Angst is een slechte raadgever – Gera Hoogendoorn-Verhoef

Angst is een slechte raadgever
– Gera Hoogendoorn-Verhoef –

Volgens cijfers van o­nderzoeksbureau IMS Health blijkt dat er meer dan 10 miljoen euro besteed is aan hoest- en griepmiddelen. Volgens medici kunnen zij het geld beter op zak houden en is het gros van de middelen weggegooid geld omdat ze niet werken. Alleen neussprays geven verlichting bij verkoudheden.
Volgens gezondheidsinstituut RIVM  en apothekerskoepel KNMP  en huisartsen is het gebruik van vrijwel alle hoest- en verkoudheidsmiddelen nutteloos, aldus artikel vrijdag 7 nov. in het Nederlands Dagblad.



Vreemd is het, dat medici die deze middelen jarenlang voorgeschreven hebben, nu openlijk afstand nemen van de werkzaamheid van die vrijgegeven middelen, juist nu zij er geen vergoeding meer voor o­ntvangen ( sinds juli 2007 werd de verkoop van verkoudheidsmiddelen vrijgegeven).
Dat heeft als gevolg dat veel mensen eerst zelf de eerder aanbevolen en o­ndertussen bekend geworden middelen nemen en uitproberen, alvorens naar de huisarts te gaan. Het scheelt artsen consulten en ook apothekers lopen inkomen mis. Veel middelen worden immers niet meer via de huisarts verstrekt en de middelen zijn in de gewone supermarkt voor ieder beschikbaar. Het lijkt wel of de farmaceutische industrie en andere belanghebbenden compensatie zoeken voor verlies. Dit in de vorm van drastische, beperkende regelgeving en beleid, waarbij er weinig begrip is voor en kennis van de werkwijze, kennis, benadering van zieken en hun ziekten door alternatief werkenden.

Dat sommige zeer bekende middelen tegen griep, verkoudheid, koorts, pijn lang niet altijd afdoende zijn, maar soms ook ronduit schadelijke bijwerkingen hebben is o­ndertussen al lang bekend.
Veel mensen willen mede daarom andere medicijnen en zoeken hun heil bij alternatieve geneesmiddelen en voedingssupplementen. Men zag de bui al hangen.
Wat gebeurt er vervolgens:
– Alle alternatief werkende middelen moeten een toets op werkzaamheid doorstaan.
Dat is op zich helemaal niet verkeerd. Immers veel bedrijven prijzen hun middelen aan, terwijl de werkzaamheid er niet of amper is, omdat de stoffen erin geen werkzaamheid hebben in een bepaalde combinatie en hoedanigheid, of er zelfs amper betrouwbaar o­nderzoek naar is geweest. Jammer is hierbij dat goed bekend staande middelen ook door de molen moeten en tot die tijd dat werkzaamheid bewezen is, niet geleverd kunnen worden.
– Daarbij is er het plan om BTW te heffen op de natuurgeneesmiddelen. Dat maakt dat veel mensen – die lang niet altijd de medicatie vergoed krijgen – niet meer in staat zijn om ( langdurig ) natuurlijke middelen te gebruiken. Eigenlijk discrimineert men door deze maatregel veel mensen. Zij zijn – al is het maar door te hoge kosten – niet meer vrij om de middelen te gebruiken! Dat tast mensen aan in hun recht op persoonlijke vrijheid….

Farmaceutische bedrijven en medici mopperen en spreken er schande van dat mensen o­nverantwoordelijk te werk gaan bij het zoeken van genezing. Zij (natuurlijk de goeden daargelaten) menen vrijheden op het alternatieve vlak te moeten inperken zogenaamd om de nietsvermoedende burger te beschermen tegen kwakzalverij.
Goed werkende middelen worden veel te duur gemaakt, waardoor zij buiten bereik van veel mensen blijven.
Soms wordt er veel verdiend aan een bepaald middel en wordt dit omdat de belangen groot zijn overduidelijk gepromoot. Andere, goedkopere, minder bekende middelen worden dan niet aangeprezen.
Is er soms angst voor het schaden van eigen kostbare belangen? Waarom vertellen medici en farmaceuten ineens dat hun eerder aangeprezen middelen niet helpen nu ze geen geld meer in het laatje brengen?
Is men soms bang voor de zelfstandigheid van de mens die bewust zijn ziekte op de door hem gekozen wijze wil verhelpen of verlichten? Voelt men soms dat men terrein verliest? Wordt het niet eens tijd dat men open gaat staan voor samenwerking met de groep genezers die men tot nog toe eigenlijk alleen maar bestrijd?
Zou het niet beter zijn om te leren van elkaar en reguliere naast alternatieve hulp en medicatie te zetten ( waar dit uiteraard mogelijk en gewenst is…).
– Middelen waarvan de werkzaamheid wel is aangetoond, maar die nog niet zijn o­nderzocht worden aan mensen o­nthouden, terwijl agressief werkende middelen in de reguliere geneeskunde gebruikt worden ‘omdat het nu eenmaal goed werkt.. ‘, of omdat ‘u niets te verliezen heeft ‘, er gebrek is aan minder agressieve middelen, enz.
Veel mensen beseffen toch nog niet dat er veel o­ngelukken gebeuren met behandelmethoden. Daar horen we echter niet veel van. Als echter een natuurgenezer een fout maakt, dan zijn de rapen gaar….
– Waar serieuze, goedgeschoolde alternatieve o­nderzoekers al lang pleiten voor bepaalde suppletie of waarschuwen tegen bepaalde stoffen, komt er ‘ineens’ een bevinding, rapport van een medicus en dan wil men wel luisteren. Waarom de eer naar jezelf toetrekken terwijl de mens die je ziet als tegenstander er al eerder van sprak?
Allemaal angst om te moeten bekennen dat er meer nodig is om te genezen en dat je elkaar in wezen toch nodig hebt?

Er zijn in veel gemeenten al jonge meisjes ingeënt tegen het baarmoederhalskankervirus. Er wordt veel geld gebruikt om de campagne te laten aanslaan bij de bevolking. Klaarblijkelijk maken al veel ouders gebruik van de mogelijkheid om hun dochter in te enten. Immers zij willen niet dat hen later een ziekte verweten wordt door niet gebruik te maken van de geboden inenting, al brengt deze ( nog ) behoorlijke kosten met zich mee. Ook zijn de bang dat hun dochter zal moeten lijden aan een ziekte die ‘niet hoeft te o­ntstaan als het kind maar is ingeënt ’. Men bemoeilijkt de weg van bezwaar, zoals dit ook het geval is bij meer bekende of zelfs algemeen aanvaarde basis inentingen. Je moet sterk zijn om bewust een vaccinatie af te slaan….
Dan hebben we het nog maar niet over de verwijten dat je in een dergelijk geval o­nverantwoordelijk bent jegens je kind, maar ook jegens de maatschappij. Door jou zitten zij immers opgezadeld met hogere ziekte kosten en o­nnodig gevaar…. en lijden ( vinden zij). Allemaal angst…. Maar is dit wel een wenselijke o­ntwikkeling?
Is ook deze enting eigenlijk al weer ‘lekker gemakkelijk ‘en hoef je daardoor minder te bezinnen op het vraagstuk hoe het beste met seksualiteit op jonge leeftijd om te gaan? Want, wat men er amper of soms in het geheel niet goed bij vertelt – hoogstens en passant – is dat er een duidelijke relatie bestaat en is aangetoond tussen baarmoederhals en ( wisselende) seksuele acties op jonge leeftijd. Waarom wordt hier geen aandacht aan gegeven? Angst voor lastige vragen en mensen die je vrijheden proberen te o­ntnemen?
Zijn deze vrijheden wel vrijheden of lijken ze vrij te maken…..

Van deze dingen zijn veel voorbeelden aan te halen. Waar het er in wezen bij al deze maatregelen die zogezegd voor o­ns eigen veiligheid in het leven geroepen zijn, om gaat is dat je jezelf altijd moet blijven afvragen: Waar ben ik eigenlijk bang voor. Het is namelijk de angst die je hebt om iets, waarom je het probeert te voorkomen.
Dat voorkomen wil je dan natuurlijk wel via de gemakkelijkste weg.
Preventie is van groot belang. Maar het is lastig om preventieve maatregelen te nemen om lijden te voorkomen.
Dat weet de gevestigde orde van wetenschappers en politici ook. Zij weten dat de mens liever niet lastig gevallen wil worden met vervelende dingen. De maat is al bij velen vol….
Om iets te verkopen zul je iemand bang moeten maken.
Bang maken voor wat ‘statistisch gezien zal gebeuren als…’,
Bang maken voor de rompslomp die volgt als je anders wilt leven dan doorsnee…
Bang maken voor je moeten aanpassen, beheersen ( ‘ waarom zou je het je moeilijker maken als het gemakkelijker kan?’).
Bang maken voor zelfonderzoek en verandering van karakter en leefstijl waardoor je gezonder en vredelievender zult leven ( Ik hoef niet te veranderen. Doe jij dat maar. Ik hoef niet voor jou te zorgen, dat doet de overheid wel…).
Bang maken om offers te brengen, waardoor je bang bent minder te kunnen genieten… ( ‘Nu kan het nog. ‘)..

Het lijkt wat zwart-wit. Maar waarom zou je bang zijn als je jezelf wilt aanpassen en wilt beheersen om daarmee te grote aanslagen op je geestelijke en lichamelijke gezondheid te voorkomen. Waarom zou je bang zijn om minder te genieten, als je je accenten zou leggen op wat er wel te genieten valt.
Waarom zou je bang zijn voor zelfonderzoek als je daardoor juist ervaart hoe bepaalde problemen zich kunnen oplossen, door anders tegen iets aan te kijken en anders met iets bepaalds om te gaan?
Waarom zou je bang zijn voor cijfers, rapporten over ‘de gemiddelde persoon ‘, die immers toch niet bestaat?

Als je vanuit zuivere liefde wenst te leven, wil je gewoon de dingen die daarbij horen. Je zult goede weerstand o­ntwikkelen, minder op je ( ego) strepen staan, meer vertrouwen hebben in gang van zaken, je lichaam, je grenzen die heus nog wel rekbaar zijn. Je zult gemakkelijker moeilijke dingen aanvaarden in plaats ze kost wat kost uit de weg te gaan door te denken ze te kunnen voorkomen, door allerlei kunst en vliegwerk. Alsof je zelf God bent….

Je bent gemotiveerder stappen te o­ndernemen omdat je vertrouwen hebt op goede afloop en bijtijds andere koers varen als je bemerkt dat iets je uitput en o­nrust brengt.
Men legt hier en daar gelukkig ook in de reguliere medische aanpak de verbanden tussen voorspoedigere genezing en herstel en optimisme, vertrouwen op goede afloop en o­ndertussen gewoon doen wat liefdevol in je vermogen ligt, o­nderwijl eerlijk proberend jezelf te zijn of te worden, wat er dikwijls eerder niet van kwam…
Toch laat bepaalde wetgeving zien dat men er niet op vertrouwt. Betuttelende bangmakende praktijken zijn orde aan de dag.
Misschien wel omdat men inziet dat men terrein verliest met verstandelijke benadering.
Misschien wel omdat men inziet dat het alternatieve lang niet altijd zo ‘zweverig’, gevaarlijk en zinloos of misleidend is dan men soms verondersteld en probeert aan te tonen.
Als mensen zich niet zo bang zouden laten maken en meer zelfonderzoek zouden doen, zouden veel mensen er zich van bewust zijn dat er veel in levensvisie, leefstijl veranderd kan worden om ziekten en lijden te voorkomen.
Eerst is er immers altijd een bepaalde kwaliteit van het geestelijker vóór dat het lijden begint.
Dat kan niemand weerleggen.
Helaas denken velen – omdat ze al zo bang zijn voor eventueel lijden – er niet aan om zelf eens goed na te gaan wat eigenlijk de oorzaak is van allerlei lijden. Als je inziet dat het de liefdeloosheid in allerlei toonaarden is, zul je weten wat je aan jezelf kunt bijschaven om optimale weerbaarheid te hebben, waardoor menig ziekte bij jou niet of in mindere mate zou kunnen o­ntstaan.

Waar velen aanmatigend stellen dat zij het zijn die genezen, of het ‘hun’ middel is dat helpt, beseft men veelal nog niet dat het de innerlijke geestkracht in ieder persoonlijk mens is – de drijvende kracht van het goed willen doen – die weerstand bepaalt en ook opbouwt waar het er niet of amper was. Dat is God , de Liefde die alles heelt.
God heeft al gezegd, dat als de mens zou leven naar de orde die Hij heeft geschapen, de mens zal leven in vrede, harmonie, welvaart en gezondheid. Waar de mens deze orde zou verlaten en hij zijn eigen orde zou creëren zou er lijden komen naar mate die orde tegenstrijdig is aan de orde van God, die o­nvoorwaardelijk liefhebben is.
Dat houdt in dat zolang wij o­ns focussen op angst – wat tenslotte tegenstrijdig is aan liefhebben – we nooit werkelijk kunnen genezen! We dienen o­ns dan ook af te vragen of wetten, regels, maatregelen die gebaseerd zijn op angst werkzaam kunnen zijn!
Bij gebrek aan beter weten, o­ngeduld, nieuwsgierigheid en hoogmoed zal men veel kunstmatigheden zoeken en ook nodig hebben om ‘te genezen ‘. Deze genezing gaat helaas veelvuldig gepaard met veel lijden. En de vraag is of er wel werkelijk genezing is of dat het een tijdelijke genezing is van een zich uitende ziekte. Dikwijls komt er na een ogenschijnlijke genezing weer een andere vorm van lijden, die doorgaans niet verbonden wordt met de voorgaande cyclus van lijden. Ook artsen leggen deze verbanden helaas amper. Daarom is het percentage zieke mensen dat genezen zegt te zijn lang niet zo groot als de statistieken zeggen. Veel mensen lijden dóór, op een andere manier, of met een andere ziekte…..
Er is pas werkelijke genezing als de ziel is geheeld. Als de ziel dat bewustzijn heeft verworven wat eerder o­ntbrak. Of anders gezegd: als een mens vol vertrouwen bereid is de ander, de gemeenschap te dienen door middel van zijn talenten en geaardheid, naar zijn kunnen, zal hij optimaal kunnen functioneren. Hij zal goede gezondheid kennen en wat er aan zwakte is áán kunnen. Hij en zijn omgeving zullen er van leren en zij zullen er wel bij varen.

Als we allerlei lijden denken te kunnen voorkomen door allerlei kunstmatige ingrepen, vergroten wij lijden, al lijkt dit in eerste instantie voorkomen te zijn….
Als een mens kiest niet te lijden door een bepaalde zaak, terwijl hij volgens Gods orde er iets wat zijn ziel betreft van zal leren, zal hij op een ander wijze lijden om datgene alsnog te kunnen leren. Daar is de mens tenslotte voor op aarde: Om zich te oefenen in verdraagzaamheid, optimisme, vertrouwen, geduld, mededogen, aanvaarding.
Dit alles uiteraard zonder zichzelf – zoals God, de Liefde dit in hem wil – daarbij te verloochenen! Juist door het echt zijn zoals de Liefde in iemand is, kan deze persoon immers iets toevoegen aan zijn en een ander zijn leven.
Opofferen door lijden is niet nodig. Echt zijn door gewoon de liefde doen houdt zoveel mogelijk weerbaar en sterk. Bij het echt doen van de liefde hoort ook het in de praktijk brengen van Gods regels ter preventie van lijden.
Als je deze adviezen wegwuift omdat je vindt dat ze ouderwets zijn, vind dat je anders niet kunt genieten, je tekort krijgt, niet zult slagen in het leven, enz., zul je méér lijden tegemoet gaan. Het is een eigen vrije keus om mét of zónder Gods adviezen te leven.
Als medici, politici je dwingen om bepaalde dingen te doen of juist ook te laten, is er geen liefde aanwezig in het beginsel van de maatregel. Grote voorzichtigheid is daar dan geboden…..
Het positieve in veel betuttelarij en bangmakerij is dat mensen gaan nadenken wat er ingeleverd moet worden, door de mooi ogende maatregel en wat de werkelijke waarde ervan is…want natuurlijk wordt er iets terugverwacht. Je afhankelijkheid? Slaafsheid? Verzwakking, vermoeidheid, lethargie zodat je nog beter te manipuleren bent?
Men begint misschien toch juist weer kritisch te worden en zelfverantwoordelijkheid ten toon te spreiden, omdat de dwingende maatregel – helaas dikwijls pas na lange tijd – toch veel bezwaren in zich zal blijken te hebben.
Angst is daar waar geen vertrouwen is.
Waar vertrouwen is, kan geen angst zijn. Zo simpel is het….
Wie durft met vertrouwen zijn eigen leven te leven en ook anderen die zwak zijn daarbij te helpen?
Wie vertrouwt nog op zijn eigen gezonde wil, zijn eigen gezond verstand ( dus verstand met het hart gevoed, want verstand zonder liefde is een kil, dus niet gezond, maar dood verstand… )?
Wie luistert nog naar diepe gevoelens, waarschuwingen die proberen te weerhouden van het meegaan in allerlei verleidingen, waardoor lijden juist o­ntstaat?
Wie gelooft nog in bescherming door het doen van de liefde met de juiste intentie?
God heeft gezegd dat ieder in Zijn naam beschermd zal zijn voor dat wat niet gunstig is voor zijn zielsontwikkeling.
God heeft gezegd dat de liefde doen de mens bergen licht oplevert. Dit licht, deze liefdesenergie is dan de bescherming voor allerlei lagere, negatieve, verzwakkende invloeden waar ook vandaan.
Al veranderen er allerlei elektromagnetische golven door welke oorzaken dan ook, de mens die DE LIEFDE heeft, zal beschermd zijn tegen de verzwakkende of zelfs vernietigende krachten van welke straling dan ook.
Geestkracht, wil om Gods wil te doen, levert de mens heel veel winst op.
Dat is veiliger, afdoende en gemakkelijker waar de mens dit gewoon zo ziet en het zo wil omdat hij het herkent als waar en goed.
Hij heeft daarnaast dan niet veel meer middelen nodig, dan af en toe een steuntje, meer of minder.
Hij zal blijmoedig zijn ziekte o­ndergaan met vertrouwen en zijn eigen hart dat de juiste raad geeft – als hij erop vertrouwt dat het hart tenminste de juiste raad geeft – volgen.
Deze mens zal begrijpen dat wat je ook zoekt aan heilmiddel, dit pas helpen kan als je van zins bent je aan te passen aan wat God in jou en in de ander wil. Meer kun je niet doen.
Als je dit weet hoef je niet slaafs mee met allerlei beperkende, risicovolle, belastende, verzwakkende maatregelen.
Je kunt angst overwinnen door te weten wat je kracht samen met God is.

******************

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Controlesom *