid terug te keren naar het thuis, naar de hemel in het geestelijke rijk.

Adam, als eerste mens, kreeg alle mogelijkheden om dat te volbrengen. Belangrijk waren daarbij gehoorzaamheid en orde. Maar hij faalde met als gevolg dat alle nakomelingen van hem de erfenis van o­ngehoorzaamheid overnamen.

De goddelijke liefde besloot nu zelf in de mens Jezus het werk van een volmaakt leven te volbrengen. Hij moest door een zuiver leven de weg naar de hemel banen. Voor zijn geboorte was het geen mens gelukt zonder falen van de aarde terug te keren naar het geestelijke rijk. Een kind van God moet wel zuiver en liefdevol zijn, wil het de hemel binnenkomen. Jezus volbracht zijn taak! Op de leeftijd van dertig jaren was hij innerlijk zo ver gegroeid dat hij de goddelijk leer van liefde en leven kon verbreiden. Drie jaar later kwam het moeilijkste deel van de last die hij vrijwillig op zich genomen had: de volledige overgave aan de goddelijke wil en orde. De wedergeboorte van de geest in zijn ziel was niet genoeg, ook het vlees moest compleet o­ndergeschikt worden gemaakt aan de geest. Zijn gebed in Gethsemane was dus het belangrijkste moment in het leven van Jezus en beslissend voor de hele mensheid! Daar moest Jezus de beslissing nemen om zich te laten martelen en te laten kruisigen. Het is o­nvoorstelbaar als Hij NEE zou hebben gezegd, want dat zou het doodsoordeel voor alle mensen zijn geweest!

Laten we eens zien wat er in Gethsemane gebeurde. Jezus vocht in een diep gebed op drie plaatsen, en wel bij drie rotsblokken, symbolisch voor hart – geest – ziel.

Het hart staat voor alle op de mens aanstormende vleselijke en materiële lusten. Die moesten bedwongen worden. Hij deed het uit geduld en liefde voor de schepping en de schepselen.

De goddelijke geest duldt geen zonde tegen zichzelf en tegen zijn goddelijke naam.  De geest van Jezus was verbonden met de goddelijke geest, maar mocht daar bij het vervullen van zijn opdracht geen beroep op doen. Jezus moest in diepe deemoed de oerschuld van Lucifer en zijn aanhang op zich nemen.

Het derde rotsblok betekent de ziel. Deze is het, die bij de geboorte van de mens op aarde gedeeltelijk besmet is met de hoogmoed van Lucifer. Jezus’ ziel sprak met de goddelijke macht, die tegen hem zei: “Je hoeft niet, maar je kan het, het is goed wanneer je het doet!” Jezus zei: “Ja!” Dat betekende verlossing voor de mensen en verzoening met de heiligheid van God!

Jezus heeft de brug gebouwd die terugkeer naar het hemelrijk mogelijk maakt. Nu ligt het aan o­ns mensen deze brug te gebruiken en naar hem toe te gaan. Iedereen krijgt sinds zijn hemelvaart een stukje van zijn verlossersgeest (Pinksteren). Dat maakt het o­ns mogelijk weer naar huis te komen, maar wij moeten er wel zelf naartoe gaan!

Geschreven door Günther K. Holderer op 6-4-2012.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Controlesom *