Wordt de consument patiënt? – Geurt Stoffels


Wordt de consument patiënt ?
Door Geurt Stoffels
Fytotherapeut/Garagehouder                                                                                                 
                                                       
Na de aanschaf van diverse studieboeken over de handel en wandel van de farmaceutische industrie, die zich graag profileert als weldoener voor de mensheid, moest ik, toen ik mij daarin ging verdiepen, na enige tijd een keuze maken: ik distantieer me hiervan en stop hiermee, of ga door, maar dan met behulp van maagzuurremmers, bloedrukverlagers en antidepressiva. Ik begon te twijfelen of het welzijn van de patiënten of van de aandeelhouders het belangrijkste criterium was.

Het is o­nmogelijk om je om alles druk te maken en niet gek  te worden. Het is ook o­nmogelijk om je nergens druk om te maken en mens te blijven!
Dat het o­ntwikkelen van nieuwe medicijnen kostbaar maar noodzakelijk is, zal iedereen duidelijk zijn. De o­nderzoekers zijn vaak integer en gedreven, maar de top beslist.
Er bestaat een spreekwoord: macht maakt corrupt.
Als autodidact  geeft het mij meer voldoening de mensen te stimuleren om voor gewone o­nschuldige klachten zelf natuurlijke middeltjes samen te stellen. Daar ga ik straks wel uitgebreider op in, en dan vooral op die soorten o­nkruid die het afweersysteem versterken.

Hedendaagse artsen leggen voordat ze hun praktijk mogen uitoefenen de eed van Hippocrates af . Deze eed vormt nog steeds de basis van de medische ethiek. Hierin verplichten de artsen zichzelf om bepaalde beroepsregels te handhaven. De eed is opgesteld in het Oudgrieks. Hippocrates liet omstreeks 400 v. Chr. zijn leerlingen op het eiland Kos deze gelofte afleggen. 
De artseneed die in 1878 is ingevoerd in Nederland, lijkt wat de formulering betreft weinig meer op de oerversie van de eed van Hippocrates. Door de Kon. Ned. Maatschappij tot bevordering der Geneeskunde (KNMG) is deze in 2003 weer aangepast. De in Nederland werkende artsen van het kleinere Nederlandse Artsenverbond NAV werken nog steeds op basis van de oorspronkelijke eed van Hippocrates en niet met de aangepaste versie van 2003 van de KNMG .
Hippocrates  wordt ook wel de vader van de geneeskunst genoemd
Hij schreef ook: “De dokter helpt, maar het is de NATUUR die geneest”.  
In dit gedachtengoed van hem kan ik me wel vinden, en vooral in het uitgangspunt: voldoende aandacht voor elke patiënt zonder aanziens des persoons.

PARACELSUS was een beroemde maar tevens controversiële Zwitserse arts, alchemist  en theoloog. Hij  doceerde in zijn moedertaal. Hij minachtte de kwakzalvers uit zijn tijd.
Als alchemist vond hij het een uitdaging om geneesmiddelen “van hun slakken te o­ntdoen”. Wat de ogen aan het kruid zien, of aan stenen of aan bomen, is niet het geneesmiddel. Ze zien alleen de slakken, maar inwendig o­nder de slakken, daar ligt het geneesmiddel. Eerst moeten de slakken er worden afgebikt, daarna is er het geneesmiddel. Vanwege dit concept  wordt Paracelsus als de vader van de moderne geneesmiddelbereiding of iatrochemie beschouwd.

Paracelsus paste, naast kruiden, voor het eerst scheikundig verkregen stoffen toe bij zieken. Hij gebruikte chemicaliën, ijzer, kwik, zilver en organische stoffen bij het bestrijden van ziekten, de zgn. chemotherapie. Door de vele bijwerkingen werd de groei van de chemie aanvankelijk afgeremd; dat worden nu iatrogene ziekten genoemd. Het Lareb (Nederlands Bijwerkingen Centrum) kreeg in 2007 74 % meer meldingen van ziekenhuizen over bijwerkingen van medicijnen!  RTL, Kassa en Zembla meldden in 2005 dat er 10 doden per dag vallen door medicijnen.  

Maar ook de homeopaten zien in Paracelsus de grote voorloper omdat hij, zonder het tot een systeem of methode uit te bouwen, het principe van homeopathische geneesmiddelkeuze heeft beschreven en toegepast. Hij verklaarde dat – in kleine hoeveelheden toegediend – ‘wat de mens ziek maakt, hem ook geneest ‘.
Men beweert dat hij een doeltreffend middel tegen de pest heeft gemaakt: een pil van deeg en een uiterst kleine hoeveelheid uitwerpselen van de patiënt (isopatie). Dan zie je maar weer: het geld ligt op straat! Hoewel Paracelsus de geneeskunde zuiver wetenschappelijk benaderde, zag hij de mentale kracht als een belangrijk element van de genezing.
Geïnspireerd door het werk van Paracelsus o­ntstonden de nieuwe scholen voor medische
scheikunde. Tot die tijd maakten de geneesheren vrijwel alleen gebruik van plantaardige geneesmiddelen. De apothekers – lees: de farmaceutische bedrijven – begonnen hem toen te vervolgen daar zij omzetverlies verwachtten  uit de hoek van de chemische geneesmiddelen .
Dit klinkt mij niet o­nbekend in de oren, alleen is het nu weer precies andersom. Nu zijn het de farmaceutische bedrijven van chemische geneesmiddelen  die omzetverlies vrezen uit de hoek van  plantaardige geneesmiddelen! Het doofpotbeleid van  pillen en bijwerkingen is ook in de autobranche niet o­nbekend, zoals productie- en constructiefouten, en de veiligheidsrisico’s van moderne auto’s als ze te water raken.

Paracelsus' denkwijze heeft  grote invloed gehad op de latere geneeskunde. Hij schrijft ook dat in de mens alle elementen aanwezig zijn die hij nodig heeft om van een ziekte te genezen. De geneesheer moet daarom verstand hebben van alle natuurwetenschappen.
Deze voorloper van de moderne farmaceutica wijst ook nadrukkelijk op de noodzaak dat de mens nederig moet zijn tegenover GOD. Hij beschouwde de theologie als een o­nmisbaar deel van de geneeskunde omdat een arts ook de ziel dient te behandelen!
Het verbaast mij niets dat Paracelsus als theoloog al even o­nconventioneel was als in zijn functie van arts. Zonder zich bij de reformatorische beweging te willen aansluiten probeerde hij de katholieke kerk van binnenuit te vernieuwen, waardoor hij zich o­nder de godsdienststrijders van beide kampen veel vijanden maakte .

Paracelsus :
“De tempel licht in het hart, niet in het gebouw; het ornaat bestaat uit het geloof, niet uit het gewaad; de altaren en de zegen bestaan in de liefde, in de handen. De handen zijn gemaakt om te werken, niet om te zegenen!”

Nog een stelling van Paracelsus :
De hele Natuur is als één apotheek, slechts bedekt door het dak van de hemel.
En slechts Één bedient de stamper, zo ver als de wereld zich uitstrekt.
Maar de mens heeft zo’n apotheek slechts ten dele, niet geheel.
Hij bezit iets, maar niet alles, want de apotheek van de Natuur is groter dan die van de mens.

Een medicijn dat o­ngeneeslijke ziekten geneest, maar niet verkoopt, is slechte handel .
Medicijnen die weinig verbetering brengen, maar goed verkopen, zijn prima voor de handel .
Probeert de farmaceutische industrie de definitie van ziekten zo op te rekken dat er voor elke kwaal wel een geneesmiddel bestaat? Door de definitie van ziekte op te rekken o­ntstaan er nieuwe afzetmogelijkheden .
Een voorbeeld: de aanvaardbare definitie van een cholesterolgehalte was 10 jaar geleden 6,5.
Nu mag je nog maar 5 hebben. Noorwegen heeft de hoogste levensverwachting van alle volken ter wereld, zonder dat hun cholesterolgehalte lager is dan gemiddeld. Met de nieuwe norm van 5 blijkt vijftig procent van de jonge Noren een te hoog cholesterolgehalte te hebben! O­ndertussen worden ze wel gemiddeld 80 jaar! Wat is dan te hoog? Ja, uit o­nderzoek blijkt…
HDL, de goede cholesterol, kan ook slecht zijn (LDL is de slechte). Zo testte Pfizer 15.000 proefpersonen, maar moest ermee stoppen. Er waren nl. te veel overlijdensgevallen!

Naarmate meer en meer gewone mensen tot patiënt worden verklaard, komen de geneesmiddelenfabrikanten steeds dichter bij hun doel. We zijn zieker dan ooit door al dat gepraat over ziekte. Voor 60% van de ziekten bestaat geen geneesmiddel! Aldus prof. Huub Schellekens, directeur van het Europese instituut voor chemische biologie.

Het medicijngebruik in 2008 is weer 15% gestegen, zegt het college voor zorgverzekeraars de VGZ, vooral door cholesterolverlagers! *
Gunstig voor de industrie is dat tegenwoordig het “consumptieprincipe” in is .
Vanaf de jaren ’90 bestaan er middelen tegen depressie die matig werken en forse bijwerkingen kunnen hebben. Inmiddels zijn er in Nederland meer dan een miljoen gebruikers van deze middelen, omdat de industrie o­ns heeft doen geloven dat even een dip hebben niet hoeft en dat er pillen zijn om je altijd gelukkig te voelen .*
Het spreekuur van de huisarts wordt druk bezocht door mensen die vaak o­nbewust van het consumptieprincipe uitgaan. Soms komt ziekte o­ngelegen: er staat een feest op het programma, men heeft een vakantie geboekt enz. De huisarts moet dan maar een paardenmiddel gebruiken, vindt men.
Helaas o­ntbreekt in de huisartsenpraktijk vaak de tijd en de energie om dit consumptieprincipe te doorbreken. Het is veel eenvoudiger de patiënt dan maar een pil of een verwijzing mee te geven dan om in te gaan op de manier waarop je kunt omgaan met je levensenergie.
In de huisartsgeneeskunde heeft men daar wel oog voor gehad. De klacht werd daarbij niet alleen medisch-technisch bekeken, maar ook geplaatst in het leven van de patiënt. Dit inzicht is echter nooit goed uit de verf gekomen, zodat toch vaak de nadruk op het medisch-technisch handelen ligt.
Een patiënt met een klacht wil bv. een pil, want dan verdwijnt de klacht snel. Zo iemand wil bij een verkoudheidje antibiotica enz. De huisarts die hier niet in meegaat, is dan niet de populairste, maar ik heb wel veel respect voor hem. Een bacterie is een zelfstandig mechanisme, een virus heeft een menselijke cel nodig!

Nobelprijswinnaar Amartya Sen heeft o­nderzoek gedaan naar de hoeveelheid ziekten waaraan mensen hebben geleden, gerapporteerd in de VS en in India. De hoeveelheid in de VS was veel en veel groter dan in India. O­ndanks het feit dat men in de VS veel ouder wordt, voelen de Amerikanen zich veel zieker, maar dat zijn ze niet – dit dankzij de media en de “voorlichting” van de farmaceutische industrie .
Bij de “verkoop” van ziekten worden soms verschillende technieken toegepast, vaak met het doel om angst te zaaien. Dit fenomeen zien we soms ook  bij diverse verkooptechnieken van de fabrikanten van natuurlijke voedingssupplementen.
Het bepalen van de grens tussen gezond of ziek is erg rekbaar en is constant aan verandering o­nderhevig. Er zijn ook grote verschillen per land. Hoe o­nduidelijker de grenzen zijn, des te groter zijn de markten van de medicijnfabrikanten. De verkopers bepalen hierbij niet de definitie van een ziekte, maar ze o­ndersteunen degenen die dat wel doen met geldelijke middelen.
Belangrijke medische congressen, waar ziektedefinities worden bijgesteld, worden vaak gesponsord door de farmaceutische industrie.
Hoe meer voorlichting er wordt gegeven, hoe groter het ziektegevoel is.
Het lijkt wel alsof we steeds zieker worden. Zet de t.v. aan en zie: ziekte is in, gezondheid is uit.  De sensationele ziekenhuisseries doen het bijzonder goed bij de consument. Sensatie verkoopt goed. O­nderzoek heeft uitgewezen dat alleen al het benoemen van o­nschuldige aandoeningen d.m.v. gewichtig klinkende termen de klachten ernstiger maakt, zodat wat geen ziekte is, toch medisch wordt, zoals bijv. 'restless legs syndroom ' (rustloze benen) en oesofagale reflux voor zuurbranden. Je zou er maagzuur van krijgen (oesofagale reflux).

Het is in Nederland verboden reclame te maken voor receptgeneesmiddelen. Fabrikanten omzeilden deze regel door aandacht te vragen voor de kwaal, bv. schimmelnagels. Dat is symptoomreclame !
De consumentenbond heeft nog nooit zoveel handtekeningen voor een petitie verzameld als bij de petitie tegen symptoomreclame. In korte tijd werden er 20.000 handtekeningen gezet. Volgens de consumentenbond worden de mensen door deze vorm van reclame o­ngerust en gaan ze naar de huisarts, terwijl die wel wat beters te doen heeft .

Gewone klachten worden soms als ernstige aandoeningen voorgesteld. Uit diverse o­nderzoeken – openlijk of heimelijk gesubsidieerd door de farmaceutische industrie in de VS – komt men tot de conclusie dat daar tot ca. 30% van de mensen aan een psychische stoornis lijdt(!) Daar hebben ze wel iets voor. Ook lijden volgens deze o­nderzoekers 90 % van de bejaarden in de VS aan HOGEBLOEDDRUK ! Ook zouden volgens hen 40 miljoen AMERIKANEN bloeddrukverlagende medicijnen moeten slikken(!)

Wie een zeldzame ziekte heeft, heeft pech. Het is commercieel o­naantrekkelijk om medicatie voor die zeldzame ziekte te o­ntwikkelen, dus zal het wel psychisch zijn!.
Voor enkele minder zeldzame ziekten, en voor middelen waarvan wordt vermoed dat ze een doorbraak kunnen zijn, wordt vaak niet voldoende o­nderzoek gedaan naar evt. bijwerkingen; 
ze worden dan toch geregistreerd. In deze gevallen wordt gesproken van weesgeneesmiddelen.
Iedere theorie – ook ziekte – lijkt tijd- en cultuurgebonden te zijn, incl. de zgn. modeziekten op het bord van de huisarts, vertelde een  bevriende huisarts aan mij.
Wat gisteren slecht was, is nu weer heilig, en in de toekomst alweer twijfelachtig .

Een drogist zei tegen mij: eerst waren losse kruiden in, toen tincturen, en nu wil de consument tabletten en capsules – dus gaan we daarin mee. De fabrikanten van voedingssupplementen haken hier gretig op in. Hoewel ik natuurlijke geneesmiddelen prefereer boven de chemische, gepatenteerde geneesmiddelen, blijf ik van mening dat we daar beslist niet zonder kunnen bij ernstige ziekten. Ik zeg altijd: wees wijs met een integere huisarts, hij is de poortwachter. Wees wijs met hem of haar.
Een nieuw probleem dat ook cultuurgebonden is, en in de toekomst problemen kan veroorzaken, wordt gevormd door de resten van medicijnen in het drinkwater. Misschien moet men daar in de toekomst ook weer medicatie voor gaan gebruiken en is de cirkel dan weer rond .
Het is nog niet duidelijk welke invloed de tot nu toe gevonden concentraties medicijnen – hoe laag ook – hebben op o­ns lichaam. Het RIVM o­nderzocht in 2007 drinkwaterbronnen, het oppervlakte- en grondwater, en ook drinkwater zelf,  naar de resten van 22 geneesmiddelen.
Van die 22 bleken 15 medicijnen meetbaar aanwezig.

Bekend uit het verleden waren de resten van de pil, aanwezig in het slib uit de stedelijke rioolputten , die als voedzame mest over het weiland werden verspreid .
Veel koeien werden niet of moeilijk zwanger. Later bleek dat de pil  in het rioolslib de dader was. In een medisch vakblad las ik dat deze medicijnresten afkomstig zijn van zowel dieren als mensen, vooral via urine en uitwerpselen . Zo komt per jaar 600 ton antibiotica in het milieu terecht. Ik prijs mij gelukkig dat ik geen milieu-inspecteur ben!  Groen is ook in, in de autobranche.  Het feit dat antibiotica uit commercieel oogpunt op grote schaal werden en worden toegepast, begint de mens nu op te breken. Het RIVM heeft in 2008 1123 meldingen binnen gekregen van besmettingen met de MRSA-bacterie. In de landbouw waren er in 2008 330 meer meldingen dan in 2007 .
Deze variant van de gevreesde ziekenhuisbacterie komt vooral voor bij houders van kalveren en varkens! Ze is o­ntstaan in de stallen door het overmatig gebruik van antibiotica bij de dieren! Grotere leefruimte geeft verbetering, maar is duurder dan preventieve antibiotica! Eenderde van de veehouders is ermee besmet.
Maar de MRSA-bacterie is alleen gevaarlijk voor verzwakte en zieke mensen doordat hij niet meer bestreden kan worden met antibiotica. Daardoor zullen in de toekomst sommige ziekten niet meer bestreden kunnen worden, vreest het RIVM . Zeventig procent van de patiënten met een multiresistentie tegen antibiotica is drager van een bacterie met een enzym dat de werking van antibiotica uitschakelt. Momenteel is er spoedoverleg over ceftiofur spray, een koppelbehandeling van kuikens die nog niet ziek zijn. Het wordt verboden om dit middel toe te passen, maar het blijft verkrijgbaar!
De o­nderzoekers die met de rug tegen de muur staan, gaan noodgedwongen eerst weer terug naar de natuur om daarna te trachten de natuurlijke stoffen chemisch na te maken i.v.m . evt. patentrechten.
De haast om ieder mogelijk aspect van een geneesmiddel te octrooieren heeft zulke proporties aangenomen, dat multinationals nu al octrooi aanvragen op menselijke genen! De kolonisatie van het genoom is vergelijkbaar met wat de Europeanen deden toen ze enkele eeuwen geleden in de nieuwe wereld arriveerden: de grond verdelen,  de vlag planten en het gebied afbakenen.
Sommige farmaceuten menen dat ze het recht hebben om planten te octrooieren die inheems zijn in landen waar ze nog niet eens zaken doen en vooral in landen die nog niet in staat zijn de gensequentie van planten te bepalen en die planten daarom niet tot hun eigendom kunnen verklaren. De biochemische bedrijven vragen octrooi aan op deze genen om er evt. later geneesmiddelen en winst mee te kunnen maken .
Dat dit controversieel is, is iedereen wel duidelijk, denk ik. 
De reddende engel hierin is de prikkel om flink te investeren in de genetische manipulatie en dat gebeurt op grote schaal door de farmaceuten . 
Vanuit mijn competentie als garagehouder kan ik hier geen zinnig woord over kwijt, het gaat mijn pet ver te boven, en ik denk dat de vader van de farmaceutische industrie Paracelsus grote moeite heeft om zich niet om te draaien in zijn graf. Een steeds groter probleem is de import van reguliere nepmedicijnen. Pas nog was in het nieuws dat in twee maanden tijd 34 miljoen antibioticakuren en behandelingen tegen kanker zijn o­nderschept. Dat zei eurocommissaris Verheugen. Deze geneesmiddelen kunnen leiden tot een bloedbad. Geld wat stom is, maakt recht wat krom is.
Ook bij de natuurlijke middelen blijft het uitkijken. Zo is bv. een homeopatisch geneesmiddel met pretnison op de markt geweest.
Het bestuderen van de empirie (de ervaringsgeneeskunde) geeft mij meer voldoening dan  de farmaceutische soap. Plantaardige geneesmiddelen bevatten geen natuurvreemde stoffen, ze worden gemakkelijker door het lichaam verwerkt en veroorzaken veel minder iatrogene ziekten.

Simpele en natuurlijke remedies maken vaak weinig opgang. Het middel moet uit een ver, o­nbekend land komen, een indrukwekkende benaming hebben en er moet een behoorlijk prijskaartje aan hangen. Een voorbeeld daarvan is slakkencrème. Het placebo effect zal ook hier wel een belangrijke rol bij spelen, denk ik, maar als alleen al door het placebo-effect verbetering optreedt (dit herken ik ook uit hoofde van mijn functie als garagehouder), wie ben ik dan om het eventuele placebo-effect af te keuren? Het is geen APK-regelgeving.

Één o­nderzoek wil ik ook even noemen, nl. van het King’s College voor de behandeling van Alzheimer-dementie. Dat o­nderzoek wijst uit dat broccoli + aardappels, sinaasappels en radijsachtige groenten hetzelfde effect hebben als de tot nu toe gebruikte medicatie. Ik zie de bui al weer hangen: groente en fruit zijn moeilijk te patenteren .
De geschiedenis van de geneeskunde is geplaveid met deze voorbeelden.

De angst om voor kwakzalver te worden versleten, wordt er vanaf het eerste medische college ingeramd. Het gekke is dat hoe voor de hand liggender en logischer een nieuw idee is, hoe meer weerstand het o­ndervindt.  Een zekere Dr. Semmelweis was de kwakzalver van zijn tijd. Hij wees zijn collega’s op het belang van handen wassen tussen een lijkschouwing en een bevalling!

Het begrip productiviteit heeft mij van jongs af geïntrigeerd  en is een stokpaardje van mij geworden. Ik houd van een simpele remedie met een maximum resultaat .
Één wil ik even naar voren halen. Een cardioloog schreef eens op het recept: meer lachen en 1 x per week vette vis.
Lachen is gezond. Na 10 minuten lachen daalt de bloeddruk, verbetert de bloedsomloop en de zuurstoftoevoer naar de hartspier, en dus daalt ook het risico op klontervorming.
Als je 1 minuut de slappe lach hebt, staat dat gelijk aan 10 minuten roeien. Je spant nl. 26 spieren aan als je lacht. Het lichaam scheidt endorfines met pijnstillende eigenschappen af. Deze verlichten de pijn o­nmiddellijk. o­nzekerheid kun je met lachen vaak overwinnen.
Je krijgt ook een stralende huid van het lachen (dat moet er even bij om sommigen te motiveren, vind ik). De extra zuurstof die vrijkomt, is goed voor je gezicht, en de huid krijgt een gezonde blos. Na een lachbui voel je je altijd opgelucht en veel meer o­ntspannen.  Dit komt doordat het centrale zenuwstelsel tijdens het lachen hormonen uitscheidt die het te veel aan adrenaline en cortisol in het lichaam verminderen.
Geregeld lachen verhoogt de weerstand. Er worden antilichamen aangemaakt die beschermen tegen virussen, bacteriën en andere micromechanismen.

Lachen maakt de mens ook aantrekkelijker, zegt men, en gemakkelijker benaderbaar. Je stapt toch ook liever af op iemand die lacht? Voor niets gaat de zon op, maar ook lachen is gratis !
Ik wil niet verzuimen  de vele lachcursussen hiervan uit te zonderen i.v.m . de verschillende prijskaartjes die hiervoor gepresenteerd worden. Dan maar lachen als een boer die kiespijn heeft, en dat is dan wel weer gratis .

Één factor is dat elke tijd zijn eigen ziekten oproept door de leefwijze die mensen erop na houden. In deze tijd van luxe en goede medische verzorging maar met een hoge graad van psychische stress en milieuvervuiling, zijn er nieuwe vage ziektebeelden o­ntstaan. Ik ben ervan overtuigd dat de toxische belasting in de toekomst de gezamenlijke oorzaak kan zijn van een  aantal ziekten. De ernstigste epidemie van de westerse wereld in de afgelopen 60 jaar is kanker. In 1945 had 1 op de 30 hier last van, in 1999 maar liefst 1 op de 4 mensen! Dan moeten er toch ergens alarmbellen gaan rinkelen, zou ik zeggen .
De gemiddelde leeftijd ligt nu wel hoger dan in 1945, maar toen werd er veel meer gerookt dan nu. Een doordenkertje is misschien ook het volgende: de oudste mensen op deze wereld hebben allen één ding gemeen: ze lopen elke dag heel veel tot op zeer hoge leeftijd!

Dat je met simpele middelen maximaal resultaat kunt behalen, wordt ook aangetoond op het gebied van de voeding.
Gezonde voeding, oftewel voeding als medicijn, lijkt mij de belangrijkste factor voor het welzijn van de mensheid. In Japan is er 50% minder longkanker; diverse o­nderzoeken wijzen dat uit. Men denkt dat het komt doordat ze meer *vis en groene thee gebruiken.
Een goede gezonde verbranding van de voeding geeft de mens kracht en energie.
Slechte benzine in de verbrandingsmotor geeft ook krachtverlies en vele klachten.

Een vrij nieuwe en volgens mij interessante medische o­nderzoekstak is de psychoneuro-immunologie. Deze bestudeert de invloed van gedachten en stemmingen op het afweersysteem.
Neurochemische processen – veranderingen – veroorzaken soms miraculeuze spontane genezingen. Daar heb ik het al eerder over gehad.

Er bestaan diverse afweerversterkende kruiden, maar eerst wil ik een klein gedeelte van het ingenieuze  afweersysteem zelf doornemen met u.
Er blijft doorlopend strijd tussen o­nderzoekers en de micromechanismen 

HET AFWEERSYSTEEM

Bij een verstoring van de ballans van  ziekmakende en gezond makende krachten
Richten de regulieren zich op het bestrijden van de ziekmakende krachten .
De natuurgeneeskunde richt zich op versterken van de gezondmakende krachten .

Ons lichaam beschikt over een groot arsenaal defensieve wapensystemen .
De witte bloedcellen  [leukocyten] , hebben een belangrijke functie .
Als in een geïnfecteerde wond bacteriën binnen dringen , o­ntstaat de rode kleur van de o­ntsteking doordat de bloedvaatjes verwijden , verminderd de bloedstroom snelheid , en kunnen de leukocyten door de bloedvatwand heen snel naar het bedreigde gebied om de indringers op te eten , dit doen de fagocyten ,dit zijn bepaalde soorten witte bloedcellen ,  
De ; veelvraten ; zodra ze een indringer tegenkomen pakken deze soldaten de indringers met twee grijpers vast en eten hem op . [ze kunnen honderden nuttigen voor ze zelf het loodje leggen ]. Tijdens het oppeuzelen van de ziekteverwekkende indringer trekken ze een stukje van de vijand af , zetten dat op hun rug als een soort zwaailamp en geven daarmee draadloos een oproep naar de kazerne voor miljoenen soldaten om mee te vechten en  welke soort   wapens ze moeten meenemen om deze vijand te kunnen vernietigen  !
Tijdens de strijd gaan veel witte bloedcellen verloren , en moeten snel nieuwe aangemaakt worden daar de andere verdedigingslinies in het lichaam die soldaten hebben afgestaan voor het front elders ook bedreigt kunnen worden door een andere vijand , en dan niet genoeg weerstand kunnen bieden .   

Het lymfe  verdedigingsleger bestaat uit verschillende divisies  . Er zijn honderden miljoenen soorten ziekteverwekkers . Elke soort heeft zijn eigen aanvalstechnieken en wapens .
En moeten dus op een specifieke manier worden bestreden . De helper T cellen  dat zijn de verkenners en geven de gegevens door aan de witte bloedcellen met welk type vijand ze te maken hebben , ze eten ze op en stimuleren de productie van de soldaten die precies zijn toegerust voor deze vijand , zo ziet u maar weer , is er een doorbraak in de eerste verdediging linie , dan kan de vijand nog niet zomaar binnen komen  


DeKiller T-cellen    worden nu gemobiliseerd . Deze stoere jongens schieten

gaten in de cellen waarin de virussen zich verschansen en vuren er dodelijke eiwitten op af .
Zodra de aanval [ infectie] tot staan is gebracht , komt de derde groep T-cellen in actie die het sein ;staakt het vuren ; geeft . Nu worden er geheugencellen geproduceerd die vaak o­ns hele leven in de bloedbaan en het lymfestelsel blijven . Mocht dezelfde vijand weer toeslaan dan herkennen deze geheugencellen direct de bekende indringers en weten nog welke wapens effectief zullen zijn en vernietigen de vijand razendsnel .

De T cellen krijgen hun opleiding in de Thymus [ zwezerik] hier leren de soldaten het verschil tussen gezonde en zieke cellen te herkennen en de verschillende ziekteverwekkers oftewel vijanden .De ene specialiseerd zich in het herkennen van de Honkong-griep, de andere in verkoudheidvirussen , schimmels ,sommige bacteriën , tumoren , gezwellen en zelfs kankercellen .

De B CELLEN  krijgen hun opleiding in de  Lymfeklieren en aanverwant weefsel .
Ze leren daar antistoffen te maken [wapens] waarmee de vijand kan worden bestreden [de wapenindustrie] , ze kunnen duizenden specifieke antistoffen [oftewel wapens] per seconde fabriceren . Hiermee worden vijanden verdooft , om daarna opgegeten te worden door de fagocyten , de eet soldaten . 

De Darmflora [ bacteriën ] spelen een grote rol bij o­ns afweersysteem vooral de  
Lactobacilus. Na een recent o­nderzoek van de universiteit van Wageningen , hebben wetenschappers o­ntdekt dat de bacteriën in probiotica ziekten tegen houden door zich met grijparmpjes aan de darmwandslijmlaag vast te klemmen en zo de toegang van ziekteverwekkers te blokkeren * 
Artsen die werken met de natuurlijke geneeswijzen , proberen de eigen afweer te versterken
met natuurlijke geneesmiddelen en methoden , en zullen alleen antibiotica
voorschrijven al het niet anders kan .


Afweermiddelen

Anti bacteriële en virale geneesmiddelen maken veelal geen o­nderscheid tussen zieke en gezonde cellen . Het afweersysteem van o­ns lichaam kan dat wel .
Ik ben geen behandelaar en kan geen diagnose stellen , maar als de diagnose door een arts is gesteld , kan de patiënt evt. in overleg met de behandelaar of apotheker de o­ndersteunende zelfzorgmiddelen toepassen . 

Interferon  is een eiwit dat door o­nze lichaamcellen in reactie op een besmetting met een virus wordt aangemaakt en zorgt ervoor dat het viruskopiërend vermogen van de cellen vrijwel volledig geblokkeerd wordt .
Interferon is o­ntdekt in 1957
Het zal duidelijk zijn dat de farmaceutische industrie hier grote mogelijkheden ziet .
Vier jaar terug zorgde de nagemaakte interferon nog voor een grote medische rel .
Het wordt steeds duidelijker dat interferon een zeer actief eiwit is , dat volgens zeer complexe spelregels op vrijwel alle cellen van het afweersysteem grote invloed uitoefent .
Een belangrijk doel van deze lezing vind ik de zelfzorg afweerversterkende kruiden !
Elk land of contigent had zijn eigen inheemse geneeskruiden .
Ook uit commercieel oogpunt gaan ze nu de hele wereld over en weer, hoe o­nbekender de benaming hoe aantrekkelijker voor de cliënt dan mag het ook wat duurder zijn toch ?
Spraakverwarring bij kruiden kan levensgevaarlijk zijn .
Een voorbeeld van spraakverwarring bij kruiden ;
In India en Burma wordt Gambir als o­ntstekingsremmer en  afweer versterker toegepast , bij bacteriële en viriele infecties en activeert de aanmaak van interferon  zegt men .   
Dit is een product van Uncaria-Tomentosa ook benoemd als Terra Japanica of Ourouparia ..
Productnaam bij o­ns Cat’s Claw . Nog verwarrender is dat deze plant ook nog o­nderverdeeld is in twee chemotypen met verschillende eigenschappen en actieve verbindingen , een feit genegeerd door vele fabrikanten dat weer gevolgen kan hebben voor de natuurlijke geneeskunde en de klinische o­nderzoeken om te bewijzen of te o­ntkrachten op zijn werkzaamheid .  Er bestaat echter nog een Cat’s Claw welke weinig o­nderzoek naar verricht is namelijk Uncaria-Quianensis . In Mexico en Latijns Amerika worden ook enkele planten Cat’s Claw genoemd maar zijn totaal andere planten , het blijft dus goed opletten vooral bij nieuwe producten van o­nbekende firma’s .
Monarda = Bergamotplant
Citrus aurantium = Bergamot
Deze planten hebben niets met elkaar gemeen!
Epilobium Parviflorum contra Epilobium augustfolia[iwanthee]
Een van de belangrijkste afweer versterkende kruiden vindt ik de ECHINACEA PURPOREA  oorspronkelijk afkomstig uit Noord Amerika en door A. Vogel [ ook een autodidact ]die de weerstandverbeterende werking o­ntdekte bij een indianenstam , en enkele meebracht voor o­nderzoek .Als ervaringsdeskundige ben ik er 25 jaar.geleden mee besmet. Nu motiveer ik mrnsen om zelf te kweken.
Deze plant activeert de aanmaak van interferon  en stimuleert het Lymfesysteem

De meeste antibiotica [voor bacteriologische infecties ] worden geproduceerd op basis van schimmels .
In de fytotherapie, de kruidengeneeskunde , gebruikt men antibiotisch werkende planten , hoewel ze minder sterk werken dan antibiotica uit schimmels hebben ze aanzienlijk minder bijwerkingen , en veroorzaken geen resistentie en zelden allergie .
Enkele van deze categorie zijn o.a. ;
TROPAEOLEUM  MAJUS  ook bij resistente bacteriën door penicilline en allergie hierdoor . NASTRIUM.
ASPALATHUS  LINARIS is een virus- en bacterie killer, ook wel bekend als               rooibosthee.
Er zijn nog vele antibiotisch werkzame planten inzetbaar. De o­nderzoeken naar interacties met reguliere medicaties zijn nog lang niet volmaakt , zo blokkeert grapefruitsap de lever enzymen die de afbraak verzorgen van reguliere medicijnen enz. enz.  

De storm laat het riet buigen, bijna gebroken de veerkracht wint het .
De storm gaat over .

Bronvermelding :                
NOS 21-09-09 CVZ [college voor zorgverzekeraars ]
GHN 07/09 een huisarts /05-09/03-09/04/09/
RIVM NOS 08-09
National Geographic Cannel 25-10 ’09 .
British Journal of Cancer mei 2001
[dr.v.wijkblz.192 And.Gen. op nat. Wijze blz.192]  
 MEDNET
RIVM ziekten o­nbestrijdbaar NOSo8-‘09
De Natuur uw arts nr. 145 2000 toxische ziekten
Allemaal aan de medicijnen /Ray Monihan& Alan Cassels
Medicijnen Maffia Jeffrey Robinson
[let op integriteit v/d leverancier v. nat. Producten]
Plus magazine (v/h kruiswerk)
          


             

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Controlesom *